Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie byłam pewna, czy zechcę napisać cokolwiek o dzienniku Anne Frank. Co więcej: choć jego lektura wstrząsnęła mną bardziej, niż oczekiwałam, sądziłam, że poprzestanę na wystawieniu gwiazdek na Lubimy czytać oraz Goodreads (odpowiednio 7/10 i 4/5). Jednak jakiś czas później siedziałam sobie u mnie w pokoju, scrollując Instagram, a tekst sam zaczął pojawiać się w mojej głowie. Więc siadam do klawiatury z zamiarem najszlachetniejszym z możliwych: przekonać nieprzekonanych. Zapraszam.

Ciąg dalszy na:
https://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2018/06/348-dziennik.html

Nie byłam pewna, czy zechcę napisać cokolwiek o dzienniku Anne Frank. Co więcej: choć jego lektura wstrząsnęła mną bardziej, niż oczekiwałam, sądziłam, że poprzestanę na wystawieniu gwiazdek na Lubimy czytać oraz Goodreads (odpowiednio 7/10 i 4/5). Jednak jakiś czas później siedziałam sobie u mnie w pokoju, scrollując Instagram, a tekst sam zaczął pojawiać się w mojej...

Protagonista wprost prezentuje swoje poglądy, lecz zupełnie się w nie nie zagłębia. Sprawiają przez to wrażenie płytkich i nieprzemyślanych. Zwłaszcza, jeśli się z nimi nie zgadzamy. Autor niby porusza tematy ciekawe moralnie, ale tylko przypadkiem i jakby zaraz czym prędzej od nich uciekał. Żeby ktoś przypadkiem nie uznał książki za poważną. Można to traktować jako wadę lub zaletę. Jako spłycenie lub zabieg na rzecz zachowania lekkiego charakteru powieści. Ja się skłaniam chyba w pierwszym kierunku.

Całość recenzji:
http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2017/03/255-hendrik-groen-male-eksperymenty.html

Protagonista wprost prezentuje swoje poglądy, lecz zupełnie się w nie nie zagłębia. Sprawiają przez to wrażenie płytkich i nieprzemyślanych. Zwłaszcza, jeśli się z nimi nie zgadzamy. Autor niby porusza tematy ciekawe moralnie, ale tylko przypadkiem i jakby zaraz czym prędzej od nich uciekał. Żeby ktoś przypadkiem nie uznał książki za poważną. Można to traktować jako wadę...