Gomorra

Chociaż czytając ''Gomorrę'' nie odkryłem ameryki na temat mechanizmów działania ugrupowań mafijnych, to jednak ilość szczegółów i cała skondensowana wiedza oraz brutalne fakty jakie zawarł w niej autor robią wrażenie. Co mnie zaskoczyło to to, że Cosa Nostra wywodząca się z Sycylii wcale nie jest jedyną organizacją przestępczą trzymającą ''władzę'' we Włoszech (na co zresztą zwrócił uwagę autor mówiąc, że dzięki jej sławie pozostałe ''pracują'' w ciszy i spokoju), a jedynie jedną z wielu. Także mamy jeszcze Ndranghetę z Kalabrii i właśnie Kamorrę z Kampanii ze stolicą w Neapolu.

Bardzo podoba mi się język jakim operuje Roberto Saviano. Wciągnąłem się od pierwszych stron. Oprócz tego, że świetnie przygotował się do tego reportażu, zebrał wiele informacji i przeprowadził własne dochodzenia to sam od najmłodszych lat wychowywał się w regionie Neapolu i czuć, że dobrze wie o czym pisze. Wiele postaci, o których wspomina zna osobiście. Tak z pośród gangsterów jak i ich ofiar. Jest dosłownie przesiąknięty tematem, stąd chęć jego nagłośnienia.

Dla mnie ważnym było podawanie wszelkich imion, nazwisk, ksywek, miast, dzielnic itd. które pozwalają na dalsze samodzielne poszukiwania w razie potrzeby oraz weryfikację. To są informację z krwi i kości, lepiej to odebrałem niż same ogóły, ale domyślam się, że nagromadzenie nazw może niektórych czytelników przytłoczyć.

Haracze, wymuszenia, dzieci z bronią palną, narkotyki, zabójstwa na zlecenie, bestialskie tortury, przekupstwa, transport i rządy w portach, sieci sklepów i restauracji, budowlanka na ogromną skalę, monopol na wywóz śmieci i utylizację toksycznych odpadków, dziwne zachcianki bossów oraz wiele innych... To o czym przeczytacie w CV klanów kamoryjskich. To o czym przeczytacie w ''Gomorze'' Roberto Saviano.

Osobiście uważam, że jest to książka wybitna. Pomijając fakt literacki, to otworzyła oczy świata na to co tak naprawdę dzieje się w Neapolu i jego peryferiach, a w konsekwencji naraziła życie autora na niebezpieczeństwo... To mówi samo za siebie.

Chociaż czytając ''Gomorrę'' nie odkryłem ameryki na temat mechanizmów działania ugrupowań mafijnych, to jednak ilość szczegółów i cała skondensowana wiedza oraz brutalne fakty jakie zawarł w niej autor robią wrażenie. Co mnie zaskoczyło to to, że Cosa Nostra wywodząca się z Sycylii wcale nie jest jedyną organizacją przestępczą trzymającą ''władzę'' we Włoszech (na co...

Ta książka traci przy kolejnym czytaniu...
Ale dobrze opisuje mechanizmy współczesnego świata

Ta książka traci przy kolejnym czytaniu...
Ale dobrze opisuje mechanizmy współczesnego świata

Autor do tematu podszedł bardzo solidnie, opis jest szczegółowy i trudno nie być powalonym skalą opisanego problemu. Natomiast trudno książkę czytać (a tym bardziej słuchać) późnym wieczorem, oczy same się zamykają. Mówiąc wprost - jest monotonnie, nawet jak opisuje dynamiczne w sumie zdarzenie, zbrodnię to jakbym czytał protokół policyjny.

Autor do tematu podszedł bardzo solidnie, opis jest szczegółowy i trudno nie być powalonym skalą opisanego problemu. Natomiast trudno książkę czytać (a tym bardziej słuchać) późnym wieczorem, oczy same się zamykają. Mówiąc wprost - jest monotonnie, nawet jak opisuje dynamiczne w sumie zdarzenie, zbrodnię to jakbym czytał protokół policyjny.

Olbrzymi zbiór informacji, nazwy regionów, imiona i nazwiska, mnogie ilości przestępstw i masa innych sprawiają, że reportaż jest ciężki i nieprzyjemny. Dla kogoś kto nie jara się światem mafii, a sięga po książkę z ciekawości, żeby znaleźć oburzające fakty, będzie to męczarnia. Dla fanatyków za pewne to będzie encyklopedia.

Olbrzymi zbiór informacji, nazwy regionów, imiona i nazwiska, mnogie ilości przestępstw i masa innych sprawiają, że reportaż jest ciężki i nieprzyjemny. Dla kogoś kto nie jara się światem mafii, a sięga po książkę z ciekawości, żeby znaleźć oburzające fakty, będzie to męczarnia. Dla fanatyków za pewne to będzie encyklopedia.

Książka dla osoby interesującej się tematyką mafijna. 😊 Co ważne mega dużo opisane jest mechanizmów działania mafii co jest, w moim odczuciu bardzo dobre przez to, się faktycznie poznaje jak działa mafia serdecznie polecam.

Książka dla osoby interesującej się tematyką mafijna. 😊 Co ważne mega dużo opisane jest mechanizmów działania mafii co jest, w moim odczuciu bardzo dobre przez to, się faktycznie poznaje jak działa mafia serdecznie polecam.

To jest reportaż, Roberto Saviano napisał jak jest.

To jest reportaż, Roberto Saviano napisał jak jest.

"Gomorra. Podróż po imperium Komorry" Roberto Saviano
Książka o której jest dość głośno, sprzedawana w wielu krajach i w wielu egzemplarzach, nawet sam autor Roberto Saviano nie spodziewał się takiego sukcesu swojej pracy. Przez sukces książki został na niego wydany wyrok śmierci przez członków Komorry, teraz musi się ukrywać i korzystać z ochrony karabinierów.
Młody autor, dziennikarz, który od dzieciństwa obserwował poczynania mafii, która była nieodłączną częścią miasteczka w okolicy Neapolu w którym dorastał Saviano. Wychowywał się tam więc nie był postrzegany jako zagrożenie , tylko jako,, swój,, dzięki temu mógł zaobserwować więcej niż policja. Do tego prace jakich się imał jak np. pomocnik fotografa, pomagało mu obserwować wszystko z bliska, naocznie, najbliżej jak się da. W sekrecie w domu wszystko notował ,co widział,co usłyszał, czego się dowiedział, opisywał aby nie zapomnieć. Z tych notatek powstała właśnie książka.
Autor skrzętnie opisuje działania mafii, Komorry ich wyrachowanie, chłodną kalkulację działań, niebezpieczną, morderczą, nieprzewidywalną. Ich zasady które muszą być respektowane, przez wszystkich a zwłaszcza przez członków Komorry. Interesy, które obejmują wszystkie dziedziny gospodarki od produkcji serów mozarella, wywozu śmierci, trujących odpadów przemysłowych, szmuglu i dystrybucji narkotyków, budownictwo, czy szycia odzieży która jest podróbą znanych marek i jej sprzedaż. Interesy które nie ograniczają się tylko do samego Neapolu ale dotyczą już prawie całej Europy. Interesy, które mają przynosić coraz więcej zysków; nie liczą się sposoby, nie liczą się ludzie, nie liczy się ich zdrowie ani życie , liczy się zysk, pieniądze.
Fakty które przedstawił autor , wstrząsnęły światem a zwłaszcza Europą, która jest w jakiś sposób z tym związana. Daje możliwości do finansowania różnych inwestycji na swoim terenie. Konkretne fakty,miejsca a przede wszystkim nazwiska, do tego brutalne opisy zabójstw, czy wykonanych wyroków śmierci są jej główną treścią. Książka wstrząsa, nie można przejść obojętnie obok tego tematu, nie można o niej zapomnieć. Trochę ciężko się czyta ze względu na natłok nazwisk i dat, ale mimo to treść bardzo wciąga. Polecam Wam gorąco ze względu na autora Roberta Saviano,który Sam przyznał że gdyby wiedział co go czeka, i jaką burzę wywoła nie wydał by książki,bo teraz musi żyć w samotności i ciągłym strachu o swoje życie.
Polecam

"Gomorra. Podróż po imperium Komorry" Roberto Saviano
Książka o której jest dość głośno, sprzedawana w wielu krajach i w wielu egzemplarzach, nawet sam autor Roberto Saviano nie spodziewał się takiego sukcesu swojej pracy. Przez sukces książki został na niego wydany wyrok śmierci przez członków Komorry, teraz musi się ukrywać i korzystać z ochrony karabinierów.
Młody...

Zaczęło się od końca. Pierwsza była serialowa “Gomorra”. Ostatnia chronologicznie, po książce i filmie. Zakochałem się w surowym pięknie kadrów i spokojnej, choć nieco ruchliwej pracy kamery. Świetnie wplatanych chwilach zadumy, ugoru pośród chaosu zdarzeń przedstawianych w poszczególnych odcinkach. Z Bohaterami, kamorzystami z coraz bardziej mętnym wzrokiem, wpatrzonymi jakby w przepaść swoich błędów, zanurzonymi w bagnie, z którego się już nie wygrzebią. Do tego ta muzyka ze świetną czołówką od Mokadelic.

Później był film, z którego serial czerpał garściami. Jeszcze bardziej surowy, nie tyle w formie, gdyż tu klimat był równie gorzko-słodki, ale w fabule, warstwie sensacyjnej i aktorsko. Nihilizm w czystej formie, bezrefleksyjny neorealizm, przenoszący ciężąr refleksi na widza i wyciągający z naturszczyków to, co najlepsze.

Sięgnąłem i po książkę, którą próbowałem kilka razy przeczytać znacznie wcześniej, nie kończąc z powodu mocno podniszczonego, wybrakowanego ze stron egzemplarza należącego do znajomego. Zaopatrzony po latach w przyzwoity już egzemplarz zacząłem zgłębiać świat camorry, niezbyt egzaltowany w serialu i filmie.

Saviano natomiast “Gomorrą” przeżywał opisywane wydarzenia całym sobą. Wzbił się ponad środowisko naturalne kampańskich żywych trupów, jakimi są zobojętnieni mieszkańcy regionu. Autor wplótł tu nie tyle własne przemyślenia, a całą filozofię, wręczył pomysł na terapię szokową swojej małej ojczyznie. Sam stał się lekarstwem, gdy książka okazała się sukcesem i nadała bieg wydarzeniom zmierzającym do, skrupulatniejszczych niż zazwyczaj, prób rozprawienia się z trucizną w postaci mafiozów Camorry i stworzonym przez nich systemem. Systemem, który niejawnie przeniknął tak wiele sfer życia, że przestał być dla mieszkańców czymś wartym wykorzenienia, może nie czymś niezauważalnym, ale czymś tak oczywistym, że nie warto się już nad nim pochylać z zamiarem jakichkolwiek przeciwdziałań, czy buntu. Minie jeszcze sporo czasu, zanim okaże się czy Saviano dostarczył skuteczne lekarstwo, a może raczej czy zostało ono wykorzystanie zgodnie z receptą, zaleceniami lekarza. Najważniejszy cel został jednak osiągnięty. Skruszyły się ludzkie serca, jak i okowy mafijnego systemu. Takie poświęcenie jest warte podziwu.

Zaczęło się od końca. Pierwsza była serialowa “Gomorra”. Ostatnia chronologicznie, po książce i filmie. Zakochałem się w surowym pięknie kadrów i spokojnej, choć nieco ruchliwej pracy kamery. Świetnie wplatanych chwilach zadumy, ugoru pośród chaosu zdarzeń przedstawianych w poszczególnych odcinkach. Z Bohaterami, kamorzystami z coraz bardziej mętnym wzrokiem, wpatrzonymi...

Momentami męcząca ze względu na mnogość nazwisk i nazw miejscowości o których nigdy nie słyszałem (to chyba pierwsza książka o włoskiej tematyce którą przeczytałem). Tyle z minusów, oczywiście jak ktoś 'siedzi' bardziej we Włoszech to nie będzie problemem.

Bardzo doceniam styl autora i zaangażowanie emocjonalne którym książka wręcz ocieka. Ilość opisanych wydarzeń czy mechanizmów działania Kamorry imponująca.

Momentami męcząca ze względu na mnogość nazwisk i nazw miejscowości o których nigdy nie słyszałem (to chyba pierwsza książka o włoskiej tematyce którą przeczytałem). Tyle z minusów, oczywiście jak ktoś 'siedzi' bardziej we Włoszech to nie będzie problemem.

Bardzo doceniam styl autora i zaangażowanie emocjonalne którym książka wręcz ocieka. Ilość opisanych wydarzeń czy...

"Uro­dzi­łem się na ziemi ka­mor­ry, w miej­scu, gdzie po­peł­nio­no wię­cej za­bójstw niż gdzie­kol­wiek in­dziej w Eu­ro­pie, gdzie do biz­ne­su jest na stałe przy­pi­sa­na bez­względ­ność, gdzie nie ma war­to­ści nic, z czego nie rodzi się wła­dza, gdzie każdy dzień wy­da­je się osta­tecz­ną bitwą."~str. 384.

"Pisał tę po­wieść „od we­wnątrz”, z per­spek­ty­wy chłop­ca, który od naj­młod­szych lat od­dy­chał at­mos­fe­rą wojny, bo uro­dził się i wy­cho­wał w Casal di Prin­ci­pe, ba­stio­nie ka­mor­ry; chłop­ca, który w wieku 12 lat na­uczył się od ojca uży­wać broni pal­nej, a pierw­sze­go w życiu trupa zo­ba­czył na ulicy, w dro­dze do szko­ły. Pisał ją od we­wnątrz, bo czę­sto sam był świad­kiem wy­da­rzeń, o któ­rych opo­wie­dział." ~ fragment epilogu

Dzisiaj o książce i pisarzu, który nie opisuje Włoch jakie kojarzymy z pysznego jedzenia i bajecznych widoków. A opisuje takie miejsca gdzie diabeł boi się mówić dobranoc.
Roberto Saviano, jeden z dwóch pisarzy na świecie na którym za to co napisał ciąży wyrok śmierci wydany przez mafię.
Gomorrę napisał w 2006 roku. Na jej podstawie powstał film, a także serial. Mnie do sięgnięcia po książkę, zachęcił akurat serial. Ci co przeczytali ją dopiero po serialu, myślę,że podczas opisów niektórych wydarzeń przez Saviano automatycznie przypominali sobie pewne sceny z niego.Chociażby drink z pewną wkładką 🥂🤮🤢, wojnę między starszyzną a młodymi czy zabicie dziewczyny tylko dlatego, że chodziła z nieodpowiednim człowiekiem. Przynajmniej ja tak miałam,że automatycznie mój mózg podsyłał mi te nieraz drastyczne obrazy.
Po przeczytaniu tej książki widzę,że szczególnie pierwszy i drugi sezon serialu mocno naszpikowany jest tym o czym pisał autor. Pozostałe już nie, aż tak bardzo. Mi się tą książkę czytało dość ciężko i długo. Nie dlatego, że tematyka ciężka,ale dlatego,że Saviano piszę dość opornie dla mnie i dobiera czasami takie słowa, które pierwszy raz na oczy widziałam, a trochę ich jednak czytam. Do tego książka jest naszpikowana sporą ilością nazwisk, bo nie ogranicza się tylko obszaru neapolitańskiego Secondigliano czy Forcelli. Stąd w pewnym momencie zaczęłam się nieco gubić w tych nazwiskach.Zresztą najbardziej byłam ciekawa historii klanu di Lauro, który jest inspiracją dla klanu Savastano w serialu. Osobiście mi najlepiej czytało się te fragmenty niczym z kronik kryminalnych.Gdzie łapiesz się za głowę,że takie coś naprawdę miało miejsce. Zresztą najbardziej byłam ciekawa historią klanu Di Lauro, który jest inspiracją dla klanu Savastano w serialu. Dobrze mi się czytało też te fragmenty gdy autor opisywał jak trafił do pracy w porcie albo gdy zwiedzał opuszczoną willę dawnego bossa. Najgorzej chyba mi się czytało te fragmenty gdy Saviano posługuje się metaforami.

"Uro­dzi­łem się na ziemi ka­mor­ry, w miej­scu, gdzie po­peł­nio­no wię­cej za­bójstw niż gdzie­kol­wiek in­dziej w Eu­ro­pie, gdzie do biz­ne­su jest na stałe przy­pi­sa­na bez­względ­ność, gdzie nie ma war­to­ści nic, z czego nie rodzi się wła­dza, gdzie każdy dzień wy­da­je się osta­tecz­ną bitwą."~str. 384.

"Pisał tę po­wieść „od we­wnątrz”, z per­spek­ty­wy chłop­ca,...