Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kryminał osadzony w Polsce w roku katastrofy smoleńskiej, w środowisku warszawskiej "postępowej" elity. Bardzo interesujące spojrzenie nie tylko na ówczesne wydarzenia, ale na Polskę w ogóle.

Kryminał osadzony w Polsce w roku katastrofy smoleńskiej, w środowisku warszawskiej "postępowej" elity. Bardzo interesujące spojrzenie nie tylko na ówczesne wydarzenia, ale na Polskę w ogóle.

Klasyka polskiej fantastyki. Alegoria systemu komunistycznego (PRLu). Zaskakująco dobrze się czyta również dzisiaj.

Klasyka polskiej fantastyki. Alegoria systemu komunistycznego (PRLu). Zaskakująco dobrze się czyta również dzisiaj.

"Nie trzeba głośno mówić" to powieść historyczna opowiadająca o losach mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1941-1945. W przeciwieństwie do "Drogi donikąd" bardzo dużo tu faktów historycznych, dokumentów, dat, cytatów, prawdziwych historycznych postaci. "Droga donikąd" to przenikliwe i uniwersalne studium psychologiczne ludzi poddanych sowietyzacji, zaś "Nie trzeba .." to epopeja kresowa, zapis historii, świadectwo. Jest to dzieło wyjątkowe, unikalne, rzadkie. Lektura obowiązkowa dla miłośników naszych dziejów, a właściwie dla każdego Polaka. Musimy sobie opowiadać te zapomniane historie, aby zrozumieć samych siebie i aby się czegoś (wreszcie) nauczyć.

"Nie trzeba głośno mówić" to powieść historyczna opowiadająca o losach mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1941-1945. W przeciwieństwie do "Drogi donikąd" bardzo dużo tu faktów historycznych, dokumentów, dat, cytatów, prawdziwych historycznych postaci. "Droga donikąd" to przenikliwe i uniwersalne studium psychologiczne ludzi poddanych sowietyzacji,...

Wstrząsająca powieść. Spowodowany przez komunizm koniec świata na Kresach. O ile o losach Polaków pod okupacją niemiecką coś się wie, nawet powstają filmy, to o śmierci Kresów nie pamiętamy już w ogóle. Połowy naszej tradycji, naszej pamięci, już nie ma.

Wstrząsająca powieść. Spowodowany przez komunizm koniec świata na Kresach. O ile o losach Polaków pod okupacją niemiecką coś się wie, nawet powstają filmy, to o śmierci Kresów nie pamiętamy już w ogóle. Połowy naszej tradycji, naszej pamięci, już nie ma.