Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nagle poczułem się okropnie samotny. Prawie że miałem ochotę umrzeć.

Nagle poczułem się okropnie samotny. Prawie że miałem ochotę umrzeć.

- Możemy upolować jeża - Net przełknął ślinę. - Jeże są ufne i bardzo powolne... Oskubiemy go kombinerkami... Nika spojrzała na niego szeroko otwartymi oczami. - Luzik - poprosił Felix. - Nie będziemy polować na jeże. I nie będziemy zbierać żadnych leśnych cebul, bo się tylko strujemy. - To może znajdziemy gniazda mew? - Nie dawał za wygraną Net. - Zabierzemy z każdego po jednym jajku. Mewy nie potrafią liczyć, to nawet nie zauważą... Jeśli za domem jest jakaś grządka z ziemniakami, to zrobimy jajecznicę z ziemniakami... W kredensie jest taka fajna drewniana miażdżyca do ziemniaków... - Zaraz... - Nika wzięła wiklinowy koszyk z kredensu i wyszła z domu. Po chwili zawołała - chodźcie, tu są maliny! [...] - Chcę mięsa - powiedział Net, gdy wrócili do kuchni z koszykiem pełnym malin. - Może któraś będzie robaczywa - podsunął Felix.

- Możemy upolować jeża - Net przełknął ślinę. - Jeże są ufne i bardzo powolne... Oskubiemy go kombinerkami... Nika spojrzała na niego szerok...

Do stolika podjechał robokelner numer pięć i wyrecytował: - Służę uprzejmie... zgrzyt... chrup... Rachunek opiewa na dwieście pięćdziesiąt dwa miliony trzysta osiemdziesiąt jeden tysięcy sto pięćdziesiąt dwa złote i dwadzieścia dziewięć groszy... sruuut... do potęgi minus ósmej. Płaci pan kartą, czy... chrup... gotówką?

Do stolika podjechał robokelner numer pięć i wyrecytował: - Służę uprzejmie... zgrzyt... chrup... Rachunek opiewa na dwieście pięćdziesiąt d...

- Jak twoje oceny? - zapytała niespodziewania mama. - Oceny? - Net zamrugał. - Aaa... oceny! Masz na myśli oceny... - Machnął lekceważąco widelcem. - To nie ma takiego znaczenia, bo to pierwszy semestr. Denerwowałem się rakietą. No i ta inspekcja w szkole, nowe zasady, jakieś mundurki, grochówka, zadymianie korytarzy... - Pytałam o oceny - przerwała mu łagodnie mama. - Oceny... - Net nie był przygotowany na nagłe zainteresowanie mamy jego postępami w nauce. - No, mam nawet kilka piątek. Jakby zsumować wszystkie moje oceny, to byłoby ich więcej, niż mam wzrostu. Przynajmniej jeśli liczyć w calach. - A konkretnie? - Konkretnie to 182. Już w przeliczeniu na centymetry.

- Jak twoje oceny? - zapytała niespodziewania mama. - Oceny? - Net zamrugał. - Aaa... oceny! Masz na myśli oceny... - Machnął lekceważąco wi...

Wróciła Nika, z talerzami i sztućcami. - Śpią, ale się wiercą - zrelacjonowała. - Nie znam się na dzieciach, ale to może oznaczać, że zbliża się pobudka. Net spojrzał na zegarek. - Fakt. Jest po ósmej. O tej porze zwykle jedzą. Potem z drugiej strony wylatuje to, co zjadły. Nie za bardzo wiem, co się dzieje do dziewiątej, ale potem jest kąpiel. Myślicie, że jeśli mama z babcią nie wrócą, to będziemy musieli je wykąpać? Nika pokiwała znacząco głową. - Poważnie? - Net nie był przekonany. - Przecież natura sobie poradzi. Takie na przykład małe dziki w ogóle się nie myją, a nie wyglądają jak niemyte dziki. - Jest dyskretna różnica między dzikami a ludźmi - zauważyła Nika. - Dzieci powinno się kąpać codziennie. - Dobra, dobra. To nie może być trudne. Woda pewnie trzydzieści sześć coma sześć stopni, jakieś rzeczy się do niej wlewa, zanurza w tym kolejno dzieci, najpierw to czystsze, i majta nimi, żeby się wszystko odlepiło. No i nie można ich zostawiać zbyt długo pod wodą. - To nie lalki! - zaprotestowała Nika. - W ogóle nie można ich zanurzać. Znaczy buzi nie można zanurzać. - Skoro nie można ich... nurkować, to znaczy że można je umyć tylko od szyi w dół. - A ty nurkujesz, żeby umyć głowę?

Wróciła Nika, z talerzami i sztućcami. - Śpią, ale się wiercą - zrelacjonowała. - Nie znam się na dzieciach, ale to może oznaczać, że zbliż...