Opinie użytkownika
Nie była to ksiażka łatwa. Wciągnęła mnie bez pamięci i choć kolejne strony były coraz bardziej przykre, pożerałam je z niesamowitą szybkością.
Trochę to tempo było zadziwiające, bo tak naprawdę, ciężko obiektywnie stwierdzić, co właściwie w tej książce przyciąga. Nie jest to na pewno sposób narracji, który omal nie sprawił, że odłożyłabym ją po pierwszych kilku stronach....
"Gogol w czasach Google'a" to zbiór felietonów autorstwa reportera Gazety Wyborczej, którego chwalą, że Rosję zrozumiał. Nie wiem, czy tą książką próbował ją wytłumaczyć także swoim rodakom, jeśli tak, to okazałam się na nauki wyjątkowo odporna. Mam wręcz wrażenie, że im dalej byłam z lekturą, tym Rosję rozumiałam mniej.
Jest i śmieszno i strasznie. Śmiech wywołują...
Kim jest Robert Galbraith, wie chyba każdy. Nie wiadomo właściwie, po co był autorce słynnych przygód młodego czarodzieja pseudonim, skoro na tylnej okładce wypisano jak byk, kto zacz.
Ale mniejsza o autora, przejdźmy do samej treści. Jak to zwykle w kryminałach bywa, wszystko zaczyna sie od śmierci. Umiera nie byle kto, bo światowej sławy supermodelka, spadając z balkonu...
Nie da się tej książki opowiedzieć. Trudno też ją jednoznacznie ocenić. Po mistrzowsku splatając ze sobą wątki obyczajowe, karytkaturę i sporą dawkę wulgarności, Irving stworzył powieść, która wciąga czytelnika, w gruncie rzeczy, nie wiadomo z jakiego powodu.
Bo ot, niby taka sobie zwykła historia rodzinna. Matka - pisarka, ojciec z grubsza pomijalny, syn z grubsza...
Fascynująca to była książka. Ani to zbiór opowiadań, ani powieść - kolejne "części" noszą nazwę rozdziałów, ale tak naprawdę, powiązań między nimi pozwala czytelnikowi Piekara się domyślić dopiero w połowie książki. Mimo tego zabiegu, tego, że przez większą część lektury, nie mamy tak naprawdę pełnego oglądu na to, co właściwie czytamy, to wciąga. Wciąga okrutnie.
Mamy tu...
Długo mi zajęło ponownie zabranie się za dziesiąty tom Jeżycjady. Akcję powtórki całej serii zaczęłam półtora roku temu, przez pierwsze dziewięć tomów przeleciałam jak burza, a po nich nastąpiła długa przerwa. Jednak jak już usiadłam do "Nutrii...", to wszystko było jak zwykle, jak wszystkie inne tomy autorstwa Musierowicz, połknęłam ją w jeden dzień.
Bo te książki mają...
Kilka reportaży. Każdy inny. Łączy je tylko jedno - wszystkie opisują życie ludzi na terenie Polski, poza tym nic. Bo co historia Paktofoniki może mieć wspólnego z życiem rodziny, w której metodami antykoncepcji są aborcja i zabijanie noworodków? Albo żydowskie konotacje w wojnie łódzkich klubów z kazirodczym związkiem córki z ojcem, z którego rodzi się dziecko?
Nie są to...
"Pieśń Lodu i Ognia" to seria, którą trzeba pokochać, inaczej nie ma szans na przebrnięcie przez grube tomiszcza opowiadające o Lannisterach, Starkach i innych postaciach stworzonych przez Martina. Z tomu na tom książki stają się coraz dłuższe, coraz bardziej zagmatwane, a liczba bohaterów nieustannie się zwiększa. "Uczta dla wron" z powodu ogromnej objętości została...
więcej Pokaż mimo to
Marcina Mellera "znam" z cotygodniowych spotkań w sobotę o 12. Siadamy tak sobie po dwóch stronach telewizora, on mówi, rozmawia ze swoimi goścmi, ja słucham i czasami się śmieję, a czasami zamyślam. Zawsze wzbudzał we mnie sympatię, bo inteligentny i w dyspucie okrzesany.
W "Między wariatami" dziennikarz daje się poznać z innej strony. Nie jako siedząca w studiu gadająca...
Od jakiegoś czasu planowałam powrót do czytania książek w oryginale. "Mile 81" Kinga wydawało się pozycją do tego celu idealną - krótki, bo zaledwie 80-stronicowy ebook kusił na amazonowej półce niską ceną i nazwiskiem autora. Uległam, a niedługo po zakupie, zasiadłam do lektury.
Opowieść zaczyna się od braterskiej kłótni. Kłócą się George i Pete, pozostawieni przez...
Wrocław, rok 1933. W brutalny sposób zostaje zamordowana młoda baronówna. Radca kryminalny, Eberhard Mock, szuka mordercy, który rozciął brzuch młodej dziewczynie i umieścił w jej trzewiach zabójcze skorpiony. W tle przewija się panorama międzywojennego Wrocławia, oddana w dokładny sposób, od stanu architektonicznego miasta, aż po ulubione rozrywki jego prominentnych...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Książki z cyklu Pieśni Lodu i Ognia można podzielić na dwa rodzaje: te, w których nie dzieje się nic i te, w których autor wyrzyna swoich bohaterów po kolei. Pierwsza część "Uczty dla wron" wymyka się temu podziałowi. Śmierci jest w niej niewiele, więcej się o niej mówi, niż faktycznie zabija. W tym tomie sagi rządzą spiski.
Głównym wątkiem zdają się być zmagania z koroną...
Nie pamiętam, kiedy i gdzie przeczytałam o tej książce. Było to jednak na tyle zachęcające, że widząc na nią promocję, nie wahałam się długo. Jak się okazało, miałam rację.
Tytułową bohaterkę spotykamy po raz pierwszy w roku 1916. Młoda, szesnastoletnia dziewczyna, baronówna, uczennica prestiżowej szkoły dla dziewcząt, zostaje aresztowana. Okazuje się, że zafascynowana...
Książek o tematyce Holocaustu z zasady, nie oceniam. Mimo że czytam ich dużo, na temat każdej mam jakąś tam swoją opinię, ale nie wydaje mi się właściwe wystawianie gwiazdek oceniających czyjeś wspomnienia i przeżycia z tak straszliwych czasów. Te książki nie muszą być napisane ładnymi zdaniami, nie muszą wciągać - mają przypominać.
Autorką jest czeska Żydówka, która w...
Na początku, Langdon się budzi.
Naukowiec nie wie, gdzie jest, ani jak się tam znalazł. Ostatnim jego wspomnieniem jest zwyczajny dzień, który spędzał na uczelni w Stanach, a już po chwili okazuje się, że teraz znajduje się we włoskim szpitalu, w którym dochodzi do siebie po postrzale w głowę.
A zaraz potem ktoś próbuje go zabić i zaczyna się walka o życie bohatera, w...
Już dawno żadna książka nie wymęczyła mnie do tego stopnia, co "Perfekcyjna niedoskonałość". Ale nie mam żalu, doskonale wiedziałam, w co się pakuję. Już pierwsze strony mówiły wyraźnie, że jest to powieść z gatunku tych, które mnie męczą i wciągają niczym podręcznik do fizyki ciała stałego. A jednak nie przerwałam, więc moja wina, moja wina i tak dalej.
I cóż mogę...
Po skończeniu tej książki, a właściwie opowiadania, przychodził mi do głowy właściwie tylko jeden komentarz: coś absolutnie fatalnego. Nie wiem, po co to zostało napisane, nie wiem, co to miało czytelnikowi dać. Fabułę da się streścić w dwóch zdaniach i nie będzie to ogólny jej zarys, tylko cała jej "głębia - Dwie przyjaciółki mają synów i każda ląduje w łóżku z synem tej...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Smutny jest to reportaż. Smutny, bo opowiada o człowieku, który uwierzył we własną wielkość i wplątał się w środowisko, z którym nie był w stanie sobie poradzić.
Jest to także opowieść o ludziach, wśród których się obracał. O partii zbudowanej na gruncie przeświadczenia, że "nam się należy" przez niewykształconych i kompletnie nieprzygotowanych do objęcia władzy w...
Książki tej autorki są dla mnie swoistym ewenementem. Nie sposób nie dopatrzeć się w nich niedociągnięć i słabych stron, język z pewnością nie jest najwyższych lotów, a dotarcie przeze mnie do połowy powieści bez pewności "kto zabił" pozostaje nieosiągniętym dotychczas przez autorkę sukcesem. A pomimo tego wszystkiego, każda kolejna część wciąga mnie bez pamięci.
Wszystko...
Najpierw, jeszcze przed premierą książki, uwagę zwróciła okładka. Piękna, pociągająca, natychmiastowo wywołując chęć przeczytania. Dzieła dokończyła promocyjna cena ebooka i stało się - nowego Kindle zainaugurowałam zbiorem opowiadań Grzędowicza.
"Ludzie widzą to, co chcą widzieć" głosi okładka. I faktycznie, ktoś pewnie widzi w tej książce monotematyczny choć subtelny,...