Lot nad kukułczym gniazdem

Książka z pewnością trudna, ale jedna z lepszych, jaką przeczytałem w tym roku. „Lot nad kukułczym gniazdem” tak naprawdę tylko mnie utwierdził w tym, jak system leczenia ludzi chorych psychiczne jest zepsuty i pozbawiony humanitarności. Powieść dzieje się w Stanach Zjednoczonych lat 50, ale realia jakie tam występują do dziś powielają się w wielu polskich szpitalach. Osoby chore psychiczne potrzebują zrozumienia, a nie wykluczenia, czego przykładem są relacje pacjentów między światem rzeczywistym. Polecam każdemu, kto lubi poszerzać swoje horyzonty.

Książka z pewnością trudna, ale jedna z lepszych, jaką przeczytałem w tym roku. „Lot nad kukułczym gniazdem” tak naprawdę tylko mnie utwierdził w tym, jak system leczenia ludzi chorych psychiczne jest zepsuty i pozbawiony humanitarności. Powieść dzieje się w Stanach Zjednoczonych lat 50, ale realia jakie tam występują do dziś powielają się w wielu polskich szpitalach. Osoby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z cyklu: Arcydzieła. Nic dodać.

Z cyklu: Arcydzieła. Nic dodać.

Pokaż mimo to

Wiecie co jako pierwsze przyszło mi na myśl po zamknięciu książki? Że jest mi strasznie smutno. Smutek ten wynikał z ciągłej walki bohaterów „Lotu nad kukułczym gniazdem”. Walki o uznanie, o władzę, o zdrowie, o akceptację, o przyjaźń czy miłość. W książce występuje również ta kluczowa dla fabuły walka - pomiędzy siostrą Ratched a McMurphym, pomiędzy szarym obywatelem a systemem, pomiędzy dobrem a złem( to już trochę brzmi jak zapowiedź bajki Disneya, ale nie mogłam się powstrzymać). Nie chcąc mówić za wiele żeby nie zdradzić szczegółów, zobaczcie po prostu kto tę walkę wygrywa.
Można powiedzieć, że jest to również historia o determinacji i niezłomności ludzkiej natury. Na próżno czekałam, aż któraś ze „stron” odpuści, na próżno również wyobrażałam sobie jednoznaczną wygraną, a to wszystko na granicy zdrowego rozsądku i szaleństwa :)
Polecam, bo wiem, że każdy z nas zobaczy w tej historii coś innego, a patrząc głębiej zobaczy w niej nawet samego siebie

Wiecie co jako pierwsze przyszło mi na myśl po zamknięciu książki? Że jest mi strasznie smutno. Smutek ten wynikał z ciągłej walki bohaterów „Lotu nad kukułczym gniazdem”. Walki o uznanie, o władzę, o zdrowie, o akceptację, o przyjaźń czy miłość. W książce występuje również ta kluczowa dla fabuły walka - pomiędzy siostrą Ratched a McMurphym, pomiędzy szarym obywatelem a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Lot nad kukułczym gniazdem" przeczytałam (a właściwie przesłuchałam w formie audiobooka) dzięki Lady Margot i jej wyzwaniu czytelniczemu na Lipiec 2020. I bardzo Ci dziękuję Gosiu za tą propozycję ponadczasowej klasyki czytelniczej.
Świetna historia, bardzo poruszająca i dająca do myślenia. Pokazuje, że jednostka nawet ta najbardziej buntownicza nie zawsze da radę pokonać Kombinat. Ale da siłę pozostałym, rozbudzi ich wewnętrzna siłę i doda odwagi.
Cała historia została opowiedziana z perspektywy Wodza - pół Indianina, który relacjonuje przebieg wydarzeń na oddziale psychiatrycznym po tym, gdy pojawia się na nim McMurphy - niegrzeczny chłopiec (delikatnie mówiąc). McMurphy budzi z letargu pozostałych pacjentów, daje siłę do zawalczenia o siebie. Ale jak to odbije się na nim samym? Tego już Wam nie zdradzę - czytajcie koniecznie! Ja gorąco polecam!

"Lot nad kukułczym gniazdem" przeczytałam (a właściwie przesłuchałam w formie audiobooka) dzięki Lady Margot i jej wyzwaniu czytelniczemu na Lipiec 2020. I bardzo Ci dziękuję Gosiu za tą propozycję ponadczasowej klasyki czytelniczej.
Świetna historia, bardzo poruszająca i dająca do myślenia. Pokazuje, że jednostka nawet ta najbardziej buntownicza nie zawsze da radę pokonać...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Warta przeczytania zdecydowane choc jest dość ciezka w odbiorze. Skłania do refleksji, dość wciągająca fabuła z zaskakującym zakończeniem. Krótka powieść acz teściowa.

Warta przeczytania zdecydowane choc jest dość ciezka w odbiorze. Skłania do refleksji, dość wciągająca fabuła z zaskakującym zakończeniem. Krótka powieść acz teściowa.

Pokaż mimo to

"Lot nad kukułczym gniazdem" to już klasyka, od bardzo dawna miałam na nią chrapkę, ale wiecie jak jest ;) Lista do przeczytania zawsze jest długa i po prostu się nie składało. Także tym razem jako motywator do czytania posłużyła mi zdrapka.
Myślę, że nie muszę przybliżać Wam fabuły, na pewno znacie ją choćby z filmu. Całość wydarzeń toczy się wokół nowego "mieszkańca" szpitala psychiatrycznego- McMurphy'ego i jego sporu z siostrą oddziałową twardszą od stali- Ratched. Wydarzenia oglądamy oczami chronika- Wodza, który dla własnego bezpieczeństwa udaje głuchoniemego. Nowy pacjent wprowadza chaos w uporządkowany światek chorych, zarządzany przez oddziałową.
Ken Kesey stworzył bardzo wyrazisty i przemawiający do czytelnika obraz ówczesnego podejścia do chorób psychicznych, pacjentów i metod ich leczenia. A życia szpitalnego doświadczył na własnej skórze, zarówno jako personel, jak i pacjent (do tego na własne życzenie), łykał przeróżne leki, poddał się nawet elektrowstrząsom 😱 by jak najwierniej oddać realia szpitala. "Lot nad kukułczym gniazdem" to wciągająca, miejscami lekko psychodeliczna, poruszająca, słodko-gorzka lektura (z przewagą goryczy niestety). Medycyna poszła do przodu i takie "kuracje" opisywane w powieści, jak np. lobotomia odeszły już w zapomnienie. Wydaje mi się jednak, że stosunek społeczeństwa do osób z zaburzeniami psychicznymi pozostał niezmieniony... :(

"Lot nad kukułczym gniazdem" to już klasyka, od bardzo dawna miałam na nią chrapkę, ale wiecie jak jest ;) Lista do przeczytania zawsze jest długa i po prostu się nie składało. Także tym razem jako motywator do czytania posłużyła mi zdrapka.
Myślę, że nie muszę przybliżać Wam fabuły, na pewno znacie ją choćby z filmu. Całość wydarzeń toczy się wokół nowego "mieszkańca"...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Duszna atmosfera zakładu psychiatrycznego zostaje na chwilę przełamana. McMurphy walczy o swoją indywidualność. Wygrał i przegrał jednocześnie, tak to odebrałem. Treść przytłaczająca, ale poruszone tu zostały ważne problemy. Warto się nad nimi zastanowić.

Duszna atmosfera zakładu psychiatrycznego zostaje na chwilę przełamana. McMurphy walczy o swoją indywidualność. Wygrał i przegrał jednocześnie, tak to odebrałem. Treść przytłaczająca, ale poruszone tu zostały ważne problemy. Warto się nad nimi zastanowić.

Pokaż mimo to

Przeczytana, na półce:)

Przeczytana, na półce:)

Pokaż mimo to

,, Im bardziej człowiek jest pomylony tym większą może mieć władzę"
Film jest święty ale książka jest naprawdę dobra! Widzimy obraz ludzi podobno chorych psychicznie uświadamiając sobie ,że nie różnią się oni bardziej od tych których mijamy na ulicy. Faktycznie nie ma ludzi zdrowych są tylko nie zdiagnozowani. Święta prawda. Człowiek który trafia do ,, psychiatryka" trafia tam wedle rodziny dla leczenia tymczasem ma robioną jeszcze większą wodę z mózgu. Obraz który mamy przed sobą w książce pana Kena w zabawny i zarazem przerażający sposób zaciera granice normalności. Lekarz który powinien dać przykład i wyleczyć nie zachowuje się lepiej od potencjalnego chorego, Oddziałowa która powinna mieć wszystko w ryzach i dbać o dobro pacjentów jest od nich bardziej chora niż oni sami bo w swojej świadomości ma naprawdę fakt ,że im pomaga znęcając się nad nimi. I tu nasuwa się pytanie kto jest chory a kto zdrowy. Do jakich tragedii sami sobie możemy doprowadzić. Każdy ma coś z głową moi państwo w pełni normalni nie dalibyśmy radę z trudnościami życia. Książka jest warta uwagi i czasu bo z humorem i lekka grozą pozwala nam na to wszystko spojrzeć inaczej. Warto poświęcić czas.

,, Im bardziej człowiek jest pomylony tym większą może mieć władzę"
Film jest święty ale książka jest naprawdę dobra! Widzimy obraz ludzi podobno chorych psychicznie uświadamiając sobie ,że nie różnią się oni bardziej od tych których mijamy na ulicy. Faktycznie nie ma ludzi zdrowych są tylko nie zdiagnozowani. Święta prawda. Człowiek który trafia do ,, psychiatryka"...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytając opis myślałam, że książka będzie o próbie wydostania się na wolność przestępcy, który nie ma skrupułów i nie cofnie się przed niczym. Nic bardziej mylnego. Książka opowiada o drodze, którą musieli przebyć lokatorzy domu wariatów, aby pogodzić się ze sobą, znaleźć w sobie odwagę i zmierzyć się z własnymi demonami. Nikt tam cudownie nie ozdrowiał, wszystko zostało osiągnięte ciężką pracą, McMurphy znalazł się w zakładzie ponieważ wolał to, niż pracę na farmie i wraz z ich przybyciem pojawiła się nadzieja, która nie gasła, wreszcie pojawił się ktoś kto postanowił postawić się wielkiej oddziałowej i pokazał, że wcale nie jest niezwyciężona i to właśnie on, co wydaje się niepojęte bo jak oszust może kogoś uratować, wyprowadził ludzi z mroku w który zostali wpędzeni, czasem sami przez siebie. Polecam każdemu, kto jest gotowy dowiedzieć się ile może zdziałać jeden człowiek w świecie w którym normalność gaśnie i może wydawać się, że nic nie jest w stanie tego zmienić.

Czytając opis myślałam, że książka będzie o próbie wydostania się na wolność przestępcy, który nie ma skrupułów i nie cofnie się przed niczym. Nic bardziej mylnego. Książka opowiada o drodze, którą musieli przebyć lokatorzy domu wariatów, aby pogodzić się ze sobą, znaleźć w sobie odwagę i zmierzyć się z własnymi demonami. Nikt tam cudownie nie ozdrowiał, wszystko zostało...

więcej

mniej

Pokaż mimo to