Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gwiazdek ubyło dzięki wątkowi przesłuchania świadków w Sądzie Najwyższym. Szkoda. Zakończeniem jestem trochę rozczarowana, akcja siada nagle i w rezultacie pozostaje wrażenie w stylu "no tak, w sumie moznaby się tego spodziewać". Niemniej reszta w porządku, na pewno siegnę jeszcze po Mroza.

Gwiazdek ubyło dzięki wątkowi przesłuchania świadków w Sądzie Najwyższym. Szkoda. Zakończeniem jestem trochę rozczarowana, akcja siada nagle i w rezultacie pozostaje wrażenie w stylu "no tak, w sumie moznaby się tego spodziewać". Niemniej reszta w porządku, na pewno siegnę jeszcze po Mroza.

Powiastka o zawiści o ciążę, zaczynająca się od tego, że główna bohaterka domalowuje drugą kreskę na teście ciążowym. Fabuła... głupawa, ale plus za język (a może dobre tłumaczenie), który jest o level wyżej niż Pisiont Twarzy Greja.

Powiastka o zawiści o ciążę, zaczynająca się od tego, że główna bohaterka domalowuje drugą kreskę na teście ciążowym. Fabuła... głupawa, ale plus za język (a może dobre tłumaczenie), który jest o level wyżej niż Pisiont Twarzy Greja.

Niby babska literatura, ale mężczyznom polecam też zerknąć. Opowiadanie "Nie lubię kobiet" to kwintesencja relacji damsko-męskiej.

Niby babska literatura, ale mężczyznom polecam też zerknąć. Opowiadanie "Nie lubię kobiet" to kwintesencja relacji damsko-męskiej.

Książka w sam raz 'do pociągu' albo do poczekalni u lekarza. Napięcie chwyciło dopiero w drugiej połowie, to co mnie zniechęcało, to jakaś taka nerwowość (krótkie, urywane zdania, niedopowiedzenia) i chaos. Nie wiem na ile wynikało to z charakteru głównego bohatera a na ile ze stylu pisarskiego, po prostu.
Niemniej plus za krótką formę i jednowątkowość, dla takiego laika w temacie kryminałów, jak ja - może być.

Książka w sam raz 'do pociągu' albo do poczekalni u lekarza. Napięcie chwyciło dopiero w drugiej połowie, to co mnie zniechęcało, to jakaś taka nerwowość (krótkie, urywane zdania, niedopowiedzenia) i chaos. Nie wiem na ile wynikało to z charakteru głównego bohatera a na ile ze stylu pisarskiego, po prostu.
Niemniej plus za krótką formę i jednowątkowość, dla takiego laika w...

"(...) nie wspominaj o tym Jezusowi. (...)jest mądrym chłopcem, mógłby studiować retorykę albo fizjologię, albo coś innego, byle tylko nie miało związku z religią."
Sposób, w jaki pan Mendoza lawiruje między głównymi założeniami różnych religii i manipuluje faktami, jest po prostu urzekający. To takie poczucie humoru, który lubię. Polecam zwłaszcza tym, którzy mają "uczucia religijne".

"(...) nie wspominaj o tym Jezusowi. (...)jest mądrym chłopcem, mógłby studiować retorykę albo fizjologię, albo coś innego, byle tylko nie miało związku z religią."
Sposób, w jaki pan Mendoza lawiruje między głównymi założeniami różnych religii i manipuluje faktami, jest po prostu urzekający. To takie poczucie humoru, który lubię. Polecam zwłaszcza tym, którzy mają...