Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy tom "Kruczych pierścieni" mi się bardzo podobał, ale drugi to prawdziwe mistrzostwo. Główna bohaterka Hirka, po przeniesieniu ze świata, w którym spędziła całe życie, zaczyna życie w świecie ludzi, w świecie nam współczesnym. Ten nowy świat uznaje za umierający - wszędzie plastik, brak kontaktu z naturą, trujące jedzenie - to, co mamy na co dzień. Ale udaje jej się odnaleźć i dalej musi toczyć walkę o przetrwanie - zarówno jej samej, jak i świata, z którego się wywodzi. Jednocześnie obserwujemy, co dzieje się w rzeczywistości, którą zmuszona była opuścić. Wszystko to przedstawione jest w absolutnie mistrzowski sposób. Akcja bardzo dynamiczna, bohaterowie prawdziwi (chociaż niektórzy ze świata magii), a całość wciągająca i mocno emocjonująca. Świetna książka,. czekam na trzeci tom.

Pierwszy tom "Kruczych pierścieni" mi się bardzo podobał, ale drugi to prawdziwe mistrzostwo. Główna bohaterka Hirka, po przeniesieniu ze świata, w którym spędziła całe życie, zaczyna życie w świecie ludzi, w świecie nam współczesnym. Ten nowy świat uznaje za umierający - wszędzie plastik, brak kontaktu z naturą, trujące jedzenie - to, co mamy na co dzień. Ale udaje jej...

Jestem wielką zwolenniczką literatury fantasy, ale widzę, że większość ostatnio czytanych przeze mnie książek stosuje bardzo podobne schematy, zarówno w kreowaniu intrygi, jak i typach bohaterów, w tym należących do świata magii. Ta książka jest inna. Pomysł oparty na staronordyckich mitach urzeka świeżością i innością wśród przedstawicieli tego gatunku. Dzieje bezogoniastej Hirki w "ogoniastym" społeczeństwie podporządkowanym kruczemu bogowi wciągają od pierwszej strony i trzymają w napięciu do ostatniej. Świetnie napisane. Bardzo się cieszę, że to dopiero pierwszy tom trylogii "Krucze pierścienie" i już się nie mogę doczekać następnego.

Jestem wielką zwolenniczką literatury fantasy, ale widzę, że większość ostatnio czytanych przeze mnie książek stosuje bardzo podobne schematy, zarówno w kreowaniu intrygi, jak i typach bohaterów, w tym należących do świata magii. Ta książka jest inna. Pomysł oparty na staronordyckich mitach urzeka świeżością i innością wśród przedstawicieli tego gatunku. Dzieje...

Po raz drugi daję najwyższą ocenę za temat - opis sytuacji kobiet w Polsce. Historie prawdziwe ukazane na tle aktualnie funkcjonującego prawa i polityki państwa poruszają do głębi. Obraz braku miłości i przemocy w rodzinach, przekładający się na brak miłości i przemoc w życiu, brak szacunku dla kobiet, a wręcz pogarda i wyższość prezentowane na każdym kroku przez ich partnerów i rządzących państwem to niestety częste przypadki, a próby ubezwłasnowolnienia kobiet i ukształtowanie ich samych i ich życia według poglądów mężczyzn wyznających konkretny światopogląd to nasza codzienność. Przykre to, głęboko frustrujące dla mnie, jako przedstawicielki tej "gorszej" płci i BARDZO niesprawiedliwe. Żałuję, że Ci, którzy są za taką sytuację odpowiedzialni, nie widzą żadnego problemu i z pewnością nie zapoznają się z książką. A przeczytają ją głównie kobiety, które i tak wiedzą, jak się sprawy mają.

Po raz drugi daję najwyższą ocenę za temat - opis sytuacji kobiet w Polsce. Historie prawdziwe ukazane na tle aktualnie funkcjonującego prawa i polityki państwa poruszają do głębi. Obraz braku miłości i przemocy w rodzinach, przekładający się na brak miłości i przemoc w życiu, brak szacunku dla kobiet, a wręcz pogarda i wyższość prezentowane na każdym kroku przez ich...

Daję najwyższą ocenę za temat książki, czyli historię młodej kobiety - najpierw ciężarnej, a później matki jednego i wkrótce drugiego dziecka. Historia prawdziwa, przedstawiająca rzeczywistość wielu młodych kobiet - znerwicowanych, zmęczonych i nieradzących sobie z zadaniami, jakie narzuciła im nowa rola życiowa. Lektura przyjemna, często zabawna, a przede wszystkim uspokajająca dla tych wszystkich młodych mam, które nie mogą w swoim macierzyństwie odnaleźć tej radości, szczęścia i ideału Matki-Polki, jakie w ogólnej świadomości funkcjonują . Myślę, że wiele kobiet, które czuły się winne, a nawet gorsze, że tych ideałów nie spełniają, odetchną z ulgą po lekturze książki i zrozumieją, że to, co przeżywają, często się zdarza - o wiele częściej, niż nieustanna błogość i uniesienie spowodowane świętym stanem macierzyństwa.
Moim zdaniem pozycja obowiązkowa dla przyszłych i obecnych mam.

Daję najwyższą ocenę za temat książki, czyli historię młodej kobiety - najpierw ciężarnej, a później matki jednego i wkrótce drugiego dziecka. Historia prawdziwa, przedstawiająca rzeczywistość wielu młodych kobiet - znerwicowanych, zmęczonych i nieradzących sobie z zadaniami, jakie narzuciła im nowa rola życiowa. Lektura przyjemna, często zabawna, a przede wszystkim...

Przedziwnie napisana książka. Osoby i chronologia zmieniają się i przenikają wzajemnie jak we śnie, czasami trzeba dobrze się skupić, żeby się nie pogubić. Trudne to na początku czytania, ale im dalej, tym łatwiej. A przy tym ciekawa i intrygująca akcja, piękna opowieść o dobru i złu, o miłości i jej braku, o prawdzie i fałszu. Długa lektura - ponad 700 stron, ale absolutnie się nie dłuży, wciąga bez reszty.

Przedziwnie napisana książka. Osoby i chronologia zmieniają się i przenikają wzajemnie jak we śnie, czasami trzeba dobrze się skupić, żeby się nie pogubić. Trudne to na początku czytania, ale im dalej, tym łatwiej. A przy tym ciekawa i intrygująca akcja, piękna opowieść o dobru i złu, o miłości i jej braku, o prawdzie i fałszu. Długa lektura - ponad 700 stron, ale...

Kontynuacja "Zanim się pojawiłeś" niestety mnie rozczarowała. Bohaterka z uroczej dziewczyny zmieniła się w neurotyczną, rozkojarzoną postać, która nie umie znaleźć sobie miejsca w życiu i , jakkolwiek pewnie taki wpływ miały na nią przeżycia opisane w pierwszym tomie, trudno ją lubić i trochę drażni. Miałam ochotę potrząsnąć nią i zawołać : Weź się wreszcie w garść i zrób coś ze swoim życiem. Oczywiście są w książce lepsze momenty i nie oceniam jej całkowicie negatywnie, ale w porównaniu z pierwszą częścią wypada blado.

Kontynuacja "Zanim się pojawiłeś" niestety mnie rozczarowała. Bohaterka z uroczej dziewczyny zmieniła się w neurotyczną, rozkojarzoną postać, która nie umie znaleźć sobie miejsca w życiu i , jakkolwiek pewnie taki wpływ miały na nią przeżycia opisane w pierwszym tomie, trudno ją lubić i trochę drażni. Miałam ochotę potrząsnąć nią i zawołać : Weź się wreszcie w garść i zrób...

Nie miałam takiej przyjemności z czytania książki, jakiej jest warta, bo najpierw obejrzałam film, ale nie do końca zepsuło mi to radość czytania. Chociaż może radość to nie najlepsze słowo, bo w końcu historia jest tragiczna, jednak czyta się tę powieść naprawdę dobrze. Historia sparaliżowanego młodego biznesmena i jego niekonwencjonalnej opiekunki ma elementy humoru (dość częste), a poza tym niesie ogromny ładunek wzruszeń i zadumy nad sensem ludzkiego życia. Powiem wprost - bardzo mi się podobało i natychmiast zaczynam czytać drugi tom.

Nie miałam takiej przyjemności z czytania książki, jakiej jest warta, bo najpierw obejrzałam film, ale nie do końca zepsuło mi to radość czytania. Chociaż może radość to nie najlepsze słowo, bo w końcu historia jest tragiczna, jednak czyta się tę powieść naprawdę dobrze. Historia sparaliżowanego młodego biznesmena i jego niekonwencjonalnej opiekunki ma elementy humoru (dość...

Abercombie jak zwykle świetny. Pierwszy tom ("Pół króla") bardzo mi się podobał, ale ten jest chyba jeszcze lepszy. Pochłonęłam jednym tchem i utwierdziłam się w przekonaniu, że jeżeli książka jest dobrze napisana to wiek czytelnika nie ma znaczenia - zarówno ja, jak i mój wnuk czytaliśmy z takim samym zainteresowaniem. Dla miłośników fantasy pozycja obowiązkowa.

Abercombie jak zwykle świetny. Pierwszy tom ("Pół króla") bardzo mi się podobał, ale ten jest chyba jeszcze lepszy. Pochłonęłam jednym tchem i utwierdziłam się w przekonaniu, że jeżeli książka jest dobrze napisana to wiek czytelnika nie ma znaczenia - zarówno ja, jak i mój wnuk czytaliśmy z takim samym zainteresowaniem. Dla miłośników fantasy pozycja obowiązkowa.

Trafiłam na książkę właściwie przypadkiem, po prostu gdzieś wyczytałam, że dobra, więc po nią sięgnęłam. Nie oglądałam filmu, w ogóle nic o niej nie wiedziałam i całe szczęście - nic nie zepsuło mi przyjemności czytania i efektu końcowego. Książka to kryminał. Dwóch policjantów prowadzi śledztwo w sprawie zaginięcia pacjentki ośrodka-szpitala dla niebezpiecznych, psychicznie chorych przestępców. Czyli nic odkrywczego, tak by się wydawało. A jednak im dalej, tym robi się ciekawiej, a zakończenie po prostu zbiło mnie z nóg. Cisną mi się na usta bardzo entuzjastyczne określenia - fantastyczne, świetne itd. i aż mi żal, że to już poza mną. Bardzo polecam - świetna lektura.

Trafiłam na książkę właściwie przypadkiem, po prostu gdzieś wyczytałam, że dobra, więc po nią sięgnęłam. Nie oglądałam filmu, w ogóle nic o niej nie wiedziałam i całe szczęście - nic nie zepsuło mi przyjemności czytania i efektu końcowego. Książka to kryminał. Dwóch policjantów prowadzi śledztwo w sprawie zaginięcia pacjentki ośrodka-szpitala dla niebezpiecznych,...

Jeżeli ktoś lubi styl pisania Joanny Chmielewskiej, to ta książka powinna mu się spodobać. Lekko i dowcipnie napisana powieść z wątkiem kryminalnym łatwo i przyjemnie się czyta, a zagadka kryminalna wyjaśnia się dopiero w ostatnich scenach. Idealna lektura wypoczynkowa.

Jeżeli ktoś lubi styl pisania Joanny Chmielewskiej, to ta książka powinna mu się spodobać. Lekko i dowcipnie napisana powieść z wątkiem kryminalnym łatwo i przyjemnie się czyta, a zagadka kryminalna wyjaśnia się dopiero w ostatnich scenach. Idealna lektura wypoczynkowa.

Drugi tom "Wczesnych lat" nie zawiódł moich oczekiwań. Jest równie dobry, jak wszystkie poprzednie - wartka akcja trzyma w napięciu, mimo tego, że właściwie znamy zakończenie, gdyż wiemy, że główni bohaterowie występują w podstawowej serii, czyli nic złego im się nie przydarzy. Pełne zainteresowanie utrzymuje się do ostatnich stron książki.
Serię "Zwiadowcy" czytam ja i czyta mój wnuk, co potwierdza, że dobrze napisana książka nie zna ograniczeń wiekowych i potrafi zainteresować i młodych i tych trochę starszych.

Drugi tom "Wczesnych lat" nie zawiódł moich oczekiwań. Jest równie dobry, jak wszystkie poprzednie - wartka akcja trzyma w napięciu, mimo tego, że właściwie znamy zakończenie, gdyż wiemy, że główni bohaterowie występują w podstawowej serii, czyli nic złego im się nie przydarzy. Pełne zainteresowanie utrzymuje się do ostatnich stron książki.
Serię "Zwiadowcy" czytam ja i...

Reportaże o Białymstoku i okolicach - współczesność w nawiązaniu do przeszłości. Poruszają trudne i bolesne tematy - rasizm, antysemityzm, nietolerancja, faszyzm, zakłamanie i wiele innych. Opisane jest Podlasie, ale myślę, że nie jego jedynego problem dotyczy. Lektura jak dla mnie bardzo denerwująca - denerwuje mnie to wszystko złe, co się wokół nas dzieje. Nie uczymy się na błędach, nie wyciągamy wniosków z historii, nie realizujemy zasad miłości bliźniego (choć mienimy się katolikami), a rozkwitają postawy wręcz odwrotne, a nawiązujące do czasów (jak naiwnie myślałam) minionych - walka z Żydami, obcokrajowcami, homoseksualistami, wszelką innością, a do tego zakłamanie, korupcja na różnych szczeblach władzy i maski patrioty-katolika nakładane na zawołanie. Oczywiście, że nie dotyczy to wszystkich, całej społeczności czy narodu, ale i tak jest tego za wiele. Tylko szkoda, że osoby, o których jest ta książka, nigdy jej nie przeczytają i nadal nic do nich nie dotrze.

Reportaże o Białymstoku i okolicach - współczesność w nawiązaniu do przeszłości. Poruszają trudne i bolesne tematy - rasizm, antysemityzm, nietolerancja, faszyzm, zakłamanie i wiele innych. Opisane jest Podlasie, ale myślę, że nie jego jedynego problem dotyczy. Lektura jak dla mnie bardzo denerwująca - denerwuje mnie to wszystko złe, co się wokół nas dzieje. Nie uczymy się...

Trudno mi się pozbierać po tej książce. Zaczyna się niewinnie, od rodzinnej historii śląskiego aptekarza. Nagle do jego w miarę spokojnego życia wdziera się tragiczna historia 200 dzieci torturowanych i zamordowanych podczas wojny w pobliskim szpitalu psychiatrycznym i dalej jest już tylko smutniej i coraz bardziej przerażająco. Akcja książki przenosi się w czasie - od początku 20 wieku, poprzez wojnę, do współczesności, ale wszystkie wątki łączą się z głównym tematem - tragedii dzieci. Poruszająca lektura, a przy tym świetnie napisana.

Trudno mi się pozbierać po tej książce. Zaczyna się niewinnie, od rodzinnej historii śląskiego aptekarza. Nagle do jego w miarę spokojnego życia wdziera się tragiczna historia 200 dzieci torturowanych i zamordowanych podczas wojny w pobliskim szpitalu psychiatrycznym i dalej jest już tylko smutniej i coraz bardziej przerażająco. Akcja książki przenosi się w czasie - od...

Mam mętlik w głowie po przeczytaniu tej książki. Jest to piękna opowieść o ojcu, zrozpaczonym po tragicznej śmierci córeczki i jego spotkaniu z pełnym miłości Bogiem. Bóg jest inny, niż się spodziewał, a to, czego się od Niego uczy, całkowicie zmienia jego spojrzenie na życie, śmierć i prawa, jakie rządzą światem. Burzy także mój świat, ponieważ w dużej mierze różni się od tego, czego naucza nas Kościół o bojaźni Bożej, karach, jakie nas czekają za złe uczynki i rytuałach, jakich musimy dopełnić, by na zbawienie zasłużyć. Przyznam, że wizja, przedstawiona w książce zdecydowanie bardziej mi się podoba i bardzo bym chciała, żeby to właśnie ona była prawdziwa. Ale niestety, o tym dowiem się dopiero, gdy na jakąkolwiek zmianę będzie już za późno.

Mam mętlik w głowie po przeczytaniu tej książki. Jest to piękna opowieść o ojcu, zrozpaczonym po tragicznej śmierci córeczki i jego spotkaniu z pełnym miłości Bogiem. Bóg jest inny, niż się spodziewał, a to, czego się od Niego uczy, całkowicie zmienia jego spojrzenie na życie, śmierć i prawa, jakie rządzą światem. Burzy także mój świat, ponieważ w dużej mierze różni się od...

Świetnie opowiedziane zabawne historie z życia w Izraelu. Bardzo kojarzyły mi się z opowiadaniami Czechowa i Zoszczenki, ale nie z powodu wtórności (tego w nich nie ma), ale z podobnego humoru i ironii z siebie i swoich współziomków. Niejednokrotnie uśmiałam się do łez i nie mogłam się powstrzymać, aby nie odczytywać Mężowi obszernych fragmentów. Świetne, lekka i dodająca optymizmu lektura.

Świetnie opowiedziane zabawne historie z życia w Izraelu. Bardzo kojarzyły mi się z opowiadaniami Czechowa i Zoszczenki, ale nie z powodu wtórności (tego w nich nie ma), ale z podobnego humoru i ironii z siebie i swoich współziomków. Niejednokrotnie uśmiałam się do łez i nie mogłam się powstrzymać, aby nie odczytywać Mężowi obszernych fragmentów. Świetne, lekka i dodająca...

Rzadko czytuję poradniki, ale bardzo cieszę się, że sięgnęłam po tę książkę. Z wielką przyjemnością, a często ze wzruszeniem czytałam rady, udzielane przez Przyjaciółkę w odpowiedzi na nierzadko przejmujące, a czasem wręcz tragiczne historie opowiedziane w listach. Chociaż sama (na szczęście) większości z opisywanych dramatów nie przeżyłam i nie mam za sobą wielu traumatycznych przeżyć, wiele się z rad Przyjaciółki nauczyłam - o sobie, ale i po prostu o świecie. Mądra, piękna, a przy tym ciekawa lektura. Może nie obowiązkowa, ale wskazana dla tych, którzy chcą dobrze przeżyć życie i zrozumieć, "o co k*** chodzi".

Rzadko czytuję poradniki, ale bardzo cieszę się, że sięgnęłam po tę książkę. Z wielką przyjemnością, a często ze wzruszeniem czytałam rady, udzielane przez Przyjaciółkę w odpowiedzi na nierzadko przejmujące, a czasem wręcz tragiczne historie opowiedziane w listach. Chociaż sama (na szczęście) większości z opisywanych dramatów nie przeżyłam i nie mam za sobą wielu...

Drugi tom "Trylogii magów prochowych" wydaje mi się jeszcze lepszy od pierwszego. Akcja znacznie przyspieszyła (choć i w pierwszym tomie była dość wartka), a prowadzenie jej trzema równoległymi torami (z punktu widzenia trzech postaci) potęguje ciekawość czytelnika, gdy trzeba porzucić jednego bohatera w bardzo emocjonującym momencie i zająć się innym. Dużo dramatycznych, często krwawych wydarzeń, sporo prochowej - i nie tylko - magii. Generalnie - bardzo dobrze mi się czytało i czekam z niecierpliwością na tom trzeci.

Drugi tom "Trylogii magów prochowych" wydaje mi się jeszcze lepszy od pierwszego. Akcja znacznie przyspieszyła (choć i w pierwszym tomie była dość wartka), a prowadzenie jej trzema równoległymi torami (z punktu widzenia trzech postaci) potęguje ciekawość czytelnika, gdy trzeba porzucić jednego bohatera w bardzo emocjonującym momencie i zająć się innym. Dużo dramatycznych,...

Sięgnęłam po tę książkę kompletnie przez przypadek. Spodziewałam się lekkiej i przyjemnej lektury, a tytuł kojarzył mi się jedynie z nazwą damskiego stroju do opalania. I nadeszło zaskoczenie – jakkolwiek książkę czyta się „gładko”, to jej temat nie jest lekki i przyjemny, a tytuł to znana skądinąd nazwa geograficzna. Rzecz dzieje się w latach 1945-46, a bohaterką jest Anna, pasjonatka fotografii, która po tragicznych przeżyciach w zbombardowanym Dreźnie na skutek niebywałego splotu przypadków trafia do Nowego Jorku jako reporterka „New York Timesa”. W tym krótkim wycinku jej życia, z którym się zapoznajemy, musi sobie poradzić z całą gamą uczuć – od strachu i rozpaczy, poprzez nadzieję, przyjaźń, miłość, do wstydu za swoich pobratymców i kolejną rozpacz, gdy odkrywa, co ludzie robią ludziom. Musi sobie poradzić również z życiem w ekstremalnie trudnych warunkach wojny, a później – odnaleźć się w całkowicie nowym środowisku. Wojna jest przedstawiona z punktu widzenia cywili, nie żołnierzy, przez co jeszcze tragiczniejszy ma wydźwięk. W moim odczuciu „Bikini” to jedna z najlepszych antywojennych powieści, jakie czytałam w ostatnich latach.

Sięgnęłam po tę książkę kompletnie przez przypadek. Spodziewałam się lekkiej i przyjemnej lektury, a tytuł kojarzył mi się jedynie z nazwą damskiego stroju do opalania. I nadeszło zaskoczenie – jakkolwiek książkę czyta się „gładko”, to jej temat nie jest lekki i przyjemny, a tytuł to znana skądinąd nazwa geograficzna. Rzecz dzieje się w latach 1945-46, a bohaterką jest...

Kilkanaście dni temu, zachęcona postem, zamieszczonym na facebookowej grupie czytelniczej, sięgnęłam po książkę „Franciszkanin z SS. Prawdziwa historia Gereona Goldmanna OFM”. Bardzo jestem wdzięczna Autorowi tamtego postu za to, że o tej książce napisał, bo dzięki temu przeżyłam coś absolutnie pięknego. Historia Ojca Gereona jest niezwykła. Seminarzysta wcielony do SS, później żołnierz Wehrmachtu, w cudowny sposób doprowadzony do święceń kapłańskich, który będąc żołnierzem nikogo nie zabił, a wielu uratował, nie zgadza się w mojej świadomości z obrazem Niemca z czasów wojny. Udowadnia, że nie można jednoznacznie oceniać wg większości, nie można generalizować. Wszędzie, nawet w najbardziej zdemoralizowanym środowisku można spotkać Człowieka przez duże C. Losy Gereona utwierdzą wierzących w tym, jak wielką siłę daje głęboka wiara w Boga i ile mocy tkwi w modlitwie, niewierzącym zaś, że w każdych warunkach można i warto pozostać człowiekiem, a dobro uczynione innym naprawdę powraca (chociaż nie zawsze od razu).

Kilkanaście dni temu, zachęcona postem, zamieszczonym na facebookowej grupie czytelniczej, sięgnęłam po książkę „Franciszkanin z SS. Prawdziwa historia Gereona Goldmanna OFM”. Bardzo jestem wdzięczna Autorowi tamtego postu za to, że o tej książce napisał, bo dzięki temu przeżyłam coś absolutnie pięknego. Historia Ojca Gereona jest niezwykła. Seminarzysta wcielony do SS,...

Opowieść o przyjaźni i miłości i o tym, jak trudno się porozumieć, jeżeli nie mówimy szczerze o naszych uczuciach. Dwójka głównych bohaterów to przyjaciele z dzieciństwa, których drogi się rozchodzą, ale przyjaźń zostaje. Utrzymują ze sobą kontakt listowny i choć darzą się wzajemnie uczuciem gorętszym niż przyjaźń, boją się powiedzieć o tym drugiej stronie. Lekka i przyjemna lektura, ale skłaniająca do refleksji o roli innych ludzi w naszym życiu, o roli przyjaciół i o tym, jak łatwo przegapić szczęście, jeśli się boi przyznać do własnych uczuć. Warto przeczytać i warto chwilę pomyśleć.

Opowieść o przyjaźni i miłości i o tym, jak trudno się porozumieć, jeżeli nie mówimy szczerze o naszych uczuciach. Dwójka głównych bohaterów to przyjaciele z dzieciństwa, których drogi się rozchodzą, ale przyjaźń zostaje. Utrzymują ze sobą kontakt listowny i choć darzą się wzajemnie uczuciem gorętszym niż przyjaźń, boją się powiedzieć o tym drugiej stronie. Lekka i...