Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze mówiąc nie chciało mi się tracić czasu na pisanie opinii o tej konkretnej książce, ale jak zaczęłam czytać opinie innych osób, które ją skończyły przeszło mi przez myśl pytanie czy na pewno czytaliśmy to samo.

Książka zawiera realnie ok. 170-180 stron po odjęciu przypisów znajdujących się na końcu, ale pewnie dałoby się ją wydać na maksymalnie 150 i nic nie stracić. Strasznie irytowały mnie ciągłe powtórzenia, parafrazowanie w kółko tego samego i ciągłe wtrącanie zdań o BRAKU i KORZYŚCI. Biorąc pod uwagę specyfikę języka angielskiego w oryginale pewnie to tak nie męczyło.

Podsumowując treść, to w telegraficznym skrócie nie powinniśmy się nigdy porównywać z innymi, sukces zawsze mierzyć wstecz w stosunku do miejsca, w którym zaczynaliśmy, a nie do którego chcielibyśmy dotrzeć. Dobrze jest zapisywać to co zmieniło się w nas i naszym życiu w ciągu ostatnich 90 dni/roku/3 lat żeby łatwiej zauważyć postęp oraz - podkreślone chyba ze 100 razy - docenianie tego co mamy/osiągnęliśmy, zamiast skupiać się na gonieniu za ideałem/rzeczami i cechami, których nam brakuje. Można by to pewnie było napisać na maksymalnie 50 stronach i nie straciłoby to sensu, a i człowiek mniej by się irytował na powtórzenia.

Szczerze mówiąc nie chciało mi się tracić czasu na pisanie opinii o tej konkretnej książce, ale jak zaczęłam czytać opinie innych osób, które ją skończyły przeszło mi przez myśl pytanie czy na pewno czytaliśmy to samo.

Książka zawiera realnie ok. 170-180 stron po odjęciu przypisów znajdujących się na końcu, ale pewnie dałoby się ją wydać na maksymalnie 150 i nic nie...