W tym roku postanowiłam sobie za cel przeczytanie całej sagi arabskiej. Początkowe części wciągnęły mnie na 100%, jednak im dalej w las tym jest mi coraz ciężej wytrwać w moim postanowieniu.
Arabski syn jest dość średnią jak na moje standardy książką w sadze arabskiej. Kolejna książka gdzie wątki są dość krótkie i szybkie. Brakuje mi chyba nowej postaci, z nowymi przygodami - tak jak to było w Arabskiej księżniczce.

W Arabskim synu ciągle się ganiają i uciekają. Książka o wszystkim i o niczym. Niezbyt rozwinięta dalsza fabuła Darii i reszty rodziny. Oczywiście jestem ciekawa co będzie dalej, ale te ciągłe ucieczki mnie zaczynają nudzić.

Mocno przeciętnie i średnio.

W tym roku postanowiłam sobie za cel przeczytanie całej sagi arabskiej. Początkowe części wciągnęły mnie na 100%, jednak im dalej w las tym jest mi coraz ciężej wytrwać w moim postanowieniu.
Arabski syn jest dość średnią jak na moje standardy książką w sadze arabskiej. Kolejna książka gdzie wątki są dość krótkie i szybkie. Brakuje mi chyba nowej postaci, z nowymi przygodami...

Kolejna część sagi kobiet z rodziny Salimich nadal wciągająca i nie sposób jej odłożyć.
W tej części nadal siostry próbują się odnaleźć,nie jest to łatwe i bardzo niebezpieczne.
Jak dla mnie do pojęcia losy ludzi na Bliskim Wschodzie,jak są traktowane kobiety,dzieci .
Z wielką przyjemnością przeczytam kontynuację,ale tym razem wracam do historii Doroty i Marysi ,która jest opisana w sadze azjatyckiej ,aby doczytać niektóre wątki .
Warta przeczytania cała saga.

Kolejna część sagi kobiet z rodziny Salimich nadal wciągająca i nie sposób jej odłożyć.
W tej części nadal siostry próbują się odnaleźć,nie jest to łatwe i bardzo niebezpieczne.
Jak dla mnie do pojęcia losy ludzi na Bliskim Wschodzie,jak są traktowane kobiety,dzieci .
Z wielką przyjemnością przeczytam kontynuację,ale tym razem wracam do historii Doroty i Marysi ,która jest...

Autorka napisala, że w wielkich bólach powstała ta książka, w podobnych bólach ja tą książkę przeczytałam

Ta saga zrobiła się już tak groteskowo głupia, że aż nie do uwierzenia. Ilość nieszczęść spotykających jedna rodzinę jest wręcz nie do opisania idiotyczna

Główne bohaterki na wskroś głupie, a sytuacje , zbiegi okolicznosci wręcz urągają inteligencji czytelników

Ponieważ pominęłam kolejne kopiuj-wklej oraz przydługie i nudne opisy, zostało mi tak mało treści, xe przeczytałam ją w dwa wieczory

Ta Saga to moje guilty pleaaure :D jak słowo daje

Autorka napisala, że w wielkich bólach powstała ta książka, w podobnych bólach ja tą książkę przeczytałam

Ta saga zrobiła się już tak groteskowo głupia, że aż nie do uwierzenia. Ilość nieszczęść spotykających jedna rodzinę jest wręcz nie do opisania idiotyczna

Główne bohaterki na wskroś głupie, a sytuacje , zbiegi okolicznosci wręcz urągają inteligencji czytelników...

Przeczytałam kolejny tom sagi i nadal jestem w stresie, jak dalej potoczą się losy tej rodzinki .

Przeczytałam kolejny tom sagi i nadal jestem w stresie, jak dalej potoczą się losy tej rodzinki .

Można śmiało napisać, że nie sposób tej książki odłożyć. Tylko trudniej napisać dlaczego. Może ze względu na bohaterów, o których niby coś już wiemy, ale tak naprawdę nie wiemy co zrobią za chwilę. Czy zabiją czy przeżyją czy wysadzą się w powietrze czy okażą nagle ludzkie odruchy odnajdą miłość i opowiedzą się w końcu po stronie dobra? Kontekst konfliktu w zatoce perskiej wojny w Syrii i okrucieństwo kalifatu islamskiego państwa, religii fundamentalizmu i zjawisk z tym związanych w natężeniu bardzo wysokim. Człowieka mniej. Za to zło świata pokazane dobitnie. Myślę, że przeczytać warto, najbardziej chyba przez styl autorki. Opowieść wielowątkowa nużąca, mimo wszystko jednak ciekawa i wiarygodna.

Można śmiało napisać, że nie sposób tej książki odłożyć. Tylko trudniej napisać dlaczego. Może ze względu na bohaterów, o których niby coś już wiemy, ale tak naprawdę nie wiemy co zrobią za chwilę. Czy zabiją czy przeżyją czy wysadzą się w powietrze czy okażą nagle ludzkie odruchy odnajdą miłość i opowiedzą się w końcu po stronie dobra? Kontekst konfliktu w zatoce perskiej...

"Człowiek to niezniszczalna istota, która przyzwyczai się do każdych warunków
i zaakceptuje każdą sytuację, byle przetrwać, byle przeżyć". (str.291)

Kolejny tom sagi arabskiej równie okrutny jak pozostałe, trzymający w napięciu do końca. Akcja toczy się szybko, częste zwroty w akcji sprawiają, że trudno się oderwać od lektury. Autorka świetnie odtworzyła klimaty konfliktu syryjskiego, którego skutki mieliśmy okazję oglądać nie tak dawno w telewizji.

Często przytaczane zdanie, że nad kobietami z rodu Salamich ciąży klątwa sprawdza się na każdym kroku. One też się diametralnie zmieniają, ciężko doświadczone przez los niejednokrotnie na własne życzenie.
Czasy chwały Państwa Islamskiego dobiegają końca widać to nawet w jego szeregach. Dżihadyści masowo opuszczają swój kraj, jednak nie porzucają działalności, pracują dalej w konspiracji, pozyskując nowych zwolenników dla swoich celów dominacji nad światem. Ci którzy pozostali stawiają coraz już słabszy opór rebeliantom wspieranym przez wojska zagraniczne. Ci z kolei bez skrupułów mordują z zimną krwią swoich braci. W Damaszku za przynależność do Państwa Islamskiego lub kalifatu jest jeden wyrok i to bez sądu - śmierć na miejscu.

Daria młodsza siostra wraz ze swoim mężem terrorystą opuszczają stolicę kalifatu zmieniając swój wygląd i tożsamość. Ciągle zmieniają miejsca pobytu wymykając się w ostatniej chwili tropiącym ich organizacjom. Na pewno nie można darzyć jej sympatią. Nie wykorzystała wielu możliwości ucieczki od męża mordercy, a z biegiem czasu stała się taka jak on. Ta kobieta to huśtawka nastrojów, sama nie wiedziała czego chciała od życia. Stała się pesymistką topiąca smutki w alkoholu i rozrywkach, obwiniająca innych za wszystkie nieszczęścia jakich w życiu doznała. Nie robi nic by polepszyć swoją dolę, by połączyć się z rodziną a wręcz oskarża ich, że nic nie robią w jej sprawie i stacza się coraz niżej. Jej głupota i nieodpowiedzialność poraża, sama kusi los. Jej psychika i osobowość zostały całkowicie wypaczone z wielu przyczyn.

Jej mąż też się zmienia, łagodnieje, co małżonce nie odpowiada. Relacje między nimi stają się coraz bardziej napięte i obojętne, każdy żyje swoim życiem. Mimo iż miał świadomość przegranej Państwa Islamskiego, to nie porzucił koncepcji stworzenia idealnego państwa muzułmańskiego, tym razem bez przemocy.

Starsza siostra wraz z mężem prowadzą w dalszym ciągu poszukiwania uprowadzonej, los im jednak nie sprzyja. Sami wpadają w poważne tarapaty, skazani na ból, cierpienie i poniżenie, robią wszystko by przeżyć.

Autorka w bardzo złym świetle ukazuje arabskich mężczyzn, którzy gdzieś po drodze zostawili swoją dobroć i honor. Znajdujemy wiele przykładów sadystycznego, bez opamiętania znęcania się nad kobietami, często zakończonych ich trwałym okaleczeniem lub śmiercią.

Przytacza też informacje o tragicznych warunkach panujących w obozach dla uchodźców. Przeludnienie, ubóstwo, wrogość, znieczulica, agresja to codzienny obraz. Pod koniec powieści umieszcza rys historyczny wojny na Bliskim Wschodzie, chwile chwały i upadek Państwa Islamskiego, a także stosunek świata do syryjskich uchodźców i pomoc udzielaną przez niektóre kraje.

"Człowiek to niezniszczalna istota, która przyzwyczai się do każdych warunków
i zaakceptuje każdą sytuację, byle przetrwać, byle przeżyć". (str.291)

Kolejny tom sagi arabskiej równie okrutny jak pozostałe, trzymający w napięciu do końca. Akcja toczy się szybko, częste zwroty w akcji sprawiają, że trudno się oderwać od lektury. Autorka świetnie odtworzyła klimaty konfliktu...

Związałam się z kobietami z rodu Salimi i zawsze z zaciekawieniem sięgam po kolejne książki,opowiadające ich losy.

Związałam się z kobietami z rodu Salimi i zawsze z zaciekawieniem sięgam po kolejne książki,opowiadające ich losy.

Podobają mi się wyjaśnienia słów w słowniku pod koniec książki. Jest też chronologiczny spis wydarzeń od "Arabskiej żony" aż do tej książki 😍 Uwielbiam całą Arabską Sagę. Autorka porusza w niej ważne zagadnienia..dżihad i walka z nim. Konspiracja i granie na dwa fronty. Pokazuje nam świat uchodźców. Jak oni sobie radzą w obozach. Wracając do naszych bohaterów. Tym razem możemy popatrzeć na Darię i jej #syndromSztokholmski. Jej mąż dżihadista tak ją zniewolił, że ona nie chce od niego odejść - nawet jak ma okazję...a nawet mu pomaga 😭😭😭. Możemy się przekonać, że Daria wcale nie chce wracać do rodziny....do mamy i siostry...Marysia i jej mąż cały czas jej szukają....Czy ją znajdą? Czy Daria urodzi zdrowego synka? Co słychać u Doroty? Na te pytania opowiesz sobie sam po przeczytaniu... ❤️❤️ 10/10⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐ #polecamksiążkę

Podobają mi się wyjaśnienia słów w słowniku pod koniec książki. Jest też chronologiczny spis wydarzeń od "Arabskiej żony" aż do tej książki 😍 Uwielbiam całą Arabską Sagę. Autorka porusza w niej ważne zagadnienia..dżihad i walka z nim. Konspiracja i granie na dwa fronty. Pokazuje nam świat uchodźców. Jak oni sobie radzą w obozach. Wracając do naszych bohaterów. Tym razem...

Cała saga super... Przy tej części już się lekko nudzę. Pisana już jakby na siłę wymyślając kolejne przygody. Mimo to przywiązałam się do tej rodzinki i przeczytam kolejną, ostatnią część.

Cała saga super... Przy tej części już się lekko nudzę. Pisana już jakby na siłę wymyślając kolejne przygody. Mimo to przywiązałam się do tej rodzinki i przeczytam kolejną, ostatnią część.

Dużo za dużo poruszonych wątków. Bohaterowie irytują, ale jednocześnie jestem ciekawa, co z nimi będzie.

Dużo za dużo poruszonych wątków. Bohaterowie irytują, ale jednocześnie jestem ciekawa, co z nimi będzie.