Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka opowiada w książce jak powstawała jej artykuł o nadużyciach wobec kobiet wkraczających w świat artystycznej Szwecji oraz o strukturze komitetu Noblowskiego. Niesamowite jest to jak jeden człowiek zarazem może zawładnąć osobami od siebie zależnymi oraz stworzyć sobie siatkę obrońców. W opowieściach skrzywdzonych kobiet wybrzmiewa budujące się w nich poczucie winy. Z tej perspektywy Komitet Noblowski przypomina dysfunkcyjną rodzinę - nieważne kto jak zawinił, trzymamy się razem, nic nie może wyjść poza Komitet. Pojawia się pytanie, w którym momencie idea jedności, wspólnoty i wzajemnego wsparcia taje się patologiczną formą chronienia sprawcy przemocy.

Autorka opowiada w książce jak powstawała jej artykuł o nadużyciach wobec kobiet wkraczających w świat artystycznej Szwecji oraz o strukturze komitetu Noblowskiego. Niesamowite jest to jak jeden człowiek zarazem może zawładnąć osobami od siebie zależnymi oraz stworzyć sobie siatkę obrońców. W opowieściach skrzywdzonych kobiet wybrzmiewa budujące się w nich poczucie winy. Z...

Jak bardzo nie wiemy jak będziemy żyć. Co przyniesie czas, gdzie znajdziemy szczęście i spokój ducha.

Jak bardzo nie wiemy jak będziemy żyć. Co przyniesie czas, gdzie znajdziemy szczęście i spokój ducha.

Książkę kupiłam, pewnie jak część czytelników, po informacji o śmierci Chandlera z Przyjaciół. Wychowywałam się na tym serialu. Po dzień dzisiejszy siadam i na wyrywki oglądam epizody, na pamięć znam kultowe sceny. Nie był on moją ulubiona postacią, jednak nie raz przejmował akcję i rozśmieszał mnie do łez. Z autobiografii Matthew Perrego niewiele dowiemy się o tym serialu, nie to jest kwintesencją tej opowieści. Matthew opisuje swoje uczucia, to z czym się zmagał. Nie odpowiada górnolotnie na pytania o uzależnienie, nie wybiela się, nie rozwiązuje swoich problemów, nikogo nie obwinia. Warto przeczytać tą książkę, żeby po prostu wiedzieć co czuł, jak ciężko mu była samemu ze sobą. I mimo tego, że uważał siebie za osobę nieważną to wart był wiele. Jak blisko mu było do Chandlera, a jednak tak bardzo daleko. Szkoda, że ta historia już się skończyła i nie było to jednak zakończenie z happy end.

Książkę kupiłam, pewnie jak część czytelników, po informacji o śmierci Chandlera z Przyjaciół. Wychowywałam się na tym serialu. Po dzień dzisiejszy siadam i na wyrywki oglądam epizody, na pamięć znam kultowe sceny. Nie był on moją ulubiona postacią, jednak nie raz przejmował akcję i rozśmieszał mnie do łez. Z autobiografii Matthew Perrego niewiele dowiemy się o tym serialu,...

Pięknie opisana historia „wchodzenia”. Szczerze opisane proste czynności, o których mało kto wspomina w patetycznych opowieściach o zdobywaniu gór.

Pięknie opisana historia „wchodzenia”. Szczerze opisane proste czynności, o których mało kto wspomina w patetycznych opowieściach o zdobywaniu gór.

Niesamowita podróż w nie tak dawną historię. O ile łatwiej zrozumieć niektóre zachowania naszych dziadków, poznając ich losy.

Niesamowita podróż w nie tak dawną historię. O ile łatwiej zrozumieć niektóre zachowania naszych dziadków, poznając ich losy.

Ta książka zmieniła moje postrzeganie na niektóre rzeczy codziennego użytku 😉 toi toi to nie jest coś co zostało stworzone z myślą o kobietach.

Ta książka zmieniła moje postrzeganie na niektóre rzeczy codziennego użytku 😉 toi toi to nie jest coś co zostało stworzone z myślą o kobietach.

Odpowiada mi sposób narracji, wczucie się w skórę mordercy. Dodatkowym atutem książki są krótkie natki faktograficzne podsumowujące, niektóre rozdziały.

Odpowiada mi sposób narracji, wczucie się w skórę mordercy. Dodatkowym atutem książki są krótkie natki faktograficzne podsumowujące, niektóre rozdziały.

Niesamowicie wciągająca historia, dobrze napisana

Niesamowicie wciągająca historia, dobrze napisana

Bardzo podoba mi się sarkastyczne, luźne podejście do codziennych spraw. Nie zawsze można się z nią zgadzać, ale humor z jakim opisuje swój punk widzenie jest boski.

Bardzo podoba mi się sarkastyczne, luźne podejście do codziennych spraw. Nie zawsze można się z nią zgadzać, ale humor z jakim opisuje swój punk widzenie jest boski.