Lalka

Niezmiennie wspaniała. Już w liceum mnie zachwyciła, ale teraz, po wielu latach, zachwyca jeszcze bardziej. Niektóre odczucia jednak są niezmienne: Rzecki ciągle mnie rozczula, na Wokulskiego jestem zła - dlaczego jest taki głupi?, a Izabela irytuje do granic możliwości.
Tym razem powieści wysłuchałam w interpretacji Jarosława Gajewskiego - świetnie przeczytana. Polecam wszystkim którzy - tak jak ja - nie mają czasu na czytanie, zwłaszcza książek, do których chciałoby się wracać.

Niezmiennie wspaniała. Już w liceum mnie zachwyciła, ale teraz, po wielu latach, zachwyca jeszcze bardziej. Niektóre odczucia jednak są niezmienne: Rzecki ciągle mnie rozczula, na Wokulskiego jestem zła - dlaczego jest taki głupi?, a Izabela irytuje do granic możliwości.
Tym razem powieści wysłuchałam w interpretacji Jarosława Gajewskiego - świetnie przeczytana. Polecam...

Do pewnych książek trzeba dojrzeć i jedną z nich jest "Lalka". Ostatnio wracam sobie do lektur szkolnych, które wówczas wydawały się nudne, a teraz odkrywam je na nowo. Gdy ją przerabiałem to przeczytałem może I tom. Książki trzeba czytać z własnej woli, a gdy są lekturą wydają się złem koniecznym. Do czytania trzeba mieć odpowiedni nastrój, ochotę, więc nawet jeśli coś zaciekawiło to i tak można było nie nadążyć z przeczytaniem na konkretny termin.

Teraz czytało mi się "Lalkę" naprawdę świetnie. Wbrew pozorom nie jest to tylko książka o nieszczęśliwej miłości, ale znajdzie się tu też trochę miejsca na politykę i historię, prezentację życia ówczesnej Warszawy, pokazanie stosunków międzyludzkich pod koniec XIX wieku. Jest to po prostu książka o życiu i można wyciągnąć z niej wiele prawd, które sprawdzają się nawet współcześnie. Zwłaszcza lubiłem rozmowy Wokulskiego z Szumanem lub Rzeckiego z Szumanem. Postać doktora służy temu by niejako omówić postawy życiowe poszczególnych bohaterów. Pamiętam, że na ustną maturę wybrałem temat porównania postaw bohaterów romantycznych i pozytywistycznych. Sam Wokulski pasował do obu z nich.

Z pewnością jest to jedna z ważniejszych, jeśli nie najważniejsza, powieści tamtego okresu i z pewnością będę do niej powracał. W trakcie czytania oglądałem również 9-odcinkowy serial z Jerzym Kamasem w roli Wokulskiego. Naprawdę wierna i świetna ekranizacja. Nie potrafię wskazać roli, która byłaby jakoś źle obsadzona. Jedynie lekko raziło to, że wyraźnie odstawały kwestie w których Izabela Łęcka mówi po angielsku, tak jakby Małgorzata Braunek nie mogła się tych kilku kwestii nauczyć i głos podkładała jakaś lektorka. A po cyfrowej rekonstrukcji serial zyskał drugą młodość! Film Hassa też obejrzałem, ale ze zrozumiałych względów 2,5 godzinny film nigdy nie będzie tak dokładny jak 12-godzinny serial.

Do pewnych książek trzeba dojrzeć i jedną z nich jest "Lalka". Ostatnio wracam sobie do lektur szkolnych, które wówczas wydawały się nudne, a teraz odkrywam je na nowo. Gdy ją przerabiałem to przeczytałem może I tom. Książki trzeba czytać z własnej woli, a gdy są lekturą wydają się złem koniecznym. Do czytania trzeba mieć odpowiedni nastrój, ochotę, więc nawet jeśli coś...

"Nawet jak na maturze nie ma ,,Lalki", to i tak jest" - taki tekst wisiał na tablicy przed salą od polskiego. Z doświadczenia powiem, że prawdziwy. Zapewniam, że ta książka pasuje do każdego tematu rozprawki, jaki może być i jest to jedna z wielu rzeczy, które sprawiają, że jest to istne arcydzieło.

"Nawet jak na maturze nie ma ,,Lalki", to i tak jest" - taki tekst wisiał na tablicy przed salą od polskiego. Z doświadczenia powiem, że prawdziwy. Zapewniam, że ta książka pasuje do każdego tematu rozprawki, jaki może być i jest to jedna z wielu rzeczy, które sprawiają, że jest to istne arcydzieło.

"Farewell, miss Iza, farewell".

Kończę moją coroczną przygodę ze światem bohaterów "Lalki" (maj spędzam zawsze w towarzystwie Rzeckiego).
Mam nadzieję powrócić za rok. Stary subiekt niezmiennie ulubiony. Chciałabym mieć takiego przyjaciela.

"Farewell, miss Iza, farewell".

Kończę moją coroczną przygodę ze światem bohaterów "Lalki" (maj spędzam zawsze w towarzystwie Rzeckiego).
Mam nadzieję powrócić za rok. Stary subiekt niezmiennie ulubiony. Chciałabym mieć takiego przyjaciela.

Odkryta na nowo... i tylko ciąge nie ta myśl... dlaczego ten Wokulski jest taki głupi i naiwny...

Odkryta na nowo... i tylko ciąge nie ta myśl... dlaczego ten Wokulski jest taki głupi i naiwny...

Jedna z najlepszych powieści jaka kiedykolwiek przeczytałam. Arcydzieło, piedestał. Lubię również ekranizacje..co prawda sięgnęłam po ta powieść dopiero po latach,z własnej, nieprzymuszonej woli i traf chciał że właśnie na święta wielkanocne i na maj.. więc czułam się jak bym tam była i przeżywała to wszystko z bohaterami. Odnajduje w tej starej powieści jak że współczesny świat.. choć by to że nadal ludzie żenią się dla bytu, pieniędzy, zysku.. oraz to że i w dzisiejszym świecie współczesnym na ładna kobietę mówi się "lalka",na coś ekscytującego że "jest ogień"... używany równie określeń fagas,kutas...:). A od siebie mogę dodać iż ubolewam że w realnym życiu nie ma takich mężczyzn jak Wokulski... romantyczny i pozytywistyczny kochanek, szczery, pracowity i wręcz geniusz, bardzo oddany..ehhh głupa była ta Izabela. Moim ulubionymi bohaterem jest właśnie Wokulski i bardzo mi go żal że dostał od życia solidnego kopniaka prawie pod każdym względem na którego zdecydowanie nie zasłużył...mimo wszystko do końca pozostaje gentelmanem najwyższej klasy. Izabela również mnie fascynuje i można ją usprawiedliwiać Tylko tym,iż była po prostu niedojrzała, oderwana od rzeczywistości i żyjąca w swojej bańce którą zaserwowało jej arystokratyczne wychowanie wychowanie

Jedna z najlepszych powieści jaka kiedykolwiek przeczytałam. Arcydzieło, piedestał. Lubię również ekranizacje..co prawda sięgnęłam po ta powieść dopiero po latach,z własnej, nieprzymuszonej woli i traf chciał że właśnie na święta wielkanocne i na maj.. więc czułam się jak bym tam była i przeżywała to wszystko z bohaterami. Odnajduje w tej starej powieści jak że współczesny...

Od czasów licealnych czytam co rok. Zawsze w maju.

Od wielu lat robię to przede wszystkim ze względu na Warszawę, której obraz w tej powieści absolutnie mnie zniewala. I ze względu na Ignacego Rzeckiego. Stary subiekt (lat trochę ponad czterdzieści!) jest jednym z moich ukochanych bohaterów literackich.

Od czasów licealnych czytam co rok. Zawsze w maju.

Od wielu lat robię to przede wszystkim ze względu na Warszawę, której obraz w tej powieści absolutnie mnie zniewala. I ze względu na Ignacego Rzeckiego. Stary subiekt (lat trochę ponad czterdzieści!) jest jednym z moich ukochanych bohaterów literackich.

Jest to chyba najlepsza lektura szkolna, którą przeczytałam w ciągu kilku lat. Ciekawa historia, wciągająca, aczkolwiek przez szkolne terminy bardzo mi się dłużyła i musiałam czytać na siłę, gdy już jej nie miałam. Myślę, że gdybym przeczytała ja na spokojnie, to byłoby o wiele przyjemniej. Tak czy siak, książka warta uwagi.

Jest to chyba najlepsza lektura szkolna, którą przeczytałam w ciągu kilku lat. Ciekawa historia, wciągająca, aczkolwiek przez szkolne terminy bardzo mi się dłużyła i musiałam czytać na siłę, gdy już jej nie miałam. Myślę, że gdybym przeczytała ja na spokojnie, to byłoby o wiele przyjemniej. Tak czy siak, książka warta uwagi.

Dla mnie nie ma lepszej majówki niż ta spędzona w towarzystwie Wokulskiego. A jeszcze bardziej Rzeckiego, bo to on jest moim ulubieńcem w "Lalce" i jedną z najmilszych postaci literackich tak w ogóle.

Panie Stanisławie drogi, ja panu z serca radzę zostaw pan te marzenia o pannie Izabeli. Ani ona dla Ciebie, ani Ty dla niej. Czytaj, podróżuj, handluj, ale nie pozwól się już więcej wykorzystywać.

A ja chyba zaraz pójdę na spacer śladami bohaterów "Lalki". Sklep dziś pewnie nieczynny, ale może gdzieś w oddali Krakowskiego Przedmieścia zobaczę dwie sylwetki. Stasia i jego wiernego druha Ignacego.

Dla mnie nie ma lepszej majówki niż ta spędzona w towarzystwie Wokulskiego. A jeszcze bardziej Rzeckiego, bo to on jest moim ulubieńcem w "Lalce" i jedną z najmilszych postaci literackich tak w ogóle.

Panie Stanisławie drogi, ja panu z serca radzę zostaw pan te marzenia o pannie Izabeli. Ani ona dla Ciebie, ani Ty dla niej. Czytaj, podróżuj, handluj, ale nie pozwól się...

Powieść ukochana.
Wracam do niej regularnie, co roku, od kilkudziesięciu lat.
Jaka może być lepsza rekomendacja?

Z latami poczyniłam spostrzeżenie...Ignacy Rzecki to moje alter ego.

Powieść ukochana.
Wracam do niej regularnie, co roku, od kilkudziesięciu lat.
Jaka może być lepsza rekomendacja?

Z latami poczyniłam spostrzeżenie...Ignacy Rzecki to moje alter ego.