Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kasacja to pierwszy thriller prawniczy, który miałam przyjemność przeczytać. Była to również pierwsza przeczytana przeze mnie powieść Remigiusza Mroza, ale już nie mogę się doczekać, kiedy będę miała okazję poznać kolejne historie, które wyszły spod pióra tego pana.

Jak wynika z opisu, sprawa początkowo wydaje się prosta i oczywista. Jednak gdyby naprawdę tak było, to nie dostalibyśmy prawie 500 stronicowej powieści, czyż nie?

Dwie osoby zostały brutalnie zamordowane. 10 dni później ich ciała zostają odnalezione w mieszkaniu podejrzanego. A raczej to, co z nich zostało. Wolę nie wdawać się w szczegóły, zwłaszcza, że dopiero co zjadłam obiad. Wracając do tematu: potencjalny morderca otwiera drzwi policjantom i jak gdyby nigdy nic zaprasza ich do przesiąkniętego krwią i smrodem gnijących ciał mieszkania. Sprawą zajmuje się stara wyjadaczka Joanna Chyłka, która dostaje pod swoje skrzydła młodego aplikanta Kordiana Oryńskiego. Szybko wplątują się w wydarzenia, o których każdy normalny człowiek wolałby nie wiedzieć. Oczywiście nasi bohaterowie nie należą do tego typu ludzi. Ich wrodzona ciekawość i pragnienie wymierzenia sprawiedliwości sprowadzają na nich coraz większe kłopoty...

Cała sprawa zostaje wyjaśniona dopiero na sam koniec powieści, za co należą się ogromne brawa autorowi. Kiedy myślałam, że wszystko zostało już wyjaśnione, okazało się, że prawda jest zupełnie inna. Nikt nie mógł spodziewać się takiego obrotu spraw. Zwłaszcza bohaterowie tej intrygującej historii. Jest to naprawdę świetna książka. Dobrze obmyślana i zaplanowana. Wszystko zostało zapięte na ostatni guzik. Szczerze mówiąc nie spodziewałam się tego po polskim autorze, ale byłam bardzo mile zaskoczona. Przez wszystkie 496 stron powieść wręcz emanowała autentycznością. Uwielbiam to w książkach. Taka historia naprawdę mogłaby się wydarzyć, nawet w Polsce. Postacie były prawdziwe, ludzkie, dzięki czemu bardzo szybko zyskały moją sympatię. Ich pomyłki, emocje, słowa - wszystko pasowało do siebie idealnie. Jestem po prostu zachwycona tą książką i gorąco ją Wam polecam! Nawet jeśli wolicie fantastykę czy romans, to przyjemnie jest czasem sięgnąć po coś z zupełnie innej półki, bo naprawdę można trafić na miłe zaskoczenie. :)

Kasacja to pierwszy thriller prawniczy, który miałam przyjemność przeczytać. Była to również pierwsza przeczytana przeze mnie powieść Remigiusza Mroza, ale już nie mogę się doczekać, kiedy będę miała okazję poznać kolejne historie, które wyszły spod pióra tego pana.

Jak wynika z opisu, sprawa początkowo wydaje się prosta i oczywista. Jednak gdyby naprawdę tak było, to nie...

Celaena jest dziewczyną jedyną w swoim rodzaju. Mimo tak młodego wieku zyskała tytuł Zabójczyni Adarlanu - najgroźniejszej morderczyni na świecie. Pomimo swoich ponadprzeciętnych zdolności bohaterka zaufała nieodpowiedniej osobie, przez co została pojmana i zesłana do obozu śmierci w Endovier. Rekord życia w tym miejscu wynosi miesiąc. Celaena spędza tam rok. Podczas kolejnego dnia walki o przetrwanie zabójczyni otrzymuje niespodziewaną propozycję od następcy tronu - księcia Doriana. Ma wziąć udział w turnieju na Królewskiego Obrońcę. Dziewczyna ma dwie opcje - zostać w Endovier i umrzeć z głodu albo wygrać turniej i po czterech latach służby znienawidzonemu królowi odzyskać wolność i dobre imię. Celaena bez wahania wybiera to drugie nie zdając sobie sprawy w jak niebezpieczną intrygę właśnie się wpakowała...

Dziewczyna wraz z pozostałymi uczestnikami turnieju zamieszkuje w szklanym zamku, gdzie czekają ich mordercze treningi i próby, po których będą po kolei odpadać najsłabsi zawodnicy. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie zaczęli oni znikać w tajemniczych okolicznościach. A raczej umierać. Celaena odkrywa tajemnice zamku, podczas gdy morderca jest bliżej niej, niż mogłoby się wydawać...

Cóż mogę powiedzieć - książka jest świetna! Dałabym 9/10 gdyby nie książę Dorian. Słyszałam o nim pochlebne opinie, ale mi jakoś się nie spodobał. Jego zachowanie było trochę bezsensowne, dlatego mam nadzieję, że coś ukrywa albo po prostu jakoś znacząco wpłynie na fabułę kolejnych tomów, bo jak na razie nie robi po prostu nic.

Oprócz tego jednego minusa, książka pod każdym innym względem jest po prostu cudowna. :) Główna bohaterka jest bardzo dobrze napisana. Nie mogłam już patrzeć na niezdecydowane dziewczyny, które przez pół książki zastanawiają się co na siebie włożyć. ;_; Tutaj mamy kompletne przeciwieństwo takich panienek. Celaena jest kobietą zdecydowaną, wie, czego chce i dąży do spełnienia swojego celu. Nie jest słaba i potrafi sama o siebie zadbać. Również urzekł mnie jej cięty język i skłonność do sarkazmu. Brakowało mi tylko opowieści o jej przeszłości, ale z tego co wiem, dostaniemy to w kolejnych książkach z serii, dlatego już nie mogę się doczekać, kiedy wpadną mi w ręce. :) Drugą wspaniałą postacią jest Kapitan Gwardii Chaol Westfall. Jak zapewne się domyślacie, dużo bardziej przypadł mi do gustu niż Dorian. Obaj bohaterowie bardzo się różnią, ale są najlepszymi przyjaciółmi.

Pod względem fabularnym również nie mam się do czego przyczepić. Książka na początku wolno się rozkręca, ale to normalne w tego typu powieściach. Autorka zapoznaje czytelnika z nowym światem, panującymi w nim zasadami i przedstawia wszystkie niezbędne informacje, aby nikt się w tym wszystkim nie pogubił. Kolejnym plusem jest akcja. Zwłaszcza niezwykle dobrze opisane sceny walki. Całą książkę czyta się z zapartym tchem, a szczególnie końcówkę, kiedy dostajemy nieoczekiwany obrót spraw i świetne walki w finale turnieju.

Pokochałam te postacie (z małymi wyjątkami), więc nie obyło się także bez lekko wzruszających momentów. Nie były to wyciskacze łez, ale na pewno znajdziecie momenty, w których poczujecie współczucie i sympatię do bohaterów.

Celaena jest dziewczyną jedyną w swoim rodzaju. Mimo tak młodego wieku zyskała tytuł Zabójczyni Adarlanu - najgroźniejszej morderczyni na świecie. Pomimo swoich ponadprzeciętnych zdolności bohaterka zaufała nieodpowiedniej osobie, przez co została pojmana i zesłana do obozu śmierci w Endovier. Rekord życia w tym miejscu wynosi miesiąc. Celaena spędza tam rok. Podczas...

Tego typu książek są setki, a powstaną jeszcze tysiące, więc nie ma sensu się tym przejmować. Coraz więcej osób ma dosyć powtarzających się scenariuszy w książkach młodzieżowych (łącznie ze mną), ale mimo wszystko stosuję zasadę: najpierw przeczytaj - potem oceniaj. Normalnie na pewno bym tej książki nie kupiła za swoje ciężko zarobione pieniądze, ale akurat byłam w posiadaniu karty prezentowej do Empiku, więc się skusiłam. ;) Tak jak przypuszczałam - nic mnie nie zaskoczyło.

Naszą główną bohaterką jest siedemnastoletnia Mare Molly Barrow. Jest Czerwoną. Na skutek pewnych wydarzeń trafia na dwór królewski jako służąca. Jednak nie pracuje tam długo, ponieważ już pierwszego wieczoru odkrywa w sobie moce, których nie powinna posiadać. Mimo że tylko Srebrni posiadają nadnaturalne zdolności, jakimś cudem Mare również je ma. Ta wiadomość mogłaby wywołać rewolucję, o której marzą Czerwoni, dlatego król postanawia coś z tym zrobić. Mare, w zamian za bezpieczeństwo swoich bliskich, zostaje narzeczoną jednego z książąt i musi udawać Srebrną. Jak to się potoczy? Dokładnie tak jak myślicie.

Pomysł i scenariusz powieści nie byłby taki zły, gdybym nie widziała go wcześniej jakieś milion razy. Główna bohaterka, w przeciwieństwie do wielu innych żeńskich protagonistek, nie była moim zdaniem irytująca, za co duży plus dla autorki. Mimo to, jakoś nie pałam do niej żadnym uczuciem. Było mi zupełnie obojętne co się z nią stanie. Historia okropnie przewidywalna - będąc w połowie książki znałam jej zakończenie. Teoretycznie było kilka zwrotów akcji i "niespodzianek", których każdy się spodziewał. Nienawidzę, gdy autorzy robią z czytelników idiotów. Również nie podobało mi się, że pani Aveyard z góry narzucała nam jak mamy myśleć. Ciągle przewijały się teksty o tym, że Czerwoni są Bogu ducha winnymi ludźmi, a Srebrni to bezduszni oprawcy. Poniekąd jest to prawdą, ale czytelnik powinien sam dojść do takiego wniosku. Naprawdę nie podobało mi się, że wszystko miałam podane na tacy. Lubię sama zastanowić się nad postaciami, nad ich motywami, i dlaczego dzieje się tak, a nie inaczej. A tutaj autorka rozpisała wszystko prawdopodobnie zakładając, że czytelnik nie jest w stanie sam rozróżnić dobra od zła. Niezwykle mnie to irytowało podczas czytania. Mimo wszystko, książkę czytało się lekko i szybko, co dla mnie jest zawsze dużym plusem. Szybkie czytanie = więcej przeczytanych książek :)

Nie obyło się również bez trójkąta miłosnego. Z dwojga złego, bardziej przypadł mi do gustu starszy książę i mam nadzieję, że to jego wybierze Mare, jeżeli w ogóle wybierze kogokolwiek. Ależ by to była niespodzianka, gdyby KOBIETA nie potrzebowała MĘŻCZYZNY do życia! Z góry przepraszam wszystkich panów, którzy poczuli się urażeni, ale to wcale nie było moim zamiarem. Po prostu byłoby miło, gdyby choć w jednej historii nie wszystko kręciło się wokół miłości. ;)

Pomimo mojej raczej negatywnej oceny, myślę, że sięgnę po kolejne części z tej serii, jeśli tylko pojawią się w polskich księgarniach. :)

Tego typu książek są setki, a powstaną jeszcze tysiące, więc nie ma sensu się tym przejmować. Coraz więcej osób ma dosyć powtarzających się scenariuszy w książkach młodzieżowych (łącznie ze mną), ale mimo wszystko stosuję zasadę: najpierw przeczytaj - potem oceniaj. Normalnie na pewno bym tej książki nie kupiła za swoje ciężko zarobione pieniądze, ale akurat byłam w...