Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam szczerze, że od pewnego czasu książki Lackberg zaczęły mnie nudzić (z czarnej serii przeczytałam już wszystkie, poza fabrykantką aniołków) ale kaznodzieja okazał się fajniejszy niż sądziłam. I muszę przyznać, że prawie do końca typowałam inne zakończenie, a to oznacza, że autorce należą się pochwały za naprawdę dobry kryminał.

Przyznam szczerze, że od pewnego czasu książki Lackberg zaczęły mnie nudzić (z czarnej serii przeczytałam już wszystkie, poza fabrykantką aniołków) ale kaznodzieja okazał się fajniejszy niż sądziłam. I muszę przyznać, że prawie do końca typowałam inne zakończenie, a to oznacza, że autorce należą się pochwały za naprawdę dobry kryminał.

Fajna, ale treść dość miałka pod względem merytorycznym. Przydałoby się trochę fajerwerków, do jakich przyzwyczaił nas Martin w poprzednich tomach.

Fajna, ale treść dość miałka pod względem merytorycznym. Przydałoby się trochę fajerwerków, do jakich przyzwyczaił nas Martin w poprzednich tomach.

W książkach fantasy nie lubię tego, że rzadko kiedy kończą się na jednej części. Są jak serial telewizyjny, który po udanym pierwszym sezonie ciągnie się w nieskończoność i w końcu każdy traci zainteresowanie nim (pamiętacie House'a:P). Ja wolę oglądać filmy, a ta książka jest właśnie taka, jak film. Ciekawa, wciągająca historia, klimaty a'la George R.R. Martin (wiem, wiem, Pieśń Lodu i Ognia to saga, ale umówmy się, że to taki mały wyjątek), a na dodatek można się wzruszyć. Polecam

W książkach fantasy nie lubię tego, że rzadko kiedy kończą się na jednej części. Są jak serial telewizyjny, który po udanym pierwszym sezonie ciągnie się w nieskończoność i w końcu każdy traci zainteresowanie nim (pamiętacie House'a:P). Ja wolę oglądać filmy, a ta książka jest właśnie taka, jak film. Ciekawa, wciągająca historia, klimaty a'la George R.R. Martin (wiem, wiem,...

Jedna z moich ulubionych książek. Rzadko kiedy wracam do książki dwa razy, a za tę wezmę się pewnie po raz trzeci. Najzabawniejsza, jaką w życiu czytałam. Naprawdę świetna. Zwyczajna, opowiadająca o zwykłych ludziach i zwykłych sprawach, a w tym wszystkim szczera do bólu i właśnie to jest w niej najlepsze. Ma w sobie to coś, co sprawia, że po przeczytaniu ostatniego zdania zadajesz sobie pytanie: to już?, bo masz ochotę na więcej.

Jedna z moich ulubionych książek. Rzadko kiedy wracam do książki dwa razy, a za tę wezmę się pewnie po raz trzeci. Najzabawniejsza, jaką w życiu czytałam. Naprawdę świetna. Zwyczajna, opowiadająca o zwykłych ludziach i zwykłych sprawach, a w tym wszystkim szczera do bólu i właśnie to jest w niej najlepsze. Ma w sobie to coś, co sprawia, że po przeczytaniu ostatniego zdania...

Gilbert jest bardzo prawdziwa w tym, co pisze. Niczego nie udaje i bardzo dużo odsłania ze swojego życia, co, jakby nie było, świadczy o sporej odwadze autorki. Ciekawe, czy gdyby wiedziała, że książka stanie się bestsellerem, też napisałaby to wszystko. Pewnie tak. Część o Włoszech smakowita, o Indiach pouczająca, o Bali ciekawa, choć z nich wszystkich najsłabsza. Ogólnie uważam, że książka jest świetna. Nie zapominajmy, że to nie jest proza, bardziej książka podróżnicza, a ile takich książek sprzedało się w tak imponującym nakładzie? Właśnie. Naprawdę świetna. Polecam.

Gilbert jest bardzo prawdziwa w tym, co pisze. Niczego nie udaje i bardzo dużo odsłania ze swojego życia, co, jakby nie było, świadczy o sporej odwadze autorki. Ciekawe, czy gdyby wiedziała, że książka stanie się bestsellerem, też napisałaby to wszystko. Pewnie tak. Część o Włoszech smakowita, o Indiach pouczająca, o Bali ciekawa, choć z nich wszystkich najsłabsza. Ogólnie...

Po prostu jedna z wielu podobnych. Dobra, ale bez przesady. Ciekawa, ale przewidywalna.

Po prostu jedna z wielu podobnych. Dobra, ale bez przesady. Ciekawa, ale przewidywalna.

Nie wiem dlaczego po to sięgnęłam. Czy to był jakiś zakład, który przegrałam? Nie wiem, dlaczego dotrwałam do końca. Chyba byłam chora, leżałam w łóżku i miałam dość TV, a to była jedyna nieprzeczytana książka w domu. W każdym razie przeczytałam. Lubię Marqueza, ale jego książki są ciężkie, a niektóre - tak jak tak - po prostu dziwne.

Nie wiem dlaczego po to sięgnęłam. Czy to był jakiś zakład, który przegrałam? Nie wiem, dlaczego dotrwałam do końca. Chyba byłam chora, leżałam w łóżku i miałam dość TV, a to była jedyna nieprzeczytana książka w domu. W każdym razie przeczytałam. Lubię Marqueza, ale jego książki są ciężkie, a niektóre - tak jak tak - po prostu dziwne.

Nie. Po prostu nie. Nie dziwię się, że ludzie nie lubią Coelho. To jest cienkie.

Nie. Po prostu nie. Nie dziwię się, że ludzie nie lubią Coelho. To jest cienkie.

Bije na głowę kod Leonarda da Vinci. Naprawdę nieźle napisane i wciągające.

Bije na głowę kod Leonarda da Vinci. Naprawdę nieźle napisane i wciągające.

Ciekawy pomysł na fabułę. Coś innego, dlatego warto przeczytać, choć nie ma co spodziewać się wyżyn.

Ciekawy pomysł na fabułę. Coś innego, dlatego warto przeczytać, choć nie ma co spodziewać się wyżyn.

Fajna. Wciągająca. Trzymająca w napięciu.

Fajna. Wciągająca. Trzymająca w napięciu.

Gdyby nie zdjęcia, książka miałaby z 50 stron. Niby to coś ciekawego, ale bez przesady. Nie szukajmy bohaterów tam, gdzie ich nie ma.

Gdyby nie zdjęcia, książka miałaby z 50 stron. Niby to coś ciekawego, ale bez przesady. Nie szukajmy bohaterów tam, gdzie ich nie ma.

Choćbym była profesorem światowej sławy z trzydziestoma fakultetami - a oczywiście nigdy nie będę - to zawsze będzie moja ulubiona książka.
Takie proste słowa, a taka głębia treści.
Uwielbiam, uwielbiam, uwielbiam.
Ulubiony bohater literacki?
Mały Książę.
To brzmi dumnie:)

Choćbym była profesorem światowej sławy z trzydziestoma fakultetami - a oczywiście nigdy nie będę - to zawsze będzie moja ulubiona książka.
Takie proste słowa, a taka głębia treści.
Uwielbiam, uwielbiam, uwielbiam.
Ulubiony bohater literacki?
Mały Książę.
To brzmi dumnie:)

Nie wiem po co wzięłam się za tę książkę, ale strasznie długo ją męczyłam, a obiecałam sobie, że ją skończę. Gdyby nie to, że zawsze dotrzymuję obietnic, rzuciłabym ją w kąt. Nie jest najgorsza, ale trudna. Dla mnie wyjątkowo.

Nie wiem po co wzięłam się za tę książkę, ale strasznie długo ją męczyłam, a obiecałam sobie, że ją skończę. Gdyby nie to, że zawsze dotrzymuję obietnic, rzuciłabym ją w kąt. Nie jest najgorsza, ale trudna. Dla mnie wyjątkowo.

I człowiek zaczyna być wdzięczny, że urodził się w Polsce. Jakkolwiek źle by tu nie było, zawsze gdzieś będzie jeszcze gorzej. Warto przeczytać, żeby przestać narzekać.

I człowiek zaczyna być wdzięczny, że urodził się w Polsce. Jakkolwiek źle by tu nie było, zawsze gdzieś będzie jeszcze gorzej. Warto przeczytać, żeby przestać narzekać.

Po prostu jedna z wielu podobnych. Dobra, ale bez przesady. Ciekawa, ale przewidywalna.

Po prostu jedna z wielu podobnych. Dobra, ale bez przesady. Ciekawa, ale przewidywalna.

Po prostu jedna z wielu podobnych. Dobra, ale bez przesady. Ciekawa, ale przewidywalna.

Po prostu jedna z wielu podobnych. Dobra, ale bez przesady. Ciekawa, ale przewidywalna.

No ciekawie to sobie autor wymyślił. W sumie dobrze, że powstała taka książka, która pokazała ludziom jakie bogactwo możliwości kryje się w stwierdzeniu "fikcja literacka".

No ciekawie to sobie autor wymyślił. W sumie dobrze, że powstała taka książka, która pokazała ludziom jakie bogactwo możliwości kryje się w stwierdzeniu "fikcja literacka".

Fajne. Naprawdę fajne.

Fajne. Naprawdę fajne.

Miałam taką fazę na książki Bushnell, kiedy potrzebowałam za dużo nie myśleć. Na szczęście już mi to przeszło. Nie polecam.

Miałam taką fazę na książki Bushnell, kiedy potrzebowałam za dużo nie myśleć. Na szczęście już mi to przeszło. Nie polecam.