Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I takie metamorfozy lubię!

Zdecydowany przeskok w porównaniu do pierwszej części. Zero nudy, zero niesmaku, dialogi o wiele bardziej naturalne i soczyste.

Jedyny mankament to pojawiające się tu i ówdzie błędy ortograficzne.

Oby tak dalej!

I takie metamorfozy lubię!

Zdecydowany przeskok w porównaniu do pierwszej części. Zero nudy, zero niesmaku, dialogi o wiele bardziej naturalne i soczyste.

Jedyny mankament to pojawiające się tu i ówdzie błędy ortograficzne.

Oby tak dalej!

Jeśli miałbym opisać tę książkę jednym słowem to chyba byłoby to słowo "nierówna".

Pierwsze kilkadziesiąt stron mnie najpierw rozbawiło, potem bardzo zmęczyło. Zastosowano mnóstwo potocznego i prostego słownictwa, które spodziewałbym się zobaczyć raczej w książkach dla dzieci tudzież w bajkach. Zwroty w stylu "Jak powiedział tak też zrobił" bardzo mnie wybijały z klimatu powieści. Tak samo opisywanie całego życiorysu i charakterystyki postaci w dialogach w początkowej fazie książki. Najbardziej mi się wbiło w pamięć "Jesteś jedenastoletnim chłopcem". Wyglądało to bardzo nienaturalnie i było nieadekwatne do sytuacji.

Z każdą kolejną stroną jednak coraz mniej natrafiałem na takie "głupotki", a było coraz więcej "mięsa". Postaci się rozwijały, klimat się zagęszczał, by pod koniec już totalnie pozbyć się minusów z początkowych stron.

"On" mimo swoich wad bardzo wciąga i zaraża swoją wyjątkowością, która mimo, iż czerpie z różnych uniwersów, to jednak łączy je w sposób niecodzienny. Jako, że już zacząłem czytać tom drugi, to nie piszę, że czekam z niecierpliwością, bo już wiem, że jest dobrze! ;)

Jeśli miałbym opisać tę książkę jednym słowem to chyba byłoby to słowo "nierówna".

Pierwsze kilkadziesiąt stron mnie najpierw rozbawiło, potem bardzo zmęczyło. Zastosowano mnóstwo potocznego i prostego słownictwa, które spodziewałbym się zobaczyć raczej w książkach dla dzieci tudzież w bajkach. Zwroty w stylu "Jak powiedział tak też zrobił" bardzo mnie wybijały z klimatu...

Książkę czyta się bardzo przyjemnie, opisy i wstawki humorystyczne typowo skonstruowane, charakterystyczne dla twórczości Dawida Bombowca ;) Niestety dla mnie nie potrafiłem przebić się przez RNA, które pojawia się jakoś w połowie książki i z powodu frustracji nie byłem w stanie dokończyć książki. Nie jestem zaskoczony, gdyż zawsze byłem słaby z biologii, natomiast miałem nadzieję, że tutaj karta się odwróci. Jestem w związku z tym trochę zawiedziony, ale polecam każdemu, dla którego biologia nie śni się w koszmarach :)

Książkę czyta się bardzo przyjemnie, opisy i wstawki humorystyczne typowo skonstruowane, charakterystyczne dla twórczości Dawida Bombowca ;) Niestety dla mnie nie potrafiłem przebić się przez RNA, które pojawia się jakoś w połowie książki i z powodu frustracji nie byłem w stanie dokończyć książki. Nie jestem zaskoczony, gdyż zawsze byłem słaby z biologii, natomiast miałem...