Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ocena tej książki przychodzi mi z niemałym trudem. Z jednej strony sprawiała mi średnią przyjemność, męczyłem ją dość długo, ale nie odpuściłem. Ale z drugiej strony autorowi udało się wiarygodnie, bez romantyzowania, usadowić nas na długo w głowie szaleńca. Chłopaka, który zjawił się na tym świecie nie do końca chciany, który samotnie zmagał się z wojenną traumą i własnym pojmowaniem świata.

Pozycja ta to na pewno udany popis możliwości autora. Wracanie po raz kolejny i kolejny do tych samych wspomnień głównego bohatera w połowie czytania już zaczęło mnie męczyć. Można przeczytać tę książkę jako ciekawostkę, chyba tylko w ten sposób człowiek się nią nie rozczaruje.

Ocena tej książki przychodzi mi z niemałym trudem. Z jednej strony sprawiała mi średnią przyjemność, męczyłem ją dość długo, ale nie odpuściłem. Ale z drugiej strony autorowi udało się wiarygodnie, bez romantyzowania, usadowić nas na długo w głowie szaleńca. Chłopaka, który zjawił się na tym świecie nie do końca chciany, który samotnie zmagał się z wojenną traumą i własnym...

Ludzie lubią, gdy biznes krzyżuje się z prywatnymi historiami przedsiębiorców. Zwłaszcza, jeśli zaczynali z tego poziomu na którym znajdujemy się my sami lub jeszcze niżej.

Dlaczego o tym wspominam? Bo "Mnich z Mokki" to bardziej produkt, niż dzieło literackie, element kampanii marketingowej mającej przysłużyć się w promocji biznesu głównego bohatera.

Książka robi to w sposób nudny i patetyczny, na "niesamowite zbiegi okoliczności" natrafiamy praktycznie co parę stron. Historia jest dosyć świeża, a sytuacja nie tylko w USA, ale również na świecie jest jaka jest, tym bardziej ciężko jest uwierzyć w pełen farta kapitalistyczny American Dream, który spotkał bohatera.

Jedyna zaleta tej książki to ciekawostki na temat historii kawy, ale podejrzewam, że więcej można się dowiedzieć z bardziej specjalistycznej książki, która się na tym skupia. Nie polecam, ani na prezent dla kawoszy, ani dla siebie.

Ludzie lubią, gdy biznes krzyżuje się z prywatnymi historiami przedsiębiorców. Zwłaszcza, jeśli zaczynali z tego poziomu na którym znajdujemy się my sami lub jeszcze niżej.

Dlaczego o tym wspominam? Bo "Mnich z Mokki" to bardziej produkt, niż dzieło literackie, element kampanii marketingowej mającej przysłużyć się w promocji biznesu głównego bohatera.

Książka robi to w...

Po latach wróciłem do kontynuacji historii z Metra 2033. Przez ten czas znacząco zmieniła się moja świadomość postrzegania pewnych rzeczy, także z tej książki. 2035 w całej swej okazałości wydaje się być harlekinem, odpowiednikiem takich książek jak "Zmierzch" chociażby, celującym w trochę inną grupę.

Jest to generalnie czytadło, mające w sobie potencjał na historię dla kolejnej gry i nie zdziwiłbym się gdyby z takową intencją kolejne części serii były pisane. Warsztatowo książka jest słaba, jak sinusoida prezentuje albo powtarzane na setki sposobów te same przemyślenia głównego bohatera, albo ukazuje w miarę przyzwoicie wątki fabularne pchając serię do końca.

Męczyło mnie posługiwanie się absolutami, wszystko było najgorsze, najlepsze, ostateczne itd. Do tego do obrzydzenia wałkowany motyw wybrańca, bezrefleksyjność głównego bohatera, w zasadzie przez całą książkę brnie w zaparte tylko w swoją wizję.

Skończyłem książkę z ulgą, ale nie powiem, historia mnie wciągnęła bo pochłonąłem książkę w trzy dni będąc ciekawym co będzie dalej. Silnie wybrzmiewały inspiracje teoriami spiskowymi jednak ich też było za dużo.

Generalnie historia bez większego pomysłu, można by rzec "blockbusterowa", szyta na miarę współczesnego odbiorcy rozrywki popularnej. Dobra jako czytadło i tyle.

Po latach wróciłem do kontynuacji historii z Metra 2033. Przez ten czas znacząco zmieniła się moja świadomość postrzegania pewnych rzeczy, także z tej książki. 2035 w całej swej okazałości wydaje się być harlekinem, odpowiednikiem takich książek jak "Zmierzch" chociażby, celującym w trochę inną grupę.

Jest to generalnie czytadło, mające w sobie potencjał na historię dla...

Hipokryzją ze strony autora jest wydawanie w ogóle książki w formie papierowej, nie mówiąc już o tym jak z grafomańską pasją oddaje się powtarzaniu co kilka stron tych samych słów, przemyśleń i sformułowań. Miałem wrażenie, że każdy z rozdziałów można by podsumować jednym zdaniem, zamiast tego otrzymujemy jedną myśl napisaną na sto różnych sposobów.

Do tego w każdym rozdziale, rozwiązania są serwowane w postaci zagranicznych tytułów blogów lub sklepów z których możemy dowiedzieć się więcej o Zero Waste. W takim razie jaką rolę ma ta książka?

Nie miałem wysokich oczekiwań co do tej pozycji, jest to zwykłe sezonowe lanie wody powstałe z myślą o sukcesie komercyjnym w okresie popularności tematu ekologii.

Hipokryzją ze strony autora jest wydawanie w ogóle książki w formie papierowej, nie mówiąc już o tym jak z grafomańską pasją oddaje się powtarzaniu co kilka stron tych samych słów, przemyśleń i sformułowań. Miałem wrażenie, że każdy z rozdziałów można by podsumować jednym zdaniem, zamiast tego otrzymujemy jedną myśl napisaną na sto różnych sposobów.

Do tego w każdym...