Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od początku do końca festiwal próżności zakochanej w sobie restauratorki. Ale czyta się...

Od początku do końca festiwal próżności zakochanej w sobie restauratorki. Ale czyta się...

Hmmm temat niezwykle istotny, książka napewno potrzebna, ale forma części pierwszej jak dla mnie przedstawiona w sposób niezrozumiały. Historie bohaterek wymieszane, skrótowe, nie przedstawiające w sposób kompletny żadnej z bohaterek. Natomiast wywiady ze specjalistami bardzo ciekawe i wnoszące chyba więcej niż cała część pierwsza.

Hmmm temat niezwykle istotny, książka napewno potrzebna, ale forma części pierwszej jak dla mnie przedstawiona w sposób niezrozumiały. Historie bohaterek wymieszane, skrótowe, nie przedstawiające w sposób kompletny żadnej z bohaterek. Natomiast wywiady ze specjalistami bardzo ciekawe i wnoszące chyba więcej niż cała część pierwsza.

Wszystko byłoby pięknie gdyby historia jednego więźnia opowiedziana była od a do z. Forma którą zaproponował autor jak dla mnie wprowadza tylko chaos, a krótkie wypowiedzi poszczególnych osadzonych nic nam w efekcie o nich samych nie mówią.

Wszystko byłoby pięknie gdyby historia jednego więźnia opowiedziana była od a do z. Forma którą zaproponował autor jak dla mnie wprowadza tylko chaos, a krótkie wypowiedzi poszczególnych osadzonych nic nam w efekcie o nich samych nie mówią.

217 stron ego Pani Masłowskiej nie pomieści...

217 stron ego Pani Masłowskiej nie pomieści...

Czyta się lekko i szybko... Gdybym natomiast ja miała taką biografię, a z tyłu głowy marzenie o poślubieniu księżniczki, to aż tak bym się swoim przebiegiem nie przechwalała, bo ani to imponujące, ani kuszące, ani w dobrym stylu..

Czyta się lekko i szybko... Gdybym natomiast ja miała taką biografię, a z tyłu głowy marzenie o poślubieniu księżniczki, to aż tak bym się swoim przebiegiem nie przechwalała, bo ani to imponujące, ani kuszące, ani w dobrym stylu..

Strasznie to była męcząca podróż. Niech Pan się więcej w słowo pisane nie bawi Panie Przemysławie. Chaotyczne, karkołomne, nużące i rozlazłe jak... chociaż historie same w sobie ciekawe. Nigdy więcej z Kossakowskim w żadną podróż nie wyruszę :)

Strasznie to była męcząca podróż. Niech Pan się więcej w słowo pisane nie bawi Panie Przemysławie. Chaotyczne, karkołomne, nużące i rozlazłe jak... chociaż historie same w sobie ciekawe. Nigdy więcej z Kossakowskim w żadną podróż nie wyruszę :)

Hmmmm... zastanawiam się czy są jeszcze jakieś granice intymności nie do przekroczenia?! Czy naprawdę gwarantem sukcesu miało stać się zaproszenie czytelników do swojej "sypialni"? Bez względu na orientację, życie seksualne sławnych i bogatych jakoś niespecjalnie mnie obchodzi...

Hmmmm... zastanawiam się czy są jeszcze jakieś granice intymności nie do przekroczenia?! Czy naprawdę gwarantem sukcesu miało stać się zaproszenie czytelników do swojej "sypialni"? Bez względu na orientację, życie seksualne sławnych i bogatych jakoś niespecjalnie mnie obchodzi...

Jak dla mnie za mało w tej biografii samego Kukuczki. Za mało życia jako takiego, za mało życia rodzinnego, które przecież było. Za mało Jurka jako męża, ojca, syna, brata. To historia polskiego himalaizmu, z uwzględnieniem pozycji Kukuczki,ale jakoś zbyt jednowymiarowo...

Jak dla mnie za mało w tej biografii samego Kukuczki. Za mało życia jako takiego, za mało życia rodzinnego, które przecież było. Za mało Jurka jako męża, ojca, syna, brata. To historia polskiego himalaizmu, z uwzględnieniem pozycji Kukuczki,ale jakoś zbyt jednowymiarowo...

Lektura wrzynająca się w pamięć, wstrząsająco prawdziwa, nie sposób się od niej oderwać i przejść do porządku dziennego nad tragedią rodziny Beksińskich. Szczerze polecam!

Lektura wrzynająca się w pamięć, wstrząsająco prawdziwa, nie sposób się od niej oderwać i przejść do porządku dziennego nad tragedią rodziny Beksińskich. Szczerze polecam!

Żałuję, szczerze żałuję poświęconego czasu na czytanie książki, która właściwie od pierwszych stron męczy, niemiłosiernie się dłuży, a główna bohaterka irytuje swą niezaradnością, pierdołowatością, nieumiejętnością ubierania myśli w słowa i ogólną jakąś rozlazłością.
Gdyby lekturę uszczuplić o jakieś 500 stron, być może dostrzegłabym w niej jakieś walory artystyczne, ale rozpisywać się na ponad 700 stron z tak marną historią to już przegięcie.

Żałuję, szczerze żałuję poświęconego czasu na czytanie książki, która właściwie od pierwszych stron męczy, niemiłosiernie się dłuży, a główna bohaterka irytuje swą niezaradnością, pierdołowatością, nieumiejętnością ubierania myśli w słowa i ogólną jakąś rozlazłością.
Gdyby lekturę uszczuplić o jakieś 500 stron, być może dostrzegłabym w niej jakieś walory artystyczne, ale...

Całość bardzo przeciętna, w zasadzie chwilami to się nawet męczyłam... Pierwsza i druga część jakaś taka bezpłciowa i uduchowiona aż za bardzo. Gdyby brać pod uwagę tylko ostatnią część, opisującą pobyt w Indonezji moje wrażenia byłyby o niebo lepsze.

Całość bardzo przeciętna, w zasadzie chwilami to się nawet męczyłam... Pierwsza i druga część jakaś taka bezpłciowa i uduchowiona aż za bardzo. Gdyby brać pod uwagę tylko ostatnią część, opisującą pobyt w Indonezji moje wrażenia byłyby o niebo lepsze.

Nie porównałabym tej pozycji do współczesnej wersji Romea i Julii. Okładka sugerować może tanie romansidło dla nastolatek, bez głębszej treści, ale czasem pozory mylą. Bez wątpienia sensowana i wartościowa lektura.

Nie porównałabym tej pozycji do współczesnej wersji Romea i Julii. Okładka sugerować może tanie romansidło dla nastolatek, bez głębszej treści, ale czasem pozory mylą. Bez wątpienia sensowana i wartościowa lektura.

Pochłonęłam, między kolacją a śniadaniem :). Świetnie się czyta, bo książka to forma wywiadu. Wartościowa lektura. Szczerze polecam.

Pochłonęłam, między kolacją a śniadaniem :). Świetnie się czyta, bo książka to forma wywiadu. Wartościowa lektura. Szczerze polecam.

Książka wciągająca, aczkolwiek akcja bardzo przewidywalna.

Książka wciągająca, aczkolwiek akcja bardzo przewidywalna.