Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,Byłam niczym osamotniony księżyc- satelita, którego planeta wyparowała w wyniku jakiegoś kosmicznego kataklizmu. Mimo jej braku, ignorując prawo grawitacji uparcie krążyłam wokół pustki po swojej dawnej orbicie".

Minęło pół roku i Bella obchodzi osiemnaste urodziny. Co noc nawiedzają ją koszmary.
Na przyjęciu w domu Cullenów dochodzi do nieprzyjemnego incydentu, który wywołuje kryzys w związku bohaterów. Edward znika z jej życia, dziewczyna wpada w depresję i zamyka się w sobie. Na ratunek przybywa Jacob, z którym Bella nawiązuje przyjaźń, spędza więcej czasu w rezerwacie La Push i poznaje mroczną tajemnice gangu Sama. Dla chłopaka relacja z Bellą znaczy coś więcej i sprawa się komplikuje. Będzie musiała dokonać wyboru między zwaśnionymi potworami, strzec się przed rudą wampirzycą, która na nią poluje, oraz w wyniku nieporozumienia uratować Edwarda z rąk mrocznego rodu Volturi.

Mam mieszane uczucia.
Oj Bella.. w tej części irytowałaś mnie do granic możliwości. Już bardziej infantylna i dziecinna być nie mogłaś. Dramat.
Dopiero od połowy książki zaczyna się coś dziać i robi się ciekawie. Fabuła skupia się tym razem na plemieniu Quileute, co mnie cieszy, bo jestem <Team Jacob>!
Chłopak wyrósł, zmężniał i stał się jednym z wilkołaków sfory Sama Uleya. W przeciwieństwie do zimnego jak lód Edwarda, był gorący jak ogień. Dzięki niemu Bella odzyskała humor i chęć do życia. Było mi go szkoda, nie podobało mi się zachowanie bohaterki, bo wykorzystywała chłopaka i egoistycznie się nim bawiła.
Książka podobała mi się głównie ze względu na wilkołaki z La Push. Przeczytałam ją jednym tchem.

,,Byłam niczym osamotniony księżyc- satelita, którego planeta wyparowała w wyniku jakiegoś kosmicznego kataklizmu. Mimo jej braku, ignorując prawo grawitacji uparcie krążyłam wokół pustki po swojej dawnej orbicie".

Minęło pół roku i Bella obchodzi osiemnaste urodziny. Co noc nawiedzają ją koszmary.
Na przyjęciu w domu Cullenów dochodzi do nieprzyjemnego incydentu, który...

Wyobraź sobie że zakochujesz się w swojej ulubionej potrawie... Jej kuszący zapach doprowadza cię do szaleństwa i sprawia, że chciałbyś ją natychmiast skonsumować, ale nie możesz, bo darzysz ją wielkim uczuciem i nie możesz jej zrobić krzywdy. Na każdym kroku musisz się kontrolować, być ostrożnym i toczyć walkę ze swoim pragnieniem. Isnta tortura prawda? W takiej sytuacji znaleźli się bohaterowie tej książki.

Isabella Swan przeprowadza się z Phoenix do Forks, aby zamieszkać z ojciem. Deszczowy klimat tego miasta nie napawa optymizmem, a rozpoczęcie nauki w nowej szkole wywołuje u niej duży stres. Okazuje się, że nowa szkoła nie jest taka straszna, Bella szybko się przyzwyczaja do nowego miejsca, nawiązuje przyjaźnie i zyskuje sporo adoratorów. Na szkolnej stołówce zauważa tajemnicze rodzeństwo Cullenów, które zawsze trzyma się na uboczu, wyróżnia się niesamowitą urodą i klasą. Najmłodszy z nich- Edward wzbudza jej zainteresowanie, ale kłopoty zaczynają się od wspólnej lekcji biologi, kiedy chłopak traktuje Bellę jak intruza, jest wrogo nastawiony i nie może znieść jej towarzystwa. Zdezorientowana Bella nie może zrozumieć jego zachowania, ale wkrótce dowiaduje się jaki jest tego powód, oraz jaki mroczny sekret skrywają Cullenowie.

Saga zaczyna się interesująco. Wkraczamy do świata ludzi, wampirów i wilkołaków. Ci ostatni grają epizodyczną rolę w tej części.
Wampiry to Zimni ludzie z legend, są nieśmiertelni, piękni i bladzi. Mamy podział na złych i powiedzmy "dobrych", do których należy rodzina Edwarda.
Edward to silny i szybki wampir, o wyglądzie Adonisa. Posiada umiejętność czytania w myślach i jedyną osobą, której nie mógł rozszyfrować była Bella, co go bardzo intrygowało. Jej zapach doprowadzał go do szaleństwa i musiał się kontrolować na każdym kroku, ponieważ uczucie było silniejsze. Przy niej obudził w sobie ludzkie odruchy i pierwszy raz się zakochał. Dla Belli miłość do Edwarda była również czymś nowym i choć miała duże powodzenie u płci przeciwnej, to interesował ją tylko tajemniczy wampir. Bohaterka to cicha, małomówna dziewczyna, nieświadoma swojej urody. Jest niezdarna, a sport nie jest jej mocną stroną. Cullenowie od początku ją fascynowali i w porównaniu z innymi uczniami szkoły bohaterka nie bała się do nich zbliżyć. Trochę irytowała mnie jej postawa, nie rozumiałam jej obojętnej reakcji na zagrożenie, kompletnie nie przejmowała się śmiercią i w głowie miała tylko miłość do Edwarda, co było lekko przekoloryzowane. Z początku jej sarkastyczny charakter mi się podobał, ale na końcu zrobiła się strasznie infantylna. Książka momentami mrozi krew w żyłach, jest dużo ciekawych wątków, ale w większości jest młodzieżowym romansem. Zabieram się za następną część.

Wyobraź sobie że zakochujesz się w swojej ulubionej potrawie... Jej kuszący zapach doprowadza cię do szaleństwa i sprawia, że chciałbyś ją natychmiast skonsumować, ale nie możesz, bo darzysz ją wielkim uczuciem i nie możesz jej zrobić krzywdy. Na każdym kroku musisz się kontrolować, być ostrożnym i toczyć walkę ze swoim pragnieniem. Isnta tortura prawda? W takiej sytuacji...

Iście bajkowa opowieść z dużą ilością magii i przedziwnych postaci! King jak zwykle nie zawodzi i przenosi do świata pełnego nawiązań ze znanych nam baśni. Ktoś mógłby stwierdzić, że historia jest banalna, a jej schemat nie odbiega od typowej bajki i może to prawda, ale duet Charlie-Radar kradnie serce. Jest to przede wszystkim książka o wielkiej, wiernej i oddanej przyjaźni. O poświęceniu i odwadze. Zafascynowała mnie od pierwszych stron.
Miła odmiana od mrocznych horrorów!

Iście bajkowa opowieść z dużą ilością magii i przedziwnych postaci! King jak zwykle nie zawodzi i przenosi do świata pełnego nawiązań ze znanych nam baśni. Ktoś mógłby stwierdzić, że historia jest banalna, a jej schemat nie odbiega od typowej bajki i może to prawda, ale duet Charlie-Radar kradnie serce. Jest to przede wszystkim książka o wielkiej, wiernej i oddanej...

Szósta część serwuje nam jeszcze więcej przykrych zdarzeń i więcej akcji. Jest dużo ciekawsza od poprzedniej, bardziej tajemnicza. Autor nie zapomniał o ostrzeżeniach przed przeczytaniem, oraz o tłumaczeniach trudnych sformułowań. Jak w każdym poprzednim tomie biblioteka znajduje ważne miejsce w życiu sierot, a dzieciom jak to już bywa- nikt nie wierzy, co jest przytłaczające.
Chyba nie muszę już dodawać, że fabuła ma podobny schemat, chociaż w tej części jesteśmy już coraz bliżej prawdy o złym Hrabim Olafie.

Szósta część serwuje nam jeszcze więcej przykrych zdarzeń i więcej akcji. Jest dużo ciekawsza od poprzedniej, bardziej tajemnicza. Autor nie zapomniał o ostrzeżeniach przed przeczytaniem, oraz o tłumaczeniach trudnych sformułowań. Jak w każdym poprzednim tomie biblioteka znajduje ważne miejsce w życiu sierot, a dzieciom jak to już bywa- nikt nie wierzy, co jest...

Ta część najmniej mi się podobała. Jest strasznie absurdalna i przerysowana.
Sieroty trafiają do szkoły z internatem i żyją tam w fatalnych warunkach. Nauczyciele są ekstremalnie dziwni, a Hrabia Olaf ponownie się pojawia w postaci nauczyciela w-fu. Jak się czyta całą serię w kolejności, to wydaje się być nudna, gdyż ma podobny schemat zdarzeń. Jednak w tej części nowością są trojaczki, z którymi sieroty nawiązują przyjaźń i mają podobne do nich przeżycia.
Zakończenie ciekawe, bo w końcu coś się dzieje w temacie Hrabiego. Zobaczę co będzie dalej.

Ta część najmniej mi się podobała. Jest strasznie absurdalna i przerysowana.
Sieroty trafiają do szkoły z internatem i żyją tam w fatalnych warunkach. Nauczyciele są ekstremalnie dziwni, a Hrabia Olaf ponownie się pojawia w postaci nauczyciela w-fu. Jak się czyta całą serię w kolejności, to wydaje się być nudna, gdyż ma podobny schemat zdarzeń. Jednak w tej części nowością...

Czwarta część cyklu o pechowych sierotach jest najbardziej przygnębiająca. Tym razem dzieci trafiają pod opiekę surowego właściciela Tartaku, gdzie są zmuszone ciężko pracować o głodzie i biedzie. Kolejny raz stoczą walkę ze śmiercią. Hrabia Olaf w tej części dość długo się nie ujawnia, a kiedy do tego dochodzi wprowadza wszystkich w osłupienie. Zakończenie jest dość makabryczne.
Oczywiście w tym tomie również nie zabrakło tłumaczeń trudnych zwrotów, wątku biblioteki, oraz podobnego scenariusza.

Czwarta część cyklu o pechowych sierotach jest najbardziej przygnębiająca. Tym razem dzieci trafiają pod opiekę surowego właściciela Tartaku, gdzie są zmuszone ciężko pracować o głodzie i biedzie. Kolejny raz stoczą walkę ze śmiercią. Hrabia Olaf w tej części dość długo się nie ujawnia, a kiedy do tego dochodzi wprowadza wszystkich w osłupienie. Zakończenie jest dość...

"Zupełnie jakby sieroty Baudelaire jechały upiornym autobusem zatrzymującym się wyłącznie na przystankach ,,Niesprawiedliwość,, i ,,Nieszczęście".

W trzeciej części serii w końcu pojawia się dla sierot nadzieja w postaci Ciotki Józefiny. Niestety jak to już bywa w życiu dzieci, nadzieja gaśnie bardzo szybko, bo Ciotka okazuje się być bardzo egoistyczna i zlękniona, a w dodatku wraca cwany Hrabia Olaf przebrany za Kapitana Szlama.
Ta część jest zagadkowa i dramatyczna. Smutne jest to, że dzieciom nikt nie wierzy i widać, że dzieci nie mają nic do gadania. Momentami serce mi ściskało, bo żal mi ich było. Dotknęła ich kolejna strata i śmierć kolejny raz spojrzała im w oczy. Wątek na jeziorze okazał się strasznie dramatyczny, całkiem inaczej przedstawiony został w ekranizacji.
Autor jak zawsze pomysłowo tłumaczy różne zwroty i trudne określenia. Szkoda tylko, że scenariusz każdej części ma bardzo podobny schemat.

"Zupełnie jakby sieroty Baudelaire jechały upiornym autobusem zatrzymującym się wyłącznie na przystankach ,,Niesprawiedliwość,, i ,,Nieszczęście".

W trzeciej części serii w końcu pojawia się dla sierot nadzieja w postaci Ciotki Józefiny. Niestety jak to już bywa w życiu dzieci, nadzieja gaśnie bardzo szybko, bo Ciotka okazuje się być bardzo egoistyczna i zlękniona, a w...

Z zaciekawieniem zabrałam się za kolejną część serii i gwarantuje, że warto.
Ten tom serwuje jeszcze więcej nieszczęść, tęsknoty i tragedii. Sieroty po raz kolejny muszą zmierzyć się z utratą bliskiej osoby i nawet krajobraz jest ponury, jak ich los. Powraca czarny charakter w roli asystenta Stefano.
Duża dawka czarnego humoru i piękne wydanie.
Nic, tylko czytać!

Z zaciekawieniem zabrałam się za kolejną część serii i gwarantuje, że warto.
Ten tom serwuje jeszcze więcej nieszczęść, tęsknoty i tragedii. Sieroty po raz kolejny muszą zmierzyć się z utratą bliskiej osoby i nawet krajobraz jest ponury, jak ich los. Powraca czarny charakter w roli asystenta Stefano.
Duża dawka czarnego humoru i piękne wydanie.
Nic, tylko czytać!

Rodzeństwo Baudelair prześladuje pech. Na swej drodze spotykają same nieszczęścia i cierpienie.
Nie jest to wesoła opowieść z pięknym zakończeniem i autor przestrzega, żeby wrażliwe dzieci jej nie czytały. Pokazuje mroczną stronę jaka może dotknąć dzieci, czyli śmierć bliskich, żałoba, osierocenie, bieda i przemoc. W subtelny i delikatny sposób tłumaczy, że świat nie składa się tylko z pięknych chwil. Narrator mądrze przedstawia przykre sytuacje i wyjaśnia trudne słowa.
Wbrew pozorom jest do dobra i ciekawa książka dla młodych czytelników.
Podoba mi się jej oprawa, ilustracje, oraz lekki styl pisania. Najpierw obejrzałam ekranizacje serii, ale kompletnie się nie umywa do książek. Wiadomo- książki lepsze!

Rodzeństwo Baudelair prześladuje pech. Na swej drodze spotykają same nieszczęścia i cierpienie.
Nie jest to wesoła opowieść z pięknym zakończeniem i autor przestrzega, żeby wrażliwe dzieci jej nie czytały. Pokazuje mroczną stronę jaka może dotknąć dzieci, czyli śmierć bliskich, żałoba, osierocenie, bieda i przemoc. W subtelny i delikatny sposób tłumaczy, że świat nie...

Z powodu wyjazdu rodziców Kendra i Seth trafiają pod opiekę dziadków, z którymi mało się znają. Na miejscu okazuje się, że babci nie ma, dziadek jest ciągle nieobecny, a do zabawy mają przeznaczony tylko pokój na strychu i ogród. Dzieci kierowane ciekawością i łatwością łamania zakazów szybko dowiadują się, że przebywają w rezerwacie z magicznymi stworzeniami, którego kierownikiem jest ich dziadek. Baśniobór okazuje się bardzo niebezpiecznym miejscem, gdzie rodzeństwo będzie musiało zmierzyć się z podstępną wiedźmą, ze zbliżającą się nocą kupały, oraz rozwiązać zagadkę co z babcią.
Dla dzieci będzie to lekcja odwagi, rozsądku i oczywiście walki ze złem.

"Baśniobór" jest magiczną powieścią, skierowaną bardziej do młodszego pokolenia. Ma ładną oprawę wzbogaconą ilustracjami. Świat w niej przedstawiony jest z pewnością ciekawy, bohaterowie również, lecz nie aż tak, żebym się tym zachwycała. Do połowy historia mnie wciągnęła, ale druga część zawiodła. Niektóre pomysły autora były dziwne, na przykład ten z pocałunkami wróżek, lub masażem trolla. Według mnie jest to lekkie przegięcie.
Wątek z demonem Bahumatem szybciej się zakończył, niż się rozpoczął. Miałam nadzieję, że będzie to najlepsza część książki, a tu rozczarowanie. Mam wrażenie, że pierwsza połowa była bardziej rozbudowana i o wiele ciekawsza, bo druga za szybko sie toczyła i tak jakby autor chciał jak najszybciej dojść do celu, przedstawiając ogrom informacji na raz.
Powieść jest dobrym wprowadzeniem w świat fantastyki, chociaż w pewnych momentach sformułowania są zbyt trudne dla dzieci i nawet dorosły miałby problem z ich zrozumieniem .

Z powodu wyjazdu rodziców Kendra i Seth trafiają pod opiekę dziadków, z którymi mało się znają. Na miejscu okazuje się, że babci nie ma, dziadek jest ciągle nieobecny, a do zabawy mają przeznaczony tylko pokój na strychu i ogród. Dzieci kierowane ciekawością i łatwością łamania zakazów szybko dowiadują się, że przebywają w rezerwacie z magicznymi stworzeniami, którego...

Do przeczytania pierwszego tomu "Strażników Ga'hoole" skusiło mnie moje zamiłowanie do sów <3
Jest to opowieść o małej sówce wypchniętej z gniazda, która zostaje porwana i umieszczona w tajemniczej Akademii. Poznaje swoich pierwszych w życiu przyjaciół, z którymi wprowadza w życie Wielki Plan, mający za zadanie ucieczkę, powrót do rodzin i odnalezienie Wielkiego drzewa Ga'hoole.
Historia to walka dobra ze złem i o dziwo jest kilka brutalnych scen, choć rzekomo jest to powieść dla dzieci. Mówi o dorastaniu, nauce życia, sile przyjaźni i walce ze strachem. Dużą rolę gra odwaga i wiara, że się uda. Seria ma piękną oprawę graficzną z dużą mapą i ozdobnikami przy rozdziałach. Szybko się czyta, bo nie ma długich, rozbudowanych opisów. Mi zajęło jeden wieczór.
Polecam również dorosłym czytelnikom.

Do przeczytania pierwszego tomu "Strażników Ga'hoole" skusiło mnie moje zamiłowanie do sów <3
Jest to opowieść o małej sówce wypchniętej z gniazda, która zostaje porwana i umieszczona w tajemniczej Akademii. Poznaje swoich pierwszych w życiu przyjaciół, z którymi wprowadza w życie Wielki Plan, mający za zadanie ucieczkę, powrót do rodzin i odnalezienie Wielkiego drzewa...

"Piękne Istoty" to mroczna opowieść o nastoletniej miłości, osadzona we współczesnym świecie, lecz pełnym fantastycznych postaci i zjawisk.
Jeśli miałabym określić tą powieść jednym słowem, to byłaby to zdecydowanie miłość. Ona gra tu główną rolę. Relacja bohaterów jest bardzo przekoloryzowana, bajkowa, jak z marzeń typowej nastolatki. Lekko oklepana.
Mimo to fabuła bardzo wciąga i panuje tajemniczy klimat. Postacie są dobrze wykreowane, barwne i różnorodne. Oczywiście jak zawsze dobro walczy ze złem.
Książkę oceniam średnio, bo czuje pewien niedosyt. Za dużo tutaj miłości w miłości.

"Piękne Istoty" to mroczna opowieść o nastoletniej miłości, osadzona we współczesnym świecie, lecz pełnym fantastycznych postaci i zjawisk.
Jeśli miałabym określić tą powieść jednym słowem, to byłaby to zdecydowanie miłość. Ona gra tu główną rolę. Relacja bohaterów jest bardzo przekoloryzowana, bajkowa, jak z marzeń typowej nastolatki. Lekko oklepana.
Mimo to fabuła bardzo...

Po udanej przygodzie czytelniczej z trzema tomami Lustrzanny, nastał czas na ostatnią część serii, która niestety okazała się porażką. Nie mam pojęcia co tu sie wydarzyło. W tej części pauje totalny chaos i nadmiar informacji. Fabuła jest skomplikowana i łatwo się pogubić. W połowie książki miałam duży mętlik w głowie i nie mogłam się wczuć, tak jak w poprzednich tomach, którymi byłam zachwycona.
Czytanie mnie strasznie męczyło i nie dawało mi żadnej przyjemności. Jestem zawiedziona takim zakończeniem i dziwnym wątkiem miłosnym. Ofelia i Thorn to nietuzinkowa i specyficzna para.
Trzy poprzednie części były świetne, pełne pomysłów i kreacji, a czwarta część powinna być stworzona od nowa, ponieważ psuje całość.

Po udanej przygodzie czytelniczej z trzema tomami Lustrzanny, nastał czas na ostatnią część serii, która niestety okazała się porażką. Nie mam pojęcia co tu sie wydarzyło. W tej części pauje totalny chaos i nadmiar informacji. Fabuła jest skomplikowana i łatwo się pogubić. W połowie książki miałam duży mętlik w głowie i nie mogłam się wczuć, tak jak w poprzednich tomach,...

Kolejny tom serii przenosi nas na Babel. Jest to niezwykle unowocześniona arka, na której znajduje się pamięć ludzkości.
Bohaterka działa w słusznej sprawie, zagłębia się w historię, tropi Boga, ale głównym jej celem jest odnalezienie Thorna, za którym tęskni od trzech lat.

Następna świetna część, od której nie da się oderwać. Bardzo ciekawa, wciągająca i pełna zagadek.
Nowe miejsca, dużo poszukiwań i bogata fabuła. Relacja głównych bohaterów jest dziwna i kontrowersyjna. Niby nic się nie dzieje, a jednak... Ich zachowania są nieprzewidywalne i dlatego budzą moją ciekawość.
Szybko zabieram się za ostatnią część.

Kolejny tom serii przenosi nas na Babel. Jest to niezwykle unowocześniona arka, na której znajduje się pamięć ludzkości.
Bohaterka działa w słusznej sprawie, zagłębia się w historię, tropi Boga, ale głównym jej celem jest odnalezienie Thorna, za którym tęskni od trzech lat.

Następna świetna część, od której nie da się oderwać. Bardzo ciekawa, wciągająca i pełna zagadek....

Dalsze losy Ofelii na Biegunie. W tej części przyszłość bohaterki będzie zależała od spotkania z wielkim Farukiem, wielokrotnie popadnie w konflikt z krnąbrym narzeczonym, oraz będzie zamieszana w tajemnicze zaginięcia Miraży w Księżycowie.
Ofelia się zmieniła, już nie jest taka naiwna, jak na początku. Stała się podejrzliwa i nieufna. Z jednej strony cieszy mnie ta zmiana, ale trochę mnie zszokowało jakim workiem treningowym stała się w tym tomie. Ciągle była pobita, połamana, krwawiąca... No lekka przesada :D A na końcu każdego dramatu pojawiał się Thorn, niczym zbawiciel. To taki mały szczegół, który mnie denerwował.
Oprócz tego jestem zachwycona i czytałam z zapartym tchem.
Ten tom jest lekko kryminalny, zagadkowy i jest więcej przemocy. Fabuła jest bogata w intrygi, pojawiają się nowe lokacje i nowi, nietuzinkowi bohaterowie.
Ciekawość mnie zżera i szybko zabieram się za kolejną część!

Dalsze losy Ofelii na Biegunie. W tej części przyszłość bohaterki będzie zależała od spotkania z wielkim Farukiem, wielokrotnie popadnie w konflikt z krnąbrym narzeczonym, oraz będzie zamieszana w tajemnicze zaginięcia Miraży w Księżycowie.
Ofelia się zmieniła, już nie jest taka naiwna, jak na początku. Stała się podejrzliwa i nieufna. Z jednej strony cieszy mnie ta zmiana,...

Bóg podzielił świat na Arki. Na jednej z nich żyją Animiści, a wśród nich nasza bohaterka- Ofelia, drobna introwertyczka posiadająca dar czytania z przedmiotów i przechodzenia przez lustra. Dziewczyna zostaje zaręczona z mężczyzną, który pochodzi z innego świata, owianego złą sławą Bieguna, gdzie morderstwa są na porządku dziennym, klany walczą o władze i nikomu nie można ufać. Narzeczeni muszą pogodzić się z losem, jakoś się ze sobą dogadać, zamieszkać na Biegunie, oraz stoczyć bój z rodziną Thorna.

Bardzo interesująca pozycja czytelnicza.
Wciągnęła mnie od pierwszych stron i nie mogłam się od niej oderwać. Spodobały mi się wykreowane w niej światy i intrygujące postacie. Najbardziej śmieszyła mnie ciotka Rozalina. Od początku powieść jest pełna tajemnic i intryg. Wbrew pozorom fabuła nie jest skomplikowana, a pomysł na tak różne światy był genialny. Jestem zachwycona.
P.S. Chciałabym mieć taką moc jak Animista :D

Bóg podzielił świat na Arki. Na jednej z nich żyją Animiści, a wśród nich nasza bohaterka- Ofelia, drobna introwertyczka posiadająca dar czytania z przedmiotów i przechodzenia przez lustra. Dziewczyna zostaje zaręczona z mężczyzną, który pochodzi z innego świata, owianego złą sławą Bieguna, gdzie morderstwa są na porządku dziennym, klany walczą o władze i nikomu nie można...

Jak wyglądałby świat bez miłości?
Jego obraz ukazany jest w tej książce- pierwszej części niezwykłej serii.
Przedstawia świat, w którym miłość uznawana jest za ciężką chorobę, za coś strasznego i przerażającego. Aby jej uniknąć, lub się nie zarazić, należy przejść zabieg po ukończeniu 18 lat. Jak w każdym świecie, istnieją buntownicy, w tym przypadku nazywani "Odmieńcami", którzy sprzeciwiają się panującym zasadom.
Głównymi bohaterami są Lena i Alex, nastolatkowie z odmiennych grup społecznych. Lena powoli zbliża się do 18 urodzin i wkrótce ma przejść zabieg i zostać sparowana z wybranym kandydatem na męża. W międzyczasie zauważa dziwne zachowanie przyjaciółki, poznaje ochroniarza Alexa, przez którego dostaje objawów "ciężkiej miłosnej choroby", oraz zaczyna zauważać kłamstwa wpajane im przez władze.
Bohaterka smakuje innego świata, zakazanych myśli, rzeczy i ludzi, lecz boi się, że stanie się z nią to samo, co z jej mamą.

Świetna seria!
Wciągnęła mnie od pierwszych stron i do końca nie mogłam się od niej oderwać. Przedstawienie świata pozbawionego miłości było ciekawym pomysłem. Jestem oczarowana i szybko biorę się za kolejną część!

Jak wyglądałby świat bez miłości?
Jego obraz ukazany jest w tej książce- pierwszej części niezwykłej serii.
Przedstawia świat, w którym miłość uznawana jest za ciężką chorobę, za coś strasznego i przerażającego. Aby jej uniknąć, lub się nie zarazić, należy przejść zabieg po ukończeniu 18 lat. Jak w każdym świecie, istnieją buntownicy, w tym przypadku nazywani...