-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać441
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant14
-
ArtykułyZapraszamy na live z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi! Zadaj autorom pytanie i wygraj książkę!LubimyCzytać6
Biblioteczka
2023-12-30
2023-10-04
2022-11-08
2021-02-05
2021-01-04
Książka ma 909 stron, a ja, kończąc ją, pragnęłam, żeby jakimś magicznym sposobem wydłużyła się o kolejny tysiąc. Ciekawa zagadka kryminalna, z (jak dla mnie) nieoczekiwanym rozwiązaniem i dobrze poprowadzone relacje między stałymi bohaterami. Lubię język Rowling, czytając jej książki "leci się" przez nie bardzo gładko, bez zgrzytów i zażenowania. Myślę, że ma ona naprawdę dobry warsztat. Polecam książkę z całego serca!
Książka ma 909 stron, a ja, kończąc ją, pragnęłam, żeby jakimś magicznym sposobem wydłużyła się o kolejny tysiąc. Ciekawa zagadka kryminalna, z (jak dla mnie) nieoczekiwanym rozwiązaniem i dobrze poprowadzone relacje między stałymi bohaterami. Lubię język Rowling, czytając jej książki "leci się" przez nie bardzo gładko, bez zgrzytów i zażenowania. Myślę, że ma ona naprawdę...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2019-01-04
2019-01-01
2018-11-23
2018-10-17
2018-10-11
Książka przyzwoita, napisana przystępnym językiem, nie ma dramatu. Jednak sama historia mnie nie porwała, nie czytałam jej w napięciu, zakończenie nie było zaskoczeniem. Może to za sprawą tego, że główna bohaterka nie wzbudziła we mnie żadnych uczuć, czy negatywnych czy pozytywnych - była mi całkowicie obojętna.
Jednakże jako mało wymagająca lektura, która nie sprawi, że nasze oczy będą krwawić, a my będziemy się czuli jak idioci, sprawdza się jak najbardziej.
Książka przyzwoita, napisana przystępnym językiem, nie ma dramatu. Jednak sama historia mnie nie porwała, nie czytałam jej w napięciu, zakończenie nie było zaskoczeniem. Może to za sprawą tego, że główna bohaterka nie wzbudziła we mnie żadnych uczuć, czy negatywnych czy pozytywnych - była mi całkowicie obojętna.
Jednakże jako mało wymagająca lektura, która nie sprawi, że...
2018-10-07
Poprzednie części serii z Chyłką podobały mi się bardziej lubi mniej, jednak mimo wszystko z niecierpliwością oczekiwałam na kolejny tom. Zawiodłam się niesamowicie. Nie jestem dobrze rozeznana w kwestii gór, himalaizmu, itd. itd., jednakże czytając tę część czułam, że ktoś traktuje mnie jak totalną idiotkę. Mróz odleciał, robiąć z Chyłki superbohaterkę, której nie tyczą się żadne prawa natury. Nawet gdybym jakoś przełknęła opcję z wysyłaniem głównej bohaterki, której DALEKO do zdrowego trybu życia czy jakiejkolwiek kondycji, chyba niezbędnej do porywania się na takie eskapady (raczej nigdy wspomnienia o uprawianych sportach nie było, za to o alkoholizmie + silnym uzależnieniu od papierosów już tak), na Annapurnę z dnia na dzień, bez żadnego przygotowania fizycznego to pozostaje jedno pytanie: PO CO? Całe wytłumaczenie tej opcji było dla mnie tak grubymi nićmi szyte, tak straszliwe zgrzytało, że moje oczy niemalże krwawiły podczas lektury.
Dodatkowo relacja Chyłka-Zordon też powoli zaczyna mnie nużyć, wręcz momentami irytować. To co wcześniej było w nich zabawne, pociągające i ciekawe, teraz jest coraz bardziej męczące.
Kolejny tom przeczytam pewnie już z przyzwyczajenia, z nadzieją, że Kontratyp był jedynie (tragicznym) wypadkiem przy pracy. Jak dla mnie ten tom nie powinien się w ogóle wydarzyć. Jeśli Mróz ma zamiar podążać w tym kierunku, wolałabym, żeby powoli kończył przygodę z tą serią.
Poprzednie części serii z Chyłką podobały mi się bardziej lubi mniej, jednak mimo wszystko z niecierpliwością oczekiwałam na kolejny tom. Zawiodłam się niesamowicie. Nie jestem dobrze rozeznana w kwestii gór, himalaizmu, itd. itd., jednakże czytając tę część czułam, że ktoś traktuje mnie jak totalną idiotkę. Mróz odleciał, robiąć z Chyłki superbohaterkę, której nie tyczą...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2018-08-21
2018-08-19
2018-08-19
2018-08-09
2018-08-05
2018-02-14
Bardzo ciekawa pozycja, dawno nie czytałam tak intrygująco skonstruowanej książki. Książka składa się z kilku opowiadań, które zazębiają się ze sobą, wynikają jedno z drugiego. Podczas czytania cały czas towarzyszło mi uczucie pewnego niepokoju, przekonania, że zaraz zdarzy się coś tragicznego, więc na pewno trzyma w napięciu. Ksiaża jest krótka, jednak na sam koniec pozostawia czytelnika z dłuższą rozkminą i wymaga chwili na złożenie wszystkich opowiadań w całość oraz interpretacji (która może być różnoraka).
Jeśli chcesz przeczytać coś nieszablonowego, bez konkretnych odpowiedzi 'kto? co? jak?', co zmusi Cię do chwili zastanowienia - POLECAM!
Bardzo ciekawa pozycja, dawno nie czytałam tak intrygująco skonstruowanej książki. Książka składa się z kilku opowiadań, które zazębiają się ze sobą, wynikają jedno z drugiego. Podczas czytania cały czas towarzyszło mi uczucie pewnego niepokoju, przekonania, że zaraz zdarzy się coś tragicznego, więc na pewno trzyma w napięciu. Ksiaża jest krótka, jednak na sam koniec...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2017-10-22
Ledwo wymęczyłam tę książkę do końca, byleby zamknąć całą serię. Jak dla mnie bez polotu, nudna, mało wciągająca. Już dwójka nie powalała, ale takiej nudy jak tutaj się nie spodziewałam. Nawet nie interesowało mnie, czym konkretnie kierowali się terroryści, kto za tym stoi i jaki będzie tego finał. A to chyba nie świadczy najlepiej o "skandynawskim" kryminale.
Ledwo wymęczyłam tę książkę do końca, byleby zamknąć całą serię. Jak dla mnie bez polotu, nudna, mało wciągająca. Już dwójka nie powalała, ale takiej nudy jak tutaj się nie spodziewałam. Nawet nie interesowało mnie, czym konkretnie kierowali się terroryści, kto za tym stoi i jaki będzie tego finał. A to chyba nie świadczy najlepiej o "skandynawskim" kryminale.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2017-10-06
Bardzo fajna konstrukcja książki - cała historia opowiedziana w postaci monologu Dolores Claiborne. Wciągająca, mało zaskakująca, jednak świetnie pokazująca sytuację kobiet w latach 50/60 opowieść.
Bardzo fajna konstrukcja książki - cała historia opowiedziana w postaci monologu Dolores Claiborne. Wciągająca, mało zaskakująca, jednak świetnie pokazująca sytuację kobiet w latach 50/60 opowieść.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to