Jesteśmy społecznością, która kocha książki

trochę słabsza od pierwszej części głównie za sprawą Lucasa "Vivian gada z jakimś kolesiem, więc muszę być ultra zazdrosny" Hemswortha oraz Vivian "ja i Lucas jesteśmy z dwóch innych światów" Jones. Znaczy ja wiem, że oni są z dwóch różnych światów, ale jak słyszy się to co rozdział to się odechciewa czegokolwiek.

Ale za to Kiliana kocham, on ma wręcz idealnie komediowy timing. Trzeba nam więcej takich bohaterów.

trochę słabsza od pierwszej części głównie za sprawą Lucasa "Vivian gada z jakimś kolesiem, więc muszę być ultra zazdrosny" Hemswortha oraz Vivian "ja i Lucas jesteśmy z dwóch innych światów" Jones. Znaczy ja wiem, że oni są z dwóch różnych światów, ale jak słyszy się to co rozdział to się odechciewa czegokolwiek.

Ale za to Kiliana kocham, on ma wręcz idealnie komediowy...

Uwielbiam tę serię i to był bardzo przyjemny reread. Zawsze jak czytam książki to przypominam sobie jak filmy zepsuły Rona, ale tutaj w książce jest naprawdę dobrym bohaterem. Myślę, że to było dobre zakończenie, wystarczająco satysfakcjonujące.

Uwielbiam tę serię i to był bardzo przyjemny reread. Zawsze jak czytam książki to przypominam sobie jak filmy zepsuły Rona, ale tutaj w książce jest naprawdę dobrym bohaterem. Myślę, że to było dobre zakończenie, wystarczająco satysfakcjonujące.

Czuję, że rozumiem dlaczego tyle ludzi pokochało tę historię. Vivian i Lucas mają naprawdę ciekawą relację, nie mogę się doczekać aż poznam kolejne ich losy. Plus nie czułam sztuczności w tej historii (a zdarza mi się takową czuć przy romansach) i bardzo to doceniam. A lektorka w audiotece zrobiła świetną robotę.

Czuję, że rozumiem dlaczego tyle ludzi pokochało tę historię. Vivian i Lucas mają naprawdę ciekawą relację, nie mogę się doczekać aż poznam kolejne ich losy. Plus nie czułam sztuczności w tej historii (a zdarza mi się takową czuć przy romansach) i bardzo to doceniam. A lektorka w audiotece zrobiła świetną robotę.

Jedna z fajniejszych młodzieżówek jakie czytałam, Darcy jest świetną protagonistką, byłam bardzo ciekawa jej historii. Czuję, że ta książka porusza ogromną ilość ważnych nastoletnich tematów- związki, przyjaźnie, relacje z rodzicami, szukanie własnej tożsamości, ale autorka pokazała je w taki sposób, że nie były przytłaczające. Plus treść tej książki potrafiła mnie rozbawić i zdenerwować (w dobrym sensie tego słowa).

Moim ulubionym momentem była rozmowa o biseksualności Darcy i jej tożsamości, myślę, że był to naprawdę niesamowity moment dla bohaterki, która w końcu wyrzuciła wszystkie swoje obawy i poczuła się akceptowana i kochana.

Jedna z fajniejszych młodzieżówek jakie czytałam, Darcy jest świetną protagonistką, byłam bardzo ciekawa jej historii. Czuję, że ta książka porusza ogromną ilość ważnych nastoletnich tematów- związki, przyjaźnie, relacje z rodzicami, szukanie własnej tożsamości, ale autorka pokazała je w taki sposób, że nie były przytłaczające. Plus treść tej książki potrafiła mnie rozbawić...

Jakby to powiedzieć, silne kobiety są spoko, kocham je, ale w momencie kiedy postanawiają zabić wszystkich wokół siebie to już kocham je trochę mniej. Ale ta sztuka dała mi świetny pomysł na wypracowanie na studia, więc wielki plus za to.

Jakby to powiedzieć, silne kobiety są spoko, kocham je, ale w momencie kiedy postanawiają zabić wszystkich wokół siebie to już kocham je trochę mniej. Ale ta sztuka dała mi świetny pomysł na wypracowanie na studia, więc wielki plus za to.

To było przecudowne! Koźlaczki to grupa czarownic, które nie boją się niczego, w większości przypadków. Magia, którą włada Malina jest bardzo ciekawa i autorka naprawdę świetnie to wymyśliła. Wszystkie historie mnie rozbawiały czy rozczulały, w zależności jakie emocje miały wywołać. To opowiadanie o prababci Narcyzie to był absolutny majstersztyk, który doprowadził mnie do łez ze śmiechu.

Jeszcze porozmawiajmy o imionach, Malina, Jagoda, Aronia, Minerwa, Narcyza, Opuncja, tyle udało mi się zapamiętać, a wiem, że to nie wszystkie. To są takie ładne imiona, bardzo mi się podobają, mam też ulubieńca wśród imion męskich- jest to Klon.

Jeszcze jedno zdanie o Klonie, jest moim nowym książkowym crushem, jest uczynny, troskliwy i muchy by nie skrzywdził, ale jak mu podpadniesz to zemści się raz a porządnie, love that guy.

To było przecudowne! Koźlaczki to grupa czarownic, które nie boją się niczego, w większości przypadków. Magia, którą włada Malina jest bardzo ciekawa i autorka naprawdę świetnie to wymyśliła. Wszystkie historie mnie rozbawiały czy rozczulały, w zależności jakie emocje miały wywołać. To opowiadanie o prababci Narcyzie to był absolutny majstersztyk, który doprowadził mnie do...

Była okej, nie znam się zbytnio na romansach, ale było nieźle. Oczywiście mam kilka zastrzeżeń, np. to, że część wydarzeń była całkowicie niepotrzebna, tak samo było z niektórymi bohaterami. A no i słowa na k i na c, które opisują miejsca intymne pojawiały się zbyt często jak na mój gust.

Była okej, nie znam się zbytnio na romansach, ale było nieźle. Oczywiście mam kilka zastrzeżeń, np. to, że część wydarzeń była całkowicie niepotrzebna, tak samo było z niektórymi bohaterami. A no i słowa na k i na c, które opisują miejsca intymne pojawiały się zbyt często jak na mój gust.

I mean, to zawsze jest fajna lekka lekturka. Do tego angielskie regaty są głównym motywem, choć rozwiązanie zagadki tym razem takie trochę meh.

I mean, to zawsze jest fajna lekka lekturka. Do tego angielskie regaty są głównym motywem, choć rozwiązanie zagadki tym razem takie trochę meh.

Całkiem nieźle się bawiłam, bohaterowie tacy jak Ronnie (nie wiem jak się pisze jego imię niestety), Rachel czy Holly zdobyli moje serce, a Grey (znowu nie jestem pewna pisowni) bardzo mnie zaintrygował i bardzo mi przykro, że nie udało mi się dowiedzieć o nim więcej.

Co do samych zagadek, rozwiązywanie anagramów opartych na informacjach o rodzinie było naprawdę dobrym pomysłem, była to moja ulubiona część tej książki, ale obawiam się, że samo zakończenie było trochę underwhelming (albo to kwestia tego, że słuchałam w audiobooku i byłam trochę rozproszona). Co nie zmienia faktu, że bardzo dobra książka, świąteczny kryminał z motywem dark academia.

Całkiem nieźle się bawiłam, bohaterowie tacy jak Ronnie (nie wiem jak się pisze jego imię niestety), Rachel czy Holly zdobyli moje serce, a Grey (znowu nie jestem pewna pisowni) bardzo mnie zaintrygował i bardzo mi przykro, że nie udało mi się dowiedzieć o nim więcej.

Co do samych zagadek, rozwiązywanie anagramów opartych na informacjach o rodzinie było naprawdę dobrym...

Ogólnie książka mi się podobała, choć była dość przewidywalna, ale dzięki temu lekka.
Kuba niedźwiedź to mój nowy książkowy crush, w sensie ten gość wydaje się być taki uroczy, troskliwy, a jednocześnie lubi zabawę i wgl, love the guy.
Ale teraz przejdę do Karoliny, ja wiem, że jej sytuacja jest jaka jest, ale laska się zachowuje jak Ginny z Ginny & Georgia. Rodzice dziewczyny nie są najłatwiejsi w obejściu, ale martwią się o nią, a ona ma to kompletnie gdzieś.
A i nic mnie nie wkurzyło tak jak to co Karolina powiedziała Kubie w pewnym momencie, bo zastanawiałam się jak można się do kogoś tak odezwać. Końcówka historii była okej, ale trochę meh, nic spektakularnego nie miało tam miejsca.

Ale koniec końców całkiem przyjemna książka.

Ogólnie książka mi się podobała, choć była dość przewidywalna, ale dzięki temu lekka.
Kuba niedźwiedź to mój nowy książkowy crush, w sensie ten gość wydaje się być taki uroczy, troskliwy, a jednocześnie lubi zabawę i wgl, love the guy.
Ale teraz przejdę do Karoliny, ja wiem, że jej sytuacja jest jaka jest, ale laska się zachowuje jak Ginny z Ginny & Georgia. Rodzice...

Świetnie się bawiłam słuchając tej książki w formie audiobooka. Enola jest mądra, ciekawa świata, sprytna i dociekliwa, nie można też zapomnieć o jej wolnej i buntowniczej duszy. Jej przemyślenia, wątpliwości w stosunku do samej siebie, mamy, braci, całej sytuacji, w której się znalazła, a to wszystko połączone z klimatem Anglii końca XIX wieku.

Co do audiobooka to Julia Kamińska zrobiła kapitalną robotę, cudownie się jej słuchało, świetnie przekazywała emocje bohaterów i jedyne na co mogę ponarzekać to fakt, że na audiotece jest dostępna tylko pierwsza część.

Świetnie się bawiłam słuchając tej książki w formie audiobooka. Enola jest mądra, ciekawa świata, sprytna i dociekliwa, nie można też zapomnieć o jej wolnej i buntowniczej duszy. Jej przemyślenia, wątpliwości w stosunku do samej siebie, mamy, braci, całej sytuacji, w której się znalazła, a to wszystko połączone z klimatem Anglii końca XIX wieku.

Co do audiobooka to Julia...

Czasami ciężko było mi się wciągnąć w akcję, ale jak już się udało to dość ciężko było się oderwać. Przez większość czasu myślałam, że Jane Austen nie lubi mężczyzn, bo 100% polubiłam tylko jednego bohatera, a potem doszłam do wniosku, że autorka lubi skomplikowaną akcję. Dosłownie, dostałam ogromny zwrot akcji na 20 stron przed końcem. Dodatkowo cała książka dawała mi vibe "Dobrych żon" tylko w wersji dwuosobowej (niestety trzecia siostra nie gra w tej książce zbyt wielkiej roli).

Czasami ciężko było mi się wciągnąć w akcję, ale jak już się udało to dość ciężko było się oderwać. Przez większość czasu myślałam, że Jane Austen nie lubi mężczyzn, bo 100% polubiłam tylko jednego bohatera, a potem doszłam do wniosku, że autorka lubi skomplikowaną akcję. Dosłownie, dostałam ogromny zwrot akcji na 20 stron przed końcem. Dodatkowo cała książka dawała mi vibe...

Czy zawyżyłam tę ocenę? Prawdopodobnie, ale te bajki po prostu bardzo przyjemnie się czyta i są one świetnym dodatkiem do świata Harry'ego Pottera, zwłaszcza jeśli chodzi o opowieść o trzech braciach.

Czy zawyżyłam tę ocenę? Prawdopodobnie, ale te bajki po prostu bardzo przyjemnie się czyta i są one świetnym dodatkiem do świata Harry'ego Pottera, zwłaszcza jeśli chodzi o opowieść o trzech braciach.

Kolejny tom z cyklu Harry ma obsesję, ale może tym razem słusznie kto wie. Plus to była część gdzie mamy więcej typowo nastoletnich rozterek, co dodało realizmu bohaterom. No i tutaj jest więcej o historii Lorda Voldemorta, co też ciekawie się czytało. Naprawdę przyjemnie robi się reread tej serii.

Kolejny tom z cyklu Harry ma obsesję, ale może tym razem słusznie kto wie. Plus to była część gdzie mamy więcej typowo nastoletnich rozterek, co dodało realizmu bohaterom. No i tutaj jest więcej o historii Lorda Voldemorta, co też ciekawie się czytało. Naprawdę przyjemnie robi się reread tej serii.

Jo Nesbo jest autorem, który potrafi zwalić mnie z nóg swoją umiejętnością skonfundowania czytelnika (zawsze się gubię czytając jego książki) co w kryminałach jest moim zdaniem ogromną zaletą, ale jednocześnie jest bardzo dokładny w szczegółach, które określiłabym wręcz jako naturalistyczne i nie zawsze mam ochotę o nich czytać (między innymi przez takie momenty obniżyłam ocenę tej książce).

Jo Nesbo jest autorem, który potrafi zwalić mnie z nóg swoją umiejętnością skonfundowania czytelnika (zawsze się gubię czytając jego książki) co w kryminałach jest moim zdaniem ogromną zaletą, ale jednocześnie jest bardzo dokładny w szczegółach, które określiłabym wręcz jako naturalistyczne i nie zawsze mam ochotę o nich czytać (między innymi przez takie momenty obniżyłam...

Czy zrozumiałam o co chodziło Arystotelesowi? Prawdopodobnie tylko częściowo, ale czas przeznaczony na tę książkę nie został zmarnowany.

Czy zrozumiałam o co chodziło Arystotelesowi? Prawdopodobnie tylko częściowo, ale czas przeznaczony na tę książkę nie został zmarnowany.

Nie będę się rozpisywać, ale jak zwykle świetnie się bawiłam w trakcie czytania.

Nie będę się rozpisywać, ale jak zwykle świetnie się bawiłam w trakcie czytania.

Uwielbiam to, że Arsene jest całkowitym przeciwieństwem Sherlocka Holmesa, a do tego jest Francuzem (co mnie dodatkowo bawi). Jest niezwykle błyskotliwy, a przez umiejętności zmiany tożsamości jeszcze bardziej tajemniczy.

Uwielbiam to, że Arsene jest całkowitym przeciwieństwem Sherlocka Holmesa, a do tego jest Francuzem (co mnie dodatkowo bawi). Jest niezwykle błyskotliwy, a przez umiejętności zmiany tożsamości jeszcze bardziej tajemniczy.

Powiem szczerze, im bliżej końca tym ciężej mi się to czytało, ale biorę też pod uwagę, że jest to debiut i pod tym względem myślę, że to naprawdę spoko pozycja. Myślę, że najciekawszą bohaterką jest Sue Snell, bo Carrie i jej matka mają narzucone cechy dominujące, Carrie jest prześladowana w szkole co jest przyczyną wszystkich wydarzeń w tej historii, a jej matka jest fanatyczką religijną wierzącą w surowość Boga, który jedynie kara, nigdy nie wybacza, co dodatkowo pogłębia problemy Carrie, jej ból, gorycz i frustrację, która w niej drzemie. Ale Sue Snell? Ona nie jest tak oczywista, dlaczego? Bo ona sama nie wie czego chce, czasami sama nie jest w stanie uwierzyć w własne postępowanie czy szczerość intencji swoich działań, pod tym względem jest dość interesującą bohaterką.

Powiem szczerze, im bliżej końca tym ciężej mi się to czytało, ale biorę też pod uwagę, że jest to debiut i pod tym względem myślę, że to naprawdę spoko pozycja. Myślę, że najciekawszą bohaterką jest Sue Snell, bo Carrie i jej matka mają narzucone cechy dominujące, Carrie jest prześladowana w szkole co jest przyczyną wszystkich wydarzeń w tej historii, a jej matka jest...

Ta część jest o wiele dłuższa niż pozostałe, dużo się dzieje. Uwielbiam Cedrika Diggory'ego, po prostu jest przeuroczym bohaterem, Turniej Trójmagiczny też zawsze mi się podobał. Fred i George Weasleyowie zawsze potrafią mnie rozbawić i kocham ich pomysł na business, taki totalnie w ich stylu. Ta część w ogóle ma dużo dobrych momentów i w sumie to po raz kolejny chętnie obejrzałabym film.

Ta część jest o wiele dłuższa niż pozostałe, dużo się dzieje. Uwielbiam Cedrika Diggory'ego, po prostu jest przeuroczym bohaterem, Turniej Trójmagiczny też zawsze mi się podobał. Fred i George Weasleyowie zawsze potrafią mnie rozbawić i kocham ich pomysł na business, taki totalnie w ich stylu. Ta część w ogóle ma dużo dobrych momentów i w sumie to po raz kolejny chętnie...