Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zobaczyłam tę książkę w sklepie. Zaciekawił mnie tytuł, więc szybko wyszukałam ebooka na legimii i po powrocie do domu zabrałam się do czytania. Jest to reportaż, który jest praktycznie napisany ciągłym tekstem. Oczywiście zdarzają się dialogi, ale jest ich bardzo, ale to bardzo mało.

Nie mam co dużo pisać, żeby nie spoilerować fabuły. Na pewno warto jest zapoznać się z historią Tovy. Wiele wniosków i nauki można wyciągnąć z tego dzieła. Pokazuje nam jak niektóre sytuacji mogą wpłynąć na resztę naszego życia, na nasze wybory.

Książka jest warta poświęconego czasu.

Zobaczyłam tę książkę w sklepie. Zaciekawił mnie tytuł, więc szybko wyszukałam ebooka na legimii i po powrocie do domu zabrałam się do czytania. Jest to reportaż, który jest praktycznie napisany ciągłym tekstem. Oczywiście zdarzają się dialogi, ale jest ich bardzo, ale to bardzo mało.

Ni...

Rozwiń

Zwiń

Uwielbiam książki tej autorki, więc wiedziałam, że prędzej czy później "Na przekor nocy" znajdzie się na mojej półce. Jak zwykle nie zawiodłam się na twórczości autorki.

Polubiłam Tessę, Corricka, Harristana i jeszcze wielu innych bohaterów. Ciekawie czytało się o ich przygodach, zmaganiach, losach... Mogłabym czytać o nich bez końca i nie znudziłoby mnie to. Każdy z nich czymś innym zaskarbił sobie moją sympatię. Tessa swoją życzliwością, Corrick swoją prawdziwą twarzą...

Brigid ma bardzo przyjemny styl pisania. Jeden z lepszych, gdyż nie zalewa nas zbędnymi informacjami, ścianami tekstów czy bezsensownymi dialogami. Zawsze wszystko jest jasne i klarowne, a fabuła nie raz, nie dwa zaskakuje. Muszę przyznać, że zaskoczyła mnie postać Wessa, bo tego nigdy bym się nie spodziewała.

Książka jest świetna. Nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejny tom.

Uwielbiam książki tej autorki, więc wiedziałam, że prędzej czy później "Na przekor nocy" znajdzie się na mojej półce. Jak zwykle nie zawiodłam się na twórczości autorki.

Polubiłam Tessę, Corricka, Harristana i jeszcze wielu innych bohaterów. Ciekawie czytało się o ich przygodac...

Rozwiń

Zwiń

"Chłopiec, który przeżył Auschwitz" opowiada prawdziwą historię niejakiego Griszy Żukow, po wojnie znanego jako Grzegorz Tomaszewski. Jest to trudna powieść. Ciężko czytało mi się o losach małego chłopca i jego rodziny.

Książka wywołała we mnie masę emocji. Od tych pozytywnych, po te negatywne. Z wielkim skupieniem czytałam historię chłopca, który nie miał łatwego życia. Autor przedstawia nam życie Griszy przed obozem, w obozie i po, które spędził w domach dziecka. Bardzo mocno wczułam się w lekturę.

Jeśli ktoś ma siłę i chęć do przeczytania to niech koniecznie to zrobi. Książka jest warta poznania. Mi przeczytanie jej zajęło jeden dzień. Nie jest obszerna, bo ma tylko 218 stron, ale wiele można z niej wyciągnąć. Czytelnik musi mieć jednak na uwadze wiele ścian ciągłego tekstu, choć mi on jednak nie przeszkadzał. Wrócę nie raz i nie dwa do tego dzieła i z czystym sumieniem będę polecała je dalej.

"Chłopiec, który przeżył Auschwitz" opowiada prawdziwą historię niejakiego Griszy Żukow, po wojnie znanego jako Grzegorz Tomaszewski. Jest to trudna powieść. Ciężko czytało mi się o losach małego chłopca i jego rodziny.

Książka wywołała we mnie masę emocji. Od tych pozytywnych,...

Rozwiń

Zwiń

Czytanie o obozach koncentracyjnych zawsze jest dla mnie trudne, bo mam świadomość, że te rzeczy działy się naprawdę. Miałam możliwość zwiedzić Auschwitz i atmosfera panująca w tym miejscu była dla mnie straszna. To miejsce było jakby martwe, skażone. Pozostawała tam głucha cisza mimo tego, że co chwilę ktoś rozmawiał.

"Anioł z Auschwitz" to ciekawa, ale przede wszystkim wstrząsająca i poruszająca historia. Nie mogłam się od niej oderwać. Musiałam wiedzieć co stanie się z głównymi bohaterami. Bardzo mocno trzymałam za nich kciuki i z zapartym tchem śledziłam ich losy.

Mam ochotę tak wiele opowiedzieć o tej książce, ale lepiej by było gdybyście sami się z nią zapoznali. Jest zdecydowanie warta poświęconego jej czasu.

Czytanie o obozach koncentracyjnych zawsze jest dla mnie trudne, bo mam świadomość, że te rzeczy działy się naprawdę. Miałam możliwość zwiedzić Auschwitz i atmosfera panująca w tym miejscu była dla mnie straszna. To miejsce było jakby martwe, skażone. Pozostawała tam głucha cisza mimo tego...

Rozwiń

Zwiń

Marianna wraz z mężem i rodziną mieszka w spokojnej wsi Tarnowola. Jej najstarszy syn przystaje do partyzantów, a reszta jej dzieci zostaje w domu. Niestety akcja pacyfikacyjna przeprowadzana przez Niemców rozdziela rodzinę. Jedna z córek Marianny trafia do partyzantów, a reszta dzieci wraz z nią do obozu w Majdanku. Co się z nimi wszystkimi stanie?

Książkę czytałam z zapartym tchem. Rozdziały przelatywały mi przez palce, tak bardzo musiałam wiedzieć co się stanie. Autorka umie grać na emocjach. Doświadczyłam chyba każdej możliwej od tych negatywnych do pozytywnych.

Sylwia Kubik świetnie pokazała nam emocje, otoczenie, w którym przyszło żyć bohaterom. Książka porusza do żywego, a łzy same cisną się do oczu. Bo to nie jest tylko historia o wojnie, o obozie. To przepiękna powieść o matczynej miłości, o sile rodziny, która mimo trudów zawsze będzie razem, zawsze będzie o siebie dbała.

Historia jest oparta na faktach. Dziękuję autorce, że nam ją przedstawiła i dziękuję bohaterkom, które przeżyły i zechciały opowiedzieć nam swoją historię.

Marianna wraz z mężem i rodziną mieszka w spokojnej wsi Tarnowola. Jej najstarszy syn przystaje do partyzantów, a reszta jej dzieci zostaje w domu. Niestety akcja pacyfikacyjna przeprowadzana przez Niemców rozdziela rodzinę. Jedna z córek Marianny trafia do partyzantów, a reszta dzieci wra...

Rozwiń

Zwiń

Do Jeleniej Góry przeprowadza się Carmen Rodrigez. Kobieta rozpoczyna pracę jako profilerka kryminalistyczna. Jej pierwszą sprawą jest stworzenie portretu psychologicznego mordercy, który zbezcześcił ciało swojej ofiary i porzucił je w jaskini, w lesie. Czy Carmen uda się odnaleźć w nowym miejscu? Czy uda jej się złapać sprawcę? Kim tak naprawdę ona jest? Co jej się przydarzyło?

Od samego początku miałam problem, żeby wbić się w tę książkę. Jakoś nie mogłam się w nią wczuć. Nie jestem pewna czy jest to zasługa niejednych ścian tekstu czy tego, że nie polubiłam bohaterów.

Carmen od razu nie przypadła mi do gustu. To nie jest typ bohatera, który lubię i dość mocno mnie irytowała przez całą książkę. Próbowałam ją zrozumieć, polubić, ale nie udało mi się to.

Cała fabuła miała potencjał, ale jak dla mnie był mało wykorzystany. Historię czytało mi się dość topornie. Mimo tego, że autorka ma przyjemny styl pisania to na ten moment nie wrócę już do jej książek.

Do Jeleniej Góry przeprowadza się Carmen Rodrigez. Kobieta rozpoczyna pracę jako profilerka kryminalistyczna. Jej pierwszą sprawą jest stworzenie portretu psychologicznego mordercy, który zbezcześcił ciało swojej ofiary i porzucił je w jaskini, w lesie. Czy Carmen uda się odnaleźć w nowym ...

Rozwiń

Zwiń

Światem nie żądzą już choroby, wojny, bieda czy głód. Nawet śmierć nie ma teraz nic do powiedzenia. O zakończeniu życia mogą zdecydować jedynie Kosiarze. Citra i Rowan właśnie rozpoczynają szkolenie. Mimo, że nie chcą być Kosiarzami, muszą nauczyć się jak odbierać życie. Czy ta dwójka dalej pozostanie sobą? Czy zostanie w nich choć trochę człowieczeństwa?

Już dawno nie czytałam tak wciągającej fantastyki. Cały pomysł, fabuła były rewelacyjne. Strony uciekały jedna za drugą. Nie mogłam oderwać się od lektury! Od razu zamówiłam kolejne części.

Momentalnie zapałałam sympatią do Citry i Rowana. Niby każdy z nich był inny, ale widziałam podobieństwo scalające tę dwójkę. Faktem jest, że w pewnym momencie zwątpiłam w chłopaka. Widać zmianę jaka w nim zaszła od początku książki. Po dziewczynie tak tego nie widać, ale po nim…

Kosiarze to osoby, którym najtrudniej wejść do głowy, żeby choć spróbować zrozumieć czym się kierują, co pcha ich do takich, a nie innych zachowań.

Wszystko było dla mnie zrozumiałe. Autor przedstawił całą strukturę Kosiarzy, Kosodomu w przystępny sposób. Jestem bardzo ciekawa kolejnych części i tego co się w nich będzie działo. Polecam zapoznanie się z pierwszym tomem!

Światem nie żądzą już choroby, wojny, bieda czy głód. Nawet śmierć nie ma teraz nic do powiedzenia. O zakończeniu życia mogą zdecydować jedynie Kosiarze. Citra i Rowan właśnie rozpoczynają szkolenie. Mimo, że nie chcą być Kosiarzami, muszą nauczyć się jak odbierać życie. Czy ta dwójka dale...

Rozwiń

Zwiń

Emma bierze ślub ze swoją szkolną miłością. Podróżują, pracują, po prostu czerpią z życia garściami. Niestety niecały rok po ślubie helikopter Jessego znika z radaru Pacyfiku. Kobieta pogrążona w żałobie zostawia swoje poukładane życie i wraca do rodzinnego miasta. Gdy spotyka dawnego przyjaciela rozumie, że musi dać sobie drugą szansę. Jess jednak się odnajduje, a przed Emma zostaje postawiona przed wyborem. Jess czy Sam?

Z książką po raz pierwszy spotkałam się na tiktoku. Po wielu zachwytach postanowiłam ją przeczytać. Niestety bardzo się na niej zawiodłam.

Główna bohaterka od samego początku mnie denerwowała. Nie potrafiłabym znaleźć z nią wspólnego języka. Była osobą, która zawsze kogoś przy sobie potrzebowała. Jedyną osobą, którą polubiłam był Sam. Był przekochany i żałuję, że oddał Emmie swoje serce. Kobieta mając go za narzeczonego poszła do łóżka z Jessem, tak żeby zamknąć pewnie rozdział swojego życia. Kto tak robi? Wodziła Sama za nos, a najmniej mu się to należało. Emma jest osobą, której na pewno wielu czytelników nie polubi.

Autorka mogła wszystko inaczej rozegrać. Może wtedy całość bardziej by mi się spodobała. Osobiście nie wrócę już do tej książki. Nieraz ściany tekstu były masłem maślanym, które wszystko spowalniały. Szkoda, bo liczyłam na poruszającą powieść.

Emma bierze ślub ze swoją szkolną miłością. Podróżują, pracują, po prostu czerpią z życia garściami. Niestety niecały rok po ślubie helikopter Jessego znika z radaru Pacyfiku. Kobieta pogrążona w żałobie zostawia swoje poukładane życie i wraca do rodzinnego miasta. Gdy spotyka dawnego przy...

Rozwiń

Zwiń

W 1940 roku Ruby postanawia zostać wolontariuszką w załodze karetki. Jej zadaniem jest nieść pomoc ludziom, którzy zostają ranni podczas bombardowań. Do jej załogi dołącza Joseph, który brzydzi się wojną. Nie nosi munduru, a to sprawia, że ludzie podejrzanie na niego patrzą. Niestety ta dwójka musi podjąć decyzję, która zmieni całe ich życie.

Rok 2019: Edi po rozwodzie przeprowadza się do Londynu. W mieszkaniu znajduje koszulę, która wygląda jakby pochodziła z lat 40. Okazuje się, że prawdopodobnie skrywa mroczną tajemnicę, a jedyną osobą, która coś na ten temat wie jest pewna sąsiadka mieszkająca piętro niżej.

Bardzo zawiodłam się na tej książce. Liczyłam na poruszającą historię, której niestety nie dostałam. Fabuła miała potencjał, który nie został wykorzystany.


Bohaterowie irytowali mnie do granic możliwości. Jak dla mnie byli nijacy. Najbardziej denerwowała mnie Ruby. Nie wiem czy ona była głupia, czy taką udawała, ale jej zachowanie, a przede wszystkim odzywki, komentarze były nie na miejscu.

Książka była dla mnie do bólu przewidywalna. Czytało się ją szybko, ale nie zaskoczyła mnie niczym szczególnym. Na 100% już do niej nie wrócę.

W 1940 roku Ruby postanawia zostać wolontariuszką w załodze karetki. Jej zadaniem jest nieść pomoc ludziom, którzy zostają ranni podczas bombardowań. Do jej załogi dołącza Joseph, który brzydzi się wojną. Nie nosi munduru, a to sprawia, że ludzie podejrzanie na niego patrzą. Niestety ta dw...

Rozwiń

Zwiń