Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Śmierć Syriusza czy brutalne zabójstwo profesora Dumbledore w Harrym Porterze swoją brutalnością i okrucieństwem dość skutecznie zraziły mnie do magicznych opowieści dla dzieci. Potem ktoś namówił mnie do przeczytania „Przejścia” i... bez oporów podsunąłem tę książkę synowi.   Teraz obaj doczekaliśmy się kontynuacji. „Przejście cz. II Morfoza kontra Zenda” rozpoczyna się właściwie dokładnie w tym miejscu, w którym część I się kończyła. Przyjaciele znów wyruszają tajemniczym przejściem na spotkanie niezwykłych przygód w magicznym świecie.   Tym razem drużyna jest znacznie większa, ale i zadanie niepowszednie: Piotr ma uratować Orpagona z rąk czarownicy Zendy, a większość działań należy przeprowadzić poza zasięgiem siły Ormiona.   Dorota Mularczyk na wzór Tolkiena buduje nieomalże kompletny świat alternatywny. Co ciekawe, młodzi czytelnicy „wchodzą” w niego bez wahania i... świetnie się bawią bez potrzeby dodatkowych wyjaśnień i opisów. A że udało się autorce przemycić tu nieco wartości, które w czasach mojej młodości miały znaczenie w literaturze młodzieżowej - wierność, przyjaźń, odwaga, poświęcenie - to opowieści tylko na dobre wyszło.