Zaginione historie

mega najbardziej wzrusza ale też mega jak wszystkie

mega najbardziej wzrusza ale też mega jak wszystkie

Świetna książka. I nareszcie ślub Willa i Alys. ❤️

Świetna książka. I nareszcie ślub Willa i Alys. ❤️

Z humorem, ze zgrozą, z przygodą i niespodziankami.
Sądzę iż niektóre wątki, szczególnie śmierci matki Willa, który jest schematyczny w wielu książkach fantasy i może stać się nużący, są naciągane i po prostu niepotrzebnie wyolbrzymione.
Reszta, nie jest zła, bardzo dobra też nie, natomiast ciekawie jest wejrzeć, w niekiedy wyolbrzymiony, lecz przyjemny dla oka świat naszego Willa jeszcze głębiej niż dotychczas.

Z humorem, ze zgrozą, z przygodą i niespodziankami.
Sądzę iż niektóre wątki, szczególnie śmierci matki Willa, który jest schematyczny w wielu książkach fantasy i może stać się nużący, są naciągane i po prostu niepotrzebnie wyolbrzymione.
Reszta, nie jest zła, bardzo dobra też nie, natomiast ciekawie jest wejrzeć, w niekiedy wyolbrzymiony, lecz przyjemny dla oka świat...

Prolog - Wstęp do gustu mi nie przypadł. Fajnie się czytało o Araluenie jako o takim wymyślonym państwie, wiadomo, że osadzonym w realiach przypominających nasz świat, ale jednak o fantastycznym. Posunięcie go w latach do XIX wieku wydało mi się dziwaczne. Araluen jest Aralanem? Czemu od razu nie skoczymy do XXI wieku, sprawdzimy, czy może Aralańczycy używają smartfonów.
Śmierć bohatera - nieco naciągane, jakby Flanagan koniecznie chciał od nowa opowiedzieć historię Willa, znaną z Ruin Gorlanu. I przekombinował. Jak dla mnie o wiele lepiej wyglądałoby to w takim formacie - rozwinąć schemat z pierwszej historii, ojciec ginie, broniąc Halta, matka umiera przy porodzie, Will-noworodek trafia do przytułku Redmont. Dlaczego nie? Co, Halt nie mógł jej towarzyszyć przy porodzie? Musiała od razu dramatycznie ginąć w jego obronie, jak jej mąż? W przypadku takiego rozwinięcia trzeba by było zrezygnować z tego dziwnego wstępu Halt do Willa "musimy porozmawiać", ale to, mam wrażenie, wyszłoby raczej na korzyść. Pojawił się również błąd w fabule - Horace do przytułku przybył parę lat po Willu, nie przed nim. 6/10
Kałamarz i sztylet - 7/10
Wędrowcy - 6/10
Napuszona mowa - Księżycociemni nie byli ciekawi, ot, zwykłe tło, ale główny motyw, czyli mowa Willa, był przezabawny, chyba jeden z lepszych przykładów poczucia humoru autora. 8/10
Kolacja dla pięciorga - 7/10
Taniec weselny - 7/10
Hibernijczyk - na stronie tytułowej autor pisze: "Często jestem pytany, kto był mentorem Halta, a także gdzie i w jaki sposób Halt odbył szkolenie. W tym opowiadaniu znajdziecie odpowiedzi. Jego akcja toczy się w Hibernii wkrótce po opuszczeniu przez Halta rodzinnego domu w Dun Kilty." Otóż nie. Bo jak nam uświadamia już drugie zdanie opowiadania "Był piękny letni dzień w lennie Gorlan". Karygodnie niedopatrzenie. Jest to również w bardzo małym stopniu opowiadanie dotyczące Halta, powiedziałabym raczej, że jest ono o Crowleyu i początku rebelii przeciw Morgarathowi. Odpowiedzi na pytania o zwiadowcze początki Halta streszczają się w jednym akapicie "poznałem gościa, Pritcharda, w Hibernii, nauczył mnie wszystkiego co umiem". Poza tym opowiadanie jest w porządku. 7/10
Wilk - sprytny program hodowlany, nawet dobrze pomyślane, nie podobało mi się tylko to "przechodzenie ducha" z konia na konia. Trochę dziwnie, że nowy Wyrwij udaje, że to on biegał w wyścigu z Piaskowym Wichrem, kiedy tak wcale nie było. I wiem, że tak naprawdę to Wyrwij żyje tylko i wyłącznie w głowie Willa, ale drażniło mnie to. 7/10
Najwyższy czas 7/10

Prolog - Wstęp do gustu mi nie przypadł. Fajnie się czytało o Araluenie jako o takim wymyślonym państwie, wiadomo, że osadzonym w realiach przypominających nasz świat, ale jednak o fantastycznym. Posunięcie go w latach do XIX wieku wydało mi się dziwaczne. Araluen jest Aralanem? Czemu od razu nie skoczymy do XXI wieku, sprawdzimy, czy może Aralańczycy używają...

Bardzo dobra książka, ale można się łatwo pogubić w wątkach i tym, o kim jest dana historia.

Bardzo dobra książka, ale można się łatwo pogubić w wątkach i tym, o kim jest dana historia.

Nie jestem jakąś wielką fanką Zwiadowców😅, ale uzażam że Zaginione Historie są bardzo fajnym dopełnieniem cyklu♥️.
No i ślub naszego Willa z Alyss❤️🔥!!!! WRESZCIE!
🔥🔥🔥
serdecznie polecam (szczególnie) fanom całego cyklu Zwiadowcy😘🫶🏻

Nie jestem jakąś wielką fanką Zwiadowców😅, ale uzażam że Zaginione Historie są bardzo fajnym dopełnieniem cyklu♥️.
No i ślub naszego Willa z Alyss❤️🔥!!!! WRESZCIE!
🔥🔥🔥
serdecznie polecam (szczególnie) fanom całego cyklu Zwiadowcy😘🫶🏻

Kilka ciekawych opowiadań rozbudowujących świat Zwiadowców. Było zabawnie, było groźnie, ale przede wszystkim szybko i z momentami do wzruszeń.

Nie jestem pewien czy to kewstia tego tomu czy może to będzie jakaś tendencja, ale jest nieco dziecinniej niż we wcześniejszych tomach.

Kilka ciekawych opowiadań rozbudowujących świat Zwiadowców. Było zabawnie, było groźnie, ale przede wszystkim szybko i z momentami do wzruszeń.

Nie jestem pewien czy to kewstia tego tomu czy może to będzie jakaś tendencja, ale jest nieco dziecinniej niż we wcześniejszych tomach.

Zestaw opowiadań opowiadających o różnych wydarzeń z poszczególnych okresów z uniwersum Zwiadowców. Ciekawe dopełnienie uniwersum i delikatne zaskoczenie tego co było w prologu czy na samym początku książki ;)

Zestaw opowiadań opowiadających o różnych wydarzeń z poszczególnych okresów z uniwersum Zwiadowców. Ciekawe dopełnienie uniwersum i delikatne zaskoczenie tego co było w prologu czy na samym początku książki ;)

Niektóre historie były bardziej ciekawe, niektóre mniej a inne trochę odgrzewane. Nie przekonał mnie pomysł z archeologami, chyba wolałabym, żeby na przykład dziadek Halt opowiadał dzieciom te historie.

Niektóre historie były bardziej ciekawe, niektóre mniej a inne trochę odgrzewane. Nie przekonał mnie pomysł z archeologami, chyba wolałabym, żeby na przykład dziadek Halt opowiadał dzieciom te historie.

najlepsza część, dosłownie zakochałam się

najlepsza część, dosłownie zakochałam się