Kolejny tom reportaży Kapuścińskiego czytany wiele lat temu. Wbrew tytułowi składa się z trzech części, z których tylko druga poświęcona jest Ameryce Łacińskiej, a głównie Południowej i historii śmierci Che Guevary oraz tamtejszym guerillasom. Pierwsza dotyczy Izraela i Palestyny, zaś ostatnia Mozambiku.
Jak zwykle łatwo dać się uwieść opowieściom autora, umiejętnie dawkowanym informacjom obiektywnym oraz wrażeniom własnym, szczególnie z rozmów i obserwacji. Równie łatwo było wyrobić sobie własne zdanie, przypadkowo zbieżne z tym, z wyjątkiem właśnie części o partyzantach południowoamerykańskich i teologii wyzwolenia. W latach 90-tych były to tematy passé, zaś wektor ich oceny zmienił się w stosunku do PRL-owskiej propagandy o 180 stopni. Dziś pewnie się to nieco wyrównało, aczkolwiek nie sposób oprzeć się wrażeniu, że poza Urugwajem we wszystkich krajach Ameryki Łacińskiej rządzący,nawet jak wywodzą się z kontestujący społeczny porządek lewicy, w końcu stają się skorumpowanymi autokratami. Czasy się zmieniają, kulisy także (technika, media, mody kulturowe),ale tam gdzie była wielka bieda – jest taka nadal, tam gdzie była wojna – nadal trwa. Izrael jest inny, ale Palestyna ta sama. I tylko o Mozambiku już dziś nikt nie pamięta.
Zapis czasów powstania, ale i fatum poszczególnych miejsc.

Kolejny tom reportaży Kapuścińskiego czytany wiele lat temu. Wbrew tytułowi składa się z trzech części, z których tylko druga poświęcona jest Ameryce Łacińskiej, a głównie Południowej i historii śmierci Che Guevary oraz tamtejszym guerillasom. Pierwsza dotyczy Izraela i Palestyny, zaś ostatnia Mozambiku.
Jak zwykle łatwo dać się uwieść opowieściom autora, umiejętnie...

Kolejny bardzo dobry reportaż Kapuścińskiego przeczytany przeze mnie tym,razem obejmuje kilka wydarzeń.
Chrystus z karabinem na ramieniu bardzo dobrze przedstawia konflikt izraelsko -palestyński, konflikt który nadal nie został rozwiązany. Oprócz tego otrzymujemy charakterystykę przewrotów w Ameryce Południowej. Dostajemy także sylwetki Che Guevarry i Salvadorra Allende.Jak to u Kapuścińskiego reportaż opowiedziany jest głównie przez bohaterów wydarzeń. Myślę że, to były jedne z lepszych reportaży napisane przez Kapuścińskiego.

Kolejny bardzo dobry reportaż Kapuścińskiego przeczytany przeze mnie tym,razem obejmuje kilka wydarzeń.
Chrystus z karabinem na ramieniu bardzo dobrze przedstawia konflikt izraelsko -palestyński, konflikt który nadal nie został rozwiązany. Oprócz tego otrzymujemy charakterystykę przewrotów w Ameryce Południowej. Dostajemy także sylwetki Che Guevarry i Salvadorra...

Rzetelny reportaz, ktory czyta sie jak dobrej jakosci thriller polityczny. Ciarki przechodza po plecach.

Rzetelny reportaz, ktory czyta sie jak dobrej jakosci thriller polityczny. Ciarki przechodza po plecach.

Bardzo dobry reportaż. Jeżeli lubi się Kapuścińskiego to i tak książka nie zawiedzie. Czyta się szybko i przyjemnie.

Bardzo dobry reportaż. Jeżeli lubi się Kapuścińskiego to i tak książka nie zawiedzie. Czyta się szybko i przyjemnie.

Po tylu latach czytania reportaży wreszcie sięgnęłam po książkę Kapuścińskiego. Klasa sama w sobie.

Po tylu latach czytania reportaży wreszcie sięgnęłam po książkę Kapuścińskiego. Klasa sama w sobie.

Daje do myślenia - jedno z lepszych dzieł Kapuścińskiego.

Daje do myślenia - jedno z lepszych dzieł Kapuścińskiego.

Ciekawie wyjaśniony konflikt izraelsko-palestynski i iperialistyczna "polityka" U.S.A. w Gwatemali i Ameryce Pd.

Ciekawie wyjaśniony konflikt izraelsko-palestynski i iperialistyczna "polityka" U.S.A. w Gwatemali i Ameryce Pd.

Najbardziej w tej książce pociągnął mnie tytuł. Przeczytałem, jak każdą Kapuścińskiego, jednym tchem. Wiecie, co pamiętam. Prawie nie, ale wydaje mi się, że na czas lektury czułem proch pustyni w ustach i zapach pieczonej nad ogniem fasoli. Byłem w Ameryce Południowej, dwa dni.

Najbardziej w tej książce pociągnął mnie tytuł. Przeczytałem, jak każdą Kapuścińskiego, jednym tchem. Wiecie, co pamiętam. Prawie nie, ale wydaje mi się, że na czas lektury czułem proch pustyni w ustach i zapach pieczonej nad ogniem fasoli. Byłem w Ameryce Południowej, dwa dni.

Czytałam do matury.

Czytałam do matury.

Dla mnie "Guevara i Allende" najlepszy rozdział. Świetne, bardzo trafne porównanie tych dwóch postaci, tak różnych, ale w pewnym sensie - nieco podobnych.

Dla mnie "Guevara i Allende" najlepszy rozdział. Świetne, bardzo trafne porównanie tych dwóch postaci, tak różnych, ale w pewnym sensie - nieco podobnych.