Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podoba mi się brak skrępowania w rysowaniu intymności i oszczędność formy. Rysunki są lekkie i niedopowiedziane, co dobrze współgra z treścią.

Podoba mi się brak skrępowania w rysowaniu intymności i oszczędność formy. Rysunki są lekkie i niedopowiedziane, co dobrze współgra z treścią.

Komiks pomimo prostej formy, w jakiej został narysowany, posiada zaskakującą głębię i dotyka spraw bliskich dla wielu z nas.

Z pewnym niedosytem przyjęłam zakończenie historii, które mogłoby być jeszcze bardziej rozwinięte i dopowiedziane. Całość można przeczytać w niecałą godzinę, co polecam jako przerywnik między kolejnymi lekturami pisanymi prozą.

Komiks pomimo prostej formy, w jakiej został narysowany, posiada zaskakującą głębię i dotyka spraw bliskich dla wielu z nas.

Z pewnym niedosytem przyjęłam zakończenie historii, które mogłoby być jeszcze bardziej rozwinięte i dopowiedziane. Całość można przeczytać w niecałą godzinę, co polecam jako przerywnik między kolejnymi lekturami pisanymi prozą.

Czytając "Yellow Bahama w prążki" miałam wrażenie, że wsiadłam do wehikułu czasu. Język bohaterki i sposób w jaki przeżywała swój świat przypomniał mi moje doświadczenia z czasu, gdy miałam 13-14 lat. Dlatego też do książki tej nie podchodziłam "na poważnie" i czytałam ją trochę jak sentymentalną podróż do lat, które są już dawno za mną.

Poznajemy Hanię i jej najbliższych poprzez mejle, które pisze ona do autorki książki. Wyłania się z nich obraz codzienności, która przy uważniejszym przyjrzeniu się, wcale nie jest taka banalna.

Całość jest bardzo lekka i bezpretensjonalna, a do tego okraszona sporą dawką świetnego humoru i absurdu. Tutaj prawie każda strona przynosi jakieś gagi i powód, aby się uśmiechnąć, a nawet wybuchnąć śmiechem!

Forma książki - podzielona w naturalny sposób na kolejne mejle - sprawia, że jest to pozycja niezobowiązująca. Możemy wrócić do czytania nawet po kilku dniach albo przeczytać jeden "rozdział" między innymi czynnościami w wolnej chwili.

Na pierwszy atak jesieni, z jej deszczami i szarością, "Yellow Bahama w prążki" będzie jak znalazł.

Czytając "Yellow Bahama w prążki" miałam wrażenie, że wsiadłam do wehikułu czasu. Język bohaterki i sposób w jaki przeżywała swój świat przypomniał mi moje doświadczenia z czasu, gdy miałam 13-14 lat. Dlatego też do książki tej nie podchodziłam "na poważnie" i czytałam ją trochę jak sentymentalną podróż do lat, które są już dawno za mną.

Poznajemy Hanię i jej najbliższych...

Książka jest oparta o bardzo ciekawy pomysł zbudowania postaci głównej bohaterki w odniesieniu do australijskiego ptaka - lirogona. Przyznaję, że wcześniej nigdy nie słyszałam o tym stworzeniu i z ciekawością się z nim zapoznałam. Naprawdę warto znaleźć w Internecie wideo przedstawiające jego śpiew w okresie godowym, bo potrafi swoimi umiejętnościami wokalnymi bardzo zaskoczyć!

Wracając do książki - przeczytałam ją migiem, w niecałe 3 dni. To zasługa ciekawie poprowadzonej fabuły, a z drugiej strony lekkości języka. Ważny był dla mnie również wątek sławy i wynikającej z niej konsekwencji, który skłonił mnie do refleksji nad tym tematem. Poza tym, mam pewną słabość do Irlandii, a akcja powieści Cecelii Ahern właśnie tam jest osadzona, co dodaje jej jeszcze większego uroku.

Jest to dobry tytuł na lato, na przerwę między czytaniem książek o ciężkim ładunku emocjonalnym/tematycznym lub na jazdę pociągiem/czy tramwajem.

Książka jest oparta o bardzo ciekawy pomysł zbudowania postaci głównej bohaterki w odniesieniu do australijskiego ptaka - lirogona. Przyznaję, że wcześniej nigdy nie słyszałam o tym stworzeniu i z ciekawością się z nim zapoznałam. Naprawdę warto znaleźć w Internecie wideo przedstawiające jego śpiew w okresie godowym, bo potrafi swoimi umiejętnościami wokalnymi bardzo...