Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Debiut, co pragnę podkreślić , Gavina Extence jest książką wyjątkową. Nie ze względu na liczne i podobno jaskrawo prześwitujące inspiracje (które we współczesnym świecie nie powinny być uznawane za wybitną wartość). „Wszechświat…” jest książką wyjątkową, ponieważ, biorąc pod uwagę dojrzałość swojego odbiorcy, stara się dotrzeć do niego każdym, jednym zdaniem. Nie jest to lektura, w której autor postawił sobie za cel utworzyć jak największą możliwą ilość sentencji, cytowanych później wszędzie i sprowadzonych do roli popkulturowego powiedzonka na kubku do kawy.
Extence celuje swoim stylem, sposobem prowadzenia narracji i akcji w gust zabieganego czytelnika, przekazując jednocześnie, w nienachalny sposób istotę książki i jej przesłanie, będące przesłaniem trudnym i niejednoznacznym.
Liczne odniesienia do nauki, literatury i kultury są kolejna wartością debiutu literackiego Extence’a. Bogate tło, które buduje autor stanowi dydaktyczną zajawkę, niepozwalającą nam zapomnieć jaka jest różnica pomiędzy meteorami, meteorytami, a meteoriodami.
Alex urzeka nas prostotą zdań i mnogością dojrzałych przemyśleń, dostosowanych swoją stylistyką do aktualnego wieku bohatera, bo, co warto wspomnieć, lwia część książki jest zbudowana na retrospekcji, i to w taki sposób, aby każdy zwrot akcji miał później uzasadnienie w dalszej części fabuły.
Nie ma tutaj miejsca na puste przemyślenia, pompatyczne puenty. Każdy fragment będący filozoficznym rozważaniem jest „zdrowo” skontrastowany z krótką, zabawną rozmową, czy kolejnym przejściem fabuły. Brak u Extence’a postaci niepotrzebnych, a każdy ma rolę do odegrania, aby w pewnym momencie stać się osobą kluczową dla fabuły. Nawet Kurt Vonnegut – wdzięczny komentator akcji i podjętych decyzji. Godny podziwu minimalizm.
Ponadto, niekiedy chłodna i dosadna prezentacja uczuć głównego bohatera, stanowi podstawę dla twierdzenia iż w prezentacji psychologizmu postaci stoi debiutujący Extence na najwyższym poziomie.
Wreszcie akcja, która wciąga bez reszty poprowadzona z wyjątkową lekkością i delikatnym przymrużeniem oka sprawia, że „Wszechświat…” okazuje się zaskakująco płynną i łatwą lekturą. Powstały w ten sposób kontrast dla złożonego problemu jest tak naturalny, jak tylko może być młodość mówiąca o moralności i zasadach życiowych – prostolinijna i niezachwiana w swoich twierdzeniach.

Debiut, co pragnę podkreślić , Gavina Extence jest książką wyjątkową. Nie ze względu na liczne i podobno jaskrawo prześwitujące inspiracje (które we współczesnym świecie nie powinny być uznawane za wybitną wartość). „Wszechświat…” jest książką wyjątkową, ponieważ, biorąc pod uwagę dojrzałość swojego odbiorcy, stara się dotrzeć do niego każdym, jednym zdaniem. Nie jest to...