Kaznodzieja

5/2020

5/2020

Pokaż mimo to

Nie jest to literatura wysokich lotów, ale cieszy mnie, gdy pisarz się rozwija. „Kaznodzieja” jest lepszy niż „Księżniczka z lodu”. Czuć, że autorka wychodzi ze szkolnej ławki, aby tworzyć samodzielnie. I robi to dobrze. Myślę, że kluczem do sukcesu poczytności powieści Camillii Lackberg jest jej empatia. Portrety psychologiczne postaci, ich dialogi są wiarygodne i przekonujące. To sprawia, że nawet mankamenty fabuły nie są aż tak istotne.

Nie jest to literatura wysokich lotów, ale cieszy mnie, gdy pisarz się rozwija. „Kaznodzieja” jest lepszy niż „Księżniczka z lodu”. Czuć, że autorka wychodzi ze szkolnej ławki, aby tworzyć samodzielnie. I robi to dobrze. Myślę, że kluczem do sukcesu poczytności powieści Camillii Lackberg jest jej empatia. Portrety psychologiczne postaci, ich dialogi są wiarygodne i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kryminał z klimatem rodem z Nad Niemnem! W to mi graj :) Przeczytana w dwa długie wieczory świetna książka. Lubię wskakiwac w te skandynawskie klimaty od czasu do czasu.

Kryminał z klimatem rodem z Nad Niemnem! W to mi graj :) Przeczytana w dwa długie wieczory świetna książka. Lubię wskakiwac w te skandynawskie klimaty od czasu do czasu.

Pokaż mimo to

Kolejny tom sagi za mną. Uderzają pewne podobieństwa. Przewidywalność sprawcy potwierdza się, zbrodnie są dziedziczone w rodzinie, a faceci albo nadzwyczaj nudni i fajtłapowaci, albo zbyt brutalni.
Przekonanie morderców o religijnym wymiarze ich zbrodni powoduje odruchy wymiotne.
Czyta się dobrze, bo zagadki rodzinne rodu kaznodziejów nie tylko wypełnione są oszustwem, a przez to wciągają. Kilka wiadomości pojawia się nagle i późno, a mają priorytet w ustaleniu faktów i ujęciu sprawców. Ale nie czepiajmy się.
Są zagadki, morderstwa, ekshumacje i ludzkie, czyste zło, wynaturzone, obłąkańcze. A to zawsze trzyma czytelnika w napięciu do samego końca.

Kolejny tom sagi za mną. Uderzają pewne podobieństwa. Przewidywalność sprawcy potwierdza się, zbrodnie są dziedziczone w rodzinie, a faceci albo nadzwyczaj nudni i fajtłapowaci, albo zbyt brutalni.
Przekonanie morderców o religijnym wymiarze ich zbrodni powoduje odruchy wymiotne.
Czyta się dobrze, bo zagadki rodzinne rodu kaznodziejów nie tylko wypełnione są oszustwem, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po trzech miesiącach od lektury nie pamiętam już nawet, o czym byłą ta powieść, co chyba mówi samo za siebie.

Po trzech miesiącach od lektury nie pamiętam już nawet, o czym byłą ta powieść, co chyba mówi samo za siebie.

Pokaż mimo to

Kolejny raz autorka nie zawodzi swojego czytelnika. Co książka, to coraz bardziej wciągająca i intrygująca.

Kolejny raz autorka nie zawodzi swojego czytelnika. Co książka, to coraz bardziej wciągająca i intrygująca.

Pokaż mimo to

Książka ogólnie podobała mi się bardziej niż pierwsza część. Można się było bardziej zżyć z głównymi bohaterami. Jednak wielkim minusem jest mnogość postaci wystepujących jako bohaterów tomu odnośnie danej zbrodni. Strasznie dużo imion, powtarzające się niektóre, kto czym synem, kto czyim mężem - straszne poplątanie. I tak, że w kulminacyjnych momentach miałam problem ze zrozumieniem "No to kto w końcu?" - bo nie mogłam spasować postaci z konkretnym imieniem. Podobało, a jednocześnie irytowało mnie przedthtawinie denerwujących gości w domu Eriki. Ciekawa i przyjemna, ale natłok pewnych treści potrafi mocno zgubić.

Książka ogólnie podobała mi się bardziej niż pierwsza część. Można się było bardziej zżyć z głównymi bohaterami. Jednak wielkim minusem jest mnogość postaci wystepujących jako bohaterów tomu odnośnie danej zbrodni. Strasznie dużo imion, powtarzające się niektóre, kto czym synem, kto czyim mężem - straszne poplątanie. I tak, że w kulminacyjnych momentach miałam problem ze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest jeszcze lepiej niż w pierwszym tomie.
Akcja jest niezła, zakończenie - no dobra , tego się jednak nie spodziewałam.
Wielki plus za rozwój głównych bohaterów.
Lecę do kolejnej części

Jest jeszcze lepiej niż w pierwszym tomie.
Akcja jest niezła, zakończenie - no dobra , tego się jednak nie spodziewałam.
Wielki plus za rozwój głównych bohaterów.
Lecę do kolejnej części

Pokaż mimo to

Ten tom był gorszy niż pierwszy plus zupełnie nie mogłam się połapać w imionach postaci, które były związane z całą historią przez co gubiłam się cały czas.
Fabuła była ok ale bez rewelacji, czyta sie szybko, obyczajowy wątek jest w miarę i to w sumie tyle.

Ten tom był gorszy niż pierwszy plus zupełnie nie mogłam się połapać w imionach postaci, które były związane z całą historią przez co gubiłam się cały czas.
Fabuła była ok ale bez rewelacji, czyta sie szybko, obyczajowy wątek jest w miarę i to w sumie tyle.

Pokaż mimo to

Akcja się rozkręca w porównaniu z 1 częścią sagi, zarówno sama intryga kryminalna jak i życie bohaterów, Patrick w końcowej części książki jak gdyby stawał się bardziej mroczny, czy to złudzenie? Czy kieruje się ku znanej już postawy doświadczonych życiem i prowadzonymi sprawami nieludzkimi zbrodniami funkcjonariuszy, którzy działają w sposób destrukcyjny nie rzadko raniac przy tym bliskie osoby.?

Akcja się rozkręca w porównaniu z 1 częścią sagi, zarówno sama intryga kryminalna jak i życie bohaterów, Patrick w końcowej części książki jak gdyby stawał się bardziej mroczny, czy to złudzenie? Czy kieruje się ku znanej już postawy doświadczonych życiem i prowadzonymi sprawami nieludzkimi zbrodniami funkcjonariuszy, którzy działają w sposób destrukcyjny nie rzadko raniac...

więcej

mniej

Pokaż mimo to