Lot nad kukułczym gniazdem

Chapeau bas! I to powinien być koniec mojej opinii bo o "Locie nad kukułczym gniazdem napisano już tyle, że... zasadniczo o czym tu jeszcze pisać?

Ponadczasowa książka-manifest. Rewelacyjna, normatywnie (na każdym stadium ewentualnej interpretacji); jako opowieść sama w sobie; jako komentarz do relacji "System/Kombinat vs. problem osób chorych psychicznie"; jako idealizacja postawy buntu wobec jakichkolwiek systemów ograniczających wolność, czy w końcu jako próba analizy psychiki ludzkiej pod kątem konfliktu świadomości z podświadomością. Wszystko opakowane w świetny styl i język oraz w doskonale nakreślone portrety psychologiczne poszczególnych postaci. Trzeba…

Chapeau bas! I to powinien być koniec mojej opinii bo o "Locie nad kukułczym gniazdem napisano już tyle, że... zasadniczo o czym tu jeszcze pisać?

Ponadczasowa książka-manifest. Rewelacyjna, normatywnie (na każdym stadium ewentualnej interpretacji); jako opowieść sama w sobie; jako komentarz do relacji "System/Kombinat vs. problem osób chorych psychicznie"; jako...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka, do której nikogo nie trzeba przekonywać. Kawał bardzo dobrej literatury.
Kombinat przybiera różne kształty. To się nie zmienia. Im bardziej się wychylasz, tym bardziej zdeterminowany jest, by zabrać Ci możliwości walki o to, co dla Ciebie najważniejsze. Złamie Cię, jeśli odstajesz od ustalonych reguł.
Na gorąco obejrzałam film. Jednak przy książce, choć naprawdę bardzo dobry wypada... średnio. Narracja Bromdena, na której opiera się książka jest tym, co filmu nie spina. Wizje i komentarze Wodza są niesamowite i tak naprawdę to one są tą głębią, tym ostrym spojrzeniem, przebijającym się przez gęstą mgłę.
Dla mnie powieść Kena Keseya to jednocześnie przestroga i nadzieja. Zakończenie nie jest jednoznaczne. McMurphy jest iskrą zapalną, swoistym rewolucjonistą i męczennikiem. Tak to czuję.

Książka, do której nikogo nie trzeba przekonywać. Kawał bardzo dobrej literatury.
Kombinat przybiera różne kształty. To się nie zmienia. Im bardziej się wychylasz, tym bardziej zdeterminowany jest, by zabrać Ci możliwości walki o to, co dla Ciebie najważniejsze. Złamie Cię, jeśli odstajesz od ustalonych reguł.
Na gorąco obejrzałam film. Jednak przy książce, choć naprawdę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna, zabawna i wzruszająca. Świetny bohater i smutne zakończenie, choć dające nadzieję:)

Świetna, zabawna i wzruszająca. Świetny bohater i smutne zakończenie, choć dające nadzieję:)

Pokaż mimo to

Książka opowiada o walce dwóch silnych osobowości, o charyzmatycznym oszuście Mc Murphy i oddziałowej z piekła rodem. Wcześniej historie tą znałam tylko z filmu. Polecam oczywiście.

Książka opowiada o walce dwóch silnych osobowości, o charyzmatycznym oszuście Mc Murphy i oddziałowej z piekła rodem. Wcześniej historie tą znałam tylko z filmu. Polecam oczywiście.

Pokaż mimo to

Wybitna, świetny humor, mocny klimat, można dużo z niej wynieść dla samego siebie. Jak dla mnie pozycja obowiązkowa, już dla samej przyjemności poznania.

Wybitna, świetny humor, mocny klimat, można dużo z niej wynieść dla samego siebie. Jak dla mnie pozycja obowiązkowa, już dla samej przyjemności poznania.

Pokaż mimo to

daję wysoką ocenę, choć nie do końca wiem co powiedzieć - szpital dla psychicznie chorych to totalnie moje klimaty, jeszcze jak bohater jest silną postacią a w szpitalu oglądamy mandalę osobowości w chorobach i chorób w osobach to jestem zachwycona.
oczywiście smutno zachwycona
(ps. książka czytana przed egzaminem do szkoły, więc może dlatego mam trochę wyprane wrażenie o książce a mocno kojarzy mi się z akademikiem, egzaminami...)

daję wysoką ocenę, choć nie do końca wiem co powiedzieć - szpital dla psychicznie chorych to totalnie moje klimaty, jeszcze jak bohater jest silną postacią a w szpitalu oglądamy mandalę osobowości w chorobach i chorób w osobach to jestem zachwycona.
oczywiście smutno zachwycona
(ps. książka czytana przed egzaminem do szkoły, więc może dlatego mam trochę wyprane wrażenie o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Większość z nas w dzisiejszych czasach narzeka na służbę zdrowia. Niekończące się kolejki, terminy wykraczające poza zdrowy rozsądek Jeśli chodzi o psychiatrię to sprawa jest wręcz opłakana. Wielu z nas słyszało, że ta gałąź służby zdrowia, jest najmniej finansowana, co za tym idzie najbardziej zaniedbywana. Fabuła Powieści Kena Keseya porusza tą trudną tematykę. Akcja powieści rozgrywa się w Ameryce w połowie XX w.. Zanim będę kontynuował ten wątek, zarysuje wątek fabularny. Cała historia jest opowiedziana z perspektywy jednego z pacjentów o przydomku „Wódz”. Główny narrator udaje głuchoniemego, aby uniknąć problemów. Pewnego dnia do szpitala zostaje przysłany nowy pacjent , Patrick McMurphy, osadzony wcześniej na farmie penitencjarnej za bójki. Symuluje on chorobę psychiczną , aby uniknąć pracy na farmie. Swą postawą i nieszablonowym działaniem, burzy względny spokój pacjentów szpitala. Wypowiada on wojnę bezdusznemu Kombinatowi. Jaki będzie finał tej niebezpiecznej rozgrywki? Kto postawi na swoim? Po odpowiedzi odsyłam do lektury . Tematyka i problematyka utworu poruszana przez amerykańskiego pisarz, jest bardzo ważna. Realia szpitala psychiatrycznego zostały oddane przez pisarza w sposób perfekcyjny i mistrzowski. Takie zabiegi jak elektrowstrząsy i lobotomia budzą grozę i niesmak, ale były nieodłącznym elementem kuracji w czasach w jakich jest rozgrywała się akcja powieści. Czytelnik ma wgląd w głąb systemu opieki psychiatrycznej i wedle własnej interpretacji, może sobie odpowiedzieć na ważkie pytania, Czy system nie jest bezdusznym organem, który niszczy, łamie pacjenta i prowadzi do jego zniewolenia ?. Powieść. stoi postaciami. McMurphy to szuler, który próbuje rozegrać kolejną „partię” na własny użytek . ale tym razem stawka jest najwyższa. Po drugiej barykadzie znajduje się Wielka Oddziałowa. Właśnie kreacja siostry Ratched jest jednym z najmocniejszych punktów powieści. Za maską dobroci i miłosierdzia kryje się sadystka, ciemiężycielka i dręczycielka, która podporządkowuje sobie cały personel i pacjentów. Na oklaski zasługuje również sam warsztat pisarza. Jest to literatura najwyższych lotów, dzięki plastycznemu, inteligentnemu i wyrafinowanemu operowaniu słowem pisanym. Sam finał powieści to istna perełka i jedno z najlepszych zakończeń w historii literatury. Doprowadza on kolejne pokolenia czytelników do czerwoności, zadumy i oszołomienia. Summa summarum, jest to klasyka, najwyższych lotów. Cała historia została napisana ku przestrodze. ”Lot nad kukułczym gniazdem” porusza a zarazem szokuje. Powieść rekomenduje, jako kompendium wiedzy, na temat, który jest ważny i aktualny , zwłaszcza w czasach współczesnych. Gorąco Polecam!!!

Większość z nas w dzisiejszych czasach narzeka na służbę zdrowia. Niekończące się kolejki, terminy wykraczające poza zdrowy rozsądek Jeśli chodzi o psychiatrię to sprawa jest wręcz opłakana. Wielu z nas słyszało, że ta gałąź służby zdrowia, jest najmniej finansowana, co za tym idzie najbardziej zaniedbywana. Fabuła Powieści Kena Keseya porusza tą trudną tematykę. Akcja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sięgnęłam po nią ponieważ znam dobrze film, ale książka kładzie film na głowę, treść jest brudna i odpychająca. Są w niej rzeczy tak opisane, że kamera nigdy nie będzie w stanie tego pokazać.

Sięgnęłam po nią ponieważ znam dobrze film, ale książka kładzie film na głowę, treść jest brudna i odpychająca. Są w niej rzeczy tak opisane, że kamera nigdy nie będzie w stanie tego pokazać.

Pokaż mimo to

„Lot nad kukułczym gniazdem” Kena Keseya, to jedna z najważniejszych książek w moim życiu.

Powieść, wbrew niektórym zamieszczonym tu opiniom, wcale się nie zestarzała a wręcz przeciwnie, wg mnie nabiera obecnie zupełnie nowego wyrazu.
Ken Kesey wydał ją w 1962 roku wykorzystując w niej swoje doświadczenia z pracy w zakładzie dla umysłowo chorych. Debiutował tą powieścią mając 27 lat. 27 lat!. Dzisiaj wydaje się to nieprawdopodobne.
Stworzył dzieło niemal doskonałe, które zasłużenie zostało zaliczone do arcydzieł literatury światowej, obok takich pozycji jak „Rok 1984” Georga Orwella czy „451° Fahrenheita” Raya Bradbury’ego.

Kesey, który sam o sobie żartobliwie mówił:
„Byłem zbyt młody by być beatnikiem, a zbyt stary by być hippisem”, to człowiek o nonkonformistycznym sposobie bycia i wielce burzliwej biografii.

Fabuła powieści jest dość prosta: na jeden z oddziałów szpitala psychiatrycznego, którym niepodzielnie rządzi siostra Ratched trafia na obserwację skazaniec Randle McMurphy, próbujący uniknąć odbywania kary w zakładzie karnym, symulując objawy choroby umysłowej. Siostra Ratched, dominująca, apodyktyczna i sadystyczna kobieta, próbuje podporządkować sobie McMurphy’ego, tak jak i pozostałych pacjentów.

Powieść o tym jak rodzi się bunt, o tym jak walczyć o niezależność i ile człowiek jest w stanie za tą walkę poświęcić, o walce z władzą, i o walce o sprawiedliwość. O bezradności w walce z systemem i o jego bezduszności. O tłamszeniu wszelkich przejawów indywidualizmu. To manifest wolności i opowieść o walce jednostki z systemem.

„Lot nad kukułczym gniazdem”, zarówno film jak i książka były zawsze dla mnie metaforą PRL-u.
Na przełomie lat 70/80 ubiegłego wieku, przy obowiązującej cenzurze, filmy czy powieści trzeba było odbierać zupełnie inaczej niż dzisiaj, doszukiwać się podwójnego dna, dopowiadać to co niedopowiedziane. Cenzura wymagała też dużo więcej od ówczesnych twórców /oczywiście polskich/.
Zagranicznych kontrowersyjnych pisarzy ani nie drukowano /jak choćby wspomnianego tu Orwella i jego „Roku 1984” - książka ta była zakazana, dostępna jedynie w nieoficjalnym tzw. „drugim obiegu”/, ani też nie wyświetlano ich filmów /jak choćby obsypanego Oscarami „Łowcy jeleni” Michaela Cimino, który do 1990 roku nie mógł być wyświetlany w Polsce/.

Książka „Lot nad kukułczym gniazdem” ukazała się w Polsce w 1981 roku wydana przez PIW w niewielkim nakładzie, niemal nieosiągalnym dla zwykłego czytelnika, a ukazała się dlatego, że trafiła na krótki okres bezwładu państwa komunistycznego, po powstaniu Solidarności a przed wprowadzeniem stanu wojennego, gdy poluzowano trochę ograniczenia cenzury.
Kolejne polskie wydanie ukazało się dopiero po 1990 roku.
Cenzura. Tak obawiano się nowych idei, niezależności, indywidualizmu, że państwo musiało cenzurować treści, które są odpowiednie dla obywateli.

Pozostaje zawsze pytanie – kto ma określać co jest dobre a co złe, co jest odpowiednie a co nie dla obywateli, co jest normą a co od niej odstaje - czy można zachować swój indywidualizm, swoje odrębne zdanie, pomimo tego, że jest w mniejszości do ogółu opinii.
Czy aktualne pozostaną słowa przypisywane Voltaire’owi:
„Nie zgadzam się z tym co mówisz, ale oddam życie, abyś miał prawo to powiedzieć”, których w rzeczywistości użyła jego biografka Evelyn Beatrice Hall ?
Kilkadziesiąt lat temu uważałem „Lot nad kukułczym gniazdem” za metaforę PRL-u, dla nowego pokolenia może stać się metaforą współczesnego świata.
Czy nowa poprawność polityczna będzie nową formą cenzury?
Pozostawię to bez odpowiedzi.
Polecam.

„Lot nad kukułczym gniazdem” Kena Keseya, to jedna z najważniejszych książek w moim życiu.

Powieść, wbrew niektórym zamieszczonym tu opiniom, wcale się nie zestarzała a wręcz przeciwnie, wg mnie nabiera obecnie zupełnie nowego wyrazu.
Ken Kesey wydał ją w 1962 roku wykorzystując w niej swoje doświadczenia z pracy w zakładzie dla umysłowo chorych. Debiutował tą powieścią...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Klasyka, która broni się sama. Lata 60-te XX wieku w Ameryce, gdzie każdy starał się zmienić swoje życie. Nawet taki szuler.... Pierwsze strony nie czyta się lekko, później jest o wiele lepiej, mimo, że ta książka do łatwych nie należy.

Klasyka, która broni się sama. Lata 60-te XX wieku w Ameryce, gdzie każdy starał się zmienić swoje życie. Nawet taki szuler.... Pierwsze strony nie czyta się lekko, później jest o wiele lepiej, mimo, że ta książka do łatwych nie należy.

Pokaż mimo to