Bardzo fajna, lekka lekturka. Zgadzam się, że część "rzymska' najciekawsza. W końcu autor to rzymianin najprawdziwszy. Chciałabym się z nim zaprzyjaźnić :) ale pisze, że mam w nim przyjaciela, to tego się trzymam.

Smakuje najlepiej tuż przed lub tuż po odwiedzeniu Rzymu.

Bardzo fajna, lekka lekturka. Zgadzam się, że część "rzymska' najciekawsza. W końcu autor to rzymianin najprawdziwszy. Chciałabym się z nim zaprzyjaźnić :) ale pisze, że mam w nim przyjaciela, to tego się trzymam.

Smakuje najlepiej tuż przed lub tuż po odwiedzeniu Rzymu.

Strasznie mnie urzekła wrażliwość pana Sphagettiego <3 Tak bardzo podoba mi się ile rzeczy docenia w codziennym życiu, potrafi zarówno cieszyć się z błahostek jak i ważnych momentów. Cudowne pokazanie włoskiego podejścia do życia i jego celebracji.
Choć wątek z USA był ciekawy, odniosłam wrażenie jakby niektóre momenty były tam wpakowane tylko po to, zeby autor mógł opowiedzieć po raz kolejny ulubione historie z życia, skoro dobrał się do szerszej publiki. Przez to czułam niedosyt Rzymem :(
Troszkę za dużo żartów z nazwiska.... ale i tak polecem! Ja czytałam we Włoszech właśnie, idealnie się nadała na wakacyjną lekturę.

Strasznie mnie urzekła wrażliwość pana Sphagettiego <3 Tak bardzo podoba mi się ile rzeczy docenia w codziennym życiu, potrafi zarówno cieszyć się z błahostek jak i ważnych momentów. Cudowne pokazanie włoskiego podejścia do życia i jego celebracji.
Choć wątek z USA był ciekawy, odniosłam wrażenie jakby niektóre momenty były tam wpakowane tylko po to, zeby autor mógł...

Luca Spaghetti to przerażający mnie optymista. Wszystko go cieszy i wszystkim się zachwyca do tego stopnia, że to aż nierealne. Nierealne są też ilości jedzenia, które wg autora ludzie potrafią zjeść podczas jednego posiłku, ale to zwyczajnie włoska cecha przedstawiona bez odrobiny przesady. Bardzo przekonująco opisuje uroki Rzymu i piękno przyjaźni. Tylko czy na prawdę trzeba było pisać o tym książkę?

Luca Spaghetti to przerażający mnie optymista. Wszystko go cieszy i wszystkim się zachwyca do tego stopnia, że to aż nierealne. Nierealne są też ilości jedzenia, które wg autora ludzie potrafią zjeść podczas jednego posiłku, ale to zwyczajnie włoska cecha przedstawiona bez odrobiny przesady. Bardzo przekonująco opisuje uroki Rzymu i piękno przyjaźni. Tylko czy na prawdę...

ładnie wydane i na tym się kończy... nudne

ładnie wydane i na tym się kończy... nudne

Książka nie porwała mnie. NIby biograficzna, niby subiektywny przewodnik, ale jakoś nie można do końca określić co to było. Bardzo podobały mi się opisy Rzymu, z punktu widzenia prawdziwego rzymianina. Lecz część książki dziejąca się w Ameryce już całkowicie mnie zanudziła. Jest to książka do szybkiego przeczytania i do szybkiego zapomnienia.

Książka nie porwała mnie. NIby biograficzna, niby subiektywny przewodnik, ale jakoś nie można do końca określić co to było. Bardzo podobały mi się opisy Rzymu, z punktu widzenia prawdziwego rzymianina. Lecz część książki dziejąca się w Ameryce już całkowicie mnie zanudziła. Jest to książka do szybkiego przeczytania i do szybkiego zapomnienia.

Właśnie skończyłam i jestem pod wrażeniem. Lektura przyjemna i bardzo podbudowuje.
Spaghetti - włoski "chłopiec", któremu udało się spełnić marzenia i zrealizować amerykański sen. W jego historii znajdziemy dużo dobrej muzyki, smacznego jedzenia, uroków Rzymu i literatury. Mimowolnie powrócimy do powieści "Jedz, módl się, kochaj", bo autor odkrywa przed nami początki przyjaźni z Elizabeth Gilbert, a czyni to w dobrym stylu i barwnym językiem, dzięki czemu niejednokrotnie podczas lektury uśmiechamy się, czasami z odrobiną zazdrości, bo jesteśmy świadkami niespotykanej zażyłości, która zupełnie przypadkowo połączyła dwoje obcych ludzi.

Właśnie skończyłam i jestem pod wrażeniem. Lektura przyjemna i bardzo podbudowuje.
Spaghetti - włoski "chłopiec", któremu udało się spełnić marzenia i zrealizować amerykański sen. W jego historii znajdziemy dużo dobrej muzyki, smacznego jedzenia, uroków Rzymu i literatury. Mimowolnie powrócimy do powieści "Jedz, módl się, kochaj", bo autor odkrywa przed nami początki...

Z jednaj strony dobrze opisany Rzym. Opisany oczami rodowitego rzymianina, który jako dziecko grał w piłkę nożną na Placu Św. Piotra. Książka może być fajnym, subiektywnym przewodnikiem po wiecznym mieście. Autor wspaniale opisuje miejsca, w których nasze kubki smakowe zwariują od pysznych włoskich potraw. Z drugiej strony, czegoś mi zabrakło.. chyba chciałam żeby ta książka była tylko włoska, bez amerykańskiej części.

Z jednaj strony dobrze opisany Rzym. Opisany oczami rodowitego rzymianina, który jako dziecko grał w piłkę nożną na Placu Św. Piotra. Książka może być fajnym, subiektywnym przewodnikiem po wiecznym mieście. Autor wspaniale opisuje miejsca, w których nasze kubki smakowe zwariują od pysznych włoskich potraw. Z drugiej strony, czegoś mi zabrakło.. chyba chciałam żeby ta...

Książkę otrzymałam w prezencie urodzinowym jakiś czas temu. Pokochałam ją już od pierwszej strony. Bawił mnie humor autora i fascynowały mnie opisy Rzymu i całej tej włoskiej atmosfery, książka jest nią wręcz przesycona.
Książka dla mnie jest rewelacyjna ale to ze względów osobistych. Otrzymałam ją w bardzo dobrym momencie bo juz od dłuższego czasu szykowałam sie do mojej pierwszej wyprawy do Włoch ze względu na to że język ten studiowałam. Książka ta zainspirowała mnie aby wreszcie to wielkie marzenie spełnić (tak jak autor spełnił swoje marzenie o podróży przez USA). Dał mi wiarę w to że jeśli na prawdę się czegoś chce to się uda, tylko trzeba chęci. Klika miesięcy potem byłam już we Włoszech i były to jedne z najlepszych wakacji w życiu :) a rok później spotkałam się z samym Luca Spaghetti w Rzymie =) dlatego książka jest dla mnie mega cenna pod względem treści jaki i...dlatego że ma dedykacje od samego autora.
Książka dla wszystkich tych którzy marzą i chcą wreszcie te marzenia wcielić w życie a przy okazji uśmiechnąć się szczerze

Książkę otrzymałam w prezencie urodzinowym jakiś czas temu. Pokochałam ją już od pierwszej strony. Bawił mnie humor autora i fascynowały mnie opisy Rzymu i całej tej włoskiej atmosfery, książka jest nią wręcz przesycona.
Książka dla mnie jest rewelacyjna ale to ze względów osobistych. Otrzymałam ją w bardzo dobrym momencie bo juz od dłuższego czasu szykowałam sie do mojej...

"Masz przyjaciela" to prawdziwa historia o dwójce przyjaciół. Lektura ta jest lekka, przyjemna i konkretna. Polecam na jesienny wieczór. Moja ocena 6/10.

"Masz przyjaciela" to prawdziwa historia o dwójce przyjaciół. Lektura ta jest lekka, przyjemna i konkretna. Polecam na jesienny wieczór. Moja ocena 6/10.

Może być, gdy pod ręką nie ma nic lepszego. Lekko się czyta i pewnie lekko zapomina.

Może być, gdy pod ręką nie ma nic lepszego. Lekko się czyta i pewnie lekko zapomina.