Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zagłębiając się w tej lekturze, miałam wrażenie całkowitego oderwania od rzeczywistości. Człowiek często żyjąc w "spokoju" nie zdaje sobie sprawy, że istnieją takie miejsca na ziemi, które są pełne zła niczym otchłań piekła. Gdzie żaden dzień nie jest pewny a zagrożenie czyha na nas na każdym kroku, nawet w miejscach wydawać by się mogło nowoczesnych, rozwiniętych, uważanych za bezpieczne. Wyobraźnia podsuwała mi cudowne obrazy, które za chwilę zostały przysłonięte poprzez nieludzkie zbrodnie. W tej części sagi nasi główni bohaterowie przechodzą poważną próbę. Daria całkowicie odmieniona w złym znaczeniu tego słowa ucieka razem z swoim ukochanym z rozpadającego się Kalifatu, gdyż cwany Johny wie że jego życiu grozi niemałe niebezpieczeństwo. W pierwszej kolejności udają się do miejsca gdzie zmienią swoją tożsamość i będą próbować żyć jako zwyczajni szarzy ludzie pod innymi danymi. Ich życie jednak nie jest usłane różami tak jak by chcieli, ponieważ ciągle muszą uciekać mimo wszystko rozpoznawani w każdym zahaczonym miejscu. Kolejny dramat spada na nich jak grom z jasnego nieba, bowiem dowiadują się iż dziecko które Daria nosi pod sercem to jednak nie jedno niemowlę, a dwoje bliźniąt syjamskich. Marysia i Hamid nadal narażając się w pogoni za siostrą, depczą im po piętach. Tym razem jednak obydwoje ledwo uchodzą z życiem. Hamid i Marysia w pewnym momencie zostają rozdzieleni. Marysie spotyka największe przekleństwo, zostaje porwana przez beduinów. Początkowo traci nadzieję i chęć do życia, bowiem widziała jak jej mąż umiera. Postanawia jednak przetrwać mimo wszystko, dla swoich ukochanych i oczekujących dzieci. Hamid przeżywa, jednak boryka się z fizycznymi jak i psychicznymi problemami. Życie ich nie oszczędza mimo to walczą, do końca swoich sił. Na samym końcu spotyka ich happy end, odnajdują się i wszystko inne przestaje być ważne. Jedynie los Darii wydaje się być stracony, dziewczynę trawi nienawiść do całego świata jak i do samej siebie. Tak jak w poprzedniej części "Arabski mąż", autorka umieściła ciekawe informacje na temat uchodźców na Bliskim Wschodzie, dzięki którym zwiększa się nasza świadomość odnośnie ich sytuacji. Polecam gorąco.

Zagłębiając się w tej lekturze, miałam wrażenie całkowitego oderwania od rzeczywistości. Człowiek często żyjąc w "spokoju" nie zdaje sobie sprawy, że istnieją takie miejsca na ziemi, które są pełne zła niczym otchłań piekła. Gdzie żaden dzień nie jest pewny a zagrożenie czyha na nas na każdym kroku, nawet w miejscach wydawać by się mogło nowoczesnych, rozwiniętych,...

Kolejna z części wspaniałej arabskiej sagi. Jak zawsze głównych postaci nie omijają drobne dramaty jak i poważne tragedie. Tym razem dotyczą one w głównej mierze Darii ale też jej siostry Marysi. Daria po nieudanej próbie ucieczki od swego "ukochanego" zaczyna walkę o przetrwanie, która z czasem zmienia się w moim mniemaniu w całkowity obłęd czy też totalne "miłosne" zaślepienie? Na początku głęboko wierzy w swe ocalenie, czuje że jej odważna siostra nigdy jej nie zostawi i to trzyma ją przy życiu. Obrazy jak i przeżycia związane z Kalifatem już na zawsze odcisną piętno na jej psychice, zmieniając ją tym samym w przepełnioną nienawiścią, coraz bardziej zimną i bezwzględną osobę. Doprowadzając ją tym samym do całkowitego wypaczenia, na miarę odrzucenia rodziny a obdarzenia głębokim uczuciem swego męża. Książka przedstawia ciężkie życie w Kalifacie, również zwykłych ludzi, często będących krok przed śmiercią bądź bez szans na jej uniknięcie. Jeśli chodzi o Marysię, mimo tylu życiowych zawirowań, niezłomna nie poddaje się w walce o odzyskanie swojej bezmyślnej siostry. Razem z Hamidem narażając swoje życie, angażując się w działania bezpośrednio próbują ocalić ją z rąk wstrętnego, okrutnego dżihadysty Johna wciąż będąc krok za nim. Warte zainteresowania są również końcowe fakty historyczne, przedstawione przez autorkę, dotyczące powstania ISIS, jak i historii Bliskiego Wschodu. Polecam wszystkim, którzy lubią tego typu dreszczyk emocji :)

Kolejna z części wspaniałej arabskiej sagi. Jak zawsze głównych postaci nie omijają drobne dramaty jak i poważne tragedie. Tym razem dotyczą one w głównej mierze Darii ale też jej siostry Marysi. Daria po nieudanej próbie ucieczki od swego "ukochanego" zaczyna walkę o przetrwanie, która z czasem zmienia się w moim mniemaniu w całkowity obłęd czy też totalne...

Jest to historia dzieciaka, który nigdy nie miał w życiu lekko i sam musiał walczyć o swoją przyszłość mimo przeciwności. Wraz z rodzeństwem trafił do domu dziecka, w którym spędził dłuższą część swego życia. Mieszkanie w tytułowym "bidulu" nie należy do najlepszych ze wspomnień, starsi wychowankowie wyżywają się na młodszych,dochodzi do kradzieży. Brak prywatności i kontroli ze strony wychowawców ośrodka skłania wychowanków do podejmowania samodzielnych decyzji, niekoniecznie dobrych dla nich i ich przyszłości. Mimo wszystko Borys cieszy się każdym dniem, tym co ma i zabija czas czytaniem książek najczęściej o Indianach oraz pasją jaką jest malowanie. Mimo, że nie jest lubiany w ośrodku przez niektórych wychowawców, którzy utrudniają mu przez to życie, on nie poddaje się i walczy. Nie mogąc nikomu w całości się zwierzyć pisze listy, do samego siebie i to pomaga mu przetrwać. W końcu nadchodzi dzień opuszczenia sierocińca, od tego momentu Borys jest zdany sam na siebie, i jest to jeden z najpiękniejszych dni w jego życiu. Czuje wolność, której brakowało mu przez lata..

Jest to historia dzieciaka, który nigdy nie miał w życiu lekko i sam musiał walczyć o swoją przyszłość mimo przeciwności. Wraz z rodzeństwem trafił do domu dziecka, w którym spędził dłuższą część swego życia. Mieszkanie w tytułowym "bidulu" nie należy do najlepszych ze wspomnień, starsi wychowankowie wyżywają się na młodszych,dochodzi do kradzieży. Brak prywatności i...