Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rewelacyjna książka, faktycznie trzymała w napięciu do samego końca, świetne postacie, wartka akcja, nie sposób było oderwać się od czytania.

Rewelacyjna książka, faktycznie trzymała w napięciu do samego końca, świetne postacie, wartka akcja, nie sposób było oderwać się od czytania.

Do "Wichrowych wzgórz" chętnie wracam, mimo że straszliwie mroczna to książka, podobnie, jak wrzosowiska zimą i jesienią... Ale ja lubię ten klimat, te okrutne postacie (ten Heatcliff!), zasłużenie książka ta znalazła swe miejsce w kanonie klasyki literatury, nie zestarzeje się nigdy.

Do "Wichrowych wzgórz" chętnie wracam, mimo że straszliwie mroczna to książka, podobnie, jak wrzosowiska zimą i jesienią... Ale ja lubię ten klimat, te okrutne postacie (ten Heatcliff!), zasłużenie książka ta znalazła swe miejsce w kanonie klasyki literatury, nie zestarzeje się nigdy.

Zaczynając tę książkę oczywiście wiedziałam co nieco o Katarzynie Wielkiej, chyba to, co każdy, że byłą rozpustna, okrutna, załatwiła Polskę.. Nie każda z tych obiegowych opinii znalazła swe potwierdzenie po lekturze. Na pewno Katarzyna była tragiczną postacią dla naszego kraju (choć przyznać należy, że po prostu wykorzystała naszą słabość, zrobiłby na jej miejscu tak samo pewnie każdy inny władca), dla Rosjan jednak i Rosji była władczynią, którą należy oceniać bardzo pozytywnie. Zaskoczyła mnie mądrość tej kobiety, jej pracowitość i upór w dążeniu do celu. Ciekawa, wielostronna postać i ot ym jest właśnie ta książka.

Zaczynając tę książkę oczywiście wiedziałam co nieco o Katarzynie Wielkiej, chyba to, co każdy, że byłą rozpustna, okrutna, załatwiła Polskę.. Nie każda z tych obiegowych opinii znalazła swe potwierdzenie po lekturze. Na pewno Katarzyna była tragiczną postacią dla naszego kraju (choć przyznać należy, że po prostu wykorzystała naszą słabość, zrobiłby na jej miejscu tak samo...

Przeczytałam i w końcu wiem, o co tyle hałasu ;) Sama już nie wiem, co o tej książce napisać - początkowo bardzo się nią zachwycałam, potem ten zachwyt nieco zelżał, ale wciąż uważam, że to jedna z lepszych książek polskich ostatnich lat i zasłużona Nike! Lektura miejscami przerażająca, na pograniczu horroru.

Przeczytałam i w końcu wiem, o co tyle hałasu ;) Sama już nie wiem, co o tej książce napisać - początkowo bardzo się nią zachwycałam, potem ten zachwyt nieco zelżał, ale wciąż uważam, że to jedna z lepszych książek polskich ostatnich lat i zasłużona Nike! Lektura miejscami przerażająca, na pograniczu horroru.

Ogromną przyjemność sprawiło mi czytanie tej grubej (830 stron!) książki. Miejscami, zwłaszcza tom pierwszy, czytało się ją jak skrzyżowanie Ben Hura z Nowym Testamentem, potem pojawiły się, bliskie sercu chrześcijanina, wątki znane nam z "Quo Vadis", nie mniej jednak książka ta to nie tylko opowieść o początkach chrześcijaństwa, to również rzetelny obraz życia w cesarstwie rzymskim za Klaudiusza, Nerona i Wespazjana oraz w rzymskich prowincjach, kopalnia ciekawostek i wiedzy dotyczącej tego okresu! Polecam serdecznie!

Ogromną przyjemność sprawiło mi czytanie tej grubej (830 stron!) książki. Miejscami, zwłaszcza tom pierwszy, czytało się ją jak skrzyżowanie Ben Hura z Nowym Testamentem, potem pojawiły się, bliskie sercu chrześcijanina, wątki znane nam z "Quo Vadis", nie mniej jednak książka ta to nie tylko opowieść o początkach chrześcijaństwa, to również rzetelny obraz życia w cesarstwie...

Jest to moja pierwsza powieść Paulliny Simmons i od razu zaskoczyło :) Książka bardzo mi się spodobała, jako połączenie dramatycznych wydarzeń, humoru i zagadki, której rozwiązanie nie jest wcale takie oczywiste. Poza tym bardzo przekonująca główna bohaterka. Olbrzymi plus!

Jest to moja pierwsza powieść Paulliny Simmons i od razu zaskoczyło :) Książka bardzo mi się spodobała, jako połączenie dramatycznych wydarzeń, humoru i zagadki, której rozwiązanie nie jest wcale takie oczywiste. Poza tym bardzo przekonująca główna bohaterka. Olbrzymi plus!

Lubię literaturę iberoamerykańską, cenię twórczość Maria Vargasa Llosy, ale chyba niepotrzebnie zaczęłam przygodę z jego powieściami od "Rozmowy w Katedrze", bo poprzeczka ustawiona została bardzo wysoko i na pewno "Miasto i psy" się ponad nią nie wzniosły :) Początek nieco rozczarowujący, jak dla mnie trochę zbyt brutalny, ale potem akcja wciąga i zaskakuje. Warto przeczytać.

Lubię literaturę iberoamerykańską, cenię twórczość Maria Vargasa Llosy, ale chyba niepotrzebnie zaczęłam przygodę z jego powieściami od "Rozmowy w Katedrze", bo poprzeczka ustawiona została bardzo wysoko i na pewno "Miasto i psy" się ponad nią nie wzniosły :) Początek nieco rozczarowujący, jak dla mnie trochę zbyt brutalny, ale potem akcja wciąga i zaskakuje. Warto...

"Nędznicy" - jedna z najlepszych (jedne z najlepszych) książek, jakie kiedykolwiek czytałam i jedna z nielicznych powieści, jakie doprowadziły mnie do łez. Odejmuję jedną gwiazdkę za wybitnie nieciekawą postać kobiecą, czyli Kozetę, nie czułam też w ogóle Mariusz a i cały wątek miłosny między nimi wydał mi się mocno naciągany i gdyby książka była tylko i wyłącznie o tym wątpliwym romansie, byłaby słaba. Na szczęście jest Jan Valjean, cudowna postać i moim zdaniem główny bohater, Gavroche, Javert i cała gama różnorodnych postaci i mnóstwo odniesień do francuskiej historii.

"Nędznicy" - jedna z najlepszych (jedne z najlepszych) książek, jakie kiedykolwiek czytałam i jedna z nielicznych powieści, jakie doprowadziły mnie do łez. Odejmuję jedną gwiazdkę za wybitnie nieciekawą postać kobiecą, czyli Kozetę, nie czułam też w ogóle Mariusz a i cały wątek miłosny między nimi wydał mi się mocno naciągany i gdyby książka była tylko i wyłącznie o tym...

Trudna książka wymagająca nieustannie skupienia, strony nie przelatują przez palce. Nie mniej warto dać jej szansę i przeczytać, z pewnością zapoznam się z innymi powieściami tego autora.

Trudna książka wymagająca nieustannie skupienia, strony nie przelatują przez palce. Nie mniej warto dać jej szansę i przeczytać, z pewnością zapoznam się z innymi powieściami tego autora.

Uwielbiam góry i moim marzeniem jest prawdziwa wspinaczka wysokogórska, taka, jak opisana jest w książce "ucieczka na szczyt". O polskim himalaizmie trochę wiedziałam, pozycja ta jednak znacząco uzupełniła moją wiedzę i przysporzyła mi nowych wiadomości. Gorąco polecam, do przeczytania w dwa wieczory!

Uwielbiam góry i moim marzeniem jest prawdziwa wspinaczka wysokogórska, taka, jak opisana jest w książce "ucieczka na szczyt". O polskim himalaizmie trochę wiedziałam, pozycja ta jednak znacząco uzupełniła moją wiedzę i przysporzyła mi nowych wiadomości. Gorąco polecam, do przeczytania w dwa wieczory!

Zaciekawienie postacią hrabiny Cosel towarzyszyło mi już od lata, gdy na urlopie wybrałam się zwiedzać jej pałace i ogrody w Pillnitz. Książka opisująca jej nieszczęśliwe w sumie życie jest pierwszą i nie ostatnią powieścią Kraszewskiego, po którą sięgam. Bardzo ciekawa, pięknie napisana, świetne źródło wiedzy o epoce i o Auguście II Mocnym, dobrze się czyta mimo przyciężkawego czasem stylu.

Zaciekawienie postacią hrabiny Cosel towarzyszyło mi już od lata, gdy na urlopie wybrałam się zwiedzać jej pałace i ogrody w Pillnitz. Książka opisująca jej nieszczęśliwe w sumie życie jest pierwszą i nie ostatnią powieścią Kraszewskiego, po którą sięgam. Bardzo ciekawa, pięknie napisana, świetne źródło wiedzy o epoce i o Auguście II Mocnym, dobrze się czyta mimo...

Bardzo zabawna lektura, chętnie sama zrobiłabym taka listę koniecznych rzeczy, które należy zrobić, by życie stało się lepsze i by rzeczywiście dorosnąć :) Niektóre z punktów ogrooomnej listy Mike'a powinnam sama zrealizować! Dobra rozrywka!

Bardzo zabawna lektura, chętnie sama zrobiłabym taka listę koniecznych rzeczy, które należy zrobić, by życie stało się lepsze i by rzeczywiście dorosnąć :) Niektóre z punktów ogrooomnej listy Mike'a powinnam sama zrealizować! Dobra rozrywka!

Bardzo miło się czytało, mimo że książka zawiera minimum informacji o Ewie Braun, za to dużo o Hitlerze i nazistowskich Niemczech, co mi się akurat podobało!

Bardzo miło się czytało, mimo że książka zawiera minimum informacji o Ewie Braun, za to dużo o Hitlerze i nazistowskich Niemczech, co mi się akurat podobało!

Wiele już przeczytałam na temat okrucieństw nazistów, na temat tych ohydnych zbrodni przeciw ludzkości, ale książka autentycznie mną wstrząsnęła... Pisana bardzo rzeczowym językiem sprawozdawcy sądowego, bardzo obiektywna, więc być może dlatego jeszcze bardziej wstrząsa. Potrzebne sa tego typu publikacje, ludzie powinni je czytać, chociażby dlatego, że całkiem niedawno usłyszałam zdanie, że tego typu eksperymenty na pewno były i są potrzebne, a dobro pojedynczego człowieka ma mniejsze znaczenie, niż dobro ogółu...

Wiele już przeczytałam na temat okrucieństw nazistów, na temat tych ohydnych zbrodni przeciw ludzkości, ale książka autentycznie mną wstrząsnęła... Pisana bardzo rzeczowym językiem sprawozdawcy sądowego, bardzo obiektywna, więc być może dlatego jeszcze bardziej wstrząsa. Potrzebne sa tego typu publikacje, ludzie powinni je czytać, chociażby dlatego, że całkiem niedawno...

Jedna z najlepszych powieści, jakie istnieją. Przejmujący i miejscami bardzo ponura opowieść o wielkiej miłości. "Jane Eyre" jest także wielką gloryfikacją niezależności kobiecej, co pokazuje, że feminizm istniał już końcem XVIII w.

Jedna z najlepszych powieści, jakie istnieją. Przejmujący i miejscami bardzo ponura opowieść o wielkiej miłości. "Jane Eyre" jest także wielką gloryfikacją niezależności kobiecej, co pokazuje, że feminizm istniał już końcem XVIII w.

Kolejna przeczytana przeze mnie pozycja dotycząca II wojny światowej, a zarazem kolejna książka Wołoszańskiego. Poczytałam o rzeczach w większości (choć nie w 100%) mi znanych, pogłębiłam wiedzę. Idealna pozycja dla takiej wielbicielki historii XX w., a zwłaszcza II WŚ, jak ja :) Polecam :)

Kolejna przeczytana przeze mnie pozycja dotycząca II wojny światowej, a zarazem kolejna książka Wołoszańskiego. Poczytałam o rzeczach w większości (choć nie w 100%) mi znanych, pogłębiłam wiedzę. Idealna pozycja dla takiej wielbicielki historii XX w., a zwłaszcza II WŚ, jak ja :) Polecam :)

Lubię poznawać świat w ten sposób - czytając ciekawe książki o miejscach, do ktorych pewnie nigdy się nie wybiorę. Lubię też Martynę Wojciechowską, a o Etiopii przed przeczytaniem tej pozycji nie wiedziałam zbyt wiele, teraz trochę się to zmieniło. Dzięki Ci, Boże, za wyobraźnię i literaturę podróżniczą :)

Lubię poznawać świat w ten sposób - czytając ciekawe książki o miejscach, do ktorych pewnie nigdy się nie wybiorę. Lubię też Martynę Wojciechowską, a o Etiopii przed przeczytaniem tej pozycji nie wiedziałam zbyt wiele, teraz trochę się to zmieniło. Dzięki Ci, Boże, za wyobraźnię i literaturę podróżniczą :)

Opowiadanie na jeden wieczór, mimo akcji obsadzonej w tragicznych realiach, niesie ze sobą olbrzymi, pozytywny ładunek. O tym, jak ważna jest walka o każdy dzień.

Opowiadanie na jeden wieczór, mimo akcji obsadzonej w tragicznych realiach, niesie ze sobą olbrzymi, pozytywny ładunek. O tym, jak ważna jest walka o każdy dzień.

Jest to bodaj jedyna książka, przy której nadal, po wielu już "przeczytaniach" potrafię popłakać się ze śmiechu (scena z Lesiem biegnącym wzdłuż torów z palącą się nogą od fotela jet absolutnym mistrzostwem świata :) Fantastyczna rozrywka, cudowni bohaterowie - gorąco polecam :) Chmielewska u szczytu swej formy pisarskiej :)

Jest to bodaj jedyna książka, przy której nadal, po wielu już "przeczytaniach" potrafię popłakać się ze śmiechu (scena z Lesiem biegnącym wzdłuż torów z palącą się nogą od fotela jet absolutnym mistrzostwem świata :) Fantastyczna rozrywka, cudowni bohaterowie - gorąco polecam :) Chmielewska u szczytu swej formy pisarskiej :)

Jedna z moich ulubionych książek, uwielbiam w niej wszystko, począwszy od stylu narracji, poprzez bohaterów, skończywszy na to, że akcja odbywa się w latach 60-tych, w przaśnej, ludowej rzeczywistości. Wracam do niej często.

Jedna z moich ulubionych książek, uwielbiam w niej wszystko, począwszy od stylu narracji, poprzez bohaterów, skończywszy na to, że akcja odbywa się w latach 60-tych, w przaśnej, ludowej rzeczywistości. Wracam do niej często.