Położna z Auschwitz

Dobrze, że takie książki powstają, że ludzi żyjący współcześnie mogą choć poprzez książkę dowiedzieć się jak to było... a jak było? Ludzie, ludziom na ziemi zgotowali piekło.
Pani Stanisława " nazywana Mamą" dawała kobietom choć cząstkę człowieczeństwa w obozach pracy. Robiła wszystko aby poczęte dzieci mogły przyjść na ten świat i zawalczyć o życie w samym środku Auschwitz. Była taką dobrą duszyczką. można śmiało rzec , że stała się bohaterką a swoją pracę wykonywała sumiennie i starannie mimo warunków w jakich musiała przyjmować porody. Leszczyńskiej nie zmarła przy porodzie żadna matka, ani żadne dziecko co można uznać za prawdziwy cud przy braku higieny, odpowiednich narzędzi i środków opatrunkowych.
Stanisława Leszczyńska przeżyła obóz, a wszystkie narodzone przy jej pomocy dzieci jak i matki rodzące w trudach zapamiętała.
Położna z Auschwitz to książka właśnie o Stanisławie Leszczyńskiej, która pełniła funkcję położnej w obozie. O losach położnej i wszystkim tym co działo się w obozie opowiada nam między innymi jedna z więźniarek, która po opuszczeniu obozu została artystką. Chociaż z tą narracją to się niekiedy gubiłam...Muszę z przykrością rzec, że trochę męczyły mnie w tej książce skoki w czasie, opisy z przeszłości mieszały się niekiedy z zbyt krótkimi opisami z teraźniejszości, takie niepotrzebne nierówności.
Mimo wszystko uważam, że jest to pozycja dla każdego ze względu na wrażliwa tematykę a na pewno dla wszystkich kobiet i mam.

Dobrze, że takie książki powstają, że ludzi żyjący współcześnie mogą choć poprzez książkę dowiedzieć się jak to było... a jak było? Ludzie, ludziom na ziemi zgotowali piekło.
Pani Stanisława " nazywana Mamą" dawała kobietom choć cząstkę człowieczeństwa w obozach pracy. Robiła wszystko aby poczęte dzieci mogły przyjść na ten świat i zawalczyć o życie w samym środku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta powieść to gobelin różnych historii, uczuć i emocji, czasem odmiennych jak dzień i noc. "Zawsze pozostać człowiekiem", to najprostsze przesłanie wypływające z tej książki. Widzieć w kimś człowieka na przekór wojnie, systemowi i rzeczywistości, na przekór paragrafom aryjskim, Fuhrerowi i piecom do których mieli trafić Żydzi. "Położna z Auschwitz" to dramatyczna historia, którą napisało życie. O kobiecie, której przeznaczeniem i jedynym powołaniem było dawanie nadziei kobietom i ich maleństwom, które przychodziły na świat na ręce Stanisławy Leszczyńskiej, o kobiecie dobrej na wskroś... Obóz, zaprojektowany był tak, aby ludzie umierali a nie rodzili się i żyli. Odważna położna z Łodzi codziennie przełamywala ten schemat. Ani jedno dziecko i ani jedna matka nie zmarło podczas porodu, kiedy ona go odbierała. Jest to książka o Macierzyństwie, afirmacji życia, o przekonaniu, że dziecko to zawsze jest dar i nadzieja. Przepiękna książka skłaniająca do refleksji. Czy można się w ogóle dziwić, że niektórzy żyli tam dla zemsty? "Matka", czyli Pani Stasia się dziwiła, nie potrafiła nienawidzić nawet Józefa Mengele... tyle myśli, tyle refleksji, na takie książki warto czekać...

Ta powieść to gobelin różnych historii, uczuć i emocji, czasem odmiennych jak dzień i noc. "Zawsze pozostać człowiekiem", to najprostsze przesłanie wypływające z tej książki. Widzieć w kimś człowieka na przekór wojnie, systemowi i rzeczywistości, na przekór paragrafom aryjskim, Fuhrerowi i piecom do których mieli trafić Żydzi. "Położna z Auschwitz" to dramatyczna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwielbiam książki o tematyce obozowej ale ta pozycja jest bardzo słaba. Nie rozumiem zachwytu nad tą książką. Może momentami gdy "coś się dzieje" jest przerażająca ale ogólnie jest okropnie nudna...

Uwielbiam książki o tematyce obozowej ale ta pozycja jest bardzo słaba. Nie rozumiem zachwytu nad tą książką. Może momentami gdy "coś się dzieje" jest przerażająca ale ogólnie jest okropnie nudna...

Pokaż mimo to

Polecam z czystym sumieniem książka jest niezwykła. W dzisiejszych czasach gdy kobieta rodzi wybiera najlepszy szpital najlepszych lekarzy. One nie mogły wybrać one musiały rodzic w warunkach traginczych bez dostępu do wody lekarstw na desce obok pieca. Ale była Ona cudowna położna do której mówiły mama a ona każdą z nich traktowała jak córkę. Wspierała ich w trakcie porodu zdobywała wodę szmatki by odulic dzieci. Odwala im swoje porcje jedzenia. Nigdy nie wykonała rozkazu i nie zabiała dzieci.

Polecam z czystym sumieniem książka jest niezwykła. W dzisiejszych czasach gdy kobieta rodzi wybiera najlepszy szpital najlepszych lekarzy. One nie mogły wybrać one musiały rodzic w warunkach traginczych bez dostępu do wody lekarstw na desce obok pieca. Ale była Ona cudowna położna do której mówiły mama a ona każdą z nich traktowała jak córkę. Wspierała ich w trakcie porodu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta ksiązka jest inna, bardziej przejmująca, bardziej poruszająca..można dlatego,że dzięki niej widzimy jak straszne cierpienie i dramat przeżywały w Auschwitz matki i ich dzieci, ale widzimy też jak pośród całego okrucieństwa można pozostać Człowiekiem.

Ta ksiązka jest inna, bardziej przejmująca, bardziej poruszająca..można dlatego,że dzięki niej widzimy jak straszne cierpienie i dramat przeżywały w Auschwitz matki i ich dzieci, ale widzimy też jak pośród całego okrucieństwa można pozostać Człowiekiem.

Pokaż mimo to

Kto czyta bloga, ten zna moją fascynację twórczością Magdy Knedler. Trzeba przyznać, że każda jej powieść jest doskonała i do tego Autorka pisze bardzo różne tematycznie powieści w swoim, indywidualnym, niepowtarzalnym stylu, który uwielbiam. Ostatnio jej powieści oparte są na faktach - tak było z Moimi przyjaciółkami z Ravensbruck, jak i teraz z Położną z Auschwitz. W każdą ze swoich książek wkłada całe swoje serce, przygotowuje je w najmniejszych szczegółach i czuje się znajomość tematu i to, że Autorka wręcz nimi żyła na czas pisania powieści. U niej czuje się emocje nie tylko bohaterów, ale i samej Autorki - i za to ją cenię.

Położna z Auschwitz to poruszająca opowieść o Stanisławie Leszczyńskiej, prawdziwej bohaterce, która w samym sercu Auschwitz ocaliła tysiące istnień. Była położną, która odbierała na terenie obozu koncentracyjnego porody za przyzwoleniem doktora Mengle, który zdawał się mieć szacunek dla tej kobiet, jakby poruszyła i jego serce. Stanisława, zwana w obozie Mamą, była niezwykłą kobietą, zaangażowaną w swój zawód, który traktowała jak misję. Leszczyńskiej nie zmarła przy porodzie żadna matka, ani żadne dziecko i nie doszło do powikłań porodowych, co było prawdziwym cudem przy braku higieny, odpowiednich narzędzi i środków opatrunkowych. Kobiety rodziły na piecu, na zapchlonym kocu, a dzieci owijane były w kawałek ligniny. Wszystkie dzieci urodziły się żywe, ale nie wszystkim było dane żyć... Obozowe kapo topiły dzieci, wbijały im igły w serce, a część dzieci odbierano matkom i przekazywano niemieckim rodzinom. W tym piekle na ziemi, cudowna kobieta robiła wszystko, aby ocalić i pomóc kobietom. Przeżyła wojnę i obóz i pamiętała wszystkie swoje dzieci, bo przecież była Mamą....

Położna z Auschwitz to niezwykła książka, która rozkruszy najtwardsze serca i wyciśnie łzy. Opowieść o niezwykle mądrej, upartej i oddanej swojej misji kobiecie, która potrafiła stworzyć ludzkie miejsce w piekle, gdzie kobiety przez chwilę czuły się kochane i zaopiekowane, przy swojej mamie. Jej ufały i pomagały sobie wzajemnie. O losach Stanisławy Leszczyńskiej opowiada nam narratorka powieści, którą jest jedna z więźniarek, która przeżyła obóz, a później zajmowała się rzeźbiarstwem. Poznajemy historię położnej z Auschwitz obejmującą jej losy przed, w trakcie i po obozie. Nieważne gdzie i kiedy, ale zawsze ważne były dla niej przyszłe matki i ich dzieci. Nie liczył się tutaj fakt bycia Żydówką, czy Niemką - każdej pomogła, nie licząc na nic w zamian. Stanisława Leszczyńska była kobietą o wielkim sercu i niezwykłych umiejętnościach, która kochała swoją pracę i ludzi - poznajcie jej losy w najnowszej powieści Magdy Knedler!

https://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2020/02/24-poozna-z-auschwitz-magda-knedler.html

Kto czyta bloga, ten zna moją fascynację twórczością Magdy Knedler. Trzeba przyznać, że każda jej powieść jest doskonała i do tego Autorka pisze bardzo różne tematycznie powieści w swoim, indywidualnym, niepowtarzalnym stylu, który uwielbiam. Ostatnio jej powieści oparte są na faktach - tak było z Moimi przyjaciółkami z Ravensbruck, jak i teraz z Położną z Auschwitz. W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przepiękna książka. Jestem jednocześnie wstrząśnięta i zachwycona. Weszłam w ten świat, próbowałam zrozumieć, co się wydarzyło, jak to wszystko nieprawdopodobne, a jednak miało miejsce. I to tak niedawno...

Przepiękna książka. Jestem jednocześnie wstrząśnięta i zachwycona. Weszłam w ten świat, próbowałam zrozumieć, co się wydarzyło, jak to wszystko nieprawdopodobne, a jednak miało miejsce. I to tak niedawno...

Pokaż mimo to

Przejmująca. Czytając te książkę zastanawiałam się, dlaczego p. Leszczyńska nie jest jeszcze błogosławiona. Jako matka czytałam te książkę że łzami w oczach. Skłoniła do głębokich refleksji; jaka matka jestem dla swoich dzieci?
Ta książka będzie miała szczególne miejsce w moim sercu, polecam

Przejmująca. Czytając te książkę zastanawiałam się, dlaczego p. Leszczyńska nie jest jeszcze błogosławiona. Jako matka czytałam te książkę że łzami w oczach. Skłoniła do głębokich refleksji; jaka matka jestem dla swoich dzieci?
Ta książka będzie miała szczególne miejsce w moim sercu, polecam

Pokaż mimo to

Książka w miarę ciekawa, może nie porywająca, ale mogąca wielu osobom przypaść do gustu. Główny zarzut jaki kieruje pod adresem autorki to fakt, że jest to książka dosyć nierówna tzn. dobre a nawet bardzo dobre fragmenty są przeplatane mało interesującymi jak dla mnie opisami.
Na plusy: Ciekawie przedstawiona historia kobiet, które w trakcie pobytu w obozie rodziły dzieci wraz niestety z całym okrucieństwem jakie doświadczały one, jaki i ich nowonarodzone dzieci. Te opisy są faktycznie wstrząsające. Oczywiście na pierwszy plan wysuwa się postać niezłomnej i bezkompromisowej głównej bohaterski P. Leszczyńskiej. Dobry i wciągający również jest wątek związany z „funkcjonowaniem” w obozie dr Mengele
Minusy: Przeszkadzały mi bardzo częste zmiany horyzontu czasowego. Były to fragmenty dość krótkie, zaledwie kilku stronicowe i pomimo, że książka ma ok. 300 stron było tego sporo. Kiedy czytelnik zaczynał wczuwać się w dramaturgie opisywanych zdarzeń to następowała retrospekcja do wcześniejszych wydarzeń, z czasem stało się to dla mnie delikatnie frustrujące.
Dwa określenia zawarte w książce zapadły mi w pamięci. Obóz koncentracyjny to „hodowla egoizmu” oraz (…) po jakimś czasie u wszystkich osób w obozie rodzi się przeświadczenie, aby wszystkim było tu jednakowo, tzn. tak samo źle (to nie cytat, piszę z pamięci, pewnie coś przekręciłem ale sens jest zachowany).

Książka w miarę ciekawa, może nie porywająca, ale mogąca wielu osobom przypaść do gustu. Główny zarzut jaki kieruje pod adresem autorki to fakt, że jest to książka dosyć nierówna tzn. dobre a nawet bardzo dobre fragmenty są przeplatane mało interesującymi jak dla mnie opisami.
Na plusy: Ciekawie przedstawiona historia kobiet, które w trakcie pobytu w obozie rodziły dzieci...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Położna z Auschwitz to niezwykła książka o wyjątkowej kobiecie. Stanisława Leszczyńska trafiła do Auschwitz w sierpniu 1944 roku. Ogołocona ze wszystkiego, co ma, pozbawiona wizji przyszłości, rozpoczyna walkę z systemem, robiąc to co umie najlepiej – przyjmując porody. W nieogrzewanym budynku, nad piecem, mając do dyspozycji jedynie stary koc, wiadro i resztki czystych szmat. Jednak udawało się jej. Na jej dłoniach rodziły Polki, Żydówki, Niemki, Rosjanki, Cyganki i Ukrainki. I wszystkie, które potrzebowały pomocy. Podczas jej pobytu w Auschwitz, w obozie przy porodzie nie zmarło ani jedno dziecko i ani jedna kobieta. Leszczyńska pomagała jak umiała, organizując świeżą wodę, kawałek odzienia i ziół. Będąc w Auschwitz nie nosiła imienia Stanisława, ale w przeciwieństwie do wielu nie była też numerem. Była Mamą. Matką. Mamulą. Mamcią. Ukochaną, dobrą, cudowną. Tą, która zawsze przytuli, pocieszy i powie, że będzie dobrze. Tą, która zawsze ma wiarę i wie, co robić. I Leszczyńska wiedziała.

Historia Stanisławy Leszczyńskiej to książka, która porusza i wzrusza. Czytając nie raz miałam łzy w oczach. Opisy porodów, które kończyły się tak dramatycznie bardzo zapadają w pamięć. A przecież poród powinien być wydarzeniem szczęśliwym, radosnym, a nie pełnym strachu i cierpienia psychicznego. Żadna rodząca nie powinna martwić się o los swojego dziecka zaraz po narodzinach. Jednak czytając zaskakuje nas odwaga i siła samej Położnej. Ona, świadoma tego, co wydarzy się po odcięciu pępowiny, nie daje się przekonać, zastraszyć, ale ratuje, pomaga i robi, co może, aby wszystko było dobrze. Nawet sam Mengele szanuje ja i nie podważa jej decyzji. To objaw naprawdę niezwykłej siły fizycznej i psychicznej. Stanisława to naprawdę wyjątkowa kobieta! Taka, która naprawdę widziała co robić, jak pomóc i nie bała się. Choć podejrzewam, że strach jej nie opuszczał. Po prostu wiedziała, że nie może się poddać. Pokazywała jak olbrzymią siłą dysponują kobiety. Siłą, która ujawnia się właśnie podczas porodu i pozwala rodzącej osiągnąć to, co pozornie niedostępne. W każdej kobiecie jest jej kawałek. Tej pierwotnej, naturalnej potęgi, której nie jesteśmy w stanie zrozumieć nie doświadczając jej.

Położna z Auschwitz to książka niezwykła. Mocna, dobrze napisana i zapadająca w pamięć. Wiem, że jeszcze nie raz do niej wrócę. I wam również serdecznie ją polecam! Na pewno wiele z was wyleje przy niej łzy, ale nie będą to zmarnowane łzy. To hołd tym kobietom, które urodziły w obozie; które cierpiały i które musiały po wyjściu żyć z myślą, że przez wymysł chorych ludzi nigdy nie zobaczą swojego dziecka. Ja od tej książki nie mogłam się oderwać i mam nadzieję, że was również zachwyci.

Położna z Auschwitz to niezwykła książka o wyjątkowej kobiecie. Stanisława Leszczyńska trafiła do Auschwitz w sierpniu 1944 roku. Ogołocona ze wszystkiego, co ma, pozbawiona wizji przyszłości, rozpoczyna walkę z systemem, robiąc to co umie najlepiej – przyjmując porody. W nieogrzewanym budynku, nad piecem, mając do dyspozycji jedynie stary koc, wiadro i resztki czystych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to