Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ale człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.

Ale człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.

(...) najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.

(...) najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.

Tymczasem większość z nas, jak podejrzewam, postępuje odwrotnie: podejmujemy instynktowną decyzję, a potem budujemy infrastrukturę rozumowania, by tę decyzję usprawiedliwić. I nazywamy rezultat poczuciem zdrowego rozsądku.

Tymczasem większość z nas, jak podejrzewam, postępuje odwrotnie: podejmujemy instynktowną decyzję, a potem budujemy infrastrukturę rozumowania, by tę decyzję usprawiedliwić. I nazywamy rezultat poczuciem zdrowego rozsądku.

Cynicy powiadają, że jak nie wiadomo, o co chodzi, to na pewno chodzi o pieniądze. Psycholodzy twierdzą,że jak nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o poczucie własnej wartości".

Cynicy powiadają, że jak nie wiadomo, o co chodzi, to na pewno chodzi o pieniądze. Psycholodzy twierdzą,że jak nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o poczucie własnej wartości".

Człowiek rodzi się po to, żeby przeżyć życie, a jeśli los się do niego uśmiechnie - żeby zrobić coś dobrego. Ale żeby zrobić coś dobrego, musi kochać i być kochany. Prawo do kochania i kochania się niektórym z nas zostało odebrane, a przez to ograniczono nam prawo do bycia dobrym.

Człowiek rodzi się po to, żeby przeżyć życie, a jeśli los się do niego uśmiechnie - żeby zrobić coś dobrego. Ale żeby zrobić coś dobrego, musi kochać i być kochany. Prawo do kochania i kochania się niektórym z nas zostało odebrane, a przez to ograniczono nam prawo do bycia dobrym.

Człowiek podejmuje dzieło malowania świata. Z upływem lat zaludnia przestrzeń obrazami prowincji, królestw, gór, zatok, okrętów, wysp, ryb, pokoi, instrumentów, gwiazd, koni i ludzi. Na krótko przed śmiercią odkrywa, że ten cierpliwy labirynt linii kreśli obraz jego twarzy".

Człowiek podejmuje dzieło malowania świata. Z upływem lat zaludnia przestrzeń obrazami prowincji, królestw, gór, zatok, okrętów, wysp, ryb, pokoi, instrumentów, gwiazd, koni i ludzi. Na krótko przed śmiercią odkrywa, że ten cierpliwy labirynt linii kreśli obraz jego twarzy".

Co to jest miłość bracia moi – mówił, otwierając szeroko ramiona, jakby nas chciał wszystkich objąć. – Co to jest miłość, bracia? Miłość to jest więcej niż współczucie i dobroć. Bo we współczuciu uczestniczą dwie strony: cierpiąca i współczująca. Podobnie rzecz się ma z dobrocią: jedna strona daje, druga otrzymuje. Ale w miłości jest tylko jedność: obie strony jednoczą się ze sobą, by nigdy się nie rozłączyć. „Ty” i „ja” przestają istnieć, bo kochać znaczy samemu przestać istnieć.

Co to jest miłość bracia moi – mówił, otwierając szeroko ramiona, jakby nas chciał wszystkich objąć. – Co to jest miłość, bracia? Miłość to jest więcej niż współczucie i dobroć. Bo we współczuciu uczestniczą dwie strony: cierpiąca i współczująca. Podobnie rzecz się ma z dobrocią: jedna strona daje, druga otrzymuje. Ale w miłości jest tylko jedność: obie strony jednoczą się ze ...

Jeśli obdarzysz mnie bogactwem, nie pozbawiaj mnie szczęścia. Jeśli dasz mi siłę, nie odbieraj mi rozumu. Jeśli dasz mi sławę, nie pozbawiaj mnie skromności. Jeśli obdarzysz mnie skromnością, nie odbieraj mi godności, a jeśli ofiarujesz mi władzę, nie odbieraj mi umiejętności wybaczania.

Jeśli obdarzysz mnie bogactwem, nie pozbawiaj mnie szczęścia. Jeśli dasz mi siłę, nie odbieraj mi rozumu. Jeśli dasz mi sławę, nie pozbawiaj mnie skromności. Jeśli obdarzysz mnie skromnością, nie odbieraj mi godności, a jeśli ofiarujesz mi władzę, nie odbieraj mi umiejętności wybaczania.

Przedmioty, jakby nagle nabrały sensu i chciały udowodnić, że wszystko na świecie ma sens tylko wtedy, gdy ma coś wspólnego z ludźmi, gdy jest częścią składową ludzkiego losu i działania".

Przedmioty, jakby nagle nabrały sensu i chciały udowodnić, że wszystko na świecie ma sens tylko wtedy, gdy ma coś wspólnego z ludźmi, gdy jest częścią składową ludzkiego losu i działania".

Każdy wcześniej czy później w swym życiu odkrywa prawdę, że doskonałe szczęście jest nieosiągalne, lecz mało kto zastanawia się nad odwrotnością tej prawdy: że mianowicie równie nieosiągalne jest doskonałe nieszczęście.

Każdy wcześniej czy później w swym życiu odkrywa prawdę, że doskonałe szczęście jest nieosiągalne, lecz mało kto zastanawia się nad odwrotnością tej prawdy: że mianowicie równie nieosiągalne jest doskonałe nieszczęście.

Przypadki silnej, niewzruszonej wiary, dla której człowiek jest w stanie poświęcić całe swoje życie i zaakceptować każdą ofiarę, zawsze mnie poruszały i zarazem przerażały, z takich bowiem postaw rodzą się zarówno heroizm, jak i fanatyzm, czyny altruistyczne, jak i zbrodnicze.

Przypadki silnej, niewzruszonej wiary, dla której człowiek jest w stanie poświęcić całe swoje życie i zaakceptować każdą ofiarę, zawsze mnie poruszały i zarazem przerażały, z takich bowiem postaw rodzą się zarówno heroizm, jak i fanatyzm, czyny altruistyczne, jak i zbrodnicze.

Zawsze i wszędzie tyrania, ucisk, rozkład moralny, prześladowania i masowe mordy zaczynały się od deprawacji języka, który to co podłe i brutalne, przedstawiał jako czyste i przyzwoite ("nowy porządek", "ostateczne rozwiązanie", "środki tymczasowe"' "ograniczone restrykcje"),bądź też określały wulgarnymi i bestialskimi słowami, to co powinno być nazwane humanitarnie i delikatnie ("pasożyty", "insekty społeczne", "rak polityki" etc.)".

Zawsze i wszędzie tyrania, ucisk, rozkład moralny, prześladowania i masowe mordy zaczynały się od deprawacji języka, który to co podłe i brutalne, przedstawiał jako czyste i przyzwoite ("nowy porządek", "ostateczne rozwiązanie", "środki tymczasowe"' "ograniczone restrykcje"),bądź też określały wulgarnymi i bestialskimi słowami, to co powinno być nazwane humanitarnie i delikatni...

(…) bo kiedy ludzie już wiedzą, że pewne sukcesy rozwiewają się, przegrana ma w sobie coś uspokajającego”.

(…) bo kiedy ludzie już wiedzą, że pewne sukcesy rozwiewają się, przegrana ma w sobie coś uspokajającego”.

Powiedział Bóg do siebie: Nie mogę jednocześnie mieć człowieka wolnym, i zupełnie poddanym. Nie mogę mieć wolnej od grzechu istoty, która byłaby jednocześnie człowiekiem. Wolę raczej grzeszną ludzkość niż świat bez ludzi.

Powiedział Bóg do siebie: Nie mogę jednocześnie mieć człowieka wolnym, i zupełnie poddanym. Nie mogę mieć wolnej od grzechu istoty, która byłaby jednocześnie człowiekiem. Wolę raczej grzeszną ludzkość niż świat bez ludzi.