Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Wielkanocna parada" opowiada historię dwóch kobiet, sióstr Grimes- Emily i Sarah, które różnią się między sobą niemalże całkowicie charakterem i urodą. Różnie też potoczyło się ich życie. Starsza i ładniejsza Sarah szuka spełnienia w małżeństwie, młodsza natomiast, wykształcona Emily, przeżywa szereg ... przelotnych związków i usiłuje odnaleźć szczęście w przygodnych kontaktach. Obydwie jednak znajdują tylko rozczarowanie.
Muszę przyznać, że powieść wciągnęła mnie niemalże od razu. Powieść przypomina mi wszystkie moje ulubione powieści- jest pełna żywych obrazów, tym razem Nowego Jorku- ciągle w ruchu, pełnego szmerów przeszłości. Wszystkie występujące w powieści postacie są nakreślone bardzo realistycznie, ale i z lekkością, której można by pozazdrościć. "Wielkanocna parada" to powieść o życiowym pechu, czy raczej o życiu w każdej odsłonie- każda z bohaterek przeżywa swoje życie, ale sama przed sobą i innymi udaje, że jej życie jest takie jakie zawsze chciała. Nieważne są kolejne zawody- ważne, że mam co pokazać innym- nieszczery uśmiech i gromadkę dzieci, czy też kolejnego przystojnego partnera. Mimo negatywnego (w pewnym sensie) wydźwięku powieści jest ona pełna nadziei, a powieść czyta się przyjemnie i łatwo, choć nie zawsze.
Muszę przyznać, że po "Drodze do szczęścia" miałam mieszane uczucia, co do autora- jego poprzednia powieść była po prostu straszna- ze względu na opowiedzianą historię i bardzo mnie przybiła, natomiast "Wielkanocna parada", jest całkowicie inna. :)
Moja ocena: 5

{https://antymateriablog.wordpress.com/2011/01/11/wielkanocna-parada-richard-yates/}

"Wielkanocna parada" opowiada historię dwóch kobiet, sióstr Grimes- Emily i Sarah, które różnią się między sobą niemalże całkowicie charakterem i urodą. Różnie też potoczyło się ich życie. Starsza i ładniejsza Sarah szuka spełnienia w małżeństwie, młodsza natomiast, wykształcona Emily, przeżywa szereg ... przelotnych związków i usiłuje odnaleźć szczęście w przygodnych...

„Jak w niebie” jest to opowieść o miłości Lauren i Arthura. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że Lauren miała wypadek samochodowy i leży w śpiączce. Pewnego dnia do mieszkania Lauren wprowadza się Arthur, wzięty architekt. Nie wiedział jeszcze, że w tym mieszkaniu ma „dziką lokatorkę”. Jakie zatem było jego zdziwienie, gdy zobaczył Lauren– ducha w swojej szafie! Cała historia nabiera tempa- Arthur nieoczekiwanie zaczyna wierzyć w historię, którą opowiedziała mu Lauren i postanawia jej pomóc. Historia wciągająca, lekka i przyjemna. Najbardziej ciekawym, jak dla mnie elementem opowieści są wspomnienia Arthura dotyczące jego zmarłej matki- oto jaką matką chciałabym być w przyszłości, kobietą, która pokazuje swoim dzieciom piękno świata, jego ulotności i jego wartość. Zauroczyła mnie ta opowieść bardziej niż historia nieszczęśliwej miłości Lauren i Arthura ;)
Podoba mi się klimat powieści, jednak czegoś mi brakowało- bohaterowie byli troszkę za mało wyraziści.
Mimo wszystko, polecam, dobra na odreagowanie i wzruszająca niekiedy :)
Moja ocena: 4

[https://antymateriablog.wordpress.com/2011/01/21/jak-w-niebie-marc-levy/]

„Jak w niebie” jest to opowieść o miłości Lauren i Arthura. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że Lauren miała wypadek samochodowy i leży w śpiączce. Pewnego dnia do mieszkania Lauren wprowadza się Arthur, wzięty architekt. Nie wiedział jeszcze, że w tym mieszkaniu ma „dziką lokatorkę”. Jakie zatem było jego zdziwienie, gdy zobaczył Lauren– ducha w swojej szafie! Cała...