Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Krawcowa z Madrytu" to całkiem udany debiut literacki hiszpańskiej wykładowczyni, doktor filologii angielskiej.
To historia młodej, bardzo utalentowanej lecz niedoświadczonej życiowo krawcowej Siry, która w przededniu hiszpańskiej wojny domowej ucieka wraz z nowo poznanym kochankiem do Maroka, by wieść zupełnie nowe życie, pozostawiając w kraju matkę i dawnego narzeczonego. Jednak kochanek po pewnym czasie znika z jej życia, pozostawiając Sirę w niemałych kłopotach, samą na obcej ziemi. Po licznych perypetiach powraca do Madrytu, by otworzyć szykowne atelier mody damskiej. Wszystko to dzieje się u progu II wojny światowej, zaś losy młodej krawcowej splatają się z frankistowskim ministrem w rządzie generała Franco, jego ekscentryczną angielską kochanką oraz szefem brytyjskiego wywiadu. Odtąd Sira podejmuje się niebezpiecznej misji, zmuszona ukrywać swoją prawdziwą tożsamość.

To co pozytywnie oceniam w tej powieści, to sam fakt, że niezwykle zaintrygował mnie tytuł, koncepcja powieści i osadzenie akcji w historycznej rzeczywistości wojny domowej w Hiszpanii, a później realiów II wojny światowej na południu Europy i w Afryce Północnej. W kilku słowach opisałabym tę powieść jako mieszanina intrygującej przygody, wątku szpiegowskiego, świata mody i glamour, a także miłości i wielkej namiętności.
Jednak powieść w wielu wątkach nie została dopracowana, zbyt pobieżnie opisana, zaś portrety psychologiczne bohaterów niezbyt dogłębnie przedstawione.

"Krawcowa z Madrytu" to całkiem udany debiut literacki hiszpańskiej wykładowczyni, doktor filologii angielskiej.
To historia młodej, bardzo utalentowanej lecz niedoświadczonej życiowo krawcowej Siry, która w przededniu hiszpańskiej wojny domowej ucieka wraz z nowo poznanym kochankiem do Maroka, by wieść zupełnie nowe życie, pozostawiając w kraju matkę i dawnego...

"Wyznaję" - to powieść, do której trzeba w pełni dojrzeć, by ją zrozumieć. Monumentalnych rozmiarów, fragmentaryczna, przenikają się wątki, postacie, czasy, miejsca, nawet narracja głównego bohatera nieoczekiwanie przechodzi w kolejne historie. Intryguje stylem, pomysłowością, konceptem, aluzjami literackimi i muzycznymi. Książka, jej treść, to swoiste prześledzenie życia głównego bohatera, Adriana Adrevola przez pryzmat wątków rodzinnych i innych osób mniej lub bardziej z nimi powiązanych, a także dotarcie, przeniknięcie do egzystencjalnych zagadnień i moralnych wyborów. Niezwykle rozbudowane i pogłębione studium psychologiczne człowieka i jego przeżyć. Bardzo polecam.

"Wyznaję" - to powieść, do której trzeba w pełni dojrzeć, by ją zrozumieć. Monumentalnych rozmiarów, fragmentaryczna, przenikają się wątki, postacie, czasy, miejsca, nawet narracja głównego bohatera nieoczekiwanie przechodzi w kolejne historie. Intryguje stylem, pomysłowością, konceptem, aluzjami literackimi i muzycznymi. Książka, jej treść, to swoiste...

"Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie".

"Cień wiatru" czyta się z prawdziwą przyjemnością. Wykreowany świat tętni życiem z pogranicza jawy i snu, a to wszystko na tle urokliwych zakątków XX-wiecznej Barcelony. Akcja powieści owiana jest nutą tajemniczości, grozy, magii. Główny bohater, Daniel Sempere, dzięki temu, że trafia na Cmentarz Zapomnianych Książek, odnajduje książkę zapomnianego pisarza Juliana Caraxa, odkrywa, że ta książka na zawsze odmieni jego życie i niejako czuje się zobowiązany poznać historię życia twórcy książki, a to staje się początkiem niezwykłej przygody, pełnej sekretów, intryg, namiętności, jak również przeklętych i tragicznych miłości. Natomiast reszta bohaterów stanowi różnorodną gamę osobowości, bardzo oryginalnych, budzących pozytywne i negatywne emocje. Bardzo polecam przeczytanie tej pozycji, bowiem fabuła jest niezwykle wciągająca,a dodatkowym atutem jest opatrzenie książki zdjęciami Barcelony Francesca Català-Roca, znakomitego hiszpańskiego fotografika, dzięki czemu literacka wędrówka staje się jeszcze bardziej fascynująca.

"Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie".

"Cień wiatru" czyta się z prawdziwą przyjemnością. Wykreowany świat tętni życiem z pogranicza jawy i snu, a to wszystko na tle urokliwych zakątków XX-wiecznej Barcelony. Akcja powieści owiana jest nutą tajemniczości, grozy, magii. Główny bohater, Daniel Sempere,...