Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aż wstyd się przyznać, że dopiero tak późno sięgnęłam po tego klasyka. Po przeczytaniu książki od razu da się zauważyć skąd Gombrowicz czerpał swoje inspiracje.
Dzieło jest do cna przejmujące i wywołało we mnie wewnętrzne pragnienie uduszenia głównego bohatera gołymi rękami. Zmusza do zastanowienia się nad sobą oraz podejmowanymi codziennie decyzjami.

Aż wstyd się przyznać, że dopiero tak późno sięgnęłam po tego klasyka. Po przeczytaniu książki od razu da się zauważyć skąd Gombrowicz czerpał swoje inspiracje.
Dzieło jest do cna przejmujące i wywołało we mnie wewnętrzne pragnienie uduszenia głównego bohatera gołymi rękami. Zmusza do zastanowienia się nad sobą oraz podejmowanymi codziennie decyzjami.

Ochom i achom nie było końca. Może to wina wybitnej polonistki, a może dzieło samo w sobie zachwyca. Zdecydowanie oba.
Przykrym jest to, że wielu nauczycieli języka polskiego nie potrafi przekazać uczniom wagi tego utworu. Wagi któregokolwiek z utworów tamtego czasu, które zasługują na uznanie i oklaski.

Ochom i achom nie było końca. Może to wina wybitnej polonistki, a może dzieło samo w sobie zachwyca. Zdecydowanie oba.
Przykrym jest to, że wielu nauczycieli języka polskiego nie potrafi przekazać uczniom wagi tego utworu. Wagi któregokolwiek z utworów tamtego czasu, które zasługują na uznanie i oklaski.