Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem, jak robią to skandynawscy pisarze, ale w ich książkach po prostu czuć atmosferę i klimat północy. Mrok, zimno, senność, melancholię. Przy czym mówię to jako osoba, która nigdy w Skandynawii nie była – jej obraz, być może nieco stereotypowy – uformowałam sobie na podstawie zdjęć, książek, filmów.

„Stulecie” Herbjørg Wassmo jest smutne. To książka bardzo powolna i nie obfituje w nadzwyczajne wydarzenia. To raczej senna relacja zwyczajnego życia trzech kobiet – matki, babki i prababki Herbjørg Wassmo (w tekście pojawia się również sama autorka). Chociaż każda z kobiet należy do innego pokolenia, łączy je wspólna potrzeba niezależności, stłumiona nieubłaganymi normamy epoki, z której pochodzą.

Nie wiem, jak robią to skandynawscy pisarze, ale w ich książkach po prostu czuć atmosferę i klimat północy. Mrok, zimno, senność, melancholię. Przy czym mówię to jako osoba, która nigdy w Skandynawii nie była – jej obraz, być może nieco stereotypowy – uformowałam sobie na podstawie zdjęć, książek, filmów.

„Stulecie” Herbjørg Wassmo jest smutne. To książka bardzo powolna i...

Odejmuję gwiazdkę za polskie tłumaczenie, które pozostawia wiele do życzenia. Momentami jeden wielki fejspalm 🤦‍♀️ (np. gdy tłumaczka pisze o rozciąganiu mięśni skośnych... żołądka).

Najbardziej przydatna część książki to ta, w której opisane są pozycje, ale dokładnie te same opisy znajdują się na stronie autora.

Odejmuję gwiazdkę za polskie tłumaczenie, które pozostawia wiele do życzenia. Momentami jeden wielki fejspalm 🤦‍♀️ (np. gdy tłumaczka pisze o rozciąganiu mięśni skośnych... żołądka).

Najbardziej przydatna część książki to ta, w której opisane są pozycje, ale dokładnie te same opisy znajdują się na stronie autora.