Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest nieźle wydana. Problemem jest tutaj to, że nie czuję, że czytam wypowiedzi Page'a. Możliwe, że to kwestia tłumaczenia, chociaż mam też wrażenie, że dziennikarz nie do końca wyszedł z łatką ,,drążącego" po mojej lekturze. Z takim gitarzystą można podzielić się ciekawszymi spostrzeżeniami. Tutaj nawet sam Jimmy momentami nie okazuje zainteresowania pytaniami, choć stara się coś tam wygrzebać z pamięci. Nie mniej, plus za rozmowy o technikaliach. To powinna być praca dla osoby, która nie tylko fascynuje się mistycyzmem gitarzysty, ale sama rozmawia z tej pozycji. Dla pasjonatów muzyki, raczej konieczna będzie dodatkowa lektura w oryginale. Może tam będzie więcej magii. Do głowy przychodzi mi też taka myśl, że może sam Jimmy zostawia całą wiedzę i czar na tę pośmiertną autobiografię, o której żartobliwie wspominał. W tym przypadku, mogę liczyć na najwyżej ,,niezłe" wrażenia wszystkich tych prób zbudowania portretu ze zbyt człowieczej perspektywy.

Jest nieźle wydana. Problemem jest tutaj to, że nie czuję, że czytam wypowiedzi Page'a. Możliwe, że to kwestia tłumaczenia, chociaż mam też wrażenie, że dziennikarz nie do końca wyszedł z łatką ,,drążącego" po mojej lekturze. Z takim gitarzystą można podzielić się ciekawszymi spostrzeżeniami. Tutaj nawet sam Jimmy momentami nie okazuje zainteresowania pytaniami, choć stara...