Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając ją nie czułam ani magii ani miłości... Eric zawiódł mnie po raz kolejny :(

Czytając ją nie czułam ani magii ani miłości... Eric zawiódł mnie po raz kolejny :(

Monolog nad pięknem Beethovena tylko dla entuzjastów Beethovena.

Monolog nad pięknem Beethovena tylko dla entuzjastów Beethovena.

Zmęczyłam ta książkę, bo z każdą stroną liczyłam na to, że coś się zacznie wreszcie dziać! Pomysł wyborny, wręcz genialny- zestawienie ultranowoczesnej zamkniętej w świecie wirtualnym Eunice i Lennego depresyjnego romantyka z przełomu XIX i XX wieku, jednak niewykorzystany odpowiednio. Wszystko co działo się wokół dwójki bohaterów było interesujące, zmiany na świecie, rankingi popularności, zamożności fuckability etc. być wciąż "na czasie" wiedzieć "co jest modne" i wszędzie pogoń za młodością to pchało mnie do przodu z tą historią. Momentami nawet wydawało mi się, że degradacja ludzkości przypomina świat Houellebecq'a, którego uwielbiam, ale byłam w błędzie! Momentami miałam wrażenie, że czytam gorszą wersje "Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki" Vargasa. Ale kolejne porównanie byłoby poniżające zarówno dla Houellebecq'a jak i Vargasa, którzy są genialnymi pisarzami. Ogólnie odradzam...

Zmęczyłam ta książkę, bo z każdą stroną liczyłam na to, że coś się zacznie wreszcie dziać! Pomysł wyborny, wręcz genialny- zestawienie ultranowoczesnej zamkniętej w świecie wirtualnym Eunice i Lennego depresyjnego romantyka z przełomu XIX i XX wieku, jednak niewykorzystany odpowiednio. Wszystko co działo się wokół dwójki bohaterów było interesujące, zmiany na świecie,...

Przyznaję świat Suzanne Collins wciągnął mnie tak, że po przeczytaniu 1 części trylogii poleciałam od razu do księgarni by kupić 2 kolejne tomy. Po prostu muszę wiedzieć co się stało dalej...
:) świetna rozrywka, dobra książka przygodowa. Serdecznie polecam nie tylko młodym czytelnikom.

Przyznaję świat Suzanne Collins wciągnął mnie tak, że po przeczytaniu 1 części trylogii poleciałam od razu do księgarni by kupić 2 kolejne tomy. Po prostu muszę wiedzieć co się stało dalej...
:) świetna rozrywka, dobra książka przygodowa. Serdecznie polecam nie tylko młodym czytelnikom.

porzuciłam ją po 300 stronach

porzuciłam ją po 300 stronach

Mogło być lepiej... pomysł sam w sobie, bardzo ciekawy, rozdzielenie historii na 3 główne bohaterki również, jednak... brak tempa okropnie dłużył mi czytanie.

Mogło być lepiej... pomysł sam w sobie, bardzo ciekawy, rozdzielenie historii na 3 główne bohaterki również, jednak... brak tempa okropnie dłużył mi czytanie.

Jest to książka o zmasakrowanych ciałach, wyzysku, niewolniczej pracy i nieposkromionym apetycie... Naprawdę chce się zostać wegetarianinem po tej lekturze. Książka jest ciekawa na początku jak autor wprowadza nas w świat powieści, ale potem to już wciąż to samo, wciąż nowy autostopowicz etc... zakończenie również nie daje uczucia spełnienia. Autor nie "ogarną" tematu- a szkoda, bo potencjał był spory!

Jest to książka o zmasakrowanych ciałach, wyzysku, niewolniczej pracy i nieposkromionym apetycie... Naprawdę chce się zostać wegetarianinem po tej lekturze. Książka jest ciekawa na początku jak autor wprowadza nas w świat powieści, ale potem to już wciąż to samo, wciąż nowy autostopowicz etc... zakończenie również nie daje uczucia spełnienia. Autor nie "ogarną" tematu- a...

Ostatnia część przygód Artemisa Fowla bardzo mnie rozczarowała, nie miała spójności. Jak zawsze w niemożliwych sytuacjach nagle okazuje się, że Artemis wszystko już przewidział i sytuacje bez wyjścia są dla niego chlebem powszednim, jednak jak zawsze taki schemat mnie nie raził w Kompleksie Atlandyty jest on za bardzo wymuszony i nielogiczny. A przecież w Artemisie głównie chodzi o logikę...
Każdą część Artemisa połykałam w niespełna parę godzin, a teraz dłużyzna... Uwielbiam tą serie tym bardziej jestem zawiedziona :(

Ostatnia część przygód Artemisa Fowla bardzo mnie rozczarowała, nie miała spójności. Jak zawsze w niemożliwych sytuacjach nagle okazuje się, że Artemis wszystko już przewidział i sytuacje bez wyjścia są dla niego chlebem powszednim, jednak jak zawsze taki schemat mnie nie raził w Kompleksie Atlandyty jest on za bardzo wymuszony i nielogiczny. A przecież w Artemisie głównie...

Przeplatanie historii bohaterów z morałami, ludowymi prawdami i przysłowiami momentami była jak krwiożercza baśń. Autor pozbawia czytelnika klarownych dialogów, wszystko jest napisane jednym ciągiem, można się zagubić w tej plątaninie głosów.Czytając tą książkę miałam wrażenie, że jestem ślepa... Pozycja nie do przegapienia!

Przeplatanie historii bohaterów z morałami, ludowymi prawdami i przysłowiami momentami była jak krwiożercza baśń. Autor pozbawia czytelnika klarownych dialogów, wszystko jest napisane jednym ciągiem, można się zagubić w tej plątaninie głosów.Czytając tą książkę miałam wrażenie, że jestem ślepa... Pozycja nie do przegapienia!

Nie zachwyciła mnie ta pozycja, niestety :( Spodziewałam się, że Prawdziwy Świat jest historią o nastolatkach, ale mimo to liczyłam na coś lepszego. Historia przeciętna o dzieciakach wyrwanych z rzeczywistości, bardzo przerysowana. Najgorsza książka Natsuo Kinino jaką przeczytałam.

Nie zachwyciła mnie ta pozycja, niestety :( Spodziewałam się, że Prawdziwy Świat jest historią o nastolatkach, ale mimo to liczyłam na coś lepszego. Historia przeciętna o dzieciakach wyrwanych z rzeczywistości, bardzo przerysowana. Najgorsza książka Natsuo Kinino jaką przeczytałam.

Pierwszy raz to mówię- film jest lepszy od książki!!! 3 gwiazdki daje tylko wyłącznie z sentymentu do głównej bohaterki - Złodziejki. Nigdy nie sięgnę po kolejną książkę pani Waters. Lubię bardzo XIX wieczne romansidła, a tym bardziej byłam ciekawa romansu pomiędzy kobietami z tego okresu i nuuuudaaaaaaa.... Spokojnie mogłaby darować sobie ze 100 stron...

Pierwszy raz to mówię- film jest lepszy od książki!!! 3 gwiazdki daje tylko wyłącznie z sentymentu do głównej bohaterki - Złodziejki. Nigdy nie sięgnę po kolejną książkę pani Waters. Lubię bardzo XIX wieczne romansidła, a tym bardziej byłam ciekawa romansu pomiędzy kobietami z tego okresu i nuuuudaaaaaaa.... Spokojnie mogłaby darować sobie ze 100 stron...

W latach 40 może i była to rewolucyjna książka, ale jak dla mnie jedna wielka nuda! Po przeczytaniu pierwszych scen pobytu O w domu rozpusty, gdzie ją gwałcą, chłoszczą, wciąż jest skuta i obnażona, generalnie schemat się powtarza. Nic się tu nie dzieje, po kolei każdy ją bzyka, a ona kocha swojego kochanka, który ją sprzedał do Roissy, aż wreszcie kochanek odchodzi a ona stwierdza, że zostanie w tym przybytku, bo nie ma dokąd iść. Historia O dłużyła mi się okrutnie, w między czasie przeczytałam 4 inne książki xD

W latach 40 może i była to rewolucyjna książka, ale jak dla mnie jedna wielka nuda! Po przeczytaniu pierwszych scen pobytu O w domu rozpusty, gdzie ją gwałcą, chłoszczą, wciąż jest skuta i obnażona, generalnie schemat się powtarza. Nic się tu nie dzieje, po kolei każdy ją bzyka, a ona kocha swojego kochanka, który ją sprzedał do Roissy, aż wreszcie kochanek odchodzi a ona...

FANTASTYCZNA KSIĄŻKA! Jeśli chcecie liznąć trochę japońskiej kultury serdecznie polecam! Książka Tomańskiego jest pełna zabawnych i wstrząsających anegdotek z kraju kwitnącej wiśni. Obiecuje wam, że na przemian będziecie się śmiać, dziwić i przerażać! Genialna zabawa!

FANTASTYCZNA KSIĄŻKA! Jeśli chcecie liznąć trochę japońskiej kultury serdecznie polecam! Książka Tomańskiego jest pełna zabawnych i wstrząsających anegdotek z kraju kwitnącej wiśni. Obiecuje wam, że na przemian będziecie się śmiać, dziwić i przerażać! Genialna zabawa!

Genialna! Debiut tego młodego pisarza to prawdziwy krok milowy w jego karierze. Historia opowiada z wielu perspektyw, zarówno tytułowego mordercy jak i osób z nim związanych, kobiet, rodziny, detektywów, sędziów, biegłych etc. Postaci jest tak wiele, że na początku można odczuć lekki natłok nazwisk, jednak należy pamiętać że autor zadbał by historia była wiernie odtworzona, skąd tak wnikliwa analiza przebiegu wydarzeń w latach 90 w Wiedniu. Jack seryjny morderca, kobieciarz, pisarz, celebryta, patologiczny kłamca i oszust zawładną umysłami tak wielu osób, kiedy żył a za sprawą tej książki również po śmierci. Dla tych co nie wiedzą, to on jest na okładce. Opisy bywały drastyczne, zwłaszcza widok zwłok oraz zapiski Jacka jak zabił swoją pierwszą ofiarę. Nie mogę uwierzyć, że można być takim potworem. Dr Lecter jest dżentelmenem, Jack był zwykłym tchórzem i kurduplem, który bezwzględnie pozbawiał życie. Jednak jego historia opowiedziana orzez Johna Leake jest genialna! POLECAM POLECAM POLECAM!

Genialna! Debiut tego młodego pisarza to prawdziwy krok milowy w jego karierze. Historia opowiada z wielu perspektyw, zarówno tytułowego mordercy jak i osób z nim związanych, kobiet, rodziny, detektywów, sędziów, biegłych etc. Postaci jest tak wiele, że na początku można odczuć lekki natłok nazwisk, jednak należy pamiętać że autor zadbał by historia była wiernie odtworzona,...

Ok fajnie się czytało, postać tytułowej dziewczyny była świetnie ukazana jak również głównego detektywa, który próbował rozwikłać zagadkę. Ale! Zakończenie, żenujące, przewidywalne! Do tego, dla tych którzy chcą zobaczyć jak można zniszczyć czyjąś zasłużoną zemstę to zapraszam do lektury.
Autorzy próbowali opisać ogrom handlu kobietami, jednak jedynie posłużyli się mglistymi statystykami nie wiele ukazując informacji czytelnikowi. Ja bynajmniej jestem minimalnie zawiedziona. Na odwrocie okładki porównywano jej klimat z powieściami Mankella- tym mnie skusili, by po nią sięgnąć, bo ani tytuł ani okładka nie sprawdziły się. Fanom Mankella odradzam!

Ok fajnie się czytało, postać tytułowej dziewczyny była świetnie ukazana jak również głównego detektywa, który próbował rozwikłać zagadkę. Ale! Zakończenie, żenujące, przewidywalne! Do tego, dla tych którzy chcą zobaczyć jak można zniszczyć czyjąś zasłużoną zemstę to zapraszam do lektury.
Autorzy próbowali opisać ogrom handlu kobietami, jednak jedynie posłużyli się...

Sympatyczna lekka opowieść ^^ jednak bez rewelacji

Sympatyczna lekka opowieść ^^ jednak bez rewelacji

Jest to studium przedziwnych kreatur, wybujałej podłości i zawiści. Historia o tym jak można stać się potworem, poprzez samotność i niespełnioną żądzę odnalezienia swojej tożsamości.
Na przemian czytając o losach głównych bohaterów przepełniał mnie smutek i obrzydzenie. Historia morderstwa dwóch prostytutek przedstawiona jest poprzez główną narratorkę Siostrę Yuriko, dzienniki zamordowanych Kazue i Yuriko oraz zeznania mordercy. Fantastyczne jest to, że motyw morderstwa poznajemy z różnych punktów widzenia. Natsuo Kirino nie zawiodła moich oczekiwań, nie można być obojętnym zanurzając się w tej książce. Gorąco polecam!

Jest to studium przedziwnych kreatur, wybujałej podłości i zawiści. Historia o tym jak można stać się potworem, poprzez samotność i niespełnioną żądzę odnalezienia swojej tożsamości.
Na przemian czytając o losach głównych bohaterów przepełniał mnie smutek i obrzydzenie. Historia morderstwa dwóch prostytutek przedstawiona jest poprzez główną narratorkę Siostrę Yuriko,...

Ta książka niejednokrotnie wprawiła mnie w osłupienie, ostrością opisów zdarzeń oraz postaci w rozdziałach ukazujących wojnę w Ukrainie. Jednak przez wszelkie powroty do Francji i głównej historii miłości młodych bohaterów na przestrzeni lat są monotonne, wydumane, zbyt filozoficzne a momentami zwyczajnie nudne.
Natomiast legenda, która otwiera i zamyka historię tytułowego Ogra rozpoczyna się złowieszczo i wprowadza nas w tajemniczy świat, który w rezultacie okazuje się jakiś taki smutny, żałosny, wciąż rozpamiętujący minione błędy.
A zakończenie legendy?! Złowieszcza kosa? To pozbawiło mnie jakiekolwiek głębszej refleksji nad tą powieścią.
Czar historii przyjaźni doktora Lafontaine i kapitana Moritza nie zblaknie w mojej pamięci, a wszelkie rozdziały opisujące losy bohaterów lata na Ukrainie 1941roku zawszę będą wywoływać u mnie żal nad ludzkim plugastwem. Zdecydowanie rozdział Pamięć Rąk jest genialny i właśnie dlatego ta pozycja otrzymuje ode mnie 3 gwiazdki, choć to zaledwie parę stron.

Ta książka niejednokrotnie wprawiła mnie w osłupienie, ostrością opisów zdarzeń oraz postaci w rozdziałach ukazujących wojnę w Ukrainie. Jednak przez wszelkie powroty do Francji i głównej historii miłości młodych bohaterów na przestrzeni lat są monotonne, wydumane, zbyt filozoficzne a momentami zwyczajnie nudne.
Natomiast legenda, która otwiera i zamyka historię tytułowego...

Uwielbiam tą książkę- wracam nie jednokrotnie do porad i obserwacji autora. Cudowne studium ludzkiej natury miłości!

Uwielbiam tą książkę- wracam nie jednokrotnie do porad i obserwacji autora. Cudowne studium ludzkiej natury miłości!

Jeśli jesteś fanem fantasy z pewnością ta pozycja przypadnie Ci do gustu. Ja sięgnęłam po tą książkę pod wpływem drugiej osoby, nie jestem nią zawiedziona, ale również nie zdobyła mojego serca. Postacie, które przypadły mi do gustu były ukazane nierównomiernie. Główni bohaterowie obdarzeni niekończącą się władzą, jak zawsze piękni i mocarni, są dla mnie pozbawieni więzi z rzeczywistością. Domyślam się, że na tym polega fantasy by wejść w inny cudowny świat, pełen rzeczy niemożliwych i wspaniałych. Jednak nie popadajmy w skrajności, skoro aniołowie potrafią walczyć, nienawidzić, czemu nie potrafią kochać. Postacie Drago i Drop były jak powiew świeżego powietrza i póki co należą do moich ulubionych w powieści Kossakowskiej. Postać, która moim zdaniem została ukazana w okrojony sposób to zdecydowanie Asmodeusz, Zgniły Chłopiec jest najciekawszą błyskotliwą postacią z jaką się spotkałam w tej powieści, żal że nie był jednym z głównych bohaterów, bo predyspozycje miał dużo większe niż Daimon Frey.

Jeśli jesteś fanem fantasy z pewnością ta pozycja przypadnie Ci do gustu. Ja sięgnęłam po tą książkę pod wpływem drugiej osoby, nie jestem nią zawiedziona, ale również nie zdobyła mojego serca. Postacie, które przypadły mi do gustu były ukazane nierównomiernie. Główni bohaterowie obdarzeni niekończącą się władzą, jak zawsze piękni i mocarni, są dla mnie pozbawieni więzi z...