Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest niesamowita, bez dwóch zdań!
ale..
pierwsze książki Pana Wojtka były chaotyczne, mnóstwo opowiadań i skakanie z tematu na inny temat. Natomiast książka "Wyspa na Prerii" była przemyślana i ułożona; spodziewałam się, że kolejna będzie pójściem w tę stronę, w uporządkowanie w chronologiczność i w zachowanie łączności. Tutaj na powrót wkrada się chaos.

Książka jest niesamowita, bez dwóch zdań!
ale..
pierwsze książki Pana Wojtka były chaotyczne, mnóstwo opowiadań i skakanie z tematu na inny temat. Natomiast książka "Wyspa na Prerii" była przemyślana i ułożona; spodziewałam się, że kolejna będzie pójściem w tę stronę, w uporządkowanie w chronologiczność i w zachowanie łączności. Tutaj na powrót wkrada się chaos.

Za mało rzymska jest ta książka. Główna bohaterka, owszem rodowita Rzymianka z Zatybrza wprowadza nas w cudowny, włoski klimat. I to by było na tyle, dalsza opowieść jest o życiu sławnego śpiewaka operowego. Akcja mogłaby się dziać w dowolnym miejscu na świecie.

Za mało rzymska jest ta książka. Główna bohaterka, owszem rodowita Rzymianka z Zatybrza wprowadza nas w cudowny, włoski klimat. I to by było na tyle, dalsza opowieść jest o życiu sławnego śpiewaka operowego. Akcja mogłaby się dziać w dowolnym miejscu na świecie.

Nie wiedziałam, że jest to książka dal nastolatek; zaczęłam czytać, przeczytałam i jestem zachwycona. Miłość, Toskania, włoskie lody, Florencja, pamiętnik, tajemnica, nadzieja..
Ciepła, pełna humoru opowieść o amerykańskiej nastolatce, która po śmierci mamy przeprowadza się do Włoch, do ojca którego nie zna. Dzięki pamiętnikowi, który zostawiła jej mama, poznaje Włochy, ale przede wszystkim poznaje historię miłości sprzed kilkunastu lat.
Czasem po przeczytaniu tego typu książki, po prostu dzień jest piękniejszy ;)

Nie wiedziałam, że jest to książka dal nastolatek; zaczęłam czytać, przeczytałam i jestem zachwycona. Miłość, Toskania, włoskie lody, Florencja, pamiętnik, tajemnica, nadzieja..
Ciepła, pełna humoru opowieść o amerykańskiej nastolatce, która po śmierci mamy przeprowadza się do Włoch, do ojca którego nie zna. Dzięki pamiętnikowi, który zostawiła jej mama, poznaje Włochy,...

Mam problem z recenzją tej książki. Z jednej strony wręczyłabym Złotą Malinę Literatury (gdyby takie coś istniało) autorce. Z drugiej strony, mam ochotę przeczytać kolejną część!
Alvina - główna bohaterka wyjeżdża na Sycylię do swojej siostry bliźniaczki - i tutaj wyobraźnia ponosi czytelnika, skoro kryminał to musi być ciekawie.. zamiana ról na pewno, ciekawe co jeszcze...?
Autorka raczy nas naprawdę cudownymi opisami Sycylii, ostrymi scenami seksu i tandetnymi walkami mafii sycylijskiej.
A jednak, przeczytałam, dotarłam do końca i nawet chcę wiedzieć jak poradzi sobie w kolejnej części.

Mam problem z recenzją tej książki. Z jednej strony wręczyłabym Złotą Malinę Literatury (gdyby takie coś istniało) autorce. Z drugiej strony, mam ochotę przeczytać kolejną część!
Alvina - główna bohaterka wyjeżdża na Sycylię do swojej siostry bliźniaczki - i tutaj wyobraźnia ponosi czytelnika, skoro kryminał to musi być ciekawie.. zamiana ról na pewno, ciekawe co...

Może nie jestem wielką fanką książek o kulturze Bliskowschodniej, dlatego nie mam dużych wymagań. Książka jest naprawdę ciekawa, porusza wiele wątków, od zagadnień przyziemnego życia codziennego do historii bogactwa Zjednoczonych Emiratów Arabskich i wpływie na dzisiejsze życie m. in Dubajczyków.

Może nie jestem wielką fanką książek o kulturze Bliskowschodniej, dlatego nie mam dużych wymagań. Książka jest naprawdę ciekawa, porusza wiele wątków, od zagadnień przyziemnego życia codziennego do historii bogactwa Zjednoczonych Emiratów Arabskich i wpływie na dzisiejsze życie m. in Dubajczyków.

Naprawdę rewelacyjna jest ta książka. Nie oceniaj książki po okładce, a jednak, przez 7 lat od wydania odrzucała mnie twarz patrząca z okładki. A i tematyka poszukiwania skarbów nie bardzo mnie interesowała. O jakże się myliłam. Autor w niesamowity sposób przybliża nam zasady panujące w świecie poszukiwaczy zatopionych statków, opowiada o złotonośnych kopalniach na Dzikim Zachodzie i w sposób bardzo osobisty przedstawia zderzenie z kłusownictwem i handlem na Czarnym Lądzie. Pewnie gdyby to był inny autor ( nie będę wymieniać nazwiska) powstałyby z tego co najmniej 3 ksiązki. Zdjęcia wykonane przez samego Tomka Michniewicza dodają barw opowieściom. Ach gdyby nie ta okładka już dawno byłabym zakochana w jego twórczości albo i w nim ;)

Naprawdę rewelacyjna jest ta książka. Nie oceniaj książki po okładce, a jednak, przez 7 lat od wydania odrzucała mnie twarz patrząca z okładki. A i tematyka poszukiwania skarbów nie bardzo mnie interesowała. O jakże się myliłam. Autor w niesamowity sposób przybliża nam zasady panujące w świecie poszukiwaczy zatopionych statków, opowiada o złotonośnych kopalniach na Dzikim...

Z jednaj strony dobrze opisany Rzym. Opisany oczami rodowitego rzymianina, który jako dziecko grał w piłkę nożną na Placu Św. Piotra. Książka może być fajnym, subiektywnym przewodnikiem po wiecznym mieście. Autor wspaniale opisuje miejsca, w których nasze kubki smakowe zwariują od pysznych włoskich potraw. Z drugiej strony, czegoś mi zabrakło.. chyba chciałam żeby ta książka była tylko włoska, bez amerykańskiej części.

Z jednaj strony dobrze opisany Rzym. Opisany oczami rodowitego rzymianina, który jako dziecko grał w piłkę nożną na Placu Św. Piotra. Książka może być fajnym, subiektywnym przewodnikiem po wiecznym mieście. Autor wspaniale opisuje miejsca, w których nasze kubki smakowe zwariują od pysznych włoskich potraw. Z drugiej strony, czegoś mi zabrakło.. chyba chciałam żeby ta...

Książka może się podobać osobom zainteresowanym produkcją wina, gdyż dla mnie była to po prostu instrukcja wytwarzania tego alkoholu. Patrząc na okładkę liczyłam, że przeniosę się na południe Francji, a przeniosłam się do kadzi z fermentującymi winogronami i tam już zostałam - nie dałam rady czytać tego dalej!

Książka może się podobać osobom zainteresowanym produkcją wina, gdyż dla mnie była to po prostu instrukcja wytwarzania tego alkoholu. Patrząc na okładkę liczyłam, że przeniosę się na południe Francji, a przeniosłam się do kadzi z fermentującymi winogronami i tam już zostałam - nie dałam rady czytać tego dalej!