Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opowiastka kryminalna do łyknięcia na raz. Tytułowa gorzka kawa nie odzwierciedla aż tak gorzkiej historii, zagadka jest raczej jak cappuccino - lekka i łatwa do przełknięcia.

Jako osobie, która bardzo lubi motyw owego trunku, opowieść przesiąknięta jego zapachem niemal musiała przypaść do gustu. Choć niema tu zawrotnej akcji, emocjonującej zagadki czy mrocznej atmosfery - całość jest przyjemna, relaksująca, warta przesłuchania, choć nie pozostająca w pamięci na dłużej.

Polecam na spokojne popołudnie z filiżanką aromatycznego napoju ;)

Opowiastka kryminalna do łyknięcia na raz. Tytułowa gorzka kawa nie odzwierciedla aż tak gorzkiej historii, zagadka jest raczej jak cappuccino - lekka i łatwa do przełknięcia.

Jako osobie, która bardzo lubi motyw owego trunku, opowieść przesiąknięta jego zapachem niemal musiała przypaść d...

Rozwiń

Zwiń

Taka ani zła ani porywająca fabuła. Przede wszystkim nie wiedziałam, że to już kolejny (szósty!) tom bo w audiobooku niebyło to zaznaczone. Jednak odniosłam wrażenie, że na szczęście niemiało to tu aż takiego znaczenia.

Po opisie spodziewałam się innego "kierunku" zbrodni, w trakcie słuchania jeszcze innego, a zupełnie co innego dostałam. Było to na tyle krótkie by nie znudzić, nie było na tyle porywające bym chciała przeczytać/przesłuchać wcześniejsze książki autorki.

Nie zaprzeczę, że zostały tu poruszone wątki ważne i drażliwe, w sposób taki by dawały do myślenie ale nie szokowały i nie obrażały, żadnej ze stron. Rozwiązania zagadki też zupełnie się nie spodziewałam, więc czas spędzony z lektura uznaję za przyjemny :)

Taka ani zła ani porywająca fabuła. Przede wszystkim nie wiedziałam, że to już kolejny (szósty!) tom bo w audiobooku niebyło to zaznaczone. Jednak odniosłam wrażenie, że na szczęście niemiało to tu aż takiego znaczenia.

Po opisie spodziewałam się innego "kierunku" zbrodni, w trakcie słuch...

Rozwiń

Zwiń

To taki nietypowy tytuł, napisany specyficznym językiem i spokojnym tempem. Mnie urzekł. Nie porwał ale na swój sposób oczarował. Zabrał w ukochane Tatry, w czasy kiedy obok chrześcijańskiego boga, wciąż kręciły się stare duchy, a demony gór tylko częściowo trwały w uśpieniu.

Spotkamy tu zbójników, gazdów, lepszych i wodne panny. Spędzimy razem różne pory roku. Weźmiemy udział w obrzędach, w których przeplatać będzie się stara i nowa wiara. Poznamy bohaterów, bardzo ludzkich w swych działaniach, takich prawdziwych, nie przekoloryzowanych. Jeśli pozwolimy, porwie nas zapach lasów i magia czająca się w ich głębi.

Nie znajdziemy tu szybkiego tępa, na rozwój wydarzeń przyjdzie nam czekać cierpliwie, tak by w pełni zrozumieć co dla czego się dzieje. Warto jednak dać szanse temu surowemu, góralskiemu światu.

To taki nietypowy tytuł, napisany specyficznym językiem i spokojnym tempem. Mnie urzekł. Nie porwał ale na swój sposób oczarował. Zabrał w ukochane Tatry, w czasy kiedy obok chrześcijańskiego boga, wciąż kręciły się stare duchy, a demony gór tylko częściowo trwały w uśpieniu.

Spotkamy tu ...

Rozwiń

Zwiń

Klimatyczny zbiór opowiadań znanych i trochę mniej znanych autorek :) Ja akurat miałam przyjemność przeczytać coś każdej z nich ( z wyjątkiem jednej) dla tego sięgnęłam z ciekawością i nie zawiodłam się.

Choć nie każde opowiadanie było z pod znaku wielkiego "ŁAŁ!" , większość zaspokoiła mój apetyt jaki czułam na myśl (oraz widok, bo wydanie piękne) o tym tomie. Dostajemy tu sporą dawkę słowiańskich klimatów w tak różnych odsłonach jak różne są Panie, które je pisały. Autorki zabrały nas nad jeziora, w głąb lasów, a nawet nad morze. Spotkamy tu Strzygi, Szalińca, spadające gwiazdy czy Lelenia.

Mi osobiście najbardziej spodobało się i najbardziej zaskoczyło "REM-X" Pauliny Hendel. A drugim ,które zapadło w pamięć było "Noc nas tu zastanie" Katarzyny Bereniki Miszczuk, jako coś innego , bo był to Slesher.

Książka jest też w audiobooku - skorzystałam i dwa ostatnie opowiadania poznałam już w tej odsłonie.

Dla lubiących klimaty, przyjemna lektura. Myślę, że każdy ma szanse znaleźć tu coś co szczególnie zapadnie w pamięć.

Klimatyczny zbiór opowiadań znanych i trochę mniej znanych autorek :) Ja akurat miałam przyjemność przeczytać coś każdej z nich ( z wyjątkiem jednej) dla tego sięgnęłam z ciekawością i nie zawiodłam się.

Choć nie każde opowiadanie było z pod znaku wielkiego "ŁAŁ!" , większość zaspokoiła m...

Rozwiń

Zwiń

Czas leci, seria Sabaty również i choć na dworze jeszcze lato myśli powoli kierujemy ku jesieni i Mabon.

Pod względem wizualnym Wydawnictwo Kobiece nadal trzyma wysoki poziom i książeczka jest przepięknie ilustrowana na okładce, tak, że niemal grzech nie mieć jej w kolekcji ;).

Kto jest z serią od początku tego już nie zaskoczy pewien standardowy układ treści - na samym początku mamy pojawiający się w ten sam sposób z ta sama treścią WSTĘP z opisem i obrazem Koła Czasu; dale Stare i Nowe praktyki, zaklęcia i

wróżby, receptury i rękodzieło, Modlitwy i inwokacje, rytuały, pojęcia związane z sabatem, źródła, polecane lektury i bibliografię oraz notkę o samej autorce.

Dowiemy się jak obchodzono równonoc jesienną kiedyś w różnych kulturach -od greckich Misteriów Eleuzyjskich, przez dożynki i święta plonów. Poznamy różne propozycje obchodów współczesnych - tu dowiemy się o różnych ciekawych grupach począwszy od druidów, przez poganów helleńskich, hitonów (tym samym w tym tomie pojawi się trochę nowych, ciekawych odłamów religijnych) do neopogan.

Dla mnie, za każdym już razem, wisienka na torcie, tych niepozornych książeczek, jest rozdział zawierający smakowite przepisy i ciekawe propozycje rękodzieła :)

Warto mieć na półce jeśli interesuje nas ta tematyka bo jest to przyjemna forma "pigułki" z wieloma ciekawostkami, a w dodatku naprawdę ładnie wydana.

Czas leci, seria Sabaty również i choć na dworze jeszcze lato myśli powoli kierujemy ku jesieni i Mabon.

Pod względem wizualnym Wydawnictwo Kobiece nadal trzyma wysoki poziom i książeczka jest przepięknie ilustrowana na okładce, tak, że niemal grzech nie mieć jej w kolekcji ;).

Kto jest ...

Rozwiń

Zwiń

Ten tytuł chodził za mną długo i wąchała się nad nim. Wiedziałam, że w tym wypadku odpada audiobook ze względu na tytułowe rysunki, które występują jako ilustracje w książce. Dla tego w tym wypadku - wybierajcie czytanie, nie słuchanie ;)

Już na początku dałam się wciągnąć w historię. Muszę przyznać, że długo czułam dreszczyk na karku, zwłaszcza gdy pojawiały się rysunki w wykonaniu dziecięcej rączki z makabryczną postacią do towarzystwa. Mocno działało na wyobraźnię i miało się ochotę zajrzeć pod stół lub na sufit czy, klekocząc w sztywnych ruchach, zaraz coś na nas nie wyskoczy. Sama historia z nawiedzeniem była przedstawiona ciekawie i chciało się wiedzieć. Wrażenie, że coś jest nie tak towarzyszyło niemal do końca. W dodatku gościnny domek niemal oparty o ścianę lasu... Atmosfera sielska z wiszącym w powietrzu nie pokojem.

A potem wszystko złagodniało. Nie było źle, ale po tym przyjemnym uczuciu grozy, który towarzyszył nam od początku, to ułagodzenie odbiło mi się lekkim rozczarowaniem. Od tego momentu akcja jest już zupełnie innego rodzaju, nadal się dzieje jednak zamienia z thrillera w zagadkę. Rozwiązanie, nie powiem, zaskoczyło mnie, jednak szkoda mi tej zmiany klimatu.

Ten tytuł chodził za mną długo i wąchała się nad nim. Wiedziałam, że w tym wypadku odpada audiobook ze względu na tytułowe rysunki, które występują jako ilustracje w książce. Dla tego w tym wypadku - wybierajcie czytanie, nie słuchanie ;)

Już na początku dałam się wciągnąć w historię. Mus...

Rozwiń

Zwiń

Poprzednia część bardzo mi się podobała, nie mogłam więc nie kontynuować przygody z inspektorem Rendferem.

Muszę jednak przyznać, że tym razem długo trwało nim udało mi się w pełni wgryźć w wydarzenia i dać im się wciągnąć. Kiedy już tak się stało, popłynęłam bez boleśnie z prądem. Jednak nie ma co ukrywać, tym razem trochę stron minęło i nawet zastanawiałam się czy jednak nie odłożyć słuchania (wybrałam wersje audio, a i lektor jakoś mnie nie porwał). Na szczęście ostatecznie zarówno akcja jak i zakończenie mnie usatysfakcjonowały, choć nie było już tego łał co przy wcześniejszym tomie.

Poprzednia część bardzo mi się podobała, nie mogłam więc nie kontynuować przygody z inspektorem Rendferem.

Muszę jednak przyznać, że tym razem długo trwało nim udało mi się w pełni wgryźć w wydarzenia i dać im się wciągnąć. Kiedy już tak się stało, popłynęłam bez boleśnie z prądem. Jednak...

Rozwiń

Zwiń

Książka, której przeczytanie raz to stanowczo za mało :)

Ciekawy pomysł na porwanie czytelnika w świat magicznej akademii, gdzie to on jest siłą sprawczą decydującą o zakończeniu. Do tego autorka daje nam możliwość podjęcia wyzwania nie raz a kilkakrotnie i za każdym razem nie tylko przeprowadza nas innymi ścieżkami ale i doprowadza do zupełne innych zakończeń. Naprawdę ogromny szacunek za pracę włożoną w treść tak by miało to przysłowiowe "ręce i nogi".

Z rzeczy, które mi zabrakło to dokładniejsze określenie wieku bohaterów, byłoby mi w tedy łatwiej zrozumieć pewne ich zachowania. Miałam tez ochotę na trochę więcej dynamiki w rozgrywce, choć rozdziały był krótkie to jednak trochę spowalniały akcję, zwłaszcza te, które dawały tylko jeden "wybór". Zagadka przyjemna choć tylko momentami z odczuwalnym napięciem i nutką grozy - spokojnie więc może być dla młodszego czytelnika, a wręcz nastolatek prawdopodobnie znajdzie w niej więcej przyjemności niż czytelnik 30+.

Pomimo powyższego, bawiłam się dość dobrze, na tyle by chcieć poznać wszystkie możliwe rozwiązania :) I tak po prawdzie jedynym minusem i czymś co bym zmieniła - jeśli autorka w przyszłości zaprosi nas jeszcze do ponownej zabawy - to narracja. Narracja pierwszoosobowa pozwoliłaby mi wczuć się dużo bardziej w grę, sprawiając, że nie podejmowałabym decyzji "za kogoś" ale za siebie samą ;)

Książka, której przeczytanie raz to stanowczo za mało :)

Ciekawy pomysł na porwanie czytelnika w świat magicznej akademii, gdzie to on jest siłą sprawczą decydującą o zakończeniu. Do tego autorka daje nam możliwość podjęcia wyzwania nie raz a kilkakrotnie i za każdym razem nie tylko przep...

Rozwiń

Zwiń

Towarzysz autor zaserwował nam naprawdę porządny, dobry debiut.

Sprawa kanibalizmu jest jak pikantna potrawa o nutkach kontrowersji. A sprawa kanibalizmu osadzona w czasach powojennych kusi smakoszy tamtego okresu sentymentalnym zapachem.

Historia i zagadka bardzo ładnie się bronią. Fabuła poprowadzona ciekawie, momentami opisy trochę długie ale dla mnie przyjemnie odtwarzały klimat epoki. Postacie głównych bohaterów mocno charakterystyczne, idealnie wpasowujące się w specyficzny klimat milicji, partii i "dobra społeczeństwa".

Choć początkowy mrok w pewnym momencie przyjmuje inny kształt niż miałam nadzieję i tym samym sprawia, że klimat staje się dla mnie mniej zagadkowy, a sprawa idzie w bardziej politycznym kierunku, to jednak do końca przyjemnie spędzałam czas z lekturą. Jedynie zakończenie zgrzytnęło mi trochę infantylizmem ale był to mały zgrzyt i nie dotyczył całego zakończenia, a tylko pewnych jego fragmentów.

Książkę przesłuchałam w audiobooku, lektor bardzo fajnie oddał postacie więc finalnie czuję się usatysfakcjonowana :)

Towarzysz autor zaserwował nam naprawdę porządny, dobry debiut.

Sprawa kanibalizmu jest jak pikantna potrawa o nutkach kontrowersji. A sprawa kanibalizmu osadzona w czasach powojennych kusi smakoszy tamtego okresu sentymentalnym zapachem.

Historia i zagadka bardzo ładnie się bronią. Fab...

Rozwiń

Zwiń

Czekałam trzynaście lat na polskie wydanie Nany po tym jak obejrzałam anime. I nadal całym sercem kocham tę historię choć minęło już tyle lat> Kiedy ją poznałam, byłam w wieku bohaterek... Teraz jest dla mnie jak wspomnienie.

To dojrzała i wspaniała historia dwóch z pozoru całkowicie różniących się od siebie dziewcząt, które właśnie wkraczają w dorosłość - praca, samodzielne mieszkanie i samo życie, które przynosi wzloty i upadki.

W tym tomie poznajemy historie i każdą z bohaterek z osobna oraz pierwsze momenty gdy ich ścieżki krzyżują się ze sobą. Już od początku każda jawi się barwna osobowością, choć są to mocno przeciwstawne kolory - jak róż i czerń - a mimo tego szybko pojawia się między nimi iskierka przyjaźni.

Pod kątem graficznym manga jest narysowana ładnie, choć specyficzną kreską. Na kartkach dzieje się niesamowicie dużo, pełno tu dokładnych scen i dialogów, co z początku może lekko przytłaczać jednak gdy wejdziemy w opowieść całym sobą, dajemy się porwać.

Perełką są wstawki z narracją z myśli Hachiko - pełne nostalgii, niosące z sobą jakiś smutek i wrażenie przemijania. Jakby od początku w powietrzu wisiała nieuchronna przyszłość i pomimo masy dowcipu jaki pojawia się w tej historii, czujemy powiew melancholii.

Z utęsknieniem czekam na kolejne tomy...

Czekałam trzynaście lat na polskie wydanie Nany po tym jak obejrzałam anime. I nadal całym sercem kocham tę historię choć minęło już tyle lat> Kiedy ją poznałam, byłam w wieku bohaterek... Teraz jest dla mnie jak wspomnienie.

To dojrzała i wspaniała historia dwóch z pozoru całkowicie różn...

Rozwiń

Zwiń