Położna z Auschwitz

Wbrew ostatnim głosom, jakoby pisanie i czytanie książek beletrystycznych o Auschwitz było złe, gorąco zachęcam Was do przeczytania tej książki. Magda Knedler doskonale wczuwa się w niej w bohaterkę swojej opowieści, ale nie wygładza ani nie koloryzuje życia w Auschwitz, pokazuje je takim, jakie rzeczywiście było.
.
Stanisława Leszczyńska była położną, która odebrała w obozie Auschwitz-Birkenau około trzech tysięcy porodów, nie tracąc przy tym ani jednego dziecka i ani jednej matki. Chociaż warunki porodu – tak jak i warunki życia – w obozie były nieludzkie. Dzieci przychodziły na świat na starej, zawszonej derce położonej na piecu. Stanisława Leszczyńska, nazywana w obozie po prostu Mamą, przyjmowała porody często bez podstawowych narzędzi, bez wody, bez czegokolwiek, w co mogłaby owinąć noworodka. Liczyło się dla niej życie – dlatego też sprzeciwiała się rozkazom Josefa Mengelego, obozowego lekarza, który nakazywał, aby – początkowo – wszystkie dzieci mordować od razu po urodzeniu. Ryzykowała własne życie, aby spełniać swoją misję.
.
Książka Magdy Knedler ukazuje ten skrawek obozowej rzeczywistości w sposób godny, z zachowaniem szacunku. Widać tu przede wszystkim świetne przygotowanie się do napisania tej historii, ale też niesamowitą umiejętność wczucia się w bohaterkę, o której postanowiła opowiedzieć. Stanisława pokazana jest tu przede wszystkim jako człowiek – człowiek, który także boi się o życie swoje i swoich bliskich, niejednokrotnie nie ma już siły ani fizycznej, ani psychicznej, ale jednocześnie wykazuje się ogromną odwagą i determinacją, by w tak trudnych, okrutnych warunkach nieść pomoc ciężarnym kobietom, dodawać im otuchy i przyjmować na ten okropny świat ich dzieci.
.
Z pewnością jest to książka trudna pod względem emocjonalnym. „Położna z Auschwitz”, poza opowieścią o Stanisławie Leszczyńskiej, jest także obrazem tego, jak wyglądało życie matek i dzieci w obozie. Kobiety po porodzie często nie miały pokarmu ze względu na wyniszczenie i osłabienie własnego organizmu, dzieci były im często odbierane i niektóre od razu w okrutny sposób zabijane, inne poddawane śmiertelnym eksperymentom, a jeszcze inne, te „aryjskie”, wywożone do Rzeszy, aby zostały wychowane na dobrych niemieckich obywateli w dobrej niemieckiej rodzinie. Krzywda wyrządzana niewinnym aż krzyczy z tej książki, a okrucieństwo szokuje i wyciska łzy z oczu.
.
Poza świetnym przedstawieniem postaci Mamy i dobrym odwzorowaniem obozowej rzeczywistości zachwyca mnie jeszcze jedno – piękny, wręcz kontrastujący z brutalnością obozu styl Magdy Knedler. Nie wiem, czy będzie to dobre porównanie, ale dla mnie ten styl jakby otula tę opowieść – jest czymś, co filtruje okrucieństwo i tragizm, choć zdecydowanie nie odziera z nich tej historii. Jest trochę jak kołysanka, którą niekiedy matki śpiewały swoim dzieciom – mimo całego zła wokół uspokaja i stanowi schronienie.
.
Jest to jedna z najlepszych beletrystycznych książek osadzonych w realiach obozowych, jakie w życiu czytałam, a także doskonały, choć pozbawiony zbędnego patosu pomnik postawiony Stanisławie Leszczyńskiej. Ogromnie Wam tę książkę polecam.

Po więcej moich recenzji zapraszam na Instagram: https://www.instagram.com/niefikcyjna/

Wbrew ostatnim głosom, jakoby pisanie i czytanie książek beletrystycznych o Auschwitz było złe, gorąco zachęcam Was do przeczytania tej książki. Magda Knedler doskonale wczuwa się w niej w bohaterkę swojej opowieści, ale nie wygładza ani nie koloryzuje życia w Auschwitz, pokazuje je takim, jakie rzeczywiście było.
.
Stanisława Leszczyńska była położną, która odebrała w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wstrząsająca książka o życiu kobiet ciężarnych w obozie koncentracyjnym. Bohaterki wzruszają wolą życia i uzmysławiają to, jak uprzywilejowani jesteśmy dzisiaj.

Wstrząsająca książka o życiu kobiet ciężarnych w obozie koncentracyjnym. Bohaterki wzruszają wolą życia i uzmysławiają to, jak uprzywilejowani jesteśmy dzisiaj.

Pokaż mimo to

Dziś chciałabym Wam opowiedzieć przejmującą historię niezwykłej kobiety.Będzie to bolesna i inspirowana prawdziwymi wydarzeniami opowieść o Stanisławie Leszczyńskiej,położnej w obozie w Auschwitz.
.
Już na na samym wstępie na kartach tej powieści moje emocje zostały wstawione na ciężką próbę.Bardzo trudno było mi czytać o losach ciężarnych kobiet i ich małych dzieci.Ta książka z pewnością mnie bardzo i dogłębnie poruszyła.Możne dlatego,że sama jestem matką?Ale myślę,że z pewnością również dlatego,że przede wszystkim jestem także zwyczajnym człowiekiem.
.
Powieść Magdy Knedler Magda Knedler przedstawia heroiczne losy kobiety,która pomimo dramatycznych warunków w jakich przyszło w tamtych czasach przyszłym matką wydać na świat swój największy cud starała się zapewnić im godne wsparcie i pociechę.Była dla nich prawdziwą MAMĄ.Wielokrotnie przeciwstawiałam się zasadą obozu nie wypełniać rozkazów i ryzykując tym własnym życiem.Stanisława nie mogła pozwolić na to,by tym bezbronnym kobietom i ich dzieciom odebrano godności i człowieczeństwo.Już wystarczył sam fakt,że rodziły w opłakanych warunkach.W baraku na zimnym piecu bez podstawowych środków częstości,wody,medykamentów,bez żadnych kocy czy prześcieradeł.Rodziły w bólach i niepewności.Ale nie to było głównym powodem ich cierpienia.Bowiem pomimo towarzyszącemu im w głębi serca wielkiemu szczęściu przepełniał je ogromny strach.Strach o swój jedyny,ukochany skarb.Czasem takie niemowlę nie doczekało kilku kolejnych godzin.Okrutnie odbierane od matki zostawało bez wszelkich skrupułów zabijane.Starsze dzieci zostawały poddawane bezwzględnym doświadczeniom medycznym.A jeśli się los do nich uśmiechnął zostawały oddawane do niemieckich rodziny.Niejednokrotnie zdarzało się i tak,że sama matka zostawała postawiona przed dokonaniem wyboru-czy uratować życie własnego dziecka czy swoje własne.
.
”Położna z Auschwitz”to literatura obozowa,która na dłużnej pozostanie w waszej pamięci.Historia jest trudna,bolesna i bardzo poruszająca.Autorce nie tylko udało się przekazać szereg emocji,ale również odnieść do wspomnień głównej bohaterki oraz kilku tamtejszych więźniarek,dzięki czemu możemy poznać tą niezwykłą opowieść.W książce znajdziecie nie tylko opisy wydarzeń w obozie,ale również biografie położnej.Stanisława Leszczyńska,to kobieta,która wykonywała swój zawód z wielka pasją i powołaniem.W piekle obozu koncentracyjnego odebrała tysiące poród podczas których nie zmarło żadne dziecko ani żadna rodząca..
.
Dziękuje Wydawnictwo MANDO

https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/?hl=pl

Dziś chciałabym Wam opowiedzieć przejmującą historię niezwykłej kobiety.Będzie to bolesna i inspirowana prawdziwymi wydarzeniami opowieść o Stanisławie Leszczyńskiej,położnej w obozie w Auschwitz.
.
Już na na samym wstępie na kartach tej powieści moje emocje zostały wstawione na ciężką próbę.Bardzo trudno było mi czytać o losach ciężarnych kobiet i ich małych dzieci.Ta...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

II wojna światowa, Holocaust, obozy zagłady, na te tematy powstało ostatnio bardzo wiele książek, które zachęcają nas do poznania wielu faktów, autentycznych historii tych, którzy przeżyli te okrutne czasy. Nie ukrywam, że jest to jeden z najbardziej fascynujących mnie czasów naszej historii. Dlatego tak chętnie i dość często sięgam po powieści o tej tematyce.

Tym razem jest to prawdziwa historia Stanisławy Leszczyńskiej, położnej z Auschwitz. Pochodziła z dość zamożnej rodziny, która corocznie spędzała wakacje z dala od miejsca zamieszkania, odpoczywając w różnego rodzaju kurortach. Kiedy pewnego roku tata Stasi miał zbyt dużo pracy, żeby wziąć żonę i córkę na wakacje, mama wymyśliła, że pojadą odwiedzić latem ciotkę na wsi. To właśnie w tym miejscu 14 letnia Stasia poznała tajniki porodu, podpatrując jak jej ciotka pomaga przy porodzie jednej z wiejskich kobiet. To wydarzenie jak się okazuje było przełomowe w życiu naszej bohaterki.

Stanisława Leszczyńska , kobieta o wielkim sercu i duchu, wielkiej cierpliwości i miłości. To ona na co dzień słuchała wielu historii życia więźniarek, pomagała im, dodawała odwagi i siły do przetrwania, modliła się, o każde dziecko, które narodziło się w tych okropnych warunkach. Pogodna, poważna i opanowana, zawsze dotrzymywała obietnicy, a dodatkowo potrafiła szukać człowieczeństwa w tych, którzy katowali innych. Modliła się zawsze za nich, nikogo nie oceniała.

Barak 17, sektor BIa jedno z miejsc dla kobiet w ciąży, miejsce tragiczne. Z jednej strony radość z narodzin każdego, kolejnego maluszka z drugiej strony strach o jego przyszłość. Przeżyje czy zostanie utopione w beczce, albo wbiją mu igłę w serce i podają zabójczy fenol.

Alina, Dina, Rytka,Jaśka, Krysia. Około 3000 kobiet, bo tyle porodów odebrała Stanisława w Auschwitz. Sztuba położnicza, kotara, piec, parę płatków ligniny, nożyczki, brak wody, szczury. W takich warunkach służyła innym kobietom dzielna położna. Żadna nie umarła przy porodzie, żadne dziecko nie urodziło się martwe.

Akcja książki toczy się wielotorowo, mamy kilku narratorów. Z jednej strony poznajemy życie Stanisławy od dziecięcych lat, z drugiej strony jej pobyt w Auschwitz. Trzeci wątek to życie jednej z podopiecznych Stanisławy w powojennym Paryżu. To głównie wspomnienia dotyczące mamy, ale również ukazane zostały piętno wojny, obozu koncentracyjnego, które nieustannie towarzyszą dziewczynie.

Ta wielowątkowość jest bardzo ciekawa, ale można się troszkę pogubić. Mnie przeszkadzało przeskakiwanie z tematu na temat. Ledwo zagłębiłam się w jedną akcję, to nagle ona została przerwana i trzeba było przyzwyczaić się do innego wątku.
Poza tym wszystko na wielki plus. Zarówno opisy sytuacji, opisy wydarzeń z każdego okresu, którego dotyczyła akcja, sami bohaterowie, ich przeżycia, rozterki.


Stanisława położną była aż do 1957 roku. Napisała "Raport", który ukazał się 1965 roku w "Przeglądzie Lekarskim", w którym opisała swój pobyt w obozie. Nikogo w nim nie oczerniała, nie oceniała... W dodatku potrafiła mówić, że każdego dnia dziękuje Bogu za to, że mogła być w Oświęcimiu...


Historię Stanisławy Leszczyńskiej trzeba koniecznie poznać, aby pamiętać, że takich wielkich bohaterów mieliśmy w czasach wojny. Pamiętać i przekazywać te informacje dalej, abyśmy nigdy o nich nie zapomnieli.

II wojna światowa, Holocaust, obozy zagłady, na te tematy powstało ostatnio bardzo wiele książek, które zachęcają nas do poznania wielu faktów, autentycznych historii tych, którzy przeżyli te okrutne czasy. Nie ukrywam, że jest to jeden z najbardziej fascynujących mnie czasów naszej historii. Dlatego tak chętnie i dość często sięgam po powieści o tej tematyce.

Tym razem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Warta przeczytania, pouczająca, wzruszająca i zmuszająca czytelnika do refleksji.

Warta przeczytania, pouczająca, wzruszająca i zmuszająca czytelnika do refleksji.

Pokaż mimo to

Tematyka obozowa nie jest mi obca i zawsze z zainteresowaniem sięgam po nowe pozycje. Z tą książką mam pewien problem. Bardzo długo przez nią brnęłam. Oczywiście w żaden sposób nie bagatelizuję tragedii wszystkich ludzi cierpiących w obozach, jednak ta książka była po prostu ciężka i nudna. Wg mnie nieco chaotyczne przedstawianie wydarzeń, i zabrakło mi tutaj więcej informacji o samej pracy położnej, ściśle skupienia się na życiu kobiet w ciąży w obozie i pracy położnej. Dodatkowo sporą część zajmują filozoficzne przemyślenia autorki i jej twórczość.

Tematyka obozowa nie jest mi obca i zawsze z zainteresowaniem sięgam po nowe pozycje. Z tą książką mam pewien problem. Bardzo długo przez nią brnęłam. Oczywiście w żaden sposób nie bagatelizuję tragedii wszystkich ludzi cierpiących w obozach, jednak ta książka była po prostu ciężka i nudna. Wg mnie nieco chaotyczne przedstawianie wydarzeń, i zabrakło mi tutaj więcej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W obecnej sytuacji, bardzo dobrze czyta mi się książki oparte na autentycznych wydarzeniach.

I tak z całą pewnością mogę polecić Wam "Położną z Auschwitz" Magda Knedler, czy histoię o Stanisławie Leszczyńskiej, która w piekle Auschwitz towarzyszyła matkom, na ostatnim etapie drogi w sprowadzaniu życia na ten świat. Szczęście z narodzonego dziecka niestety nie trwało długo... Zadziwiające jest to, że każdy poród odebrany przez obozową Mamę był zakończony sukcesem, bez powikłań okołoporodowych w tych bestialskich warunkach. Dzieci urodziły się po to by żyć, a jednak ich żywot trwał zaledwie chwilę.. Cierpienie, ale nie to fizyczne, lecz psychiczne, które każda z młodych rodzicielek doświadczyła, było niewyobrażalnym bólem.
Moje serce podczas lektury, rozpadało się na milion kawałków. Sama jestem podwójną mamą i ta lektura była dla mnie bardzo trudna, ale wiem, że bardzo potrzebna.

Muszę Was jeszcze zapraszać do lektury?

W obecnej sytuacji, bardzo dobrze czyta mi się książki oparte na autentycznych wydarzeniach.

I tak z całą pewnością mogę polecić Wam "Położną z Auschwitz" Magda Knedler, czy histoię o Stanisławie Leszczyńskiej, która w piekle Auschwitz towarzyszyła matkom, na ostatnim etapie drogi w sprowadzaniu życia na ten świat. Szczęście z narodzonego dziecka niestety nie trwało...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

;Miłość może pokonać wiele przeciwności. To skarb, wart więcej niż te wszystkie cuda. Najpotężniejsza magia we wszechświecie;

Colleen Houck



; Położna z Auschwitz ; wydawnictwa Mando, to nic innego jak literatura obozowa, poświęcona pamięci Stanisławy Leszczyńskiej, której historia daje początek w obozie zagłady. Tam nie tylko odbiera porody, ale przede wszystkim daje nadzieję, jest światełkiem w tych strasznych czasach, kiedy człowieczeństwo, wola walki, wiara i ułuda codzienności jest niczym płatek śniegu. W baraku do którego trafiają kobiety, szukają nie tylko pomocy przy porodzie, ale wsparcia, a Stanisława jest niczym anioł, dobra, wyrozumiała, cierpliwa, nawet wykazuje upór który stawia wobec oprawcy którym jest doktor Josef Mengele, ten który eksperymentuje na ciążach, doprowadza do zgonów kobiet ale także ma za nic nowo narodzone dzieci które trafiają żywe do beczki lub na stos. Najgorsze są jednak szczury które czują zapach krwi, mięsa. Opisane historie kobiet, tych dla których świat doczesny zamknęły drzwi baraku, zabrały przeszłość i wcisnęły na pryczę, obdzierając z godności i poszanowania, dla których strach jest obezwładniający, który kurczy się z każdym dniem zbliżając do porodu, świadomość utraty największego skarba często doprowadza do skrajnej rozpaczy, utraty zmysłów. Walka o każdy dzień, o kromkę chleba, o chwilę uwagi, o pokarm, zazdrość, złość, smutek...Stanisława jako położna nie tylko wykazuje odwagę swoją postawą wobec esesmanów, ale twardo walczy o każdą z nich, o każde dziecko. Aż do wyzwolenia. Bardzo poruszająca powieść jakże zbliżona stylem do ; Tatuażysty z Auschwitz ; Heather Morris czy ; Dziecka z Auschwitz ; Lily Graham, często miałam wrażenie że bohaterka jest wyciętą postacią z innej powieści, że Josef Mengele to wcale nie taki straszny człowiek jak go opisują, bardzo ułożona powieść, grzeczna i charakterem miejsce , rzeź i śmierć nie pasowała do tak przykładnego spokojnego bycia bohaterki. Przeczytałam z pewną dozą rozczarowania? Być może takie są moje odczucia, ale niczym mnie ta powieść nie zaskoczyła, nie wniosła nic nowego czego bym nie wiedziała. Ot powieść napisana na kilka wieczorów. Oceniam ją 5/10 i oczywiście macie prawo się z moją opinią nie zgadzać.

;Miłość może pokonać wiele przeciwności. To skarb, wart więcej niż te wszystkie cuda. Najpotężniejsza magia we wszechświecie;

Colleen Houck



; Położna z Auschwitz ; wydawnictwa Mando, to nic innego jak literatura obozowa, poświęcona pamięci Stanisławy Leszczyńskiej, której historia daje początek w obozie zagłady. Tam nie tylko odbiera porody, ale przede wszystkim daje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Trzeba umieć stworzyć sobie własne małe niebo. Wewnętrzną salę balową, po której będzie się wirowało w szalonym tańcu z radości, że się w ogóle żyje."
Stanisława Leszczyńska więzień nr 41335 położna, która przyjęła w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau ponad 3000 porodów podczas których nie umarło żadne dziecko, żadna kobieta. Wszyscy nazywali ją Mamą, niezwykle heroiczna kobieta, która pomimo braku sprzętu, higieny i warunków nie poddała się. Książka właśnie opowiada historię tej niezwykłej kobiety, która bardzo często ryzykowała własne życie, odmawiała wykonania rozkazów doktora Mengele, aby uratować choć jedno małe istnienie. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie co przeżywały wówczas kobiety, które spodziewały się dziecka. Dla każdego małżeństwa powinien być to czas radości, przygotowywań i radosnego oczekiwania na małego człowieka. Dla tych kobiet był to bardzo trudny czas, zostawały całkiem same bardzo często po porodzie nie miały czym nakarmić dziecka, ponieważ nie były w stanie wyprodukować mleka. Niestety bardzo często dzieci trafiały w ręce dokora Mendele, które stawały się ofiarami eksperymentów.
Książka bardzo mnie potuszyła, czyta się ją bardzo szybko. Każda osoba w swoim życiu powinna przeczytać choć jedną taką pozycję, zwłaszcza ludzie młodzi którzy cały czas narzekają na ciężki dzień. Jednym minusem była narracja, przez którą czasami się gubiłam.

"Trzeba umieć stworzyć sobie własne małe niebo. Wewnętrzną salę balową, po której będzie się wirowało w szalonym tańcu z radości, że się w ogóle żyje."
Stanisława Leszczyńska więzień nr 41335 położna, która przyjęła w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau ponad 3000 porodów podczas których nie umarło żadne dziecko, żadna kobieta. Wszyscy nazywali ją Mamą, niezwykle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

" (...) nie była zamożna, a jednak w sensie duchowym była najbogatsza z nas wszystkich. Pewnie stąd się brał jej spokój, jej pogoda ducha i nieumiejętność odczuwania nienawiści. "
Pomimo brutalności kawałka historii, której dotyczy-książka bardzo wzruszająca.
Ukazuje przede wszystkim poświęcenie innym, nadzieję i dobroć niesamowitej kobiety, jaką była pani Stanisława.
Myślę, że tę książkę trudno ocenić jako "dobrą" w kategorii rozrywkowej, ale na pewno należy ją traktować jako dowód na to, że zawsze warto być człowiekiem, żyć w zgodzie ze swoim sumieniem.
Sama w sobie stanowi (w pełni zasłużony) hołd ku pamięci bohaterki.

" (...) nie była zamożna, a jednak w sensie duchowym była najbogatsza z nas wszystkich. Pewnie stąd się brał jej spokój, jej pogoda ducha i nieumiejętność odczuwania nienawiści. "
Pomimo brutalności kawałka historii, której dotyczy-książka bardzo wzruszająca.
Ukazuje przede wszystkim poświęcenie innym, nadzieję i dobroć niesamowitej kobiety, jaką była pani Stanisława....

więcej

mniej

Pokaż mimo to