Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki o miłości z historią w tle to chyba już za zawsze będzie mój ulubiony typ powieści. Od "Ashford Park" nie mogłam się wprost oderwać. Dlaczego? Bo jest w niej tajemnica i fajne kobiece postaci, które mają odwagę dokonywać w życiu własnych wyborów. Poza tym, naprawdę lubię "Downton Abbey" i klimat tamtej epoki, ten znikający po I wojnie światowej świat wielkich mocarstw i arystokracji był naprawdę fascynujący.

Książki o miłości z historią w tle to chyba już za zawsze będzie mój ulubiony typ powieści. Od "Ashford Park" nie mogłam się wprost oderwać. Dlaczego? Bo jest w niej tajemnica i fajne kobiece postaci, które mają odwagę dokonywać w życiu własnych wyborów. Poza tym, naprawdę lubię "Downton Abbey" i klimat tamtej epoki, ten znikający po I wojnie światowej świat wielkich...

Druga część trylogii jest jeszcze lepsza niż pierwsza! Wątek miłości Katniss i Peety jest bardziej rozbudowany niż w filmie, ale o sile tekstu decyduje przede wszystkim przedstawienie rodzącej się wokół rewolucji, której przyczyny i początki są lepiej przedstawione niż w filmie, mocno ograniczonym przez czas. Fajniej niż w pierwszej książce przedstawione są też igrzyska, arena i wszystko to, co dzieje się wokół. No ok, nie będę udawać, że uczucie Katniss i Peety też wciąga i to bardzo...:) Przeczytałam w trzy dni, myślę, że to też o czymś świadczy.

Druga część trylogii jest jeszcze lepsza niż pierwsza! Wątek miłości Katniss i Peety jest bardziej rozbudowany niż w filmie, ale o sile tekstu decyduje przede wszystkim przedstawienie rodzącej się wokół rewolucji, której przyczyny i początki są lepiej przedstawione niż w filmie, mocno ograniczonym przez czas. Fajniej niż w pierwszej książce przedstawione są też igrzyska,...

Po książkę sięgnęłam z oczywistych względów - film, który lubię i aktorka, którą lubię bardzo. Efekt? Ja, obecnie 26-latka, przeczytałam tę lekturę dla amerykańskich szóstoklasistów w dwa wieczory. Czy to świadczy o tym, że książka jest tak prosta, że nie trzeba się nad nią skupiać? Zdecydowanie nie! Jest po prostu dobra. Albo nawet bardzo dobra. Może napisana prostym językiem, ale działa to tylko na jej korzyść. Absolutnie pochłania mnie ta historia i ta bohaterka. Nieważne, czy spotykam się z nią na kinowym ekranie, czy na kartkach książki. No cóż, to pewnie tylko kolejny dowód na moją niewątpliwą słabość do książek z wyrazistymi postaciami kobiecymi. Takie historie podobają mi się najbardziej, co ujawniło się, czasem wbrew mojej woli, w moim niejednym, wcześniejszym komentarzu. O dziwo, niezwykle polubiłam też Peetę. Jest romantyczny, ale przy tym odważny i zdecydowany, ciepły i czuły, ale potrafi być zdecydowany. Mężczyzna idealny? Momentami na pewno. Peeta i Katniss to z pewnością dobre wzorce dla nastolatków czytających tę powieść. Wiem, bo mam za sobą licealny etap zachwytu nad "Zmierzchem". "Igrzyska śmierci" polecam wszystkim, bez względu na wiek!

Po książkę sięgnęłam z oczywistych względów - film, który lubię i aktorka, którą lubię bardzo. Efekt? Ja, obecnie 26-latka, przeczytałam tę lekturę dla amerykańskich szóstoklasistów w dwa wieczory. Czy to świadczy o tym, że książka jest tak prosta, że nie trzeba się nad nią skupiać? Zdecydowanie nie! Jest po prostu dobra. Albo nawet bardzo dobra. Może napisana prostym...

Lubię autorkę, lubię jej bloga i lubię jej książkę, która jest napisana prosto i zwięźle, ale nie pretensjonalnie. Rady Kasi naprawdę można i chce się wprowadzić w życie. Ogromny plus za piękne wydanie i jeszcze piękniejsze zdjęcia.

Lubię autorkę, lubię jej bloga i lubię jej książkę, która jest napisana prosto i zwięźle, ale nie pretensjonalnie. Rady Kasi naprawdę można i chce się wprowadzić w życie. Ogromny plus za piękne wydanie i jeszcze piękniejsze zdjęcia.

Nie mogłam się oderwać od tej książki. Jest piękna, mądra i pokazuje rzeczywistość wojny z perspektywy dziecka, co jest czymś rzadko spotykanym.

Nie mogłam się oderwać od tej książki. Jest piękna, mądra i pokazuje rzeczywistość wojny z perspektywy dziecka, co jest czymś rzadko spotykanym.

Przeczytałam jednym tchem, nie mogłam się oderwać. Genialna!

Przeczytałam jednym tchem, nie mogłam się oderwać. Genialna!

Jedna z moich ulubionych autorek! Mistrzyni prostych słów i wielkich znaczeń.

Jedna z moich ulubionych autorek! Mistrzyni prostych słów i wielkich znaczeń.

Mój ulubiony tekst Szekspira, który niezmiennie mnie bawi i zachwyca.

Mój ulubiony tekst Szekspira, który niezmiennie mnie bawi i zachwyca.

Miłość może czasem zgubić człowieka, a człowiek może czasem zgubić lub przeoczyć miłość.

Miłość może czasem zgubić człowieka, a człowiek może czasem zgubić lub przeoczyć miłość.

Fajnie się czasem przenieść do zupełnie innej rzeczywistości, tak zupełnie różnej od naszej:) No i oczywiście spotykamy tu kolejną, ciekawą, silną postać kobiecą.

Fajnie się czasem przenieść do zupełnie innej rzeczywistości, tak zupełnie różnej od naszej:) No i oczywiście spotykamy tu kolejną, ciekawą, silną postać kobiecą.

Przeczytałam ją w jeden dzień, bo nie byłam w stanie jej odłożyć. Świetna! Pam Jenoff doskonale wczuwa się w psychikę Żydówki mającej romans z niemieckim komendantem.

Przeczytałam ją w jeden dzień, bo nie byłam w stanie jej odłożyć. Świetna! Pam Jenoff doskonale wczuwa się w psychikę Żydówki mającej romans z niemieckim komendantem.

Bardzo lubię "Chłopów", zaczytywałam się w tym tekście. To prawdziwi w swych decyzjach i wyborach ludzie, chyba za to tak ich lubię. Co więcej, dzielnie zmagali się z życiem i swymi codziennymi problemami i za to też należy im się duży plus. Poza tym Reymont przedstawił kawał historii i mentalności polskiej wsi. Jagna i Hanka to kolejne moje ulubione bohaterki literackie, ale tych, którzy czytali mój wpis o Scartlett czy Annie Kareninie, raczej już to nie dziwi:)

Bardzo lubię "Chłopów", zaczytywałam się w tym tekście. To prawdziwi w swych decyzjach i wyborach ludzie, chyba za to tak ich lubię. Co więcej, dzielnie zmagali się z życiem i swymi codziennymi problemami i za to też należy im się duży plus. Poza tym Reymont przedstawił kawał historii i mentalności polskiej wsi. Jagna i Hanka to kolejne moje ulubione bohaterki literackie,...

Mnie się "Mistrz" podobał - i to bardzo. Może historia jest niespójna i mało prawdopodobna, ale wywołała u mnie emocje, a chyba o to w tym wszystkim chodzi, żeby czytając książki przenieść się na chwilę do innego świata i coś przeżyć. Tej książki na pewno nie można uznać za erotyk, niech Was nie zmyli opis z okładki. Co mnie w "Mistrzu" wkurzyło najbardziej? Że Raul tylko czekał na śmierć, choć uważam, że mógł jej zapobiec. No, ale cóż, tak było bardziej dramatycznie. Polecam, bo to fajna, pomysłowa, ciekawie napisana, trzymająca w napięciu fabuła, a polscy autorzy nie piszą takich wiele. Poza tym bardzo szybko się ją czyta.

Mnie się "Mistrz" podobał - i to bardzo. Może historia jest niespójna i mało prawdopodobna, ale wywołała u mnie emocje, a chyba o to w tym wszystkim chodzi, żeby czytając książki przenieść się na chwilę do innego świata i coś przeżyć. Tej książki na pewno nie można uznać za erotyk, niech Was nie zmyli opis z okładki. Co mnie w "Mistrzu" wkurzyło najbardziej? Że Raul tylko...

Książka ta wywarła na mnie tak ogromne wrażenie, że nawet nie wiem od czego zacząć komentarz. Anna to prawdziwa kobieta- piękna, dystyngowana, a przy tym tak bardzo naturalna i bezpośrednia. Zwłaszcza w pierwszym tomie uosabia ona osobę, jaką niejedna z nas chciałaby być. Tytułowa postać działa na facetów niesamowicie i robi to od niechcenia, po prostu swoją naturą:) Anna porzuca męża i syna dla kochanka - mężczyzny, który bardzo ją kocha, ale jednocześnie nie potrafi przezwyciężyć tęsknoty Anny za synem oraz jej potępienia w społeczeństwie. Mimo, iż jest to bardzo bolesna i trudna miłość, uważam ją za jedną z najpiękniejszych w literaturze światowej. Historii miłości Anny i Wrońskiego towarzyszy równoległy opis życia Lewina, który momentami mnie nudził. Poza tym rozczarowało mnie ostatnie 50 stron. Wolałabym wiedzieć, co się stało z hrabią niż czytać nudne wywody Lewina. Istotna w tekście jest barwna historia małżeństwa Dolly i Stiwy, która wprowadza dużo humoru. Jeśli kogoś nie przeraża 900 stron, polecam naprawdę bardzo gorąco!

Książka ta wywarła na mnie tak ogromne wrażenie, że nawet nie wiem od czego zacząć komentarz. Anna to prawdziwa kobieta- piękna, dystyngowana, a przy tym tak bardzo naturalna i bezpośrednia. Zwłaszcza w pierwszym tomie uosabia ona osobę, jaką niejedna z nas chciałaby być. Tytułowa postać działa na facetów niesamowicie i robi to od niechcenia, po prostu swoją naturą:) Anna...

Początkowe rozdziały mnie nie zachwyciły, ale z kolejnymi stronami nie mogłam się od tej książki oderwać. To powieść o wszystkim: o życiu, śmierci, miłości, wojnie. Każdy znajdzie tam coś dla siebie, bo jak mówi Beatriz: "książka jest lustrem i możemy w niej znaleźć tylko to, co już nosimy w sobie".

Początkowe rozdziały mnie nie zachwyciły, ale z kolejnymi stronami nie mogłam się od tej książki oderwać. To powieść o wszystkim: o życiu, śmierci, miłości, wojnie. Każdy znajdzie tam coś dla siebie, bo jak mówi Beatriz: "książka jest lustrem i możemy w niej znaleźć tylko to, co już nosimy w sobie".

Akcja jest szalenie nieprawdopodobna, a wręcz bajkowa, ale mimo to książka mnie wciągnęła, może nawet zachwyciła. Początek jest troszkę nudny, ale kolejne strony zaskakują i zaciekawiają. Lubię nieprzewidywalność Pam Jenoff, jej niestandardowe podejście do historii i ukazywanie siły miłości na tle trudnych czasów, bo coś takiego dobrze się czyta w wakacje:)

Akcja jest szalenie nieprawdopodobna, a wręcz bajkowa, ale mimo to książka mnie wciągnęła, może nawet zachwyciła. Początek jest troszkę nudny, ale kolejne strony zaskakują i zaciekawiają. Lubię nieprzewidywalność Pam Jenoff, jej niestandardowe podejście do historii i ukazywanie siły miłości na tle trudnych czasów, bo coś takiego dobrze się czyta w wakacje:)

Mnie ta książka bardzo się podobała. Rzadko sięgam po romanse, ale ten przypadł mi do gustu. "Biała wilczyca" zachwyciła mnie przede wszystkim dlatego, że Ksenia - główna bohaterka - to silna i odważna kobieta, a przy tym zamknięta w swoim pancerzu, z którego nie może się wyrwać. Poza tym lubię książki, których akcja toczy się w XIX wieku lub w pierwszej połowie wieku XX, jak w tym przypadku. Autorce udało się nieźle zaprezentować niesamowite uczucie, łączące Maksa i Ksenię, jak również ukazać wszystkie zawirowania dziejowe z punktu widzenia, do którego my, Polacy, nie jesteśmy przyzwyczajeni. Polecam!

Mnie ta książka bardzo się podobała. Rzadko sięgam po romanse, ale ten przypadł mi do gustu. "Biała wilczyca" zachwyciła mnie przede wszystkim dlatego, że Ksenia - główna bohaterka - to silna i odważna kobieta, a przy tym zamknięta w swoim pancerzu, z którego nie może się wyrwać. Poza tym lubię książki, których akcja toczy się w XIX wieku lub w pierwszej połowie wieku XX,...

Genialna, trzyma w napięciu i do końca nie wiadomo, kto jest zabójcą. Nie mogłam się od niej oderwać! Czytałam ją wszędzie, bo nie byłam w stanie się z nią rozstać. Polecam naprawdę bardzo, bardzo gorąco!!

Genialna, trzyma w napięciu i do końca nie wiadomo, kto jest zabójcą. Nie mogłam się od niej oderwać! Czytałam ją wszędzie, bo nie byłam w stanie się z nią rozstać. Polecam naprawdę bardzo, bardzo gorąco!!

Jak na razie jedyna książka Browna, którą przeczytałam. Bardzo mi się podobała. Jest wciągająca, trzyma w napięciu. Poza tym zaskakuje całą teorią symboli, stworzoną przez autora. Kontrowersyjne, ale inne spojrzenie na religię, co też może się podobać.

Jak na razie jedyna książka Browna, którą przeczytałam. Bardzo mi się podobała. Jest wciągająca, trzyma w napięciu. Poza tym zaskakuje całą teorią symboli, stworzoną przez autora. Kontrowersyjne, ale inne spojrzenie na religię, co też może się podobać.

Dla mnie rewelacja. Dużo akcji, tajemnice, a zakończenie mnie zaskoczyło.

Dla mnie rewelacja. Dużo akcji, tajemnice, a zakończenie mnie zaskoczyło.