Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Diuna to epicka podróż przez światy polityki, religii i ekologii. Frank Herbert mistrzowsko ukazuje konflikty pomiędzy rodami na planecie pełnej piasku i tajemnic. Jego wyobraźnia zaprowadza czytelnika w niezwykłą podróż, w której nie brakuje zwrotów akcji i zaskakujących momentów. Jazda na czerwiach to tylko wierzchołek góry lodowej tej olśniewająca opowieści, która intryguje i fascynuje na każdej stronie.

Diuna to epicka podróż przez światy polityki, religii i ekologii. Frank Herbert mistrzowsko ukazuje konflikty pomiędzy rodami na planecie pełnej piasku i tajemnic. Jego wyobraźnia zaprowadza czytelnika w niezwykłą podróż, w której nie brakuje zwrotów akcji i zaskakujących momentów. Jazda na czerwiach to tylko wierzchołek góry lodowej tej olśniewająca opowieści, która...

Klasyka polskiej literatury, swoista pochwała życia na wsi jak dla mnie niestety przestarzała i nieaktualna. Początkowo zachwyciłam się wiejskim światem i idylicznym życiem na wsi, lecz mnogość opisów przyrody przytłoczyła mnie. Poza tym niestety ale brak głębokiego rozwinięcia postaci sprawił, że nie mogłam utożsamić się i zainteresować ich losami. Szkoda, może kiedyś spróbuję jeszcze raz przeczytać tą książkę.

Klasyka polskiej literatury, swoista pochwała życia na wsi jak dla mnie niestety przestarzała i nieaktualna. Początkowo zachwyciłam się wiejskim światem i idylicznym życiem na wsi, lecz mnogość opisów przyrody przytłoczyła mnie. Poza tym niestety ale brak głębokiego rozwinięcia postaci sprawił, że nie mogłam utożsamić się i zainteresować ich losami. Szkoda, może kiedyś...

"Dom Augusty" to poruszająca powieść, która ukazuje losy trzech kobiet, zmagających się z trudnościami i przeciwnościami losu. Autorka wnikliwie analizuje psychologiczne aspekty postaci, ukazując trudne relacje między kobietami. Jest to wstrząsająca opowieść o nieszczęśliwych kobietach, trzy pokolenia, trzy kobiety, te same błędy i dramaty ich życia. Niechciane córki, młode nieszczęśliwe matki i dom tytułowej Augusty, jako schronienie dla odrzuconych i zagubionych kobiet z rodziny. Zaskakujące jest to, że pomimo uplywu lat, kobiety powielają swoje błędy, tak jakby nad rodziną zawisła klątwa i prześladowała linię żeńską.
Jezyk użyty w książce jest piękny i pełen metafor, co dodaje jej głębi i pozwala czytelnikowi przenieść się do świata przedstawionego. "Oczy, które na nią spoglądają należą do szesnastolatki. Tylko, że ta szesnastolatka ma obwisłe powieki". Książka wstrząsa fundamentami czytelnika, przenosząc go w świat pełen emocji, tajemnic i nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Autorka mistrzowsko buduje napięcie, prowadząc czytelnika przez labirynt ludzkich tragedii i ciężkich przeżyć. Axelsson posiada bowiem niezwykłą zdolność tworzenia realistycznych i złożonych postaci, które wkraczają w życie czytelnika z niezwykłą siłą. Książka ta wstrząsa naszą percepcją rzeczywistości, zmuszając do refleksji nad istotą życia i jego ulotnością.
Podsumowując "Dom Augusty" to poruszająca opowieść, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala oderwać mu się aż do samego końca. To niezwykła książka, która porusza serce i umysł czytelnika, pozostawiając po sobie niezapomniane wrażenie i głęboką refleksję. To lektura, która pozostanie na długo ze mną, polecam gorąco.

"Dom Augusty" to poruszająca powieść, która ukazuje losy trzech kobiet, zmagających się z trudnościami i przeciwnościami losu. Autorka wnikliwie analizuje psychologiczne aspekty postaci, ukazując trudne relacje między kobietami. Jest to wstrząsająca opowieść o nieszczęśliwych kobietach, trzy pokolenia, trzy kobiety, te same błędy i dramaty ich życia. Niechciane córki, młode...

Zwykle nie wracam do książek już przeczytanych, lecz cykl "Pieśń Lodu i Ognia" to arcydzieło, do którego wracam z przyjemnością. Druga cześć jest równie dobra jak pierwsza. Czyta się ją z zapartym tchem, dużo się tu dzieje, walka o władzę, pojawienie się smoków, intrygi, zdrady. Wspaniała książka, polecam gorąco.

Zwykle nie wracam do książek już przeczytanych, lecz cykl "Pieśń Lodu i Ognia" to arcydzieło, do którego wracam z przyjemnością. Druga cześć jest równie dobra jak pierwsza. Czyta się ją z zapartym tchem, dużo się tu dzieje, walka o władzę, pojawienie się smoków, intrygi, zdrady. Wspaniała książka, polecam gorąco.

"... pamiętaj nie ma silnych! Każdy znajdzie w końcu lepszego od siebie." Warszawski półświatek, ktoś jak Zorro wymierza sprawiedliwość karząc huliganów i broniąc niewinnych. Znajdziemy tu również wątek miłosny, ciekawe opisy powojennej Warszawy. Gdyby tylko ta książka nie była tak strasznie rozbudowana. Początkowo byłam nią oczarowana, zarówno styl jak i sama fabuła porwała mnie, pomyślałam, że jest genialna. Jednakże im dalej tym bardziej męczyłam się nadmiernymi opisami, które były po prostu uciążliwe i przez co główny wątek zamazywał się i lektura stała się mniej interesująca.
Gdzieś kiedyś przeczytalam, że Waldemar Łysiak w odpowiedzi na "Złego" napisał swojego "Dobrego" i jak najbardziej zgadzam się z tym. Jednakże lektura Łysiaka zachwyciła mnie a Tyrmand mnie po prostu umęczył. A szkoda, bo mogła to być wybitna książka.

"... pamiętaj nie ma silnych! Każdy znajdzie w końcu lepszego od siebie." Warszawski półświatek, ktoś jak Zorro wymierza sprawiedliwość karząc huliganów i broniąc niewinnych. Znajdziemy tu również wątek miłosny, ciekawe opisy powojennej Warszawy. Gdyby tylko ta książka nie była tak strasznie rozbudowana. Początkowo byłam nią oczarowana, zarówno styl jak i sama fabuła...