Bitwa na Wrzosowiskach

Kolejna wciągająca część młodości legendarnych zwiadowców. Jak zawsze: wartka akcja, świetne opisy bitew, klimat epickiego fantasy i charyzmatyczni bohaterowie, do których szybko się przywiązujemy.
Jasne, że książka dla dorosłego odbiorcy wydaje się momentami dość dziecinna, ale jest w tym coś urokliwego. Poczułam się jakbym znów miała te 11/12 lat i czytała „Ruiny Gorlanu” po raz pierwszy :”)

Kolejna wciągająca część młodości legendarnych zwiadowców. Jak zawsze: wartka akcja, świetne opisy bitew, klimat epickiego fantasy i charyzmatyczni bohaterowie, do których szybko się przywiązujemy.
Jasne, że książka dla dorosłego odbiorcy wydaje się momentami dość dziecinna, ale jest w tym coś urokliwego. Poczułam się jakbym znów miała te 11/12 lat i czytała „Ruiny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najlepsza seria jaką kiedykolwiek czytałem.
Polecam !!!

Najlepsza seria jaką kiedykolwiek czytałem.
Polecam !!!

Pokaż mimo to

https://4.bp.blogspot.com/-2fivaSz1i8E/XCtzpbb3uoI/AAAAAAAAIkw/SKwZ506uxbccWekR_egTMYi8WwzDDe_9QCLcBGAs/s1600/olimpiada2019.jpg

https://4.bp.blogspot.com/-2fivaSz1i8E/XCtzpbb3uoI/AAAAAAAAIkw/SKwZ506uxbccWekR_egTMYi8WwzDDe_9QCLcBGAs/s1600/olimpiada2019.jpg

Pokaż mimo to

Ciąg dalszy cuda jakim jest historia młodych Halta, Crowleya i Duncana. Nic dodać, nic ująć.

Ciąg dalszy cuda jakim jest historia młodych Halta, Crowleya i Duncana. Nic dodać, nic ująć.

Pokaż mimo to

Kolejna powieść pełna zagadek, intryg, barwnych postaci. Czytało się ją dobrze jednak muszę przyznać że z małym niedosytem. Brakowało mi tej cudownej dozy humoru, którą spotka się w innych częściach. Aczkolwiek jej nieobecność rekompensuje poznanie młodego Gilana, który to pokazuje swoje "dziecięce" oblicze :)

Mimo niuansów kocham książki Flanagana i nic tego nie zmieni.

Kolejna powieść pełna zagadek, intryg, barwnych postaci. Czytało się ją dobrze jednak muszę przyznać że z małym niedosytem. Brakowało mi tej cudownej dozy humoru, którą spotka się w innych częściach. Aczkolwiek jej nieobecność rekompensuje poznanie młodego Gilana, który to pokazuje swoje "dziecięce" oblicze :)

Mimo niuansów kocham książki Flanagana i nic tego nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobry prequel do całej późniejszej sagi. Napisany w sposób nienarzucający późniejszych wydarzeń ani nie przypominający, że mogą istnieć późniejsze tomy. Akcja cały czas trzyma w napięciu, nawet jeżeli chodzi o losy dobrze znanych nam już bohaterów. Polecam czytelnikom w każdym wieku,
Adrian Jeżak

Bardzo dobry prequel do całej późniejszej sagi. Napisany w sposób nienarzucający późniejszych wydarzeń ani nie przypominający, że mogą istnieć późniejsze tomy. Akcja cały czas trzyma w napięciu, nawet jeżeli chodzi o losy dobrze znanych nam już bohaterów. Polecam czytelnikom w każdym wieku,
Adrian Jeżak

Pokaż mimo to

Moim zdaniem minimalnie mniej ciekawszy drugi tom wprowadzający do główne serii, ale i tak dobrze się to czyta. Moja ocena to 7,4/10, pozdrawiam KG

Moim zdaniem minimalnie mniej ciekawszy drugi tom wprowadzający do główne serii, ale i tak dobrze się to czyta. Moja ocena to 7,4/10, pozdrawiam KG

Pokaż mimo to

Zwiadowców zaczęłam czytać w podstawówce, seria była dla mnie wtedy interesująca i trzymając w napięciu. Mimo, że historia opisana w tej książce dzieje się przed główną serią, a co za tym idzie wiemy kto przeżyje, a kto zginie. Nawet wtedy czytałam tą książkę z ogromną przyjemnością.
Szczególnie uśmiech na twarzy wywołują opisane stosunki między Haltem, a Crowley'em, czy Gilianem. Dobrze jest widzieć, że autor dalej potrafi opisać przyjaźń bez sztucznych dialogów jak to spotykamy w wielu książkach.
Żałuję, że książka skończyła się tak szybko. Była to przyjemna podróż do czasów dzieciństwa.

Zwiadowców zaczęłam czytać w podstawówce, seria była dla mnie wtedy interesująca i trzymając w napięciu. Mimo, że historia opisana w tej książce dzieje się przed główną serią, a co za tym idzie wiemy kto przeżyje, a kto zginie. Nawet wtedy czytałam tą książkę z ogromną przyjemnością.
Szczególnie uśmiech na twarzy wywołują opisane stosunki między Haltem, a Crowley'em, czy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Drogi Panie Flanagan, proszę niech pisze Pan więcej takich dobrych powieści młodzieżowych. Wciągająca od pierwszej do ostatniej linijki tekstu, opisuje początki przyjaźni pomiędzy postaciami dobrze znanymi nam ze stronic cyklu zwiadowcy.
Zdziwiło mnie jedynie, że wątek uratowania Halta przez ojca Willa został tak słabo rozwinięty. Właściwie nie został wogóle rozwinięty a jedynie napomknięto o tym...

Drogi Panie Flanagan, proszę niech pisze Pan więcej takich dobrych powieści młodzieżowych. Wciągająca od pierwszej do ostatniej linijki tekstu, opisuje początki przyjaźni pomiędzy postaciami dobrze znanymi nam ze stronic cyklu zwiadowcy.
Zdziwiło mnie jedynie, że wątek uratowania Halta przez ojca Willa został tak słabo rozwinięty. Właściwie nie został wogóle rozwinięty a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najsłabsza cześć cyklu. Przewidywalna do bólu. Mam wrażenie, że Flanagann nie czytał własnych książek tylko użył spisu bohaterów, którzy muszą się pojawić. Zamiast dodać jakieś rozwinięcie okazuje się, że wielka bitwa o losy królestwa toczyła sie miedzy setką ludzi i grupą 18stu cudnych zwiadowców a bandą 900 wrogów. Królowi już nie pomagała koalicja baronów tylko wcielenie doskonałości Arald i 20 ludzi, a wielki oddział konnicy liczy 40 ludzi. Pełny minimalizm ale jest bohaterski Gilan. Oczywiście nie ma też już królewskiej gwardii pełnej rycerzy tyko 40 strażników. Przeczytać i zapomnieć bo pamiętać nie ma co.

Najsłabsza cześć cyklu. Przewidywalna do bólu. Mam wrażenie, że Flanagann nie czytał własnych książek tylko użył spisu bohaterów, którzy muszą się pojawić. Zamiast dodać jakieś rozwinięcie okazuje się, że wielka bitwa o losy królestwa toczyła sie miedzy setką ludzi i grupą 18stu cudnych zwiadowców a bandą 900 wrogów. Królowi już nie pomagała koalicja baronów tylko wcielenie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to