Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam, bo miało być "rozwinięciem" tomu pierwszego.
No owszem - jest rozwinięciem - trochę nowych wątków, retrospekcji, wydarzenia widziane oczami innych bohaterów.
ALE (i to baaardzo duuuuże ALE) pewnie ponad połowa to powtórzenie "Tkacza iluzji" - dokładnie, słowo w słowo przepisana niemal połowa książki. Zakładam, że w tomie drugim będzie druga połowa.
Więc zdecydowanie należy czytać to ZAMIAST "Tkacza iluzji" a nie jako jego rozszerzenie.

Przeczytałam, bo miało być "rozwinięciem" tomu pierwszego.
No owszem - jest rozwinięciem - trochę nowych wątków, retrospekcji, wydarzenia widziane oczami innych bohaterów.
ALE (i to baaardzo duuuuże ALE) pewnie ponad połowa to powtórzenie "Tkacza iluzji" - dokładnie, słowo w słowo przepisana niemal połowa książki. Zakładam, że w tomie drugim będzie druga połowa.
Więc...

Się wahałam ile gwiazdek wstawić. Bo nie jest to mój ulubiony tom. Kilka jest sporo lepszych. No ale zgodnie z zasadą - jak czytam coś trzeci raz to dostaje 10*. A nie mam pojęcia, który raz już to czytam. Całą serię znam praktycznie na pamięć.

Się wahałam ile gwiazdek wstawić. Bo nie jest to mój ulubiony tom. Kilka jest sporo lepszych. No ale zgodnie z zasadą - jak czytam coś trzeci raz to dostaje 10*. A nie mam pojęcia, który raz już to czytam. Całą serię znam praktycznie na pamięć.

Do męczącego stylu nawet się przyzwyczaiłam. Ale sporą część książki zajmował opis bitwy i przygotowań do tejże. Znakomicie sprawdził by się w podręczniku "taktyka dla opornych".
Zaczęłam już czytać kolejny tom. Akcja dzieje się "kilka lat później". Mam nieuzasadnioną niczym nadzieję, że forma i treść też będzie dojrzalsza.

Do męczącego stylu nawet się przyzwyczaiłam. Ale sporą część książki zajmował opis bitwy i przygotowań do tejże. Znakomicie sprawdził by się w podręczniku "taktyka dla opornych".
Zaczęłam już czytać kolejny tom. Akcja dzieje się "kilka lat później". Mam nieuzasadnioną niczym nadzieję, że forma i treść też będzie dojrzalsza.

Waham się czy oceny nie obniżyć. Forma się robi coraz bardziej męcząca. Język jak w książkach dla dzieci - typu "byli naprawdę przerażającymi zbrodniarzami". I jest tak niewiarygodnie przesadnie przeładowane nudnymi epitetami, jak niniejsza moja wypowiedź. Mam skłonność do popełniania tego rodzaju błędów - więc zwracam na to uwagę i strasznie mnie bije po oczach. Tylko standardowo mam zwyczaj czytania swoich wypowiedzi i przed zapisaniem wykasowywania połowy tekstu, żeby dało je się znośnie i sensownie czytać. Autorce też by się to przydało. Dotyczy to praktycznie każdego zdania "... stwierdził, chwytając oburącz linę, która miała mu służyć za pomoc przy wchodzeniu na górę". Naprawdę dokładnie to samo znaczyłoby " stwierdził chwytając linę" :) Mam wrażenie, że gdyby zastosować takie "odchudzanie" to 12 tomów zmieściło by się w 2.

Waham się czy oceny nie obniżyć. Forma się robi coraz bardziej męcząca. Język jak w książkach dla dzieci - typu "byli naprawdę przerażającymi zbrodniarzami". I jest tak niewiarygodnie przesadnie przeładowane nudnymi epitetami, jak niniejsza moja wypowiedź. Mam skłonność do popełniania tego rodzaju błędów - więc zwracam na to uwagę i strasznie mnie bije po oczach. Tylko...

Arcydzieło to nie jest, ale całkiem przyjemnie zapowiadająca się seria. Może trochę jak książka dla dzieci - w sensie opisu "potworów" i zagrożeń. I zmiany narracji takie trochę ni przypiął ni wypiął. Żadna głębia bohatera nie jest przedstawiana, więc w sumie sensowniejsza była by narracja w trzeciej osobie. Jeszcze całą listę różnych drobnych zarzutów bym mogła sformułować, ale ogólnie naprawdę nie jest zła. Z przyjemnością sięgnę po drugi tom.

Arcydzieło to nie jest, ale całkiem przyjemnie zapowiadająca się seria. Może trochę jak książka dla dzieci - w sensie opisu "potworów" i zagrożeń. I zmiany narracji takie trochę ni przypiął ni wypiął. Żadna głębia bohatera nie jest przedstawiana, więc w sumie sensowniejsza była by narracja w trzeciej osobie. Jeszcze całą listę różnych drobnych zarzutów bym mogła...

Naprawdę dobrze się czyta. Chociaż ciągle nie mogę pojąć co mi się w tej książce właściwie podoba.

Naprawdę dobrze się czyta. Chociaż ciągle nie mogę pojąć co mi się w tej książce właściwie podoba.

Klasyczna seria wampiro-wilkołacza. Nic ambitnego, odkrywczego, oryginalnego. Ale czyta się lekko i nawet wciągająca, więc w sumie polecam.

Klasyczna seria wampiro-wilkołacza. Nic ambitnego, odkrywczego, oryginalnego. Ale czyta się lekko i nawet wciągająca, więc w sumie polecam.

Jakoś po przeczytaniu recenzji spodziewałam się, że będzie to książka dla dorosłych. :) No ale ok - jest dla dzieci. Dlatego daję 2*. Dla dorosłych z bólem dałabym 0*. :(
Nie bardzo potrafię określić adresata. Niby główny bohater jest trzynastolatkiem. Ale moim zdaniem dla trzynastolatków zbyt dziecinna. Mojej sześciolatce też bym tego nie dała do czytania. Wiekowo co prawda byłaby pewnie targetem (opis piekła wydaje mi się idealny dla przedziału wiekowego 6-10), ale wolę lektury z morałem bardziej sensownym. Z "dobrego chłopca" przemienił się w diabła bo dziewczyna go zdradziła, ale skoro nie zdradziła to znowu jest dobry bo się przestał wściekać? No sorry - nawet na pięciolatka to nie jest sensowna logika. Tzn. że możesz być zły jak cię coś rozzłości i to nie twoja wina? Się nie liczy? Jakoś nie ogarniam tezy. Reasumując - ani dla dzieci ani dla dorosłych. A 2* tylko dlatego, że dla dzieci mogłaby być interesująca - interesujący dziecinny opis mąk piekielnych.
Po drugi tom na pewno nie sięgnę.

Jakoś po przeczytaniu recenzji spodziewałam się, że będzie to książka dla dorosłych. :) No ale ok - jest dla dzieci. Dlatego daję 2*. Dla dorosłych z bólem dałabym 0*. :(
Nie bardzo potrafię określić adresata. Niby główny bohater jest trzynastolatkiem. Ale moim zdaniem dla trzynastolatków zbyt dziecinna. Mojej sześciolatce też bym tego nie dała do czytania. Wiekowo co...

Fantastyczna. Świetnie oddana głębia postaci. Naprawdę jestem pod dużym wrażeniem. Nie ma dłużyzn ani ciężkich monologów wewnętrznych, a jednak każdy bohater przedstawiony jest bardzo szczegółowo, na różnych płaszczyznach. Właściwie jak na taką objętość książki akcji nie jest wiele, ale świetnie się czyta.

Fantastyczna. Świetnie oddana głębia postaci. Naprawdę jestem pod dużym wrażeniem. Nie ma dłużyzn ani ciężkich monologów wewnętrznych, a jednak każdy bohater przedstawiony jest bardzo szczegółowo, na różnych płaszczyznach. Właściwie jak na taką objętość książki akcji nie jest wiele, ale świetnie się czyta.

Rewelacyjna. Naprawdę nie mogłam się oderwać. Gwiazdek 9 a nie 10 z dwóch powodów - niektóre wątki przesadnie zakręcone. Niby może coś z nich wyniknie, ale wyglądają jakby autora przesadnie wyobraźnia poniosła. No i parę wydarzeń, ze zmianą akcji - tak jakby zapomniał co się wydarzyło w pierwszym tomie i zmienił koncepcję postaci.

Rewelacyjna. Naprawdę nie mogłam się oderwać. Gwiazdek 9 a nie 10 z dwóch powodów - niektóre wątki przesadnie zakręcone. Niby może coś z nich wyniknie, ale wyglądają jakby autora przesadnie wyobraźnia poniosła. No i parę wydarzeń, ze zmianą akcji - tak jakby zapomniał co się wydarzyło w pierwszym tomie i zmienił koncepcję postaci.

Gorąco polecam. Parę dłużyzn i nudnych wątków co prawda jest. Ale ogólnie czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Naprawdę wciągająca. Nie mogłam się oderwać.

Gorąco polecam. Parę dłużyzn i nudnych wątków co prawda jest. Ale ogólnie czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Naprawdę wciągająca. Nie mogłam się oderwać.

Jak zwykle - super. Trochę formę bym skrytykowała. Powieścią tego nie da się nazwać, a na opowiadanie nieco za długie.

Jak zwykle - super. Trochę formę bym skrytykowała. Powieścią tego nie da się nazwać, a na opowiadanie nieco za długie.

Dobrze, że nie zniechęciłam się po pierwszym tomie. Naprawdę miło się czyta. Fakt, że młodzieżą dawno nie jestem, więc naiwność, prostota i łopatologiczność przekazu mnie rażą. Ale jako książkę dla młodzieży polecam. Wciągające, szybka akcja - prawie nie ma już dłużyzn charakterystycznych dla pierwszego tomu. Czuję się bardzo pozytywnie zaskoczona jakością. :)

Dobrze, że nie zniechęciłam się po pierwszym tomie. Naprawdę miło się czyta. Fakt, że młodzieżą dawno nie jestem, więc naiwność, prostota i łopatologiczność przekazu mnie rażą. Ale jako książkę dla młodzieży polecam. Wciągające, szybka akcja - prawie nie ma już dłużyzn charakterystycznych dla pierwszego tomu. Czuję się bardzo pozytywnie zaskoczona jakością. :)

Staram się ze zrozumieniem podchodzić do książek dla młodszej młodzieży. Niby one powinny tłumaczyć świat i być nieco łopatologiczne. Ale da się w nieco bardziej delikatny sposób. A tutaj "białe jest białe, czarne jest czarne".
Jeżeli powyższe byłoby jedynym zarzutem to postawiłabym z 7*. Historia prosta, krótka, interesująca. Ale oprócz tego mam wrażenie, że książka dużo traci w tłumaczeniu. Dialogi, dygresje, anegdoty - w założeniu chyba mają być błyskotliwe i inteligentne. A są bełkotliwe i niezrozumiałe. Wydaje mi się, że od czytelnika w wieku 12 lat jestem sporo inteligentniejsza, a naprawdę w wielu momentach nie zdołałam pojąć co autorka chciała przekazać.

Staram się ze zrozumieniem podchodzić do książek dla młodszej młodzieży. Niby one powinny tłumaczyć świat i być nieco łopatologiczne. Ale da się w nieco bardziej delikatny sposób. A tutaj "białe jest białe, czarne jest czarne".
Jeżeli powyższe byłoby jedynym zarzutem to postawiłabym z 7*. Historia prosta, krótka, interesująca. Ale oprócz tego mam wrażenie, że książka dużo...

No dobra... Może arcydzieło to nie jest. Ale pierwszy tom oceniłam na 9* a ten jest jeszcze lepszy.

No dobra... Może arcydzieło to nie jest. Ale pierwszy tom oceniłam na 9* a ten jest jeszcze lepszy.

Rewelacja. Parę wad mogłabym wymienić, ale od "Siewcy wiatru" o niebo lepsze. Lepiej napisane, bardziej wciągające. Normalnie nie mogłam się oderwać. Zupełnie inny styl. Odnosiłam wręcz wrażenie, jakby inna osoba to pisała.

Rewelacja. Parę wad mogłabym wymienić, ale od "Siewcy wiatru" o niebo lepsze. Lepiej napisane, bardziej wciągające. Normalnie nie mogłam się oderwać. Zupełnie inny styl. Odnosiłam wręcz wrażenie, jakby inna osoba to pisała.