Przepis na człowieka, czyli krótki wstęp do odpowiedzi na pytanie: dlaczego jesteśmy, jacy jesteśmy

Książki stworzone przez youtuberów po które sięgam zwykle nie pozostawiają mi po sobie wiele dobrych wspomnień. Często wydają się zbędne, puste, napisane bardziej przez redaktora niż samego autora. Na szczęście „Przepis na człowieka” Dawida Myśliwca wymyka się tu standardowi i uważam, że to naprawdę porządnie napisana i wydana książka popularnonaukowa.
Nie specjalizuje się w biologii i nie znam się zupełnie na jej naukowym obliczu, toteż nie jestem w stanie poddać tej książki analizie z perspektywy specjalisty w temacie. Jeśli więc pojawiają się na jej stronach jakieś naukowe błędy, czy przestarzała wiedza – nie jestem w stanie tego wskazać.
Niemniej, z perspektywy zupełnego laika, który co prawda czyta sporo, ale jednak zwykle jest to literatura rozrywkowa (zwykle fantastyczna) mogę powiedzieć, że „Przepis na człowieka” jest po prostu miły w odbiorze, jak na książką popularnonaukową, która zawiera naprawdę bardzo dużą dawkę wiedzy. Autor wychodzi tu z ciekawej perspektywy, opowiadając o naszej biologii, ale w ujęciu trochę historycznym, pokazując, jak krok po kroku odkrycia naukowe dochodziły do tego, w jaki sposób dziedziczymy, czym jest gen, czym jest DNA itd.
Osobiście zdecydowanie preferował momenty, w których Myśliwiec opisywał historię badaczy, niż same biologiczne schematy, zasady itd., ale jednocześnie rozumiem że muszą się one pojawiać i że jest to jak najbardziej istotna wiedza. Ja po prostu nie bez powodu skończyłam kierunek humanistyczny, nie porywając się na weterynarię, która była moim marzeniem nr 1 gdzieś pomiędzy 3 a 15 rokiem życia.
Miałam poczucie, że autor zakłada, że czytelnik ma wiedzę wyciągniętą ze szkoły średniej. Jeśli więc miałabym określić dla kogo jest to książka to powiedziałabym, że dla osób od 16-17 roku życia w górę. Z jednej strony może być to ciekawe uzupełnienie licealnej wiedzy dla kogoś, kto planuje pisać maturę z biologii, z drugiej nie czułam, aby autor pisał w infantylny sposób i każdy dorosły, zainteresowany, choć może nie wyspecjalizowany w temacie powinien coś dla siebie z tego tytułu wynieść.
Nie da się tu też nie wspomnieć o wydaniu. To chyba jedna z najładniejszych książek popularnonaukowych, jakie kiedykolwiek trzymałam w ręku. Co prawda oprawa jest zintegrowana, a nie twarda, ale wewnątrz znajdują się piękne wyklejki i tona bardzo klimatycznych ilustracji przez które „Przepis na człowieka” wygląda jak księga czarów, albo jakaś naprawdę wiekowa książka biologiczna.
Co tu dużo więcej mówić – jestem zadowolona z lektury. Jeśli zaś na rynku mają się pojawiać książki internetowych twórców to ja poproszę o więcej właśnie takich.

Książki stworzone przez youtuberów po które sięgam zwykle nie pozostawiają mi po sobie wiele dobrych wspomnień. Często wydają się zbędne, puste, napisane bardziej przez redaktora niż samego autora. Na szczęście „Przepis na człowieka” Dawida Myśliwca wymyka się tu standardowi i uważam, że to naprawdę porządnie napisana i wydana książka popularnonaukowa.
Nie specjalizuje się...

Unpopular opinion - nie podobała mi się. Chyba liczyłam na więcej nauki, mniej historii. Ciężko mi było brnąć przez daty i nazwiska żeby koniec końców dowiedzieć się czegoś, co i tak już w dużej mierze wiedziałam, w większości jeszcze z czasów uczenia się w liceum.

Ponadto merytoryczne treści wcale nie są tłumaczone w sposób bardzo przystępny, dlatego raczej nie polecam osobom, które nie mają obycia biologiczno-chemicznego.

Unpopular opinion - nie podobała mi się. Chyba liczyłam na więcej nauki, mniej historii. Ciężko mi było brnąć przez daty i nazwiska żeby koniec końców dowiedzieć się czegoś, co i tak już w dużej mierze wiedziałam, w większości jeszcze z czasów uczenia się w liceum.

Ponadto merytoryczne treści wcale nie są tłumaczone w sposób bardzo przystępny, dlatego raczej nie polecam...

Jak dla mnie pozycja naprawdę wyjątkowa - jestem laikiem jeśli chodzi o biologię i było to dla mnie jak odkrywanie nowego świata. Tym wspanialsze, że napisane bardzo przystępnie i sympatycznie. Warta swojej ceny.

Jak dla mnie pozycja naprawdę wyjątkowa - jestem laikiem jeśli chodzi o biologię i było to dla mnie jak odkrywanie nowego świata. Tym wspanialsze, że napisane bardzo przystępnie i sympatycznie. Warta swojej ceny.

Tematyka biochemiczna mnie przerosła, bardziej wykład akademicki o chemicznej transkrypcji DNA, bez wyższej chemii dla mnie nie do przebrnięcia, początkowa część o rozwoju dziedziny ciekawa, potem "odpadłam", choć doczytałam do końca to mnóstwo rzeczy pozostało niezrozumianych. Mimo, że ogólnie słownictwo jest mi znane i spotykałam się z w wymienionymi cząsteczkami, nukleinami etc. w innych publikacjach, to książka jest w całości skupiona na procesie, dla mnie bardziej interesujące byłoby gdyby poparte to było informacją co to zmienia, jaki to ma wpływ na człowieka.

Tematyka biochemiczna mnie przerosła, bardziej wykład akademicki o chemicznej transkrypcji DNA, bez wyższej chemii dla mnie nie do przebrnięcia, początkowa część o rozwoju dziedziny ciekawa, potem "odpadłam", choć doczytałam do końca to mnóstwo rzeczy pozostało niezrozumianych. Mimo, że ogólnie słownictwo jest mi znane i spotykałam się z w wymienionymi cząsteczkami,...

Bardzo ciekawa pierwsza część - o tym jakimi wyboistymi drogami ludzkość dochodziła do wiedzy o rozmnażaniu i dziedziczeniu. Im bliżej naszych czasów, tym robi się trudniej - geny i DNA to niełatwe zagadnienia. Autor ma jednak talent do przedstawiania skomplikowanych treści jak najprościej, bardzo doceniam zwłaszcza obrazowe i zabawne analogie.

Bardzo ciekawa pierwsza część - o tym jakimi wyboistymi drogami ludzkość dochodziła do wiedzy o rozmnażaniu i dziedziczeniu. Im bliżej naszych czasów, tym robi się trudniej - geny i DNA to niełatwe zagadnienia. Autor ma jednak talent do przedstawiania skomplikowanych treści jak najprościej, bardzo doceniam zwłaszcza obrazowe i zabawne analogie.

"Przepis na Człowieka" to pełna niespodzianek podróż przez labirynt ludzkiej psychiki, ukazująca interesujące spojrzenie na naturę człowieka. Autor, Dawid Myśliwiec, w swojej książce wplata wątki filozoficzne, psychologiczne i naukowe, tworząc fascynującą mozaikę myśli i refleksji na temat tego, co czyni nas ludźmi. Jest to niejako zebranie i uporządkowanie wielu wątków, które pojawiały się w filmach na jego kanale YouTube - “Uwaga! Naukowy Bełkot”.

Książka rozpoczyna się od stwierdzenia: "Jesteśmy jedynymi kucharzami w naszym życiu" niejako nawiązując do tytułowego przepisu zachowując kuchenne skojarzenie. Myśliwiec od razu rzuca nas w głąb niezbadanych obszarów ludzkiego umysłu, zaczynając od pytania fundamentalnego - jakie składniki tworzą to, co nazywamy człowieczeństwem? Autor przeplata swoje rozważania obserwacjami z dziedziny psychologii, biologii, filozofii i etyki, ukazując nam wielowymiarową istotę ludzką.

Praca porusza kwestie, które od dawna nurtują umysły największych badaczy - autor rozmyśla o tożsamości, wolnej woli, moralności i natury ludzkich relacji. Myśliwiec często wplata najnowsze badania i odkrycia naukowe, rzucając nowe światło na te trudne zagadnienia. Jego podejście jest interdyscyplinarne, co pozwala czytelnikowi spojrzeć na tematy z różnych perspektyw.

Jednym z centralnych punktów książki jest refleksja nad wpływem genów na nasze zachowanie i osobowość. Myśliwiec, opierając się na aktualnych badaniach genetycznych, analizuje, jakie dziedziczymy cechy po naszych przodkach, a także jak te geny wpływają na nasze decyzje i preferencje. Przejście od biologii do filozofii jest bardzo płynne i lekkie.

Autor nie unika także trudnych tematów, takich jak istnienie zła czy moralność. Próbuje on zdefiniować, co oznacza być “dobrym człowiekiem”, i czy taka kategoria w ogóle istnieje. Jego podejście jest otwarte na różnorodność perspektyw, co pozwala czytelnikowi samemu zastanowić się nad własnymi przekonaniami.

W dalszej części książki Myśliwiec przygląda się także wpływowi środowiska na kształtowanie naszej osobowości. Autor zagłębia się w tajniki psychologii środowiskowej, analizując, jakie czynniki zewnętrzne mogą determinować nasze postawy, przekonania i zachowania. Kolejny aspekt poruszany przez autora to rozwój technologii i jej wpływ na nasze spojrzenie na człowieczeństwo. Myśliwiec z dystansem analizuje, jak postęp technologiczny, sztuczna inteligencja i manipulacja medialna mogą kształtować nasze spojrzenie na świat i samych siebie. W tym kontekście autor stawia pytania o to, czy możemy utracić naszą autentyczną tożsamość w zalewie technologicznych zmian oraz jakie wyzwania stawia przed nami współczesna cywilizacja.

Książka nie jest pozbawiona również elementów humorystycznych i anegdot, które łagodzą ciężar poruszanych tematów. Myśliwiec potrafi zaskoczyć czytelnika nie tylko treścią, ale także formą - niekiedy wręcz poetyckimi opisami i metaforami, które nadają tekstu głębię i smak co można zobaczyć także na jego kanale na platformie Youtube.



Dla osób zainteresowanych tematem książka będzie przyjemną opowieścią (czasem powtórzeniem) o skomplikowanym procesie “powstawania człowieka”. Jednakże osoby zainteresowane tą dziedziną, które jednak skusiły się na przeczytanie książki ze względu na jej popularność lub osobę autora mogą się rozczarować - książka wymaga znajomości przynajmniej podstawowych zagadnień z zakresu biologii czy chemii. Humaniści mogą mieć problem z przejściem przez niektóre tematy.

Wiele osób może porównać “Przepis na człowieka” z książką “Gen. Ukryta historia” autorstwa Siddhartha Mukherjee. Obaj twórcy poruszają podobną tematykę jednak amerykański autor hinduskiego pochodzenia podchodzi do sprawy w sposób “lżejszy”. Jego praca jest napisana łatwiejszym językiem i jest bardziej przystępna. Myśliwiec chce momentami za bardzo popisać się wiedzą i niepotrzebnie utrudnia dany temat.

Podsumowując, "Przepis na Człowieka" to niezwykła podróż przez tajniki ludzkiej egzystencji jednak lekturze tej należy poświęcić trochę uwagi i cierpliwości. Na zdecydowany plus jest to, że Dawid Myśliwiec nie boi się poruszać trudnych tematów, ukazując nam złożoność ludzkiej natury. Książka jest oparta na solidnych badaniach i literaturze przedmiotu co może wprowadzać trudności, ale może być to spokojnie lektura także dla miłośników psychologii i filozofii lub też dla każdego, kto chce lepiej zrozumieć, kim naprawdę jest.

"Przepis na Człowieka" to pełna niespodzianek podróż przez labirynt ludzkiej psychiki, ukazująca interesujące spojrzenie na naturę człowieka. Autor, Dawid Myśliwiec, w swojej książce wplata wątki filozoficzne, psychologiczne i naukowe, tworząc fascynującą mozaikę myśli i refleksji na temat tego, co czyni nas ludźmi. Jest to niejako zebranie i uporządkowanie wielu wątków,...

Cóż, na samym początku chciałbym zaznaczyć, że biologia i nauki zbliżone zdecydowanie sie są moim źródłem zainteresowania zazwyczaj. Książkę kupiłem, ponieważ czasami zdarzyło mi się obejrzeć filmy na yt autora i najczęściej podobała mi się treść i forma, więc można powiedzieć, nieco eksperymentalnie dałem szansę jako pisarzowi :) Ostatecznie, nie zawiodłem się. Wyjątkowo przyjemnie się czytało się jakie zdarzenia w przeszłości doprowadziły do tego, że ludzkość ma taki stan wiedzy jaki ma na dzień dzisiejszy. W zasadzie 90% książki była napisana zrozumiałym językiem i faktycznie można było zrozumieć o czym jest mowa. Pozostałe 10% dla mojego stanu wiedzy było już trochę za dużo, ale jak wspominałem, jestem strasznym ignorantem w tej dziedzinie :D zatem biorę to na siebie. Nie mniej, uważam, że dla osób zaonteresowanych tematyką, mniej bądź bardziej, pozycja zdecydowanie warta uwagi. Dla igonrantów, mojego pokroju, również pozycja warta uwagi, aby zdobyć chociaż trochę wiedzy na temat, co by nie mówić, mocno związany z nami samymi.

Cóż, na samym początku chciałbym zaznaczyć, że biologia i nauki zbliżone zdecydowanie sie są moim źródłem zainteresowania zazwyczaj. Książkę kupiłem, ponieważ czasami zdarzyło mi się obejrzeć filmy na yt autora i najczęściej podobała mi się treść i forma, więc można powiedzieć, nieco eksperymentalnie dałem szansę jako pisarzowi :) Ostatecznie, nie zawiodłem się. Wyjątkowo...

Momentami była trochę nudna, a dygresje zbyt daleko odbiegały od tematu przewodniego, ale mimo wszystko bardzo dużo się dowiedziałem i polecam.

Momentami była trochę nudna, a dygresje zbyt daleko odbiegały od tematu przewodniego, ale mimo wszystko bardzo dużo się dowiedziałem i polecam.

Mimo że zawsze interesowała mnie chemia i biologia w szkole tu jednak były momenty ze odkładałam książkę na szafkę. To jak replikuje się dna było ciekawe, ale przechodzić jeszcze raz przez to przy RNA to już było dla mnie za dużo. W wielu fragmentach miałam dosyć mnogosci całkiem nowych pojęć. Jednocześnie Dawid bardzo się boi że przestraszą mnie wiązania kowalencyjne z gimnazjum, gdzie właśnie stamtąd się wzięło moje zamiłowanie do chemii.
Wracając do książki - mogłabym nadać jej tytuł "historia genetyki". Bo tym właśnie w zdecydowanej większości jest. Historią wzbogaconą o szczegółowe opisy tego jak zachodzą najważniejsze procesy, co jest ciekawe przez jakiś czas, ale na dłuższą metę nie jest to lekka lektura. Bardzo podobał mi się końcowy fragment książki, jakieś ostatnie 100 stron, gdzie mamy właśnie książkę popularnonaukową z ciekawymi przypadkami chorób, mieszaniem się genów (mega ciekawe) i tak już powszechnie znaną toksoplazmozą.

Mimo że zawsze interesowała mnie chemia i biologia w szkole tu jednak były momenty ze odkładałam książkę na szafkę. To jak replikuje się dna było ciekawe, ale przechodzić jeszcze raz przez to przy RNA to już było dla mnie za dużo. W wielu fragmentach miałam dosyć mnogosci całkiem nowych pojęć. Jednocześnie Dawid bardzo się boi że przestraszą mnie wiązania kowalencyjne z...

Mimo, że nigdy nie byłem zainteresowany biologią ani chemią czytałem tę książkę z niemałym zaciekawieniem - miej więcej połowa książki to był wysiłek intelektualny ponieważ jest tam wytłumaczone jak działa DNA (w uproszczeniu mówiąc),ale potem czytanie nabiera rozpędu a nagroda za poprzednią cierpliwość jest wielokrotnie większa. Czuć że autor wręcz kocha to o czym opowiada oraz kocha opowiadać. W dodatku książka jest bardzo ładnie wydana.

Mimo, że nigdy nie byłem zainteresowany biologią ani chemią czytałem tę książkę z niemałym zaciekawieniem - miej więcej połowa książki to był wysiłek intelektualny ponieważ jest tam wytłumaczone jak działa DNA (w uproszczeniu mówiąc),ale potem czytanie nabiera rozpędu a nagroda za poprzednią cierpliwość jest wielokrotnie większa. Czuć że autor wręcz kocha to o czym...