Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zagłębiając się w tej lekturze, miałam wrażenie całkowitego oderwania od rzeczywistości. Człowiek często żyjąc w "spokoju" nie zdaje sobie sprawy, że istnieją takie miejsca na ziemi, które są pełne zła niczym otchłań piekła. Gdzie żaden dzień nie jest pewny a zagrożenie czyha na nas na każdym kroku, nawet w miejscach wydawać by się mogło nowoczesnych, rozwiniętych, uważanych za bezpieczne. Wyobraźnia podsuwała mi cudowne obrazy, które za chwilę zostały przysłonięte poprzez nieludzkie zbrodnie. W tej części sagi nasi główni bohaterowie przechodzą poważną próbę. Daria całkowicie odmieniona w złym znaczeniu tego słowa ucieka razem z swoim ukochanym z rozpadającego się Kalifatu, gdyż cwany Johny wie że jego życiu grozi niemałe niebezpieczeństwo. W pierwszej kolejności udają się do miejsca gdzie zmienią swoją tożsamość i będą próbować żyć jako zwyczajni szarzy ludzie pod innymi danymi. Ich życie jednak nie jest usłane różami tak jak by chcieli, ponieważ ciągle muszą uciekać mimo wszystko rozpoznawani w każdym zahaczonym miejscu. Kolejny dramat spada na nich jak grom z jasnego nieba, bowiem dowiadują się iż dziecko które Daria nosi pod sercem to jednak nie jedno niemowlę, a dwoje bliźniąt syjamskich. Marysia i Hamid nadal narażając się w pogoni za siostrą, depczą im po piętach. Tym razem jednak obydwoje ledwo uchodzą z życiem. Hamid i Marysia w pewnym momencie zostają rozdzieleni. Marysie spotyka największe przekleństwo, zostaje porwana przez beduinów. Początkowo traci nadzieję i chęć do życia, bowiem widziała jak jej mąż umiera. Postanawia jednak przetrwać mimo wszystko, dla swoich ukochanych i oczekujących dzieci. Hamid przeżywa, jednak boryka się z fizycznymi jak i psychicznymi problemami. Życie ich nie oszczędza mimo to walczą, do końca swoich sił. Na samym końcu spotyka ich happy end, odnajdują się i wszystko inne przestaje być ważne. Jedynie los Darii wydaje się być stracony, dziewczynę trawi nienawiść do całego świata jak i do samej siebie. Tak jak w poprzedniej części "Arabski mąż", autorka umieściła ciekawe informacje na temat uchodźców na Bliskim Wschodzie, dzięki którym zwiększa się nasza świadomość odnośnie ich sytuacji. Polecam gorąco.

Zagłębiając się w tej lekturze, miałam wrażenie całkowitego oderwania od rzeczywistości. Człowiek często żyjąc w "spokoju" nie zdaje sobie sprawy, że istnieją takie miejsca na ziemi, które są pełne zła niczym otchłań piekła. Gdzie żaden dzień nie jest pewny a zagrożenie czyha na nas na każdym kroku, nawet w miejscach wydawać by się mogło nowoczesnych, rozwiniętych,...

Kolejna z części wspaniałej arabskiej sagi. Jak zawsze głównych postaci nie omijają drobne dramaty jak i poważne tragedie. Tym razem dotyczą one w głównej mierze Darii ale też jej siostry Marysi. Daria po nieudanej próbie ucieczki od swego "ukochanego" zaczyna walkę o przetrwanie, która z czasem zmienia się w moim mniemaniu w całkowity obłęd czy też totalne "miłosne" zaślepienie? Na początku głęboko wierzy w swe ocalenie, czuje że jej odważna siostra nigdy jej nie zostawi i to trzyma ją przy życiu. Obrazy jak i przeżycia związane z Kalifatem już na zawsze odcisną piętno na jej psychice, zmieniając ją tym samym w przepełnioną nienawiścią, coraz bardziej zimną i bezwzględną osobę. Doprowadzając ją tym samym do całkowitego wypaczenia, na miarę odrzucenia rodziny a obdarzenia głębokim uczuciem swego męża. Książka przedstawia ciężkie życie w Kalifacie, również zwykłych ludzi, często będących krok przed śmiercią bądź bez szans na jej uniknięcie. Jeśli chodzi o Marysię, mimo tylu życiowych zawirowań, niezłomna nie poddaje się w walce o odzyskanie swojej bezmyślnej siostry. Razem z Hamidem narażając swoje życie, angażując się w działania bezpośrednio próbują ocalić ją z rąk wstrętnego, okrutnego dżihadysty Johna wciąż będąc krok za nim. Warte zainteresowania są również końcowe fakty historyczne, przedstawione przez autorkę, dotyczące powstania ISIS, jak i historii Bliskiego Wschodu. Polecam wszystkim, którzy lubią tego typu dreszczyk emocji :)

Kolejna z części wspaniałej arabskiej sagi. Jak zawsze głównych postaci nie omijają drobne dramaty jak i poważne tragedie. Tym razem dotyczą one w głównej mierze Darii ale też jej siostry Marysi. Daria po nieudanej próbie ucieczki od swego "ukochanego" zaczyna walkę o przetrwanie, która z czasem zmienia się w moim mniemaniu w całkowity obłęd czy też totalne...

Książka jest zapisem przeżyć, wychowanków wydawać by się mogło bezpiecznego domu dziecka pod patronatem sióstr zakonnych. Nie jestem w stanie pojąć zła jakie zostało wyrządzone dzieciom, bezbronnym z patologicznych rodzin, często upośledzonych potrzebujących podwójnego, bezinteresownego wsparcia, zdrowia i miłości, nie wspominając o ludziach wiedzących przez lata co działo się w ośrodku lecz nie robiących nic i wypierających myśl, że siostra zakonna może być prawdziwym potworem. Ludzie patrzyli na ośrodek przez pryzmat sióstr go prowadzących, pokierowani stereotypami że siostra zakonna musi być dobra. Nic więcej nie jestem w stanie napisać, ta historia chwyta za serce i ciężko jest zatrzymać łzy kiedy człowiek wyobraża sobie co przeszły te dzieci. Dzięki zwykłemu przypadkowi po latach doszło do sprawiedliwości i rozwiązania sprawy. Dzieci znajdujące się w ośrodku poczuły się bezpieczniejsze, jednak nikt nie wymaże z pamięci wychowanków żyjących w czasach przed "rewolucją" tego co przeżyły, widziały, słyszały. Straszne jest to, co jeden człowiek może wyrządzić drugiemu, pod wpływem nieograniczonej nienawiści. .

Książka jest zapisem przeżyć, wychowanków wydawać by się mogło bezpiecznego domu dziecka pod patronatem sióstr zakonnych. Nie jestem w stanie pojąć zła jakie zostało wyrządzone dzieciom, bezbronnym z patologicznych rodzin, często upośledzonych potrzebujących podwójnego, bezinteresownego wsparcia, zdrowia i miłości, nie wspominając o ludziach wiedzących przez lata co działo...

Jest to historia dzieciaka, który nigdy nie miał w życiu lekko i sam musiał walczyć o swoją przyszłość mimo przeciwności. Wraz z rodzeństwem trafił do domu dziecka, w którym spędził dłuższą część swego życia. Mieszkanie w tytułowym "bidulu" nie należy do najlepszych ze wspomnień, starsi wychowankowie wyżywają się na młodszych,dochodzi do kradzieży. Brak prywatności i kontroli ze strony wychowawców ośrodka skłania wychowanków do podejmowania samodzielnych decyzji, niekoniecznie dobrych dla nich i ich przyszłości. Mimo wszystko Borys cieszy się każdym dniem, tym co ma i zabija czas czytaniem książek najczęściej o Indianach oraz pasją jaką jest malowanie. Mimo, że nie jest lubiany w ośrodku przez niektórych wychowawców, którzy utrudniają mu przez to życie, on nie poddaje się i walczy. Nie mogąc nikomu w całości się zwierzyć pisze listy, do samego siebie i to pomaga mu przetrwać. W końcu nadchodzi dzień opuszczenia sierocińca, od tego momentu Borys jest zdany sam na siebie, i jest to jeden z najpiękniejszych dni w jego życiu. Czuje wolność, której brakowało mu przez lata..

Jest to historia dzieciaka, który nigdy nie miał w życiu lekko i sam musiał walczyć o swoją przyszłość mimo przeciwności. Wraz z rodzeństwem trafił do domu dziecka, w którym spędził dłuższą część swego życia. Mieszkanie w tytułowym "bidulu" nie należy do najlepszych ze wspomnień, starsi wychowankowie wyżywają się na młodszych,dochodzi do kradzieży. Brak prywatności i...

Główny bohater Inspektor Renko, stara się wrócić do gry, mimo przeciwności jego przełożonych. Sprawa śmierci Tatiany Pietrownej, dziennikarki walczącej ze światem Rosyjskiej Korupcji nie daje mu spokoju. Nie wierzy w jej samobójstwo, instynkt podpowiada mu, że za tą śmiercią stoi ktoś z kim Tatiana zadarła. Renko zaczyna badać sprawę z pomocą Wiktora, poczynając od zdobycia od "przyjaciółki" Ani notesu w którym poprzez znaki ukryta jest prawda. Przez ów notes zaczyna się pościg, chce go zdobyć Aleksiej syn zmarłego mafioza. Dzięki mądrości Żeni którego inspektor traktuje jak syna i jego koleżanki, informacje zostają w części rozszyfrowane. Renko zaczyna odkrywać nowe fakty, podróżując między Moskwą a Kaliningradem i dochodzi do prawdy, Tatiana żyje pomylono ją z jej siostrą, która poniosła śmierć w jej mieszkaniu. Wydawać by się mogło, że Renko interesuje się tylko historią Pietrowny, jednakże, po rozwiązaniu jej problemu pragnie rozwikłać ostatnią zagadkę, kim jest człowiek "świnka", którego przypadkiem zaobserwował na plaży. Finał historii kończy happy end. Śledczy chce zrezygnować z zawodu i zająć się golfem, Tatiana podróżuje odbierając nagrody dziennikarskie, Żenia pozostaje wciąż przy jego boku.

Główny bohater Inspektor Renko, stara się wrócić do gry, mimo przeciwności jego przełożonych. Sprawa śmierci Tatiany Pietrownej, dziennikarki walczącej ze światem Rosyjskiej Korupcji nie daje mu spokoju. Nie wierzy w jej samobójstwo, instynkt podpowiada mu, że za tą śmiercią stoi ktoś z kim Tatiana zadarła. Renko zaczyna badać sprawę z pomocą Wiktora, poczynając od zdobycia...

Lot nad kukułczym gniazdem jest wspaniałą historią, ukazującą życie ludzi w szpitalu psychiatrycznym pod rygorystyczną władzą siostry "potwora". Każdy z nich pragnie wolności, jednak brak im odwagi, siostra pozbawia ich własnego zdania, upośledza na wszelkie możliwe sposoby. Gdyż ma w sobie mechaniczną moc przekonywania do własnych racji. Wszystko kończy się z momentem przybycia Mc Murphiego na oddział. Pomaga on "odetchnąć" pełną piersią świadomym swego upadku życiowego pacjentom. Początkowo nie wzbudza zaufania, jednak z czasem przekonuje do siebie nawet najbardziej bojaźliwych. Dzięki niemu oddział ożywia się, dopiero pod koniec historii Indianin domyśla się co stworzyli, lecz jest już za późno. Napędzili machinę w człowieku gotowym zniszczyć siostrę Ratched, nie bojącego się żadnych konsekwencji. W końcu jednak mściwa Ratched, niszczy go całkowicie, pełna nienawiści zlecając zabieg "lobotomii", po którym Mc Murphy przestaje być świadom czegokolwiek i staje się rośliną, by ulżyć mu męki przez resztę życia Indianin dusi go poduszką. I rozpoczyna swój lot nad kukułczym gniazdem, uciekając tej samej nocy, wracając do normalnego życia.

Lot nad kukułczym gniazdem jest wspaniałą historią, ukazującą życie ludzi w szpitalu psychiatrycznym pod rygorystyczną władzą siostry "potwora". Każdy z nich pragnie wolności, jednak brak im odwagi, siostra pozbawia ich własnego zdania, upośledza na wszelkie możliwe sposoby. Gdyż ma w sobie mechaniczną moc przekonywania do własnych racji. Wszystko kończy się z momentem...

Wiesz jak to jest wybudzić się ze snu i nie pamiętać niczego? Nie znać swojego imienia, daty urodzenia. . kompletnie nic. Być zdanym samemu na siebie? Właśnie to poczuł Bourne, w chwili przebudzenia po zamachu, który przeżył. Od tego momentu jego życie to stała walka, o tożsamość znaną jego wrogom, którą odkrywa z czasem. Instynkty których pochodzenia nie znał, przejawiające się w ciężkich sytuacjach, pozwalające ujść mu z życiem. Jedyną osobą, która wierzyła w niego w chwilach zgrozy była Marie, dzięki jej miłości zrozumiał że nie jest morderczą bestią, lecz został wrobiony. Potraktowano go jako maszynę do wywołania gorszego mordercy "Carlosa". Mimo wszystkich zdarzeń, które go spotkały czeka na niego przysłowiowy "happy end".

Wiesz jak to jest wybudzić się ze snu i nie pamiętać niczego? Nie znać swojego imienia, daty urodzenia. . kompletnie nic. Być zdanym samemu na siebie? Właśnie to poczuł Bourne, w chwili przebudzenia po zamachu, który przeżył. Od tego momentu jego życie to stała walka, o tożsamość znaną jego wrogom, którą odkrywa z czasem. Instynkty których pochodzenia nie znał,...

Jest to pierwsza przeczytana prze mnie książka z cyklu dotyczącego głównego bohatera, Jacka Reachera. Historia opowiada o nie mającym w sobie równych byłym Marines. Trafia on przypadkiem na wieś wydawać by się mogło tak zwyczajną, poznając mieszkańców okazuje się, że żyją oni w ciągłym strachu i to od wielu lat. Powoduje to szajka jak później okazuje się handlująca żywym towarem. Reacher chce pomóc ludziom, dosięgnąć sprawiedliwości na własną rękę, a w szczególności pomóc Dorothe której ten horror dotyczy najdotkliwiej, bowiem historia ta zaczęła się od jej zaginionej córki wiele lat temu. Duncanowie chcąc wyeliminować niezniszczalnego Jacka wysyłają na niego coraz to nowych ludzi z zadaniem zabicia go. Jednak ci którzy przeżyją mają po prostu szczęście. Finałem tej historii jest śmierć wszystkich Duncanów i ratunek dla ostatniej "dostawy" biednych tajskich kobiet. Szczerze polecam książkę osobom, lubiącym akcje.

Jest to pierwsza przeczytana prze mnie książka z cyklu dotyczącego głównego bohatera, Jacka Reachera. Historia opowiada o nie mającym w sobie równych byłym Marines. Trafia on przypadkiem na wieś wydawać by się mogło tak zwyczajną, poznając mieszkańców okazuje się, że żyją oni w ciągłym strachu i to od wielu lat. Powoduje to szajka jak później okazuje się handlująca żywym...

"Misery" opowiada o losie pisarza, którego zwyczajne życie nagle z dnia na dzień zmienia się w prawdziwy horror. Więziony przez zagorzałą psycho-fankę, która okazuje się być byłą pielęgniarką, której hobby to zabijanie ludzi. Chęć przetrwania daje mu siłę by żyć i walczyć z sytuacją w jakiej się znalazł. Jedyną szansą na przeżycie jest robienie tego czego "ona" chce, oprócz codziennych czynności,uzależnienia od narkotyków, jego zadaniem jest pisanie dalszej części sagi "Misery", to właśnie owa ostatnia część tak znienawidzonej przez niego sagi uratuje mu życie. Annie nie zawaha się w przypływie złości okaleczyć na zawsze ciało Paula. Każdy dzień mija jednakowo, próbuje on zaryzykować wszystko i zabić "niezniszczalną Annie" i mimo nieudanych prób, w końcu mu się to udaje. Na ratunek przychodzą dwaj gliniarze, życie toczy się dalej, jednak Paul nie potrafi zapomnieć o tym co przeżył, jego wyobraźnia płata mu figle, tylko alkohol pozwala zapomnieć mu o żywej w jego podświadomości Annie.

"Misery" opowiada o losie pisarza, którego zwyczajne życie nagle z dnia na dzień zmienia się w prawdziwy horror. Więziony przez zagorzałą psycho-fankę, która okazuje się być byłą pielęgniarką, której hobby to zabijanie ludzi. Chęć przetrwania daje mu siłę by żyć i walczyć z sytuacją w jakiej się znalazł. Jedyną szansą na przeżycie jest robienie tego czego "ona"...

"Przebaczenie" opowiada o życiu dwóch typów ludzi, niewiernych bogaczy, pławiących się we własnych pieniądzach i luksusie ,jak i skromnych jednak zawistnych ludzi pustyni, którzy każdego dnia walczą o swój los. Dwoje z bogaczy organizuje huczne przyjęcia w samym środku pustyni, mając swój prywatny azyl, w którym od czasu do czasu pozwalają odpocząć swoim bliższym i dalszym znajomym. Służącymi są wcześniej wspomniani "ludzie pustyni" z ciężkim sercem znoszący styl życia swych chlebodawców i ich gości , i wszystko byłoby w porządku gdyby nie pewien incydent, który skomplikował wiele spraw. Małżeństwo anglików, jadąc pod wpływem alkoholu zabiło człowieka, od tego momentu wisi nad nimi klątwa, która dąży do sprawiedliwości. David, sprawca wypadku zarozumiale twierdzi, że to nie jego wina. Nie poczuwa się do odpowiedzialności, dopiero po przybyciu Ojca zmarłego na drodze Drissa, przemawiają przez niego lekkie wyrzuty sumienia, jednak nadal uparcie twierdzi że ten człowiek chce wyłudzić tylko od niego pieniądze. Ojciec prosi go by udał się z nim w miejsce pochowania jego syna, po trzech dniach spędzonych w jego towarzystwie, przemyśleniach David zaczyna się zmieniać i pojawiają się prawdziwe wyrzuty sumienia. Uchodzi z życiem i wraca szczęśliwie do żony, która pod jego nieobecność odetchnęła ulgą w dosłownym znaczeniu, upijając się do nieprzytomności i zdradzając go. Jednak nie wiedzą, że los jest sprawiedliwy i przebaczenie nabrało innego wymiaru. Mimo iż żona od początku czuła skruchę i żal w związku z zabiciem niewinnego człowieka, to w drodze powrotnej do domu uczucia te pogłębiły się i postanowili zatrzymać się w miejscu zabicia chłopaka by uczcić jego pamięć. Właśnie tam dokonało się "przebaczenie" i zginęli postrzeleni przez przyjaciela zmarłego, wysłanego przez ojca.

"Przebaczenie" opowiada o życiu dwóch typów ludzi, niewiernych bogaczy, pławiących się we własnych pieniądzach i luksusie ,jak i skromnych jednak zawistnych ludzi pustyni, którzy każdego dnia walczą o swój los. Dwoje z bogaczy organizuje huczne przyjęcia w samym środku pustyni, mając swój prywatny azyl, w którym od czasu do czasu pozwalają odpocząć swoim bliższym i dalszym...