Opinie użytkownika
Rzeczywistość nie istnieje. Nie ma szans na sens. Dziękuję, można się rozejść być nihilistami gdzie indziej.
Pokaż mimo toZacznę od aspektu, co do którego nie mam wątpliwości - książka Łukasza Lamży jest nam dzisiaj bardzo potrzebna. Fakt, że wyszła na początku roku 2020, jeszcze przed rozgoszczeniem się pandemii w Polsce, więc przed wysypem teorii o tym, że wirusa wypuścił Bill Gates albo że spowodowały ją maszty 5G, a w ogóle to w szczepionkach będą czipy, paradoksalnie działa na jej...
więcej Pokaż mimo to
Najlepszy Mazur.
"Incel" to podobnie jak "Koniec świata w Makowicach" dłuższa opowieść, tym razem o mniejszym zasięgu, bo skupiamy się na losach Bartka, tytułowego incela, któremu życie upływa na pisaniu bloga o byciu przegrywem, pracowaniu w Żabce i tworzeniu mixtape'ów z beatami do popełniania samobójstwa.
W toku lektury Mazurowi udaje się zbudować zrozumienie dla...
"Krótka historia czasu" Stephena Hawkinga to książka niełatwa, wymagająca dużego skupienia, choć ma raptem 170 stron. To jednak lektura wciągająca i poszerzająca horyzonty, nie tylko przez "uczenie" nowych teorii i pojęć, ale sam fakt zwracania uwagi na pewne zjawiska i zachęcanie do stawiania pytań.
Stwierdzam, że takie publikacje to rzeczy niezwykle ożywcze dla mózgu,...
"Nieznośna lekkość bytu" Kundery to literatura wielka, bo mądra i ważna, a jednocześnie lekka i przyjemna.
Tematy - moje ulubione: seks, związki i ludzka natura. Wszystko to z perspektywy czterech postaci, z czego z dwiema głównymi, Tomaszem i Teresą, spędzamy najwięcej czasu.
Dużo tu zmian planów czasowych, często też narrator wychodzi z cienia, by przemówić osobiście....
Nie wiedziałem czego spodziewać się po "Całym życiu", a tytuł mówi właściwie wszystko. To historia Andreasa Eggera, która zaczyna się na początku ubiegłego wieku i obejmuje całe jego życie w małej miejscowości w górach.
Codzienne, niekiedy rutynowe wręcz zajęcia głównego bohatera, przerywane są wydarzeniami znaczącymi czy to z perspektywy osobistej czy historycznej.
Choć...
"Czarne dziury..." to zbiór esejów i przemówień, które Hawking wygłaszał na różnych uniwersytetach na przestrzeni lat. Najczęściej zwracał się do ludzi takich jak ja, którzy nie siedzą w zagadnieniach fizyki teoretycznej i tłumaczył teorie ostatniego stulecia oraz to czym sam się zajmuje. Jedno z przemówień było skierowane do studentów z branży i w tym, przyznaję, zgubiłem...
więcej Pokaż mimo to"Krótkie wywiady z paskudnymi" ludźmi Davida Fostera Wallace'a to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora, co może sie wydawać dziwne, zważywszy, że kupiłem jego opus magnum, "Infinite Jest" w oryginale. "Krótkie wywiady..." to swoiste wyzwanie. Wallace miesza tu gatunki i style narracji, sprawiając, że czasem przez kawałki/utwory przepływa się błyskawicznie, a...
więcej Pokaż mimo to
Kiedyś myślałem o poezji i poetach, że to takie wydumane utwory o dupie Maryny. Jakieś rymy, jakieś metafory, a zasadniczo chodzi o to, że ktoś się nieszczęśliwie zakochał. Nieliczne przykłady trafiających do mnie wierszy, z którymi zetknąłem się przez lata edukacji nie odwiodły mnie od tej opinii.
A potem trafiam na Bukowskiego
Który pisze wiersz
O parkowaniu
I...
Jerzego Pilcha "Pod Mocnym Aniołem", to pierwsze moje spotkanie z prozą tego autora. Muszę przyznać, spotkanie bardzo udane. Narracja Pilchowego narratora Jurusia wciąga. Choć jest to często pijacki bełkot lub biografie współtowarzyszy z odziału deliryków. Choć kwieciste frazy średnio pasują do zachlanych życiorysów, to przez tę powieść się płynie. Niby bywa grafomańsko, a...
więcej Pokaż mimo toNiby tylko 140 stron, a męczyłem je przez tydzień. Mam problem z przygodami Sherlocka. Największym z nich jest narracja. Przygody najsłynniejszego detektywa prowadzone są z perspektywy jego przyjaciela Watsona. Watson darzy swojego towarzysza uwielbieniem i rozpływa się nad jego zdolnościami, kiedy tylko może. O wydarzeniach, będących w toku śledztwa, dowiadujemy się za...
więcej Pokaż mimo toMoje pierwsze spotkanie z oryginalnymi opowieściami o Sherlocku Holmesie i... zawód niestety. Narracja Doyle'a jest raczej prosta, zaś intrygi wpisują się w formę kryminału, za którą nie przepadam. Zagadki nie da się rozwiązać przed Holmesem, bo poszlaki są przed czytelnikiem skrzętnie ukrywane. Genialność detektywa też nie jest wcale zachwycająca, bo jego teorie są bardzo...
więcej Pokaż mimo toO "Hollywood" mogę napisać tyle, że zdecydowanie lepiej czyta się je, gdy zna się kontekst, a kontekst zna się lepiej, gdy oglądało się "Ćmę barową", do której Bukowski pisał scenariusz. I o tym to jest. Bukowski pisze o sobie piszącym do filmu. O samym filmie i o jego produkcji. Chociaż widziałem film niedawno, to korci mnie, żeby przejrzeć go ponownie i posprawdzać sceny,...
więcej Pokaż mimo to"Miasto Archipelag. Polska mniejszych miast" to niezwykła podróż, bo byłych miastach wojewódzkich, w których Filip Springer spotyka się z ludźmi i zbiera ich opowieści. To portret innej części kraju, tej mniej medialnej, czasami mniej bezpiecznej, ale może bardziej rzeczywistej, bo, tak jak w życiu, nie wszystko się w niej zawsze udaje. Czytając reportaże Springera ma się...
więcej Pokaż mimo to"Wyspa kobiet" Zanzima, to krótka i prosta historia o pilocie, który rozbija się na tytułowej wyspie. Głównym walorem komiksu jest humor i komediowo-erotyczne obrazki. Przyjemne na szybką rozrywkę, ale raczej na jedno podejście bez bisów.
Pokaż mimo to"Z szynką raz!" opowiada o dzieciństwie i dorastaniu Henry'ego Chinaskiego, więc mało tu seksu i tymczasowych prac. Dużo za to egzystencjalnych dylematów charakterystycznych dla wieku dojrzewania i pierwszych, erotycznych fascynacji. Im dalej w dorastanie bohatera, tym ciekawiej, zakończenie to chyba jedno z lepszych jakie u Bukowskiego czytałem. Z każdą kolejną książką mam...
więcej Pokaż mimo to
"Codzienna walka" Manu Larceneta, to komiks, który kupiłem, bo naczytałem się o nim zachwytów, ale który wsadziłem na półkę i nie śpieszyłem się by po niego sięgnąć.
Tymczasem to opowieść, która wciąga od pierwszych stron mimo, a może właśnie głównie przez swoją zwyczajność. Larcenet opowiada o codzienności, o relacjach, małych konfliktach i dylematach. O życiowych...
"Totalnie nie nostalgia. Memuar" to taka polska odpowiedź na "Persepolis" Satrapi i "Fun Home" Bachdel. Wanda Hagedorn opowiada o swoim dorastaniu, od lat najmłodszych po czasy licealne, przybliżając czytelnikowi relacje rodzinne, ale i społeczne. To komiks feministyczny, ale nie bójcie się tego słowa, w kontekście opowieści Hagedorn "feminizm" to normalność, to odpowiedź...
więcej Pokaż mimo toPrzytulam Panią Małgorzatę. "Najgorszy człowiek na świecie" to mocna rzecz. Nie tylko dlatego, że jest o uzależnieniach. Także dlatego, że skłania do zmierzenia się z samym sobą, ze swoimi lękami, słabościami z własną niemocą i oczekiwaniami wobec siebie, które wielokrotnie lokujemy w presji otoczenia, ale które bywają presją nakładaną przez nas samych. To taka książka jaką...
więcej Pokaż mimo toKolejna po "Wspaniałym życiu" książka, w której kobiety głównie wyglądają i uprawiają seks, a faceci robią rzeczy. Trochę szantaż emocjonalny pod koniec i niestety znowu pojawia się nawiązanie do Bukowskiego, co, przy wrażeniach z całokształtu, sprawia, że trochę wstydzę się lubienia go. Nie polecam. Nie zmieniło to mojego zdania o pisarstwie pana Piotra C, które kojarzę z...
więcej Pokaż mimo to