Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sanderson miażdży system, a Stormlight Archive to moja ulubiona seria ever! A dodatkowo Droga królów to ulubiona część, więc nawet mi przez myśl nie przeszło, że komuś się może dłużyć. Mam wrażenie, że jak się pominie nawet parę stron, to straci się ciągłość historii :P
Ale tę serię można czytać na dwa sposoby - jako same sobie z niczym nie powiązane książki albo jako element całości Cosmere (trochę jak oglądanie wyrywkowo filmów Marvela, zawsze dobre, zawsze śmieszne, ale jak oglądasz wszystkie po kolei, to nabierają nowego sensu). Każda opcja jest dobra, ale druga wymaga trochę pracy i najlepiej przeczytania książek parę razy :P
Książka jest rewelacyjna, na początku mnogość postaci, sytuacji i miejsc może trochę mieszać w głowie. Warto jednak czytać wszystko, bo później można się poczuć jak detektyw, kiedy to w następnym tomach jest nawiązanie do czegoś co miało miejsce na jednej z ponad tysiąca stron w pierwszym tomie i to wychwycisz :D Zawsze będę polecać tę serię każdemu!

Sanderson miażdży system, a Stormlight Archive to moja ulubiona seria ever! A dodatkowo Droga królów to ulubiona część, więc nawet mi przez myśl nie przeszło, że komuś się może dłużyć. Mam wrażenie, że jak się pominie nawet parę stron, to straci się ciągłość historii :P
Ale tę serię można czytać na dwa sposoby - jako same sobie z niczym nie powiązane książki albo jako...

Po ponownym przeczytaniu tej książki muszę obniżyć ocenę. Fabuła i świat przedstawiony są na tyle dobre, że odwróciły moją uwagę za pierwszym razem od tego jak irytujące niektóre motywy są. Po pierwsze - Feyera i jej wtykanie nosa w cudze związki. Robienie za swatkę i wypominanie wszystkim ich związków i potknięć nic o nich nawet nie wiedząc. Po drugie - Nesta. Bez kitu, nikt by jej nie zdzierżył w normalnym świecie. A Feyera obchodzi się z nią jak z jajkiem. To nie jest normalne.

Ciągle uważam, że książka jest dobra i wartą przeczytania, ale to był zdecydowanie ostatni raz kiedy do niej wróciłam :P

Po ponownym przeczytaniu tej książki muszę obniżyć ocenę. Fabuła i świat przedstawiony są na tyle dobre, że odwróciły moją uwagę za pierwszym razem od tego jak irytujące niektóre motywy są. Po pierwsze - Feyera i jej wtykanie nosa w cudze związki. Robienie za swatkę i wypominanie wszystkim ich związków i potknięć nic o nich nawet nie wiedząc. Po drugie - Nesta. Bez kitu,...

Naprawdę uwielbiam tę część. To prawda, jest inna niż 3 wcześniejsze tomy, ale właśnie tego potrzebowałam.
Akcja zaczyna się rok po zakończeniu 3 części, więc widać naturalny rozwój postaci i jest to jedna z najlepszych rzeczy w tej książce.

Kaladin: w pierwszej połowie książki jest co stosunkowo niewiele, a i wydarzenia mu towarzyszące trochę łamały moje małe czarne serduszko, ale jak wspomniałam - naturalny rozwój postaci. Niemniej, do wszystkich fanów Kala (BRIDGE 4!) - nie ma się co bać, dostajemy całkiem niezłą porcję Kaladina Burząbłogosławionego i wszystkiego co za tym idzie :D
Navani: zaskakująco dobry wątek. Pełna naukowa rozkmina działania magii, nice! Także dużo się dowiadujemy, dużo wnosi do całości historii i odciśnie piętno w dalszych częściach. Navani to po prostu równa babka :D
Shallan: jak dla mnie mocno rozczarowujący, mam wrażenie, że nic takiego się tam nie wydarzyło, spodziewałam się więcej, i może dlatego jej wieczne dramaty zaczęły mnie trochę irytować (żeby nie było, lubię ją)
Adolin: tego gościa nie da się nie lubić, a w tej części lubię go nawet bardziej. Ciekawy wątek z Mayą, chociaż spodziewałam się ciut więcej po ich ekspedycji do Shadesmar.
Dalinar: niewiele go w tej części, ale nie odczuwałam jego braku, naturalnie został zepchnięty, żeby inne postaci mogły się rozwinąć.
Oczywiście było jeszcze sporo innych wątków, jak zwykle, i praktycznie wszystkie są naprawdę dobre. Wnoszą dużo nowych implikacji (Taravangian, Venli, Trefniś, Jasnah), ale też dopowiadają historie do już znanych nam faktów. Pojawiłowo się też sporo nawiązań do innych planet, całego Cosmere. Zaczyna się rozbić coraz ciekawie :D

Ogólnie mega polecam, ale trzeba podejść z otwartym umysłem, inaczej ta 'inność' może się nie podobać :)

Naprawdę uwielbiam tę część. To prawda, jest inna niż 3 wcześniejsze tomy, ale właśnie tego potrzebowałam.
Akcja zaczyna się rok po zakończeniu 3 części, więc widać naturalny rozwój postaci i jest to jedna z najlepszych rzeczy w tej książce.

Kaladin: w pierwszej połowie książki jest co stosunkowo niewiele, a i wydarzenia mu towarzyszące trochę łamały moje małe czarne...