Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chciałam skończyć by napić pełną, właściwą recenzje. Nie dałam rady. Początek ciekawy. Nawiązania do Alicji w Krainie Czarów też mogą być. Główny problem/tajemnica/wątek, jak najbardziej w porządku. Tylko że w drugiej części książki wszystko to przestaje być ważne. Wtedy zaczyna się typowe romansidło young adoult. Oczywiście z trójkątem. To było dla mnie za dużo. I jeszcze bardzo duże podobieństwo do Kluczy do Królestwa Gartha Nixa. Słabe, nudne, bleee. A tyle dobrych opinii. Za co?

Chciałam skończyć by napić pełną, właściwą recenzje. Nie dałam rady. Początek ciekawy. Nawiązania do Alicji w Krainie Czarów też mogą być. Główny problem/tajemnica/wątek, jak najbardziej w porządku. Tylko że w drugiej części książki wszystko to przestaje być ważne. Wtedy zaczyna się typowe romansidło young adoult. Oczywiście z trójkątem. To było dla mnie za dużo. I jeszcze...

Tak właściwie to jej nie przeczytałam. Doszłam do wyboru przez Naczelnika. To jest tragiczna książka. Powiem więcej to jest debiut. I widać to bardzo wyraźnie. Każdy w dzieciństwie wymyślał niestworzone historie z postaciami o dziwnych i trudnych nazwach. Całe szczęście że większość tych historii kończy się razem z dzieciństwem. Tu się to nie stało. Obawiam się że Pani Shannon wciąż jest kilkuletnim dzieckiem pomimo swojej metryki. Pomysł jest ciekawy. Tylko autorka powinna napisać to i odłożyć. Spojrzeć za miesiąc, rok. A tak dostaliśmy pierwszy tom siedmiotomowej sagi. Aż boje się jaki chaos będzie dalej. Nie polecam chyba że ktoś lubi chaotyczne historie, wyobrażone sobie przez dziecko.

Tak właściwie to jej nie przeczytałam. Doszłam do wyboru przez Naczelnika. To jest tragiczna książka. Powiem więcej to jest debiut. I widać to bardzo wyraźnie. Każdy w dzieciństwie wymyślał niestworzone historie z postaciami o dziwnych i trudnych nazwach. Całe szczęście że większość tych historii kończy się razem z dzieciństwem. Tu się to nie stało. Obawiam się że Pani...

do Diuny robiłam 3 podejścia. Za pierwszym razem doczytałam do zdrady i jakoś dalej nie mogłam. Drugie podejście, całkiem niedawno, trafiłam na epub bez polskich znaków. Nie dało się czytać. I w końcu wypożyczyłam z mocny postanowieniem że przeczytam. Udało sie. Doceniłam Diunę. Książka stara a niezwykła. Fantastyczny pomysł, który się nie starzeje. Jeśli chcecie poczytać sobie dobre fantasy, z wielowątkową akcją, nie kupujcie "niesamowitych" debiutów, sięgnijcie po klasykę. Diuna jest taka klasyką.

do Diuny robiłam 3 podejścia. Za pierwszym razem doczytałam do zdrady i jakoś dalej nie mogłam. Drugie podejście, całkiem niedawno, trafiłam na epub bez polskich znaków. Nie dało się czytać. I w końcu wypożyczyłam z mocny postanowieniem że przeczytam. Udało sie. Doceniłam Diunę. Książka stara a niezwykła. Fantastyczny pomysł, który się nie starzeje. Jeśli chcecie poczytać...

Jaka może być najlepsza opinia o książce?
Kiedy następny tom?!

Jaka może być najlepsza opinia o książce?
Kiedy następny tom?!

W części "półka" proponuje dodać nowy przypis "zaczęłam ale nie skończyłam". Tak było z tą książką. Pierwsza część bardzo mi się podobała, tak samo opowiadanie pomiędzy 1 a 2 tomem. Tam była akcja, książka miała sens i wyraźny motyw śledztwa.A tu jakbym sięgnęła po innego autora. Wszystko jest bezsensu. Po stu stronach nie wiem w jakim celu ta książka jest napisana i o czym ma być. No bo chyba nie o trójkącie wiedźma, anioł i diabeł. Nie ma akcji, są tylko ckliwe teksty o miłości, poświęceniu i tak dalej. Nie polecam.

W części "półka" proponuje dodać nowy przypis "zaczęłam ale nie skończyłam". Tak było z tą książką. Pierwsza część bardzo mi się podobała, tak samo opowiadanie pomiędzy 1 a 2 tomem. Tam była akcja, książka miała sens i wyraźny motyw śledztwa.A tu jakbym sięgnęła po innego autora. Wszystko jest bezsensu. Po stu stronach nie wiem w jakim celu ta książka jest napisana i o czym...