Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zachęcona świetnymi opiniami na temat "Love, Rosie" w końcu po nią sięgnęłam.

Od typowych romansów staram się trzymać z daleka ale tu zaskakuje forma - czytamy korespondencję głównych bohaterów - listy, wymieniane maile, rozmowy na czacie. Sądziłam nadaremnie, że może ta książka zaskoczy (ależ ja naiwna).

Muszę przyznać, nawet parę razy książka mnie rozbawiła. Poza tym język jakim posługuje się pisarka powodował, że płynęłam przez książkę. I to tyle z dobrych rzeczy.

Osobiście nie pamiętam, kiedy ostatnio tak mnie irytowali główni bohaterzy. Zarówno Alex jak i tytułowa Rosie doprowadzali mnie momentami do szewskiej pasji i chwilami miałam ochotę obojgu przemówić do rozumu. Po głębszym zastanowieniu, Rosie po prostu zachowywała się głupio czasami wręcz idiotycznie, za to Alex - czekałam cierpliwie kiedy w końcu weźmie sprawy we własne ręce i zacznie zachowywać się jak prawdziwy mężczyzna.
Kolejna kwestia to powtarzane schematy, wchodzenie do tej samej wody, deja vu itp. Trochę tego było za dużo...

Zachęcona świetnymi opiniami na temat "Love, Rosie" w końcu po nią sięgnęłam.

Od typowych romansów staram się trzymać z daleka ale tu zaskakuje forma - czytamy korespondencję głównych bohaterów - listy, wymieniane maile, rozmowy na czacie. Sądziłam nadaremnie, że może ta książka zaskoczy (ależ ja naiwna).

Muszę przyznać, nawet parę razy książka mnie rozbawiła. Poza tym...

Kolejna książka Cobena, po którą sięgnęłam, idealna do wieczornego czytania zimową porą. Dostałam dokładnie to czego oczekiwałam - ciekawa i wciągająca historia, masa coraz to nowych wątków coraz bardziej utrudniających rozwiązanie zagadki.

Plus nietuzinkowa para czyli Myron i Win :)

Kolejna książka Cobena, po którą sięgnęłam, idealna do wieczornego czytania zimową porą. Dostałam dokładnie to czego oczekiwałam - ciekawa i wciągająca historia, masa coraz to nowych wątków coraz bardziej utrudniających rozwiązanie zagadki.

Plus nietuzinkowa para czyli Myron i Win :)

Murakami po raz kolejny nie zawiódł. Każde opowiadanie cechuje pewna abstrakcja, niektóre zaprezentowanie światy i życia są bardziej szalone od innych. Osobiście sprawiło mi sporą przyjemność znajdowanie po kolei w każdej z czytanych historii niewielkich smaczków będących swoistymi łącznikami pomiędzy (wydawałoby się) zupełnie odrębnymi opowiadaniami. Duży plus za rozpoczęcie rozdziałem z Kroniki z Ptaka Nakręcacza - aż nabrałam ochoty na powtórkę tejże książki!

Murakami po raz kolejny nie zawiódł. Każde opowiadanie cechuje pewna abstrakcja, niektóre zaprezentowanie światy i życia są bardziej szalone od innych. Osobiście sprawiło mi sporą przyjemność znajdowanie po kolei w każdej z czytanych historii niewielkich smaczków będących swoistymi łącznikami pomiędzy (wydawałoby się) zupełnie odrębnymi opowiadaniami. Duży plus za...